IPPB5/423-232/08-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

W dniu 5 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na druk i wysyłkę imiennych zaproszeń oraz wydatków na artykuły spożywcze ponoszone przez Spółkę w związku z zamkniętymi imprezami organizowanymi w prowadzonych przez Spółkę restauracjach i wydatków na zakup alkoholi oferowanych gościom w czasie imprez zamkniętych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi restauracje kuchni japońskiej - XY. W restauracjach Spółka organizuje różnego rodzaju imprezy o charakterze zamkniętym. Wnioskodawca rozsyła do konkretnych osób specjalnie przygotowane imienne zaproszenia dotyczące danej imprezy.

Spółka organizuje imprezy zamknięte m.in. z okazji otwarcia nowego lokalu, wprowadzenia nowych dań do karty restauracji oraz imprezy tematyczne dotyczące danej potrawy i związanymi z nią tradycjami, a także imprezy propagujące w ogólności kuchnię japońską.

W czasie bankietu zaproszeni goście mają możliwość degustacji potraw oferowanych przez restaurację a także alkoholi znajdujących się w karcie restauracji (wina i inne alkohole). Wszystkie dania dostępne na bankiecie są przygotowywane w restauracyjnej kuchni. Imprezy organizowane przez restauracje dają zaproszonym gościom możliwość poznania nowych smaków oraz ceremonii przygotowywania i spożywania przysmaków kuchni japońskiej.

Celem imprez zamkniętych organizowanych przez Wnioskodawcę w prowadzonych przez siebie lokalach jest zaprezentowanie restauracji i jej oferty, zaistnienie w świadomości potencjalnych gości oraz promowanie kuchni japońskiej oraz rytuałów związanych z tradycją japońską. Spółka zdecydowała się na taką formę reklamy, uznając ją, za najbardziej skuteczną i kompleksową.

W związku z organizacją imprezy Wnioskodawca ponosi koszty związane z zakupem różnych produktów spożywczych niezbędnych do przygotowania poczęstunku dla zaproszonych gości, w tym również alkoholi, a także koszty związane ze sporządzeniem i dostarczeniem imiennych zaproszeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone w związku z organizowaniem zamkniętych imprez w prowadzonych przez siebie restauracjach są wydatkami o charakterze reklamowym i w związku z tym stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zdaniem Spółki wydatki ponoszone w związku z organizowanymi w restauracji spotkaniami zamkniętymi mają charakter wydatków na reklamę.

Spółka decydując się na zorganizowanie imprezy w jednej ze swoich restauracji ma na celu zaprezentowanie zaproszonym gościom oferty prowadzonych przez siebie lokali i zaistnienie w świadomości szerszego grona klientów. Goście otrzymują imienne zaproszenia na organizowany bankiet, mają możliwość zapoznania się z kuchnią oferowaną przez restauracje Spółki. Zaproszone osoby są potencjalnymi przyszłymi klientami restauracji.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reklamy, jednak w praktyce zwykło się uważać, że reklamą jest działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług.

W wyroku NSA z dnia 6 grudnia 2000 r. (SA/Rz 815/99) Sąd stwierdził, że: "reklama to stosowanie przez producenta i sprzedawcę wszelkich form i środków oddziaływania na nabywcę, mających na celu intensyfikację sprzedaży dóbr oraz każdy przekaz zmierzający do promocji sprzedaży albo innych form korzystania z towarów i usług".

Odnośnie imprez organizowanych w związku z otwarciem lokalu wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2002 r. I SA/Wr 4097/2001, gdzie stwierdził, że: "zorganizowanie przez podatnika przyjęcia związanego z otwarciem hotelu miało na celu przekazanie informacji o usługach i nakłonienie potencjalnych nabywców do skorzystania z usług hotelu w przyszłości".

Spółka zorganizowała spotkanie zamknięte wykorzystując fakt otwarcia nowego lokalu do prezentacji własnych usług potencjalnym klientom. W tym celu zaproszono określoną liczbę gości, którzy mogliby w przyszłości stanowić potencjalną grupę klientów restauracji.

Zdaniem Spółki brzmienie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na to, że do kosztów uzyskania przychodów nie są zaliczane wszelkie wydatki na zakup artykułów spożywczych, napojów (również alkoholowych), jeśli ich zakup miał na celu reprezentację podatnika.

Podmiot, który nabywa artykuły spożywcze, usługi gastronomiczne (catering), napoje (również alkoholowe) w celu poprawienia wizerunku firmy oraz wzmocnienia relacji łączącej firmę z klientami i kontrahentami nie może - zdaniem Spółki - uznać takich wydatków za koszt uzyskania przychodu. Jeśli jednak podmiot ponosi tego typu wydatki w celu promowania własnej działalności, która polega na świadczeniu usług gastronomicznych, to w istocie wydatki takie powinny stanowić koszt uzyskania przychodów, bowiem Spółka prezentuje gościom - potencjalnym klientom - własne usługi.

W związku z tym, że przedmiotem usług są usługi gastronomiczne (kuchnia japońska), Spółka decyduje się na organizowanie imprez z poczęstunkiem w celu przedstawienia klientom walorów konsumpcyjnych oferowanych przez siebie dań kuchni japońskiej. Goście w czasie bankietu mają możliwość zapoznania się z jakością oferowanych przez Spółkę usług, a tym samym Spółka reklamuje swoje usługi i zachęca do skorzystania w przyszłości z oferty prowadzonych przez siebie restauracji. Oznacza to, że celem poczęstunku zorganizowanego dla gości jest zwiększenie sprzedaży usług oferowanych przez restauracje i zaistnienie w świadomości przyszłych klientów.

Jako, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji, należy odwołać się do wykładni językowej tego pojęcia. Definicja słownika reprezentacji to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Na gruncie przepisów prawa podatkowego przez reprezentację należy rozumieć występowanie w imieniu podmiotu wiążące się z okazałością, wytworności w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy.

Jak podkreśla Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2008 r. sygn. ILPB3/423-284/08-4/MB: "celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej oraz ułatwienie zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Dobre reprezentowanie, wywołujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przed podmioty zewnętrzne, może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach".

Działania Wnioskodawcy nie mają na celu prezentacji wytworności, czy też okazałości Spółki, jak również nie jest to budowa wizerunku Spółki za pomocą gastronomii i tym podobnych świadczeń.

Oferowane w trakcie bankietu dania i alkohole posiadają charakter typowy dla poczęstunku serwowanego na co dzień w restauracjach prowadzonych przez Spółkę i stanowią niejako próbkę dań znajdujących się w karcie restauracji.

Dania serwowane w trakcie bankietu nie różnią się od normalnie dostępnych w restauracji specjalności, a gość, który zdecyduje się odwiedzić restaurację w przyszłości będzie mógł zamówić określone dania, które poznał w trakcie imprezy zamkniętej zorganizowanej przez Spółkę.

W ocenie Wnioskodawcy brak jest podstaw do uznania, że wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację imprezy zamkniętej w prowadzonych przez siebie restauracjach nie są wydatkami reklamowymi, a wydatkami na reprezentację. Spółka nie podkreśla swojej wytworności czy okazałości, a jedynie proponuje swoim gościom zapoznanie się z menu restauracji i zachęca do skorzystania z jej oferty w przyszłości.

Zdaniem Spółki zarówno koszty wydrukowania zaproszeń na organizowaną imprezę zamkniętą, jak również wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na artykuły spożywcze niezbędne do przygotowania poczęstunku dla gości (również wydatki na zakup alkoholu) są kosztem uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, jako, że są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz prowadzą do uzyskania przychodu.

Ministerstwo Finansów stoi na stanowisku, że to podatnik samodzielnie dokonuje wyboru metody i sposobu reklamy, z uwzględnieniem prowadzonej przez siebie działalności w taki sposób, aby odnosiła ona jak najlepszy skutek (m.in. pismo z dnia 11 lipca 2006 r. - odpowiedź na interpelację poselską Nr 3331).

Mając powyższe na uwadze Spółka zdecydowała się na najbardziej efektywną jej zdaniem formę reklamy własnych usług - zaproszenie określonych osób na degustację oferowanych przez siebie produktów gastronomicznych i zaprezentowanie wysokiej jakości usług świadczonych w prowadzonych przez siebie restauracjach kuchni japońskiej, bez wątpienia wyróżniającej te restauracje na rynku usług gastronomicznych.

W podobnej kwestii dotyczącej imprezy z okazji otwarcia hotelu wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w przytaczanej już interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2008 r. sygn. ILPB3/423-284/08-4/MB, gdzie stwierdził, że jako, że przyjęcie z okazji otwarcia hotelu nie nosiło znamion reprezentacji, a miało na celu zareklamowanie i wypromowanie nowopowstałego obiektu hotelowego to wszystkie poniesione przez wnioskodawcę wydatki stanowią wydatki na reklamę, a zatem można je uznać za koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. 1471/DPR1/423/1 0/07/MK wypowiedział się w sprawie uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z degustacją alkoholi zorganizowaną przez podmiot zajmujący się sprzedażą napojów alkoholowych uznając, że wydatki poniesione przez wnioskodawcę na organizację degustacji alkoholi oraz poczęstunku są kosztem uzyskania przychodów, jako wydatki o charakterze reklamowym.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na artykuły spożywcze zakupione w celu zorganizowania bankietu - imprezy zamkniętej - w lokalu restauracji prowadzonej przez Spółkę, mają charakter reklamowy i stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku Wnioskodawca zorganizował spotkanie zamknięte wykorzystując fakt otwarcia nowego lokalu do prezentacji własnych usług potencjalnym klientom. W tym celu zaproszono określoną liczbę gości, którzy mogliby w przyszłości stanowić potencjalną grupę klientów restauracji.

W związku z tym Wnioskodawca ponosi koszty związane z zakupem różnych produktów spożywczych niezbędnych do przygotowania poczęstunku dla zaproszonych gości, w tym również alkoholi, a także koszty związane ze sporządzeniem i dostarczeniem imiennych zaproszeń.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

1.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy, zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. "Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej oraz ułatwienie zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Dobre reprezentowanie, wywołujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przez podmioty zewnętrzne, może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach. Przywołana powyżej definicja reprezentacji akcentuje okazałość i wytworność, jako środki, do wywołania jak najlepszego wrażenia potencjalnego klienta czy kontrahenta.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Z uwagi na powyższe, w oparciu o przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na druk i wysyłkę imiennych zaproszeń oraz na artykuły spożywcze zakupione w celu zorganizowania bankietu - imprezy zamkniętej - w lokalu restauracji prowadzonej przez Spółkę, związane z reklamą i promocją podmiotu gospodarczego, można uznać za koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą one, jako koszty pośrednie, potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na druk i wysyłkę imiennych zaproszeń oraz wydatków na artykuły spożywcze ponoszone przez Spółkę w związku z zamkniętymi imprezami organizowanymi w prowadzonych przez Spółkę restauracjach - jest prawidłowe.

2.

W stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r., na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów podatkowych nie mogły być zaliczane koszty reprezentacji, w części przekraczającej 0,25% przychodów. A zatem w ramach tego limitu, wydatki na reprezentację stanowiły koszty podatkowe. Również wydatki na zakup alkoholu, co do zasady, mogły być zaliczane do kosztów podatkowych na podstawie wskazanego przepisu. Wydatki takie musiały jednak spełniać warunki dla uznania ich za koszty reprezentacji, a więc stanowić wydatki związane z reprezentowaniem firmy, co wiąże się niewątpliwie z okazałością i wystawnością.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. koszty reklamy, niezależnie od jej charakteru, są w pełnej wysokości kosztem podatkowym, a koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, w pełnej wysokości, niezależnie od jakiegokolwiek limitu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów.

Skutki podatkowe związane z zakupem alkoholu i zakwalifikowaniem takich wydatków do kosztów podatkowych w ramach reprezentacji, uzależnione powinny być jednak od konkretnych okoliczności danej sprawy.

Z uwagi na fakt, że oferowane w trakcie bankietu dania i alkohole posiadają charakter typowy dla poczęstunku serwowanego na co dzień w restauracjach prowadzonych przez Wnioskodawcę i stanowią niejako próbkę dań znajdujących się w karcie restauracji należy przyjąć, iż bankiet z okazji otwarcia restauracji nie nosi znamion reprezentacji.

Zatem wydatki związane z zakupem alkoholi na przedmiotową uroczystość nie podlegają dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowią wydatki na reklamę Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup alkoholi oferowanych gościom w czasie imprez zamkniętych - jest prawidłowe.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż zorganizowany przez Wnioskodawcę bankiet z okazji otwarcia restauracji miał na celu zareklamowanie i wypromowanie nowopowstałego obiektu gastronomicznego, czyli zachęcenie potencjalnych klientów do skorzystania z usług Wnioskodawcy w przyszłości.

Poniesione przez Spółkę wydatki na druk i wysyłkę imiennych zaproszeń oraz wydatki na artykuły spożywcze ponoszone przez Spółkę w związku z zamkniętymi imprezami organizowanymi w prowadzonych przez Spółkę restauracjach i wydatki na zakup alkoholi oferowanych gościom w czasie imprez zamkniętych, stanowią wydatki na reklamę Spółki. Można zatem uznać je na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem jednak, iż wydatki te pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskiwanymi przychodami (zachowaniem, zabezpieczeniem źródeł przychodów) oraz są prawidłowo udokumentowane.

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na Podatniku, bo to on wywodzi ze zdarzenia skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Podatnik musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i pozostający w związku z przychodem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.