IPPB5/423-176/10-2/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-176/10-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2010 r. (data wpływu 23 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* kosztów związanych z utrzymaniem niewykorzystanych czasowo lokali - jest prawidłowe,

* wartości odpisów amortyzacyjnych z tytułu inwestycji w obcych środkach trwałych czasowo niewykorzystywanych przez Spółkę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z utrzymaniem niewykorzystanych czasowo lokali oraz wartości odpisów amortyzacyjnych z tytułu inwestycji w obcych środkach trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka Akcyjna) świadczy usługi pośrednictwa finansowego na terenie całego kraju. Działalność prowadzona jest w wynajętych lokalach tzw. "Kredyt Punktach" (k.p.). Lokale wynajmowane były na okres 3 - 5 lat na terenie całego kraju. Część z tych lokali Spółka dostosowywała do prowadzonej działalności zgodnie z własnymi standardami tj. dokonywała wymiany instalacji elektrycznej, przebudowy ścianek, malowania ścian, wymiany glazury, wymiany urządzeń sanitarnych, podwieszane sufity, wymiany drzwi, wykładzin, podłóg. Inwestycje te traktowano jako inwestycje w obcym środku trwałym podlegające amortyzacji.

Obecnie część Kredyt Punktów (k.p.) ze względu na różnego rodzaju uwarunkowania, głównie ekonomiczne została zakwalifikowana do podnajmu. W chwili obecnej trwają już negocjacje odnośnie podnajmu kilku k.p., w niektórych przypadkach dopiero poszukiwani są podnajemcy.

Część Kredyt Punktów tymczasowo nie jest wykorzystywane ze względu na ograniczoną akcję kredytową, jednakże lokale te zgodnie z założeniami biznesowymi firmy będą w przyszłości wykorzystywane nadal w działalności.

Wnioskodawca zmuszony jest do ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem tych lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z utrzymaniem niewykorzystywanych obecnie do bieżącej działalności lokali, czy ma prawo zaliczyć odpisy amortyzacyjne z tytułu inwestycji w obcym środku trwałym do kosztów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl przytoczonego artykułu za koszty uzyskania przychodu można uznać wydatki poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Okres, w którym wynajmowane lokale są nieużytkowane przez Spółkę jest okresem przejściowym. Spółka cały czas poszukuje podnajemców dla wskazanych lokali. Jednak do momentu podpisania stosownych umów, Spółka zobligowana jest do ponoszenia wydatków na ich utrzymanie. Część k.p. ze względu na ograniczoną akcję kredytową nie jest czasowo wykorzystywana. Wydatki te mają jednak na celu zabezpieczenie źródła przychodu, jakim w przyszłości będą przychody z tytułu podnajmu tych lokali lub tez prowadzonej akcji kredytowej - zasadniczej działalności firmy. Zatem w myśl stanowiska Spółki, poniesione koszty można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w myśl u.p.d.o.p.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka przywołała treść:

* interpretacji Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 10 lipca 2006 r. (sygn. PD-423-26/06) - "kosztami uzyskania przychodów są koszt poniesione w celu osiągnięcia przychodów bez względu na fakt, czy w wyniku ich poniesienia wystąpił skutek w postaci uzyskanego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą, zatem również takie koszty, które w danej chwili nie przyczyniają się do uzyskania przychodów, jednak skutkiem ich poniesienia będzie przychód uzyskany w przyszłości",

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2009 r. (sygn. IPPB5/423-245/09-3/MB) oraz z dnia 13 października 2007 r. (sygn. IP-PB3-423-1117/08-2/JG),

* interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Poznaniu-Nowe Miasto z dnia 20 listopada 2003 r. (sygn. ND-A/423-39/03).

W związku z powyższym, Spółka wyraziła opinię, iż ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w myśl u.p.d.o.p. wydatki związane z utrzymaniem niewykorzystywanych obecnie do bieżącej działalności lokali.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być również, stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16 m u.p.d.o.p., z uwzględnieniem art. 16 u.p.d.o.p.

Powyższy przepis ma zastosowanie do wydatków związanych ze składnikami majątku wykorzystywanymi w okresie czasu dłuższym niż rok.

Zgodnie z art. 16a ust. 2 u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane także środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych (...)" z zastrzeżeniem art. 16k u.p.d.o.p., począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e u.p.d.o.p., do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z kolei na podstawie art. 16c pkt 5 u.p.d.o.p. amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zdaniem Spółki, treść art. 16c pkt 5 u.p.d.o.p. wskazuje, że amortyzacji podatkowej nie podlega środek trwały, który nie jest używany na skutek zaprzestania działalności, w której był on wykorzystywany. Tym samym, okresowy brak wykorzystania danego środka trwałego w przypadku dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka, stanowiących koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.

W opinii Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka może amortyzować wyłączone czasowo z używania inwestycje w obcym środku trwałym, ponieważ nie zaprzestała ona wykonywania działalności gospodarczej, w której były używane. Spółka nadal prowadzi działalność pośrednictwa finansowego z tą różnicą że od pewnego czasu działalność ta prowadzona jest w ograniczonym zakresie. Spółka tylko okresowo zaprzestała używania niektórych Kredyt Punktów w działalności gospodarczej, ponieważ z powodów ekonomicznych prowadzenie działalności tymczasowo w niektórych Kredyt Punktach stało się mniej opłacalne.

Czasowe zaprzestanie używania środka trwałego zdaniem Spółki nie wyklucza jednak możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy kontynuowaniu działalności w której te środki były wykorzystywane.

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Spółka przywołała ponownie treść postanowienia Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 10 lipca 2006 r. - "dane składniki majątkowe nie są przez podatnika okresowo używane z innych powodów niż zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, w której składniki te były wykorzystywane, przerwa w ich używaniu nie powoduje konieczności zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych".

Spółka wskazała, iż nie wyklucza korzystania z Kredyt Punktów w przyszłości. Trwający obecnie kryzys finansowy spowodował, że akcja kredytowa została ograniczona, zdolność kredytowa wielu klientów ze względu na duże ryzyko kredytowe, utratę pracy została również znacznie ograniczana, stad też działania Spółki polegające na ograniczeniu rozmachu prowadzonej działalności. Jednakże nie można wykluczyć, że kryzys finansowy minie zaś zdolność kredytowa klientów wzrośnie a co za tym idzie Spółka wówczas nie będzie musiała szukać i dostosowywać do własnych potrzeb nowych lokali lecz będzie korzystać z już istniejących, które czasowo nie były wykorzystywane. Zdaniem Spółki odpisy amortyzacyjne dokonywane od czasowo nie używanych środków trwałych są też kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.

Spółka przywołała także stanowisko Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, przedstawione w postanowieniu z dnia 6 lipca 2007 r. znak 1471 /DRP2/423-55/07/JB: "w przypadku braku wykorzystania posiadanych przez podatnika środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej, przy równoczesnym kontynuowaniu prowadzenia działalności (...) dokonywane w tym okresie odpisy amortyzacyjne w wysokości wynikającej z ustawy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem podstawową zasadę wynikającą z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., a mianowicie służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów."

Podsumowując swoje stanowisko Spółka wskazała, iż z analizy przepisów u.p.d.o.p. jednoznacznie wynika, że nie ma obowiązku zaprzestania amortyzacji środków trwałych w przypadku czasowego niewykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma również podstawy prawnej w u.p.d.o.p. do wyłączenia odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko prezentowane przez Spółkę potwierdzają dotychczasowe orzeczenia organów skarbowych:

* decyzja Dyrektora izby Skarbowej w Opolu z dnia 14 września 2006 r. nr PDI/42181-0014/06/MC/I,

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5 lipca 2005 r. nr 1472/ROP1/423-185-150/05/PS,

* postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań Nowe Miasto z dnia 20 listopada 2003 r. nr ND-A1423-39/03,

* postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 1 lutego 2006 r. nr DP/PD/423-0143/1/05/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl