IPPB5/423-223/14-2/IŚ - CIT w zakresie możliwości zakwalifikowania do wartości niematerialnych i prawnych a tym samum ujęcia w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne nabytych praw autorskich do Dokumentacji (tzw. dossier dla produktów leczniczych oraz dokumentacja produkcyjna dla suplementów diety

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) - o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do wartości niematerialnych i prawnych a tym samum ujęcia w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne nabytych praw autorskich do Dokumentacji (tzw. dossier dla produktów leczniczych oraz dokumentacja produkcyjna dla suplementów diety) - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - w zakresie oceny, czy Spółka może zakwalifikować do wartości niematerialnych i prawnych a tym samum ujęcia w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne nabytych praw autorskich do Dokumentacji (tzw. dossier dla produktów leczniczych oraz dokumentacja produkcyjna dla suplementów diety).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") jest przedsiębiorcą z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym podatnikiem VAT i prowadzi działalność m.in. w zakresie dystrybucji produktów marek dermokosmetycznych oraz medycyny estetycznej.

Spółka nabyła, na podstawie umowy sprzedaży, prawa do określonej liczby pozycji indeksowych produktów (Produkty) - produktów leczniczych oraz suplementów diety. W związku z zawartą umową, Spółka zapłaciła na rzecz zbywcy cenę określoną we wspomnianej umowie sprzedaży - umowa ustanowiła łączną cenę za przedmiot transakcji - bez podziału na poszczególne prawa i aktywa,

W skład przedmiotu opisanej transakcji weszły wszelkie prawa własności intelektualnej do zbywanych Produktów, w szczególności licencje, znaki towarowe, receptury, procesy technologiczne, dokumentacja wytwarzania, dokumentacja związana z dopuszczeniem produktów do obrotu, know-how, bez względu na to, czy są przedmiotem jakiejkolwiek oficjalnej rejestracji.

W ramach transakcji, Spółka przejęła wybranych pracowników zbywcy zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy oraz otrzymała listy podmiotów, które nabywają Produkty.

Ponadto, w ramach transakcji, zbywca i Spółka ustalili, że zbywca udzieli Spółce wsparcia, by Spółka mogła kontynuować kooperację z dystrybutorami zbywcy w zakresie Produktów oraz by Spółka zawarła inne umowy związane z Produktami, np. o magazynowanie Produktów lub produkcję Produktów.

Ważną częścią nabytych w drodze transakcji aktywów jest dokumentacja (tzw. dossier) dla produktów leczniczych oraz dokumentacja produkcyjna dla suplementów diety (dalej "Dokumentacja").

W ramach transakcji, Spółka nabyła prawa autorskie do tej Dokumentacji oraz uzyskała Dokumentację (Dokumentacja została wydana Spółce).

Ponadto, w ramach transakcji Spółka przejęła, w trybie przepisów prawa farmaceutycznego, status podmiotu odpowiedzialnego w odniesieniu do Produktów, co jest naturalną konsekwencją nabycia praw do Produktów.

Przedmiotem opisanej transakcji nie była zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustaw podatkowych.

W wyniku transakcji, Spółka rozpoczęła sprzedaż Produktów i uzyskuje z tego tytułu przychody w rozumieniu u.p.d.o.p.

Po dokonaniu transakcji, Spółka wyodrębniła z łącznej kwoty ceny zapłaconej zbywcy części, które zostały przyporządkowane poszczególnym aktywom przeniesionym na Spółkę w ramach transakcji.

Niniejszy wniosek o interpretację dotyczy skutków ujęcia dla celów podatkowych kwoty przyporządkowanej prawom autorskim do Dokumentacji dotyczącej Produktów (Dokumentacja - tzw. dossier dla produktów leczniczych oraz dokumentacja produkcyjna dla suplementów diety).

Spółka przyporządkowała określone wartości do praw autorskich do Dokumentacji dotyczącej każdego Produktu (produktu leczniczego oraz suplementu diety) z osobna. Wartości przyporządkowane do Dokumentacji odpowiadają jej wartości rynkowej.

A. Dokumentacja dotycząca produktów leczniczych

Dokumentacja dla każdego produktu leczniczego obejmuje kilka - kilkanaście tysięcy stron dokumentów i zawiera w szczególności:

Proces tworzenia Dokumentacji jest czasochłonny i wymaga fachowej wiedzy. Dokumentacja obejmuje wyniki licznych badań, które zostały przeprowadzone na potrzeby rejestracji produktu leczniczego, a także inne liczne, fachowe opracowania.

Zgromadzenie i przechowywanie Dokumentacji odnoszącej się do produktów leczniczych jest niezbędne do realizacji wynikających z prawa farmaceutycznego obowiązków podmiotu odpowiedzialnego (Spółka uzyskała ten status w stosunku do Produktów). W szczególności, dokumentacja jest wymagana przede wszystkim w postępowaniu o rejestrację produktu leczniczego (o dopuszczenie produktu leczniczego do obrotu). Większość Produktów (wszystkie oprócz jednego), będących produktami leczniczymi, do których odnosi się Dokumentacja zostało zarejestrowane (dopuszczone do obrotu). Potrzeba przechowywania Dokumentacji nie kończy się jednak w związku z dopuszczeniem produktu do obrotu, gdyż Dokumentacja jest niezbędna do realizacji innych obowiązków nałożonych przepisami prawa, np.:

* jest ona niezbędna przy przyjmowaniu i zarządzaniu informacją o działaniach niepożądanych dopuszczonych do obrotu produktów leczniczych;

* będzie niezbędna w razie potrzeby potencjalnego rozszerzenia zakresu wskazań produktów leczniczych lub w razie potrzeby przedłużenia dopuszczenia do obrotu (jeśli dopuszczenie do obrotu zostało uzyskane na czas określony - jest tak w przypadku części Produktów);

* jest wykorzystywana w zakresie udzielania przez podmiot odpowiedzialny lekarzom i konsumentom informacji zgodnie z przepisami prawa farmaceutycznego;

* Prawo farmaceutyczne nakłada obowiązek dysponowania przez podmiot odpowiedzialny pełnym opisem systemu nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych oraz do przedstawiania takiego opisu na żądanie odpowiednich władz;

* Prawo farmaceutyczne nakłada obowiązek przedstawiania opracowań dotyczących stosunku korzyści do ryzyka użycia produktu leczniczego;

* Prawo farmaceutyczne nakłada obowiązek monitorowania bezpieczeństwa stosowania produktów leczniczych.

Spółka wykorzystuje i będzie wykorzystywać Dokumentację do powyżej wskazanych celów. Jak Spółka szacuje, Dokumentacja odnosząca się do każdego z Produktów będzie wykorzystywana przez okres dłuższy niż rok.

B. Dokumentacja dotycząca suplementów diety

Dokumentacja dotycząca suplementów diety przygotowywana jest w celu złożenia do Głównego Inspektoratu Sanitarnego notyfikacji o wprowadzeniu suplementu do obrotu. Zawiera informacje o suplemencie diety - przykładowo, może zawierać opracowania, raporty z badań dotyczące składu, działania, dawkowania, itp. suplementu diety. Tworzenie takiej dokumentacji jest procesem czasochłonnym i wymaga fachowej wiedzy. Dokumentacja dotycząca suplementów diety jest istotnie mniej obszerna od Dokumentacji dotyczącej produktu leczniczego. Ponadto, Dokumentacja dotycząca suplementu diety, po wprowadzeniu tego suplementu do obrotu służy m.in.:

* udzielaniu konsumentom informacji o suplementach diety;

* obsłudze ewentualnych roszczeń konsumentów;

* dodatkowo, dostęp do Dokumentacji dotyczącej suplementów diety jest wymagany z uwagi na prowadzone przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w szczególności przez Głównego Inspektora Sanitarnego procedury po notyfikacji wprowadzenia do obrotu.

Pokreślono, że Spółka nabywając prawa do Produktów miała na celu przejęcie statusu tzw. podmiotu odpowiedzialnego w stosunku do tych Produktów oraz prowadzenie sprzedaży tych Produktów. Aby zrealizować te cele, w związku z obowiązkami i ograniczeniami nakładanymi przepisami prawa, Spółka musiała nabyć prawa do Dokumentacji. W przeciwnym razie, mimo nabycia pozostałych praw do Produktów (np. znaków towarowych, patentów, itp.), Spółka nie mogłaby w praktyce prowadzić sprzedaży Produktów lub prowadzenie takiej sprzedaży i realizowanie związanych z tym obowiązków byłoby istotnie utrudnione.

Dodatkowo, z uwagi na fakt, że procesy zmierzające do dopuszczenia do obrotu produktów leczniczych w poszczególnych państwach Unii Europejskiej są w znacznym stopniu zunifikowane, Dokumentacja, po niewielkich uzupełnieniach i dostosowaniach, może potencjalnie być użyta na potrzeby rejestracji produktu leczniczego w innym państwie. Powszechną praktyką jest, że podmiot który dysponuje prawami do Dokumentacji udziela licencji do Dokumentacji lub sprzedaje ją innym podmiotom, np. w celu umożliwienia tym podmiotom rejestracji produktów leczniczych w innym państwie Unii Europejskiej.

Spółka obecnie nie planuje udzielenia takiej licencji lub sprzedaży Dokumentacji innemu podmiotowi.

Wskazano również, że Dokumentacja nie stanowi opisu receptury ani procesu produkcyjnego produktu leczniczego. Właściwe opisy (receptury oraz procesu produkcyjnego), które umożliwiają prowadzenie produkcji Produktów, Spółka nabyła w ramach transakcji, ale opisy te nie wchodzą w skład Dokumentacji, do której odnosi się niniejszy wniosek. Prawa do Dokumentacji nie zawierają również praw autorskich do ulotek i opakowań które zostały przez Spółkę wycenione i ujęte odrębnie.

Należy odróżnić również prawa do Dokumentacji od np. patentów, know-how, znaków towarowych czy pozwoleń na dopuszczenie do obrotu związanych z Produktami, które Spółka nabyła w ramach transakcji i które stanowią odrębne składniki majątkowe od Dokumentacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabyte prawa do Dokumentacji stanowią wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o p.d.o.p., a Spółka powinna amortyzować je od ustalonej wartości w ciężar kosztów uzyskania przychodów przez okres nie krótszy niż 5 lat rozpoczynając od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia do ewidencji.

Stanowisko Spółki:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej jako u.p.d.o.p.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Takie wydatki są bowiem zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Jednocześnie, art. 16b u.p.d.o.p. definiuje pojęcie wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z tym przepisem, amortyzacji podlegają, nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Stosownie do art. 16m ust. 1 u.p.d.o.p., okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto, na podstawie art. 16d ust. 7 u.p.d.o.p., składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c (tzn.m.in. wartości niematerialne i prawne), wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Natomiast art. 16h u.p.d.o.p. wskazuje, że odpisów amortyzacyjnych (w tym od wartości niematerialnych i prawnych) dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dany składnik (środek trwały, wartość niematerialna i prawna) została wprowadzona do ewidencji.

Jak wskazano powyżej, Spółka nabyła prawa autorskie do Dokumentacji. Prawa autorskie zostały wymienione w u.p.d.o.p. jako przykład wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, zdaniem Spółki, z zamieszczonego opisu stanu faktycznego wynika, że prawa do Dokumentacji nadają się do gospodarczego wykorzystania, tj. do wykorzystania w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą obejmującą sprzedaż Produktów. Tym samym, prawa do Dokumentacji stanowią zdaniem Spółki wartości niematerialne i prawne, które mogą być amortyzowane zgodnie z przepisami u.p.d.o.p.

Spółka wskazała, że mimo, iż Dokumentacja jest gromadzona na potrzeby rejestracji produktu leczniczego oraz na potrzeby notyfikacji dotyczącej suplementu diety, taka Dokumentacja, jak wynika z opisu stanu faktycznego, jest lub może być wykorzystywana również po takiej rejestracji/notyfikacji.

Wykorzystywanie Dokumentacji polega na jej utrzymywaniu oraz korzystaniu z jej zasobów w razie wystąpienia bezpośredniej potrzeby (np. w razie wezwania Spółki do przedstawienia określonych danych przez odpowiedni organ) lub w zakresie wynikającym z obowiązków nałożonych na Spółkę przepisami prawa. Zdaniem Spółki, pozwala to przyjąć, że prawa do Dokumentacji są przez Spółkę wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 16b u.p.d.o.p.

Powyższe oznacza, że prawa do Dokumentacji mogą być amortyzowane zgodnie z u.p.d.o.p.

Podsumowując, nabyte prawa do Dokumentacji stanowią wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o p.d.o.p., a Spółka powinna amortyzować je od ustalonej wartości w ciężar kosztów uzyskania przychodów przez okres nie krótszy niż 5 lat począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawa do Dokumentacji zostały ujęte w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Spółka podkreśliła, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach powszechnie potwierdzają, że prawa autorskie do tzw. dossier stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji. Przykładem mogą być pisma: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 kwietnia 2009 r. (IPPB5/423-47/09-2/PS), Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 stycznia 2014 r., (IPTPB3/423-355/13-7/PM).

Podobne stanowisko wyrażają sądy administracyjne (np. wyrok WSA w Warszawie (III SA/Wa 1552/09).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.