IPPB5/423-170/09-4/PS - Zapłata za nabycie od rezydenta zagranicznego prawa dostępu do baz danych a obowiązek potrącenia podatku u źródła.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) oraz w piśmie z dnia 10 czerwca 2009 r. (data nadania 10 czerwca 2009 r., data wpływu 15 czerwca 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 2 czerwca 2009 r. Nr IPPB5/423-170/09-2/PS (data nadania 2 czerwca 2009 r., data doręczenia 4 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania:

* jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 i art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 7 i 12 umowy polsko - niemieckiej, art. 8 i 13 umowy polsko - amerykańskiej, art. 7 i 12 umowy polsko - brytyjskiej, art. 7 i 12 umowy polsko - francuskiej, art. 7 i 12 umowy polsko - szwajcarskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz sprzedaży leków. Rynek ten jest bardzo konkurencyjny zarówno w Polsce jak i za granicą Do efektywnego prowadzenia działalności w przedstawionym zakresie niezbędne jest ciągłe poszerzanie wiedzy fachowej. W związku z powyższym, Spółka wykupuje u różnych podmiotów zagranicznych (m.in. z Francji, USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Szwajcarii) dostępy do różnych narzędzi pozwalających na poszerzanie i aktualizowanie wiedzy fachowej. Są to dostępy do: baz danych zawierających wyniki badań rynkowych, dostępy do programów zawierających materiały szkoleniowe, baz artykułów fachowych, poszczególnych artykułów fachowych, fotografii jak również innych dzieł. Wykupywanie dostępu do wymienionych produktów odbywa się każdorazowo bez przenoszenia praw autorskich. Spółka podkreśla, iż w każdym przypadku uzgodnienia ze sprzedającym nie obejmują nabycia przez Spółkę praw autorskich, a dostępy do wymienionych produktów są wykorzystywane wyłącznie na własny użytek Spółki bez możliwości udostępniania ich podmiotom trzecim. Za wymienione produkty Spółka dokonuje płatności bezpośrednio na rachunek ich dostawców za granicą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku powyższych wypłat Spółka, jako płatnik, powinna potrącać podatek u źródła.

Spółka stoi na stanowisku, że od płatności dokonywanych na rzecz podmiotów zagranicznych z ww. tytułów w sytuacji, gdy Spółka wykorzystuje nabywany produkt wyłącznie na własne potrzeby, nie powinien być potrącany podatek u źródła.

Zgodnie z ustawą o CIT, w przypadku płatności na rzecz podatników nieposiadających siedziby lub zarządu na terytorium Polski podatek dochodowy z tytułu uzyskiwanych na terytorium Polski przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych uzyskanych na terytorium Polski wynosi 20% przychodów i powinien być potrącony przez wypłacającego należność z tego tytułu. Zasadę tą stosuje się z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych z poszczególnymi państwami.

W ocenie Spółki należności wypłacane przez Spółkę na rzecz zagranicznych podmiotów udostępniających dostępy do baz danych zawierających wyniki badań rynkowych, dostępy do programów zawierających materiały szkoleniowe, dostępy do baz artykułów fachowych, fotografii jak również innych dzieł w sytuacji, gdy Spółka wykorzystuje wymienione produkty wyłącznie na własne potrzeby nie będzie objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka podkreśla, iż stanowisko takie zostało przyjęte w Piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 1996 r. dotyczącym zakupu programu komputerowego od podmiotu zagranicznego, sygn. PO4/AK722-845/96, w którym stwierdzono, iż ",zakup przez podmiot polski od podmiotu zagranicznego egzemplarza programu komputerowego, który nie skutkuje przejściem całości praw autorskich do tego programu, a korzystanie z tych praw jest ograniczone jedynie do wykorzystania na własne potrzeby kupującego (bez prawa do dalszej odsprzedaży, powielania, kopiowania itp.) nie rodzi u tego podmiotu obowiązku pobrania podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT". W opinii Spółki, w taki sam sposób jak płatności z tytułu użytkowania programu komputerowego należałoby traktować płatności z tytułów wskazanych w stanie faktycznym. W konsekwencji, płatności dokonywane z ww. tytułów nie będą zaliczane do należności licencyjnych i nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Spółka również podkreśla, iż ww. podejście znajduje potwierdzenie w stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 września 2008 r., sygn. IPPB3423/797/O8-4/PS dotyczącej oprogramowania komputerowego, w którym stwierdza m.in., że "Jeżeli wiec transakcja, której przedmiotem jest umowa o korzystanie z oprogramowania komputerowego nie przenosi praw autorskich ani nie daje prawa do użytkowania prawa autorskiego, a korzystający może eksploatować taki program komputerowy wyłącznie na potrzeby własne - nie dochodzi wówczas do zapłaty, którą można by zakwalifikować jako należność tytułu praw autorskich. W związku z tym, należność przekazywana podmiotowi zagranicznemu nie będzie objęta dyspozycją art. 12 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 13 umowy polsko - amerykańskiej) oraz art. 21 ust. 1 i 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że podmiot polski dokonujący wypłaty takiej należności nie będzie obowiązany do potrącenia od niej zryczałtowanego podatku dochodowego". Zgodnie z zasadą wyrażoną w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD (wersja z 2000 r.) za należności licencyjne w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uznaje się te płatności, które dokonywane są z tytułu udzielenia praw do użytkowania programu komputerowego (w opinii Spółki zasady te dotyczą również baz danych, artykułów, fotografii i innych dzieł udostępnianych w formie elektronicznej), w sposób, który bez tego rodzaju zezwolenia stanowiłby naruszenie praw autorskich. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż wszelkie licencje na powielanie i publiczne rozpowszechnianie programów bądź oprogramowania zawierającego program komputerowy (w tym innych wymienionych wyżej produktów), jak również na ich modyfikację oraz publiczną prezentację są przykładem umów, przy realizacji których dokonywane płatności są traktowane jako należności licencyjne. A contrario, w sytuacji, gdy Spółka wykorzystuje bazy danych i innej dzieła wyłącznie na własne potrzeby, bez możliwości ich powielania i publicznego udostępniania podmiotom trzecim, wówczas w opinii Spółki, dokonywane płatności nie powinny być traktowane jak należności licencyjne, a w związku z tym nie powinien być od nich potrącany podatek u źródła.

W piśmie z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) Spółka wskazała, iż w przypadku zakupienia dostępu do: baz danych zawierających wyniki badań rynkowych, dostępu do programów zawierających materiały szkoleniowe, baz artykułów fachowych, poszczególnych artykułów fachowych, fotografii jak również innych dzieł z uwagi na fakt, iż Spółka wykorzystuje ww. na własne potrzeby, należności wypłacane z ww. tytułów nie będą w rozumieniu ustawy o CIT uważane za należności regulowane art. 21 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1 ustawy CIT. Należności te nie będą zatem podlegały opodatkowaniu w Polsce (i, w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana pobierać podatku u źródła od takich należności) na mocy następujących przepisów odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, jednakże uzasadnienie prawne jest w stosunku do przedstawionego stanu faktycznego jest odmienne od uzasadnienia przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy o p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z art. 12 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej, umowy polsko-brytyjskiej, polsko-francuskiej, umowy polsko-szwajcarskiej oraz z art. 13 ust. 1 umowy polsko - amerykańskiej wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w odpowiednio w Niemczech, we Francji, Wielkiej Brytanii, USA oraz w Szwajcarii mogą być opodatkowane w Niemczech, we Francji, Wielkiej Brytanii, USA oraz w Szwajcarii. Jednakże takie należności mogą być opodatkowane także w Polsce tj. w państwie, w którym powstają i zgodnie z polskim ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, we Francji, Wielkiej Brytanii, USA oraz w Szwajcarii, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 % (Wielka Brytania, Niemcy), 10% (Francja, USA, Szwajcaria) - art. 12 ust. 2 powyższych umów za wyjątkiem art. 13 ust. 2 umowy polsko - amerykańskiej.

Zgodnie z:

Zgodnie z art. 13 ust. 3 umowy polsko - amerykańskiej określenie "należności licencyjne" (...) oznacza:

W art. 3 ust. 2 przedmiotowych umów wskazano, iż jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie odpowiednio umowa polsko - amerykańska, polsko - francuska, polsko - niemiecka, polsko - brytyjska, polsko - szwajcarska.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim, który stwierdza, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto, w art. 1 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, stwierdza się, iż przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Podkreślić należy, że jako utwory w rozumieniu art. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych mogą zostać potraktowane bazy danych, które - nawet jeżeli zawierają nietwórcze materiały - mają twórczy charakter ze względu na przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie treści.

Ponadto bazy danych podlegają ochronie określonej w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402 z późn. zm.) niezależnie od ochrony przyznanej - na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - bazom danych spełniającym cechy utworu. Na podstawie art. 1 ustawy o ochronie baz danych ochronie określonej w tej ustawie podlegają bazy danych, z wyłączeniem baz danych spełniających cechy utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Baza danych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie baz danych oznacza zbiór danych lub jakichkolwiek innych materiałów i elementów zgromadzonych według określonej systematyki lub metody, indywidualnie dostępnych w jakikolwiek sposób, w tym środkami elektronicznymi, wymagający istotnego, co do jakości lub ilości, nakładu inwestycyjnego w celu sporządzenia, weryfikacji lub prezentacji jego zawartości.

Tak więc zasadniczo wyróżnia się dwie odrębne kategorie baz danych, tj.:

Co istotne jednak - ochrona przysługująca bazom danych nie obejmuje programów komputerowych związanych z tworzeniem i obsługą (wykorzystywaniem) tych baz, zarówno, jeśli chodzi o bazy spełniające cechy utworu, jak i niespełniające tych cech. Powyższe uregulowanie wynika z treści przepisu art. 4 ustawy o ochronie baz danych oraz art. 772 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnych zawartej w art. 12 i art. 13 umów (dotyczy umowy polsko - amerykańskiej), należy podkreślić, że Państwa-Strony tychże umów posłużyły się sformułowaniami: "wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego" oraz "każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego", obejmując tym samym całość chronionych praw autorskich na gruncie polskiej ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym, zaliczenie należności wypłacanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów zagranicznych do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu ww. umów, zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umów przewidujących prawo do użytkowania z bazy danych.

Jeśli zatem z danej umowy zawartej pomiędzy polskim, a zagranicznym kontrahentem wynika, że nabywca prawa do użytkowania bazy danych będzie mógł je wykorzystywać w szerszym zakresie (na szerszym polu eksploatacji) niż końcowy nabywca i użytkownik, to uznać należy, że zbywca odpłatnie udzielił nabywcy prawa do użytkowania prawa majątkowego do bazy danych, a więc należność za to prawo jest należnością licencyjną.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zawarł z kontrahentami zagranicznymi (z Francji, USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Szwajcarii) umowy, których przedmiotem jest prawo do korzystania przez Spółkę z baz danych zawierających wyniki badań rynkowych, dostępy do programów zawierających materiały szkoleniowe, baz artykułów fachowych, poszczególnych artykułów fachowych, fotografii.

Tego typu informacje gdy zostaną szczegółowo usystematyzowane zgodnie z wymaganiami danego odbiorcy w postaci, np. bazy danych dla klienta, spełniają kryterium kwalifikujące je do kategorii dzieła w rozumieniu prawa autorskiego.

Z drugiej strony należy zauważyć, iż zawarte przez Spółkę umowy - jak wskazano we wniosku - nie przenoszą praw autorskich ani nie dają prawa do użytkowania prawa autorskiego, a korzystający może eksploatować nabyte prawa wyłącznie na potrzeby własne.

Mając na względzie przedstawione warunki użytkowania bazy danych należących do firm z Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, USA i Szwajcarii, a także przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, że jeśli zawarte umowy nie przenoszą praw autorskich ani nie dają prawa do rozporządzania utworem na wszystkich polach eksploatacji, to zapłata za nabycie od rezydenta zagranicznego (z Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, USA i Szwajcarii) prawa dostępu do baz danych na potrzeby własnej działalności gospodarczej bez prawa do modyfikacji, sporządzania kopii, dystrybucji, odsprzedaży cudzych praw majątkowych nie mieści się w definicji należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz art. 12 powoływanych umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (art. 13 umowy polsko-amerykańskiej).

Zatem dokonywanie z tego tytułu wypłat podmiotom, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy nie jest objęte dyspozycją art. 12 ww. umów (art. 13 umowy polsko - amerykańskiej) oraz art. 21 i 26 ustawy.

Oznacza to, że podmiot polski dokonujący wypłaty takich należności nie będzie obowiązany do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego < podatkowej. administracji organ właściwy przez wydanym rezydencji), (certyfikat zaświadczeniem usługodawcy od uzyskanym podatkowych, celów do podatnika siedziby miejsca udokumentowania warunkiem pod możliwe jest podatku niepobranie prawnych, osób dochodowym o ustawy 1 ust. 26 art. z zgodnie iż należy,>

W takiej sytuacji, dochód firm z Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych oraz Szwajcarii, w postaci wynagrodzenia należy kwalifikować jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 ww. umów (art. 8 umowy polsko-amerykańskiej). Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje, o ile firmy z Niemiec, Francji, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych oraz Szwajcarii nie posiadają zakładu na terytorium Polski (art. 7 ust. 1 powołanych umów, za wyjątkiem art. 8 ust. 1 umowy polsko-amerykańskiej).

W przypadku jednak, gdy na podstawie umowy dającej prawo do korzystania z bazy danych doszłoby do przeniesienia praw autorskich, a korzystający z prawa do użytkowania bazy danych - udzielone prawo (licencję) przekazuje, przenosi, sprzedaje bądź w jakikolwiek sposób rozpowszechnia oraz dostarcza dane innym podmiotom, dochodzi wówczas do zapłaty, którą należałoby zakwalifikować jako należność z tytułu praw autorskich. W związku z tym, taka należność przekazywana podmiotowi zagranicznemu byłaby objęta dyspozycją art. 12 powołanych umów (art. 13 umowy polsko - amerykańskiej).

W tym miejscu należy podkreślić, że inna byłaby ocena skutków podatkowych związanych z korzystaniem z bazy danych, w przypadkach, kiedy użytkowanie takie służyłoby jako instrument do odpłatnego korzystania z posiadanych przez podmiot zagraniczny "informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)".

Pod pojęciem "know-how" należy rozumieć określoną wiedzę o poufnym charakterze, w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. Prawa do korzystania z tej wiedzy mogą być przedmiotem obrotu, między innymi sprzedaży praw, udzielenia licencji lub przekazania w formie, np. bazy danych zawierającej wiedzę na tematy gospodarcze, istotną z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej. Pojecie to określa m.in. wiedzę techniczną i specjalne właściwości odkryte przez dany podmiot w rezultacie prowadzonych przez siebie badań, a nieznane konkurencji. "Know-how" można zdefiniować jako pakiet informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są: niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne, istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania czy sprzedaży produktów objętych umową oraz zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności.

Tak więc w przypadku zawarcia umowy pozwalającej na korzystanie z bazy danych faktycznym przedmiotem transakcji mogą być także zawarte w niej określone dane specjalistyczne, niemające charakteru ogólnodostępnego. W takich przypadkach, kiedy przekazywane podmiotowi zagranicznemu należności obejmowałyby zarówno opłatę za korzystanie z takich informacji, jak i opłatę za korzystanie z bazy danych, należności te podlegałyby w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 12 ww. umów (art. 13 umowy polsko-amerykańskiej).

Wyjątek od powyższej zasady dotyczy umowy polsko-szwajcarskiej. Stosownie do pkt 3 Protokołu do umowy (konwencji) dotyczącego stosowania art. 12 ust. 2 konwencji dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom niemającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia art. 12 ust. 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W świetle powyższego należności licencyjne powstające w Polsce a wypłacane na rzecz podmiotu, który ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przez Spółkę przesłanek zwolnienia z obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności dokonywanych na rzecz kontrahentów zagranicznych. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.