IPPB5/423-182/09-4/IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-182/09-4/IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 8 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie oceny, czy zapłata zobowiązania w PLN skutkuje rozpoznaniem różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie oceny, czy zapłata zobowiązania w PLN skutkuje rozpoznaniem różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca nabywa towar handlowy od spółki - matki z siedzibą w Wiedniu.

Na zakupiony towar Spółka otrzymuje faktury z wykazaną kwotą zobowiązania wyrażoną w EUR.

Obecnie Spółka reguluje zobowiązanie za pośrednictwem banku, dokonując zapłaty również w EUR.

W związku z planowaną zmianą polityki regulacji zobowiązań przez spółkę matkę, Spółka miałaby obowiązek dokonać zapłaty w PLN za zobowiązanie wyrażone w EUR na rachunek złotówkowy spółki matki. Spółka przelewałaby środki ze swojego rachunku złotówkowego w równowartości kwoty zobowiązania w walucie obcej, przeliczonego według kursu wskazanego przez spółkę matkę. Kurs wymiany wskazany przez spółkę matkę byłby ustalany dla danego okresu rozliczeniowego (miesiąc, kwartał lub inny dowolnie wybrany okres) i stosowany do wcześniej powstałego zobowiązania wyrażonego w EUR.

W efekcie dochodziłoby do przewalutowania zobowiązania z EUR na PLN przed dokonaniem zapłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy różnice kursowe powstałe w efekcie rozliczeń dokonywanych według metody przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, stanowią różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, powstałe na zobowiązaniach różnice kursowe nie wyczerpują dyspozycji przepisów art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z powyższym nie stanowią różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z ww. artykułem" różnice kursowe z tytułu ponoszenia kosztu wyrażonego w walucie obcej będą powstawały, jeżeli wartość poniesionego kosztu po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa lub wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

W opisanym stanie przyszłym dochodzić będzie do operacji przewalutowania kwoty zobowiązania Spółki, która to operacja nie powoduje skutków podatkowych w postaci konieczności obliczenia różnic kursowych.

Różnice kursowe, jakie powstałyby na skutek przeliczenia zobowiązania Spółki z walutowego na złotówkowe, będą mieć wpływ na wysokość spłaconego zobowiązania, jednak nie powodują powstania i konieczności ustalania różnic kursowych w rozumieniu przepisów prawa podatkowego. Różnice kursowe powstają bowiem w dacie dokonania zapłaty zobowiązania walutowego, w sytuacji, gdy wyniki przeliczeń na złotówki tej samej Iilości waluty obcej różnią się ze względu na wahania kursów walutowych w czasie. Jednakże aby doszło do powstania zrealizowanych różnic kursowych dodatnich bądź ujemnych, konieczne jest wystąpienie zdarzenia w postaci zapłaty zobowiązania w walucie obcej, które w przedstawionym stanie przyszłym nie wystąpi.

Zatem - w ocenie Spółki - należy przyjąć, że brak jest podstaw prawnych do rozpoznawania przez Spółkę różnic kursowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej u.p.d.o.p.), podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą ustalać różnice kursowe według jednej z dwóch wybranych metod:

1.

na podstawie art. 15a (tzw. metoda podatkowa), albo

2.

na podstawie przepisów o rachunkowości, jeżeli ich sprawozdania finansowe w okresie stosowania tej metody będą badane przez uprawnione do tego podmioty.

Treść wniosku wskazuje, iż Spółka - Wnioskodawca ustala różnice kursowe zgodnie z art. 15a u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 15a ust. 1 u.p.d.o.p., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 ustawy.

A zatem, różnice kursowe jako element przychodów bądź kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc, m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych.

Zdarzenia, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych wskazane zostały w art. 15a ust. 2 (dodatnie różnice) i ust. 3 (ujemne różnice) u.p.d.o.p. I tak, przykładowo:

* zgodnie z art. 15a w ust. 2 u.p.d.o.p. dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;

* zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy podatkowej ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z analizy zapisów ww. art. 15a ust. 2 i ust. 3 wypływa jednoznaczny wniosek, iż z różnicami kursowymi w sensie podatkowym mamy do czynienia tylko wtedy, gdy równocześnie:

1.

dane zdarzenie gospodarcze wyrażone zostało w walucie obcej,

2.

realizacja tego zdarzenia nastąpiła w walucie obcej.

Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotówkach a zapłata dokonywana jest w walucie obcej.

W opisie zdarzenia przyszłego Spółka wskazuje, iż zobowiązania wobec spółki matki wyrażone w EURO Spółka zamierza regulować w PLN, a więc w takim stanie rzeczy nie dotrzymany zostanie drugi z wyżej określonych warunków dla powstania podatkowych różnic kursowych.

Słusznie zatem uważa Spółka, iż w przedstawionej sytuacji nie istnieją podstawy prawne do rozpoznawania przez Spółkę różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Odnosząc zatem wyżej wskazane przepisy do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, tutejszy organ podatkowy uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl