IPPB5/423-198/08-2/AS - Odpisy i zwiększenia przekazywane na wyodrębniony rachunek ZFŚS prowadzony przez koordynatora wspólnej działalności socjalnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-198/08-2/AS Odpisy i zwiększenia przekazywane na wyodrębniony rachunek ZFŚS prowadzony przez koordynatora wspólnej działalności socjalnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów i zwiększeń, które w rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, przekazywanych na wyodrębniony rachunek Funduszu prowadzony przez koordynatora wspólnej działalności socjalnej w ramach umowy o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów i zwiększeń, które w rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, przekazywanych na wyodrębniony rachunek Funduszu prowadzony przez koordynatora wspólnej działalności socjalnej w ramach umowy o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca "X" Polska Sp. z o.o. prowadzi wraz ze spółkami "Y" Sp. z o.o. oraz "Z" Polska Sp. z o.o., (dalej "spółki" bądź "pracodawcy"), wspólną działalność socjalną, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Warunki wspólnej działalności socjalnej określone są w umowie zawartej przez spółki w dniu 2 lipca 2007 r. Zgodnie z przedmiotową umową "Z" Polska Sp. z o.o. jest organizatorem i koordynatorem wspólnej działalności socjalnej.

Każdy z pracodawców nalicza odpisy na tworzony przez niego Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej "Fundusz") oddzielnie, zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Wspólna działalność socjalna polega w szczególności na:

*

traktowaniu wyodrębnionego rachunku bankowego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych "Z" Polaka sp. z o.o. jako wspólnego rachunku Z Polska Sp. z o.o., "X" Polska Sp. z o.o. oraz "Y" Sp. z o.o., na którym są gromadzone w całości środki przekazane przez każdą ze spółek, będące równowartością odpisów na Fundusz, (dalej "wspólny rachunek Funduszu");

*

prowadzeniu w "Z" Sp. z o.o. kont Funduszu w układzie zgodnym z kierunkami przeznaczenia środków Funduszu, zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych;

*

określeniu rodzajów wydatków socjalnych, jakie będą finansowane lub dofinansowane ze wspólnego rachunku, zgodnie ze wspólnie przyjętym Regulaminem Zakładowego Funduszu świadczeń Socjalnych;

*

ustaleniu szczegółowych zasad i warunków ubiegania się o pomoc socjalną przez pracowników spółek oraz inne osoby uprawnione, zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Obecnie, zgodnie z przedmiotową umową, środki pieniężne pochodzące z naliczenia Funduszu spółki przekazują na wyodrębnione rachunki bankowe, prowadzone przez każdą ze spółek. Środki pieniężne zgromadzone na odrębnych rachunkach bankowych są następnie przekazywane na wspólny rachunek Funduszu, prowadzony przez "Z" Polska Sp. z o.o.

Ze względu na znaczne koszty utrzymania rachunku bankowego oraz opłaty związane z przelewami, "X" Polska Sp. z o.o. rozważa rezygnację prowadzenia specjalnego, wyodrębnionego rachunku bankowego, na który przelewane są środki pochodząca z naliczenia Funduszu, przed ich ostatecznym przekazaniem na wspólny rachunek Funduszu, czyli na odrębne konto prowadzone przez "Z" Polska Sp. z o.o., będącej jednocześnie koordynatorem wspólnej polityki socjalnej, na które przelewane są także środki z wyodrębnionych rachunków spółek "Z" Polska Sp. z o.o. oraz "Y" Sp. z o.o. - stron umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeśli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń będą wpłacane bezpośrednio na rachunek Funduszu, przy czym rachunkiem Funduszu byłby zgodnie z łączącą spółki umową o prowadzeniu wspólnej działalności socjalnej, odrębny rachunek bankowy Funduszu prowadzony przez "Z" Polska Sp. z o.o. - koordynatora wspólnej działalności socjalnej - na który wpłacane byłyby także środki z naliczenia Funduszu z "Z" Polska Sp. z o.o. oraz "Y" Sp. z o.o.

