IPPB5/423-314/10-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* okresu obowiązywania zwolnienia podatkowego w przypadku wytwarzania biokomponentów - jest nieprawidłowe,

* możliwości dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 19a u.p.d.o.p. w przypadku braku obwieszczeń dotyczących średnich cen biokomponentów - jest prawidłowe,

* okresu w jakim można dokonać odliczenia od podatku ulgi w związku z wytwarzaniem biokomponentów - jest prawidłowe,

* możliwości rozliczenia kwoty ulgi w związku z wytwarzaniem biokomponentów w całości w jednej zaliczce miesięcznej lub kwartalnej - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czasu obowiązywania zwolnienia podatkowego w przypadku wytwarzania biokomponentów, sposobu wyliczenia ulgi w przypadku braku obwieszczeń dotyczących średnich cen biokomponentów, okresu w jakim można dokonać odliczenia od podatku ulgi w związku z wytwarzaniem biokomponentów, możliwości rozliczenia kwoty ulgi w związku z wytwarzaniem biokomponentów w całości w jednej zaliczce miesięcznej lub kwartalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działania Spółki jest produkcja bezwodnego etanolu przeznaczonego na cele paliwowe. Główną bazą surowcową w produkcji bioetanolu jest kukurydza (ewentualnie pszenica), która nabywana jest przez Spółkę zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej "podatek CIT") i zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym uzyskała zezwolenie na prowadzeniu składu podatkowego. W składzie podatkowym Spółka wytwarza biokomponenty (zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych; Dz. U. Nr 169, poz. 1199 z późn. zm.) przy wykorzystaniu surowców z własnej produkcji lub nabytych, w tym pochodzących z importu lub nabycia.

W związku z tym, Spółka spełnia określone w przepisach podatkowych warunki konieczne do skorzystania z przedmiotowej ulgi. Mając na uwadze okoliczność, że przepisy są stosunkowo nowe a faktyczna produkcja przez Spółkę bioetanolu rozpoczęła się w drugiej połowie 2009 r., Spółka ma wątpliwości dotyczące niektórych zasad korzystania przez nią z ulgi dla producentów biokomponentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Dotyczy pytania nr 1

Ze względu na fakt, iż ulga na biokomponenty podlega zasadom przyznawania pomocy publicznej, zdaniem Spółki ulga ta będzie obowiązywać od dnia 15 października 2009 r., tj. od ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej (dalej: "Komisja") o zgodności przedmiotowej pomocy ze wspólnym rynkiem, do (na chwilę obecną) ostatniego dnia obowiązywania zezwolenia, a więc do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Określone w art. 19a ustawy CIT zasady obowiązywania ulgi na biokomponenty wprowadzone zostały ustawą z dnia 23 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 165, poz. 1169). Głównym celem wprowadzenia nowych regulacji umożliwiających obniżenie wielkości podatku dochodowego było zapewnienie konkurencyjności produkcji biopaliw poprzez rekompensatę producentom biokomponentów i biopaliw w latach 2007-2014 części kosztów ich produkcji, które co do zasady przewyższają koszty produkcji paliw tradycyjnych.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy CIT podatnik, który spełnia określone warunki może za lala podatkowe 2007-2014 odliczać od podatku CIT kwotę stanowiącą 19% nadwyżki kosztów wytworzenia biokomponentów nad kosztami wytworzenia paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej, jednak nie więcej niż 19% nadwyżki wartości wytworzonych biokomponentów nad wartością paliw ciekłych obliczonych według średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej.

Ulga na biokomponenty jako program pomocowy wspierający produkcję biopaliw podlega unijnym zasadom przyznawania pomocy publicznej. Władze polskie notyfikowaly program "Pomocy operacyjnej w zakresie biopaliw" uwzględniający ulgę w podatku CIT Komisji, która dnia 18 września 2009 r., postanowiła nie wnosić żadnych zastrzeżeń do notyfikowanego programu. Tym samym, stwierdzona została zgodność notyfikowanego programu pomocy publicznej ze wspólnym rynkiem i wyrażono zgodę na jego wprowadzenie.

Zezwolenie na pomoc dla polskich producentów biokomponentów w postaci zmniejszenia podatku dochodowego opublikowane zostało w Unijnym Dzienniku Urzędowym w dniu 15 października 2009 r. Zgodnie z jego treścią ulga ta obowiązywać będzie do dnia 30 kwietnia 2011 r. Przedłużenie jej obowiązywania poza ten okres wymagać będzie przedstawienia przez Polskę danych, które wykażą, że dalsze stosowanie pomocy będzie konieczne i uzasadnione korzyścią środowiskową.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zwraca uwagę, że mimo iż przepisy regulujące ulgę weszły w życie w roku 2007 r., możliwość ich praktycznego stosowania rozpoczęła sie z dniem ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji, a więc w dniu 15 października 2009 r. Jednocześnie, ze względu na pierwotne założenie ustawodawcy wskazujące na okresowy charakter ulgi (2007-2014) oraz treść decyzji Komisji, przyjąć należy, w opinii Wnioskodawcy, iż przewidywany okres obowiązywania ulgi wyznaczony został na chwilę obecną do dnia 30 kwietnia 2011 r., Dopiero kolejna notyfikacja UE i uzyskanie zgody umożliwi stosowanie ulgi w późniejszym okresie.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, określona w art. 19a ustawy CIT ulga na biokomponenty jest ulgą czasową obowiązującą (na chwilę obecną) w okresie 15 października 2009 r. - 30 kwietnia 2011 r.

Dotyczy pytania nr 2

Zdaniem Spółki brak ogłoszenia do tej pory obwieszczeń dotyczących średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych nie może powodować braku możliwości wyliczenia ulgi i skorzystania z niej w obecnym i poprzednim roku podatkowym. W ocenie Spółki może ona na tę chwilę wyliczyć górną granicę ulgi poprzez ogólnie dostępne dane statystyczne dotyczące średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych. Dopiero, jeżeli ogłoszone Obwieszczenia odnoszące się do obecnego i poprzedniego roku podatkowego będą wskazywały inne wartości średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych Spółka dokona odpowiednich korekt deklaracji podatkowych oraz dokona przeliczenia zaliczek i zobowiązania rocznego w podatku CIT (w zależności od tego, czy kwota ulgi ulegnie zwiększeniu czy zmniejszeniu).

Wyliczoną w sposób wskazany w ustawie CIT kwotę różnicy pomiędzy kosztami wyprodukowania biokomponentów a kosztami wyprodukowania paliw ciekłych (nadwyżkę) należy pomnożyć przez 19%. Wynik ten daje kwotę ulgi za dany rok podatkowy. Kwota ta nie może być jednak większa niż 19% nadwyżki wartości wytworzonych biokomponentów nad wartością wytworzonych paliw ciekłych, obliczonych według średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych.

Średnie ceny biokomponentów i paliw ciekłych oraz wartości opałowej zgodnie z art. 19a ust. 11 ustawy CIT, zawarte mają być w obwieszczeniach Ministra Gospodarki wydawanych w porozumieniu z Ministrem Finansów do końca stycznia każdego roku. Co do zasady, podczas dokonywania obliczeń należy pamiętać, iż wartości opałowe oraz średnie ceny biokomponentów oraz paliw ciekłych ogłaszane w obwieszczeniu stosuje się do końca danego roku podatkowego.

W kwestii wspomnianych wyżej obwieszczeń dotyczących średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych Wnioskodawca wskazał, iż obwieszczenia te nie zostały do tej pory ogłoszone. W ocenie Spółki brak działania organów państwowych zgodnie z delegacją ustawową nie może jednak powodować braku możliwości wyliczenia ulgi i skorzystania z niej w obecnym i poprzednim roku podatkowym. Dlatego też Spółka prezentuje powyższe stanowisko.

Dotyczy pytania nr 3

Zdaniem Spółki nieodliczoną w danym roku podatkowym kwotę ulgi na biokomponenty można odliczyć w nielimitowanym okresie, aż do jej całkowitego odliczenia w kolejnych latach podatkowych.

Zgadnie z regulacjami art. 19a ust. 10 ustawy CIT w razie braku w danym roku podatkowym możliwości odliczenia od podatku kwoty ulgi, nieodliczoną kwotę odlicza się w zależności od formy wpłacania zaliczek, w zaliczkach miesięcznych bądź kwartalnych, albo w zeznaniu rocznym, w następnych latach podatkowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż z uwagi na fakt, że ustawodawca nie określił precyzyjnie w ilu latach podatkowych można dokonać stosownego odliczenia oraz mając na uwadze charakter przedmiotowej ulgi przyjąć należy, że okres ten nie podlega ograniczeniu.

Ulga na biokomponenty polega na możliwości odliczenia od podatku dochodowego kwoty stanowiącej maksymalnie 19% nadwyżki kosztów wytworzenia biokomponentów nad kosztami wytworzenia paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej. W celu najbardziej efektywnego wykorzystania ulgi, może być ona rozliczana już w trakcie roku podatkowego w formie zaliczek na podatek dochodowy (miesięcznych bądź kwartalnych), bądź też dopiero w zeznaniu rocznym.

Ponadto, zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy wprowadzającej ulgę, jeśli w danym roku podatkowym podatnik nie dokona pełnego odliczenia, wówczas możliwość odliczenia w następnych latach podatkowych przysługuje, w opinii Wnioskodawcy, aż do momentu "całkowitego odliczenia".

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stwierdza, że przepisy podatkowe umożliwiają podatnikom, którzy nie dokonali pełnego, czy chociażby częściowego odliczenia, obniżenie należnego podatku CIT o nieodliczoną kwotę w następnych latach podatkowych (w nielimitowanym okresie), w taki sposób by mogli oni kwotę przysługującej na dany rok ulgi wykorzystać w pełnej wysokości. Zdaniem Spółki producent biokomponentów, który nie dokonał w danym roku obowiązywania ulgi odliczenia kwoty ulgi z uwagi na brak dochodu, bądź też rozliczenie w danym roku straty z lat poprzednich, będzie mógł dokonać odliczenia nieodliczonej dotąd kwoty ulgi w nielimitowanym okresie kolejnych lat podatkowych, aż do całkowitego wykorzystania przysługującej kwoty ulgi.

Dotyczy pytania nr 4

W ocenie Spółki, wyliczona za bieżący lub poprzedni rok podatkowy (lub lata podatkowe) kwota ulgi, może być rozliczona w całości w jednej zaliczce miesięcznej bądź kwartalnej.

Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa ulga może być rozliczana już w trakcie roku podatkowego w formie zaliczek na podatek dochodowy (miesięcznych bądź kwartalnych), a w razie braku w danym roku podatkowym możliwości odliczenia od podatku kwoty ulgi, nieodliczoną kwotę odlicza się w następnych latach podatkowych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem ustawy odliczenia te mogą mieć dowolne wielkości. Jeśli zatem producent rozlicza ulgę w trakcie roku podatkowego w formie zaliczek na podatek dochodowy, wielkości dokonanych odliczeń kwoty ulgi nie muszą być równomierne w każdej zaliczce.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że ustawodawca nie reguluje kwestii określania wielkości odliczenia przypadającego na kolejne lata podatkowe. Dlatego też należy przyjąć, że producent biokomponentów może dokonać jednorazowego odliczenia kwoty ulgi za poprzednie lata lub bieżący rok podatkowy w jednej zaliczce w jednym roku podatkowym. Za powyższą tezą przemawia analiza zastosowanej przez ustawodawcę techniki legislacyjnej, jak i wykładnia celowościowa omawianego przywileju podatkowego.

Podsumowując, zdaniem Spółki, w sytuacji braku możliwości dokonania w danym roku podatkowym odliczenia, np. z uwagi na poniesioną w poprzednim roku podatkowym stratę, Spółka będąca producentem biopaliw będzie uprawniona do dokonania odliczenia kwoty ulgi wyliczonej za poprzedni rok (poprzednie lata) w całości w jednej zaliczce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

* okresu obowiązywania zwolnienia podatkowego w przypadku wytwarzania biokomponentów za nieprawidłowe,

* możliwości dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 19a u.p.d.o.p. w przypadku braku obwieszczeń dotyczących średnich cen biokomponentów za prawidłowe,

* okresu w jakim można dokonać odliczenia od podatku ulgi w związku z wytwarzaniem biokomponentów za prawidłowe,

* możliwości rozliczenia kwoty ulgi w związku z wytwarzaniem biokomponentów w całości w jednej zaliczce miesięcznej lub kwartalnej za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnik, który uzyskał - zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym - zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego i który w tym składzie podatkowym wytwarza - zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217, Nr 99, poz. 666) - biokomponenty, wykorzystując w tym celu surowce pochodzące z własnej produkcji lub nabyte, w tym pochodzące z importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, może za lata podatkowe 2007-2014 odliczać od podatku, o którym mowa w art. 19 ust. 1, kwotę stanowiącą 19% nadwyżki kosztów wytworzenia biokomponentów nad kosztami wytworzenia paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej, jednak nie więcej niż 19% nadwyżki wartości wytworzonych biokomponentów i paliw ciekłych, o których mowa w ust. 4, o takiej samej wartości opałowej.

Ulga z tytułu produkcji biokomponentów została wprowadzona ustawą z dnia 23 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 165, poz. 1169). Ulga ta jest ulgą okresową przewidzianą na lata podatkowe 2007-2014.

Wskazać należy, iż ulga ta stanowi pomoc publiczną. W ustawie, która wprowadziła omawianą ulgę, znajduje się rozwiązanie, na podstawie którego pomimo, że weszła ona w życie z dniem ogłoszenia, to jednak jej przepisy stosowane będą od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej udzielanej poprzez ulgę dla producentów biokomponentów ze wspólnym rynkiem. Zgodnie bowiem z art. 88 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską środki stanowiące pomoc państwa winny być notyfikowane Komisji Europejskiej w celu oceny ich zgodności ze wspólnym rynkiem.

Postępowanie notyfikacyjne uregulowane jest w prawie polskim w rozdziale 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 404, poz. 59).

Pozytywna decyzja Komisji Europejskiej z dnia 18 września 2009 r. o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w ustawie ze wspólnym rynkiem, została ogłoszona w dniu 15 października 2009 r. (Dz. U. UE C09.247.1).

Jednakże wskazać należy, iż rozwiązania przewidziane w programie pomocowym przewidują stosowanie ulg w podatku dochodowym od osób prawnych również za lata 2007 i 2008, o czym świadczy m.in. treść załącznika nr 3 do formularza notyfikacyjnego "Szacowane roczne i całkowite utracone przychody z tytułu ulg podatkowych w okresie, którego dotyczy notyfikacja", gdzie w zakresie wpływu omawianej ulgi na budżet wskazane zostały również te lata oraz dokonana została adnotacja, że przepisy krajowe dotyczące ulgi w podatku dochodowym od osób prawych przewidują możliwość dokonania odliczeń już od 2007 r.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Z kolei na podstawie art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, podatnikom, których zobowiązanie powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 tej ustawy, przysługuje uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. W takim przypadku podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Biorąc zatem pod uwagę, iż w sytuacji, gdy pomoc publiczna jest udzielana w formie ulgi podatkowej - w związku z dopuszczalnością składania korekt deklaracji podatkowych - możliwe jest, aby podatnicy (przedsiębiorcy) uzyskiwali pomoc za lata przeszłe.

W związku z powyższym Spółka, jeśli spełnia przesłanki wynikające z art. 19a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma prawo do zastosowania ulgi również za lata wcześniejsze tj. poczynając od 2007 r. poprzez skorygowanie deklaracji CIT-8.

Przewidywany okres obowiązywania ulgi wyznaczony został na chwilę obecną do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Ad. 2

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), podatnik, który uzyskał - zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym - zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego i który w tym składzie podatkowym wytwarza - zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199 z późn. zm.) - biokomponenty, wykorzystując w tym celu surowce pochodzące z własnej produkcji lub nabyte, w tym pochodzące z importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, może za lata podatkowe 2007-2014 odliczać od podatku, o którym mowa w art. 19 ust. 1, kwotę stanowiącą 19% nadwyżki kosztów wytworzenia biokomponentów nad kosztami wytworzenia paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej, jednak nie więcej niż 19% nadwyżki wartości wytworzonych biokomponentów nad wartością wytworzonych paliw ciekłych, obliczonych według średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych, o których mowa w ust. 4, o takiej samej wartości opałowej.

Średnią cenę biokomponentów oraz średnią cenę paliw ciekłych w danym roku podatkowym stanowi średnia arytmetyczna średnich cen, odpowiednio biokomponentów i paliw ciekłych, na rynku wewnętrznym, w imporcie oraz w nabyciu wewnątrzwspólnotowym, z roku kalendarzowego poprzedzającego dany rok podatkowy. Ceny te nie obejmują podatków i opłat (art. 19a ust. 4 u.p.d.o.p.).

W myśl art. 19a ust. 5 u.p.d.o.p., wartości opałowe oraz średnie ceny biokomponentów oraz paliw ciekłych ogłoszone w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 11, stosuje się do końca danego roku podatkowego.

