IPPB5/423-300/13-2/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 25 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. została powołana Uchwałą Rady Gminy z dnia 2 lutego 2012 r., umowa Spółki została zawarta na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w dniu 30 maja 2012 r. W akcie notarialnym zawarto klauzulę "rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, z tym że pierwszy rok obrotowy kończy się z dniem 31 grudnia 2013 r." Spółka uzyskała osobowość prawną z chwilą wpisu do KRS dnia 30 sierpnia 2012 r. Spółka złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 z datą rozpoczęcia działalności gospodarczej 30 maja 2012 r., do którego dołączono umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W dniu 13 września 2012 r. Spółka otrzymała decyzję w sprawie nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej. W okresie od zawiązania Spółki (30 maja 2012 r.) do dnia wpisu do KRS (30 sierpnia 2012 r.) Spółka działała jako spółka w organizacji i stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w związku z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie posiadała w tym czasie Numeru Identyfikacji Podatkowej, lecz jako spółka w organizacji mogła nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. W tym czasie poniosła koszty takie jak opłata za wpis do KRS, ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Pierwszy przychód Spółka uzyskała 1 października 2012 r., kiedy to przejęła obowiązki Urzędu Gminy z tytułu dostarczania wody i odprowadzania ścieków. W marcu 2013 r. Spółka złożyła zeznanie podatkowe CIT -8 za okres od 30 maja 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. Zdaniem Urzędu Skarbowego datą rozpoczęcia działalności jest data wpisu do KRS i w związku z powyższym złożenie deklaracji CIT-8 było bezzasadne, ponieważ zgodnie z wpisem w akcie notarialnym Spółki pierwszy rok obrotowy jest wydłużony do 31 grudnia 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy datą rozpoczęcia działalności gospodarczej jest data podpisania aktu notarialnego, tj. 30 maja 2012 r. Ponieważ rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej nastąpiło w pierwszej połowie 2012 r. (30 maja 2012 r.), Wnioskodawca uznał, iż zapis klauzuli o wydłużeniu roku podatkowego do dnia 31 grudnia 2013 r. jest niezgodny z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Od tego momentu Spółka stała się spółką w organizacji i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa podatników jako "osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) za podatnika uważa się osoby prawne, spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3), spółki nie mające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, o ile w tym państwie traktowane są jak osoby prawne, oraz podatkowe grupy kapitałowe.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych (art. 8 ust. 2).

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, iż zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej jest tylko podstawą rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie jest zdarzeniem ani czynnością utożsamianą z podjęciem takiej działalności oraz że data rozpoczęcia działalności gospodarczej wskazana w ewidencji działalności gospodarczej jest wyłącznie datą deklarowaną, która nie oznacza faktycznego rozpoczęcia działalności - z datą tą nie wiążą się skutki prawne i może być ona wielokrotnie zmieniana (por. np. wyrok NSA w Warszawie z dnia 25 października 2006 r., sygn. akt II GSK 179/06, wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 marca 2009 r., sygn. akt VII SA/Wa 159/09 oraz wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 października 2005 r. sygn. akt III SA/Gd 325/05). Jednak podkreślić należy, iż interpretowany art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w swej treści nie odsyła do daty rozpoczęcia działalności gospodarczej, ale do rozpoczęcia działalności, którą trzeba rozpatrywać w sposób szeroki, posiłkując się przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

W art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wskazano, iż księgi rachunkowe otwiera się na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym. Nie jest zatem właściwe stwierdzenie, że jednostka nie rozpoczęła działalności jeżeli nie wystąpiły przychody lub koszty mające wpływ na jej wynik finansowy. Rozpoczęcie przez jednostkę działalności skutkuje nie tylko uzyskiwaniem przychodów bądź kosztów rozpoznawanych podatkowo. Przejawem działalności jest również każde inne zdarzenie gospodarcze, które winno znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych. Zdarzeniem tym będzie zawarcie umowy wywierającej skutki o charakterze cywilnoprawnym, wniesienie przez wspólników bądź to wkładów pieniężnych, bądź aportów na pokrycie kapitału zakładowego, zaciągnięcie pożyczki czy kredytu.

Dlatego też w ocenie tut. Organu, dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności należy utożsamiać z dniem powstania podatnika. W konsekwencji, brak jakichkolwiek przychodów i kosztów uzyskania przychodów, nie wyłącza obowiązku złożenia zeznania podatkowego CIT-8. Bowiem, co do zasady (poza wyjątkami wskazanymi w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.p.), w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie istnieje żaden przepis, który by zwalniał podatnika z tego obowiązku.

Zatem, skoro Spółka rozpoczęła działalność w dniu 30 maja 2012 r., w którym podpisano umowę Spółki w formie aktu notarialnego, to ten dzień należy uznać za datę rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż data podpisania aktu notarialnego, tj. 30 maja 2012 r., jest datą rozpoczęcia działalności gospodarczej, należy uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, iż w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawarto zastrzeżenia odnoszące się do określenia okresu trwania roku podatkowego w pewnych szczególnych sytuacjach, a mianowicie w przypadku:

Jeżeli zatem podatnik rozpoczyna działalność w pierwszej połowie roku kalendarzowego, tj. do dnia 30 czerwca, jego pierwszy rok podatkowy, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego, w którym rozpoczął działalność, albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Zatem Spółka ustalając pierwszy rok podatkowy (w przedmiotowej sprawie rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy) od dnia 30 maja 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., postąpiła prawidłowo. Wobec powyższego prawidłowe jest również stanowisko Spółki, iż zapis klauzuli zawartej w akcie notarialnym o wydłużeniu roku podatkowego do dnia 31 grudnia 2013 r. jest niezgodny z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w pierwszej połowie roku (30 maja 2012 r.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.