Zdaniem Wnioskodawcy środki pieniężne przekazywane przez "X" Polska Sp. z o.o. na rzecz Funduszu na odrębny rachunek bankowy, będący jednocześnie wspólnym, odrębnym rachunkiem, na który przekazywane będą środki na rzecz Funduszu spółek - stron umowy o wspólnej działalności socjalnej, będą dla "X" Polska Sp. z o.o., w przedstawionym stanie faktycznym, kosztami uzyskania przychodów.

Zgodnie art. 16 ust 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika.

Zgodnie z literą b powołanego przepisu, kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych precyzuje w art. 12 ust. 1, iż środki Funduszu gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym.

Artykuł 9 powołanej ustawy przewiduje możliwość prowadzenia przez pracodawców wspólnej działalności socjalnej na warunkach określonych w umowie. Umowa określać ma w szczególności przedmiot wspólnej działalności, zasady jej prowadzenia, sposób rozliczeń oraz tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy.

Przedmiotowa umowa zawarta przez pracodawców określa, jako przedmiot wspólnej działalności m.in. prowadzenie wspólnego rachunku bankowego Funduszu.

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nakładając obowiązek prowadzenia rachunku Funduszu wskazuje na warunek jego "odrębności".

Zgodnie z wykładnią językową "odrębny" oznacza "odmienny od innych, niepodobny do innych" (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1998).

Rachunek koordynatora wspólnej polityki socjalnej pracodawców współpracujących w tej dziedzinie jest z pewnością rachunkiem szczególnym, niepodobnym do innych, gdyż przeznaczonym do gromadzenia przekazywanych przez pracodawców środków pieniężnych pochodzących z odpisów podstawowych i dodatkowych na Fundusz. Należy podkreślić, że ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie nakłada na pracodawców prowadzących wspólną działalność socjalną obowiązku gromadzenia środków przeznaczonych na Fundusz na rachunku przypisanym jedynie temu pracodawcy, który Fundusz tworzy. W szczególności, obowiązek taki byłby nieuzasadniony w stosunku do pracodawców prowadzących wspólną politykę socjalną. Istotny jest tu, bowiem zapis ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych pozostawiający sposób rozliczeń w ramach wspólnej działalności socjalnej w gestii pracodawców. Kwestia rozstrzygnięć technicznych dotyczących prowadzenia odrębnego rachunku bankowego jest, więc w świetle cytowanych przepisów pozostawiona decyzji stron umowy.

A contrario uniemożliwienie pracodawcom prowadzącym wspólną politykę socjalną, gromadzenia środków Funduszu na wspólnym, odrębnym rachunku stałoby w oczywistej sprzeczności z intencją ustawodawcy, gdyż de facto w istotnym stopniu ograniczałoby prawo dokonywania ustaleń w sprawie wspólnych rozliczeń, a tym samym - uniemożliwiałoby prowadzenie wspólnej polityki socjalnej w zakresie wynikającym ze wspólnej woli pracodawców.

Co więcej, skoro w stosunku wewnętrznym pracodawcy postanowili traktować wspólny rachunek Funduszu na zasadzie analogicznej do współwłasności, (co wynika z traktowania tego rachunku, jako rachunku wspólnego) należy uznać, że wspólny rachunek Funduszu jest, w świetle art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rachunkiem każdego z pracodawców, w tym "X" Polska Sp. z o.o.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że środki pieniężne przekazywane przez nią na rzecz Funduszu na odrębny rachunek bankowy, będący jednocześnie wspólnym, odrębnym rachunkiem, na który przekazywane będą środki na rzecz Funduszu spółek - stron umowy o wspólnej działalności socjalnej, będą dla "X" Polska Sp. z o.o., w przedstawionym stania faktycznym, kosztami uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Z treści powyższego unormowania wynika jednoznacznie, że przedmiotowe odpisy i zwiększenia stanowią koszty uzyskania przychodów, jeżeli spełniają łącznie dwa warunki:

1.

w rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy,

2.

środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek funduszu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka "X" Polska Sp. z o.o. prowadzi wraz ze spółkami "Y" Sp. z o.o. oraz Z Polska Sp. z o.o. wspólną działalność socjalną, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Warunki wspólnej działalności socjalnej określone są w umowie zawartej przez spółki w dniu 2 lipca 2007 r. Zgodnie z przedmiotową umową "Z" Polska Sp. z o.o. jest organizatorem i koordynatorem wspólnej działalności socjalnej.

Każdy z pracodawców nalicza odpisy na tworzony przez niego Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych oddzielnie, zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Wspólna działalność socjalna polega w szczególności na:

*

traktowaniu wyodrębnionego rachunku bankowego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych "Z" Polaka sp. z o.o. jako wspólnego rachunku "Z" Polska Sp. z o.o., "X" Polska Sp. z o.o. oraz "Y" Sp. z o.o., na którym są gromadzone w całości środki przekazane przez każdą ze spółek, będące równowartością odpisów na Fundusz, (dalej "wspólny rachunek Funduszu");

*

prowadzeniu w "Z" Sp. z o.o. kont Funduszu w układzie zgodnym z kierunkami przeznaczenia środków Funduszu, zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych;

*

określeniu rodzajów wydatków socjalnych, jakie będą finansowane lub dofinansowane ze wspólnego rachunku, zgodnie ze wspólnie przyjętym Regulaminem Zakładowego Funduszu świadczeń Socjalnych;

*

ustaleniu szczegółowych zasad i warunków ubiegania się o pomoc socjalną przez pracowników spółek oraz inne osoby uprawnione, zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Obecnie, zgodnie z przedmiotową umową, środki pieniężne pochodzące z naliczenia Funduszu spółki przekazują na wyodrębnione rachunki bankowe, prowadzone przez każdą ze spółek. Środki pieniężne zgromadzone na odrębnych rachunkach bankowych są następnie przekazywane na wspólny rachunek Funduszu, prowadzony przez "Z" Polska Sp. z o.o.

Zasady tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności przedmiot wspólnej działalności, zasady jej prowadzenia, sposób rozliczeń oraz tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy. Umowa może także określać warunki odstąpienia od jej stosowania oraz odpowiedzialność stron z tego tytułu.

W art. 2 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zdefiniowano pojęcie "działalność socjalna" jako usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Przepisy ustawy podatkowej, ani przepisy ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie określają sposobu prowadzenia takiego rachunku. Z literalnego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i z przepisu art. 12 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wynika jedynie obowiązek złożenia takich środków na rachunku funduszu, niezależnie od tego, czy działalność socjalną dany pracodawca prowadzi samodzielnie, czy wspólnie z innymi. Warunkiem ustawowym określonym w art. 10 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych jest jedynie zapis, że środkami funduszu dysponuje pracodawca.

Prawidłowość prowadzenia takiej wspólnej działalności można oceniać jedynie przez pryzmat zawartej przez strony umowy o wspólnej działalności socjalnej.

Finansowanie wspólnych celów może odbywać się w dowolny sposób określony przez strony umowy. W tym celu - jak w przedmiotowej sprawie - strony umowy mogą otworzyć wspólny rachunek bankowy do obsługi tej działalności.

Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż dla celów podatkowych odpisy i zwiększenia na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych stanowią koszt uzyskania przychodów pracodawcy, jeżeli spełniają łącznie dwa warunki:

1.

w rozumieniu ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy,

2.

środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek funduszu.

Utworzenie funduszu jest operacją rachunkową polegającą na naliczeniu odpowiedniego odpisu, a odrębną kwestią jest przekazanie utworzonego funduszu na rachunek bankowy zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani przepisy ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie określają jednak sposobu prowadzenia takiego rachunku.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy środki pieniężne stanowiące równowartość przedmiotowych odpisów i zwiększeń będą wpłacane bezpośrednio na wspólny rachunek Funduszu, na który wpłacane byłyby także środki z naliczenia Funduszu z "Z" Polska Sp. z o.o. oraz "Y" Sp. z o.o., prowadzony przez koordynatora wspólnej działalności socjalnej - "Z" Polska Sp. z o.o., a każdy z pracodawców zachowa przy tym możliwość administrowania środkami Funduszu, będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w rezultacie czego przedmiotowe odpisy i zwiększenia Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl