IPPB5/423-28/09-5/PS
Pismo z dnia 9 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-28/09-5/PS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) - uzupełnionym o opłatę w dniu 3 kwietnia 2009 r. w związku z wezwaniem do uzupełnienia brakującej opłaty z dnia 25 marca 2009 r. Nr IPPB5/423-28/09-4/PS - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązku zarejestrowania się Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Polski - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązku zarejestrowania się Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Polski.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka N GmbH mająca siedzibę na terytorium Niemiec (będąca niemieckim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług na terytorium Niemiec dokonywała w latach 2005-2007 dostaw z terytorium Niemiec na terytorium Polski złomu miedzi na rzecz spółki zarejestrowanej na potrzeby podatku VAT na terytorium Polski (sp. z o.o.). Dostawy złomu były transportowane przez spółkę C do magazynu w O, którego część powierzchni była wynajmowana przez Wnioskodawcę na podstawie umów składu. Zgodnie z umowami na składowanie strony zastrzegły iż własność powyższego złomu pozostanie własnością Wnioskodawcy. Następnie spółka C we własnym imieniu dokonywała sprzedaży złomu miedzi na rzecz spółki K podatku VAT zarejestrowanego na terytorium Polski.
Należy zaznaczyć, iż dostawy do magazynu w O były dokonywane w związku z realizacją dostaw jedynie na rzecz spółki C Sp. z o.o. i Wnioskodawca na terytorium Polski nie posiadał żadnego wyposażenia oraz personelu. Zarówno odbiór złomu z miejscowości A jak i późniejsza realizacja dalszych dostaw na terytorium Polski leżała po stronie spółki C sp. z o.o.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca miał obowiązek zarejestrowania się do celów podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Polski.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.
W części dotyczącej podatku od towarów i usług wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-55/09-6/PW.
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Niemiec kwestie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzeczypospoltą Polską a Republiką Federalną Niemiec z 19 grudnia 2004 r. (dalej zwaną Umową). Zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 1 Umowy zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tytko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Powyższe postanowienia uzależniają więc opodatkowanie w Polsce zysku, w naszym przypadku, zysku wypracowanego przez N GmbH od posiadania przez nią zakładu w Polsce.
W przypadku gdy ustalimy, iż działalność gospodarcza N GmbH w Polsce nie jest prowadzona w formie zakładu, wówczas miejscem opodatkowania zysku Wypracowanego w Polsce (z tytułu sprzedaży wyrobów) są Niemcy.
Pojęcie zakładu zostało zdefiniowane w art. 5 Umowy i oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
Zgodnie z przytoczoną definicją przez zakład należy rozumieć stałą placówkę. Określenie placówka obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Placówka - jako miejsce działalności gospodarczej - może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń ani gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Placówka może być usytuowana w pomieszczeniach innego przedsiębiorstwa, na przykład wówczas, gdy przedsiębiorstwo zagraniczne dysponuje stale pomieszczeniem (lub jego częścią) należącym do innego przedsiębiorstwa (Komentarz Komitetu Spraw Podatkowych OECD do Modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD). W ustępie 2 art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wymieniono listę przykładów miejsc działań gospodarczych, z których każdy może być uznany za zakład. Określenie zakład obejmuje w szczególności:
miejsce zarządu,
filię,
biuro,
fabrykę,
warsztat (...).
Określenie "zakład" zgodnie z art. 5 ust. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie obejmuje:
użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr tub towarów należących do przedsiębiorstwa;
utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;
utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr Lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, ze całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. Jednakże ust. 5 art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania rozszerza pojęcie zakładu również na przypadki, gdy osoba1 z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela (tj. maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela działającego w ramach swojej zwykłej działalności), działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to, bez względu na powyższe postanowienia artykułu 5, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.
Na podstawie powyższego należy stwierdzić, iż wobec faktu, iż spółka N GmbH:
* nie utworzyła na terytorium Polski stałej placówki, a jedynie posiadała placówkę celem składowania złomu miedzi, która miała charakter pomocniczy wobec dostaw na rzecz spółki C,
* nie zatrudniała pracowników na terytorium Polski, którzy mieli stałe upoważnienie do podpisywania umów, działalność gospodarcza przez nią prowadzona na terytorium Polski nie miała znamion zakładu w rozumieniu art. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Powyższe przesłanki przemawiają za twierdzeniem, iż Spółka nie podlegała opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.