IPPB5/423-246/08-4/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. (data wpływu 11 grudnia 2008 r.) oraz piśmie z dnia 12 stycznia 2009 r. (data nadania 14 stycznia 2009 r., data wpływu 16 stycznia 2009 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 9 stycznia 2009 r. Nr IPPB5/423-246/08-2/DG (data nadania 9 stycznia 2009 r., data doręczenia 12 stycznia 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania naliczonego podatku VAT za koszty uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania naliczonego podatku VAT za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka ponosi wydatki na reprezentację. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych. W rozliczeniu podatku od towarów i usług Spółka nie dokonuje odliczenia kwot podatku naliczonego związanego z zakupem ww. towarów i usług, z uwagi na brak prawa do odliczenia wynikający z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 11/2004 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1) Czy VAT naliczony nie podlegający odliczeniu od wydatków na reprezentację nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów stanowi za koszt uzyskania przychodów.

Ad. 2) Kiedy należy skorygować przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych jeśli faktura została wystawiona: przed dniem sporządzenia sprawozdania finansowego/bądź po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego:

Czy należy korygować deklarację VAT-7, Informację podsumowującą i Intrastat za miesiąc/kwartał w którym ujęto fakturę pierwotną czy za miesiąc/kwartał w którym wystawiono fakturę korygującą.

Ad. 3) Czy koszty ubezpieczenia wliczone w raty leasingowe stanowią w całości koszt uzyskania przychodu.

Ad. 4) Czy opłatę wstępną wynikającą z umowy leasingu operacyjnego dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w momencie poniesienia wydatku.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone nr 1.

W części dotyczącej pytań oznaczonych nr 2-3, a także podatku od towarów i usług, tj. pytanie oznaczone nr 2 wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

VAT nie odliczony od wydatków na reprezentację stanowi koszt uzyskania przychodów. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik może uznać za koszt uzyskania przychodów VAT naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W zamkniętym katalogu kosztów niezaliczanych przez ustawodawcę do kosztów uzyskania przychodów ujęto między innymi wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki.

Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a), tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) wykreślono art. 88 ust. 1 pkt 2 z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z którego wynikało, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z uwagi na to że wniosek Spółki z dnia 5 grudnia 2008 r. dotyczy zaistniałego stanu faktycznego zastosowanie znajdzie stan prawny obowiązujący od dnia 1 grudnia 2008 r. w związku z tym VAT naliczony związany z wydatkami wyłączonymi z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym przypadku wydatkami na reprezentację, jeżeli mają związek z czynnościami opodatkowanymi VAT będzie mógł być odliczany od VAT należnego, a w związku z tym nie powinien być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka w przedstawionym stanie faktycznym odnosi się do stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. gdy w ustawie o podatku od towarów i usług obowiązywał art. 88 ust. 1 pkt 2. Oznaczało to, że w przypadku gdy Spółce nie przysługiwało obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, Spółka mogła - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a), tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji Spółki. W świetle powyższego, nie był kosztem uzyskania przychodu wydatek na reprezentację w kwocie netto, natomiast podatek VAT naliczony w kwocie, której nie przysługuje podatnikowi obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT stanowił koszt uzyskania przychodu jeżeli wydatek związany był z reprezentacją firmy.

W związku z powyższym w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. nie był kosztem uzyskania przychodu wydatek na reprezentację w kwocie netto, natomiast podatek VAT naliczony w kwocie, której nie przysługiwało podatnikowi obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT stanowił koszt uzyskania przychodu. Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. VAT naliczony związany z wydatkami wyłączonymi z kosztów uzyskania przychodów np. wydatkami na reprezentację, będzie mógł być odliczany od VAT należnego, a w związku z tym nie powinien być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.