W myśl art. 19a ust. 11 u.p.d.o.p., minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ogłasza w latach 2008-2014, do końca stycznia każdego roku kalendarzowego, wartości opałowe oraz średnie ceny biokomponentów i paliw ciekłych na dany rok podatkowy, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Mając powyższe na uwadze, jednym z niezbędnych elementów prawidłowego wyliczenia ulgi dla producentów biokomponentów są wartości opałowe i średnie ceny biokomponentów i paliw ciekłych ogłaszane przez uprawiony organ.

Brak stosownych obwieszczeń nie oznacza jednak, iż podatnicy nie mają prawa do skorzystania z rozwiązań przewidzianych w art. 19a u.p.d.o.p. Należy jednak mieć na uwadze, iż w przypadku, gdy podatnik dokona odliczenia - pomimo braku odpowiednich danych, które mają być ogłaszane w drodze obwieszczenia - powinien liczyć się z ewentualnymi negatywnymi konsekwencjami wynikającymi z odrębnych przepisów. Z sytuacja taką będziemy np. mieli do czynienia, gdy podatnik dokona odliczenia, którego wysokość będzie wyższa niż limit wynikający z porównania wartości wytworzonych biokomponentów i wartości wytworzonych paliw ciekłych, obliczonych według średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej (po ogłoszeniu tych danych przez uprawniony organ). Wówczas może dojść do sytuacji, iż podatnik dokonał odliczenia od podatku w kwocie wyższej niż mu przysługiwała.

Jednakże wskazać należy, iż zostały ogłoszone obwieszczenia Ministra Gospodarki z dnia 5 lipca 2010 r.:

* w sprawie wartości opałowych oraz średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych w 2007 r. - Monitor Polski z dnia 14 lipca 2010 r. Nr 49 poz. 664,

* w sprawie wartości opałowych oraz średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych w 2008 r. - Monitor Polski z dnia 14 lipca 2010 r. Nr 49 poz. 661,

* w sprawie wartości opałowych oraz średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych w 2009 r. - Monitor Polski z dnia 14 lipca 2010 r. Nr 49 poz. 662,

* w sprawie wartości opałowych oraz średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych w 2010 r. - Monitor Polski z dnia 14 lipca 2010 r. Nr 49 poz. 663.

W związku z powyższym Spółka w celu prawidłowego wyliczenia omawianej ulgi powinna zastosować wartości opałowe i średnie ceny biokomponentów i paliw ciekłych zawarte w powyżej wskazanych obwieszczeniach.

Ad. 3

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 4

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca, jeśli spełnia przesłanki wynikające z art. 19a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma prawo do zastosowania ulgi również za lata wcześniejsze tj. poczynając od 2007 r. poprzez skorygowanie deklaracji CIT-8.

Jak wskazano powyżej zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Z kolei na podstawie art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, podatnikom, których zobowiązanie powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 tej ustawy, przysługuje uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. W takim przypadku podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Zgodnie z art. 19a ust. 8 odliczenie, o którym mowa w ust. 1, może być dokonane w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, w zależności od formy wpłacania zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 1b.

W myśl art. 19a ust. 10 w razie braku w danym roku podatkowym możliwości odliczenia, o którym mowa w ust. 1, nieodliczoną kwotę odlicza się w następnych latach podatkowych, w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, w zależności od formy wpłacania zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 1b, albo w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

Ustawa przewiduje zatem dwa terminy dokonywania stosownych odliczeń. Mianowicie podatnicy mają prawo do odliczenia ulgi już w miesięcznych (kwartalnych) zaliczkach, w zależności od przyjętego sposobu wpłacania zaliczek lub w zeznaniu rocznym. Przepisy podatkowe umożliwiają podatnikom, którzy skorzystają z omawianej ulgi, a którzy w danym roku podatkowym nie dokonają odliczenia (pełnego lub częściowego) z tego tytułu, np. z powodu poniesienia straty podatkowej, odliczenie nieodliczonej kwoty w następnych latach podatkowych, aż do pełnego odliczenia.

Celem ustawodawcy było umożliwienie jak najpełniejszego wykorzystania pod względem ekonomicznym wprowadzonej okresowej ulgi dla producentów biokomponentów.

Z literalnego brzmienia wyżej wskazanych przepisów wynika, iż ustawodawca nie wprowadził ograniczeń co do wielkości kwoty odliczenia w jednej zaliczce.

W związku z powyższym Wnioskodawca może dokonać odliczenia kwoty ulgi wyliczonej za bieżący lub nieodliczonej kwoty ulgi za poprzedni rok w całości w jednej zaliczce miesięcznej bądź kwartalnej.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.