IPPB5/423-161/10-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 11 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości obniżenia obecnie stosowanych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym nawet do 0%) - jest prawidłowe,

* możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu nie wyższego niż wynikający z Wykazu - jest prawidłowe,

* momentu dokonania zmiany stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia obecnie stosowanych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym nawet do 0%), możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu nie wyższego niż wynikający z Wykazu, momentu dokonania zmiany stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa na rynku usług telekomunikacyjnych w oparciu o uzyskaną koncesję (decyzja Urzędu Komunikacji Elektronicznej o rezerwacji częstotliwości z dnia 9 grudnia 2008 r.).

Spółka nabyła środki trwałe, od których dokonuje odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka rozważa czasowe obniżenie stawek amortyzacyjnych dla własnych środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki możliwe jest obniżenie podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych do dowolnej, uznanej przez Spółkę, wysokości (nawet do 0%). Zgodnie z art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Przepisy u.p.d.o.p. nie określają rodzaju środków trwałych, w stosunku do których można obniżać stawki amortyzacyjne, jak również nie określają przyczyny, dla której stawka amortyzacyjna miałaby być obniżona. Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności.

W opinii Wnioskodawcy, zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych do ewidencji po raz pierwszy, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.

Ponadto u.p.d.o.p. nie określa dolnego limitu obniżenia stawki amortyzacyjnej, ani też wartości, o jaką stawkę można obniżyć. Podatnicy mogą więc obniżyć stawkę amortyzacyjną do takiej wysokości, jaką uznają w danych warunkach za konieczną (nawet do 0%). Zatem możliwe jest przyjęcie maksymalnie obniżonej stawki amortyzacyjnej co będzie oznaczało niedokonywanie w danym okresie odpisów amortyzacyjnych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca odwołał się do treści interpretacji indywidualnych Ministra Finansów: Nr IBPBI/2/423-962/09/BG z 9 listopada 2009 r., Nr IPPB5/423-263/08-2/IŚ z dnia 25 lutego 2009 r., Nr ILPB3/423-226/08-2/EK z 11 lipca 2008 r. Nr ILPB3/423-334/08-4/ŁM z 2 września 2008 r.

Spółka zwraca uwagę uwagę na treść uzasadnienia do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. zmieniającej ustawę a podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1179), która wprowadziła do ustawy o p.d.o.p. m.in. art. 16i ust. 5. Celem wprowadzenia ww. przepisu było bowiem umożliwienie podatnikom "zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjnej i powrócić do stawek, wyższych kosztów podatkowych w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty i dochodu do opodatkowania".

Nie ulega zatem wątpliwości, w opinii Wnioskodawcy, iż intencją ustawodawcy było umożliwienie podatnikom swobodnego decydowania o obniżeniu oraz ponownym podwyższeniu stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych.

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ma prawo do czasowego obniżenia, stawki amortyzacyjnej dla wszystkich środków trwałych, nawet do poziomu 0%.

Ad. 2

W ocenie Spółki ma ona prawo do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wynikający z Wykazu. Spółka stoi na stanowisku, iż zwiększenie stawki może być dokonane wraz z rozpoczęciem nowego roku podatkowego, dowolnie wybranego przez Spółkę.

Przepis art. 16i ust. 5 nie wprowadza ograniczeń w zakresie podwyższania uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej. Z literalnej wykładni przepisu art. 16i ust. 5 wynika bowiem, iż stawki amortyzacyjne mogą być zarówno obniżane, jak i podwyższane (po obniżeniu stawki podatnik ma prawo do jej podwyższenia).

Termin "zmiana stawki" użyty w drugim zdaniu przepisu odnosi się bowiem nie tylko do obniżenia. Zmiana może dotyczyć również podwyższenia stawki, przy czym również podwyższenie może być dokonane dopiero wraz z rozpoczęciem nowego roku podatkowego, dowolnie wybranego przez podatnika. Prawo do podwyższenia stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych, co do których obniżono stawki w momencie ich wprowadzenia do ewidencji, jak i pozostałych, co do których obniżenie stawki nastąpiło w okresie ich amortyzacji.

Wnioskodawca odwołał się do stanowiska Ministra Finansów w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. Nr ITPB3/423-125/08/AW z 9 maja 2008 r., Nr ITPB3/423-404/08/DK z 23 października 2008 r., Nr ILPB3/423-226/08-2/EK z 11 lipca 2008 r.

Ponownie Wnioskodawca przytoczył uzasadnienie do ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 27 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 141, poz. 1179), zgodnie z którym podatnicy powinni mieć możliwość powrotu do stawek amortyzacyjnych stosowanych uprzednio (przed ich obniżeniem).

W związku z tym w opinii Spółki, w odniesieniu do środków trwałych wykorzystywanych przez nią w działalności gospodarczej, ma ona prawo podwyższać uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne, pod warunkiem iż podwyższenie takie nastąpi począwszy od pierwszego miesiąca nowego roku podatkowego, dowolnie wybranego przez Spółkę. Podwyższenie to może zostać dokonane w dowolnej, wybranej przez Spółkę wysokości, nie przekraczającej jednak poziomu ustalonego w Wykazie.

Ad. 3

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 16i ust. 5 ustawy o p.d.o.p. zmiany stawki amortyzacyjnej można dokonać:

* począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji;

* od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego.

Zmiana stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji (tekst jedn. obniżenie stawki) może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast w odniesieniu do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji obniżenie lub zwiększenie uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Wnioskodawca odniósł się do stanowiska Ministra Finansów wyrażonego m.in. w interpretacjach indywidualnych z Nr IBPBI/2/423-962/09/BG z 9 listopada 2009 r. i Nr ILPB3/423-265/07-3/EK z 21 lutego 2008 r.

Zdaniem Spółki, ww. przepis wyraźnie wskazuje, iż obniżenie lub podwyższenie stawek amortyzacyjnych może nastąpić wyłącznie we wskazanym przez ustawodawcę momencie. Podatnicy nie mają więc możliwości wyboru dowolnego momentu rozpoczęcia stosowania obniżonych lub podwyższonych stawek amortyzacyjnych.

Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi o potwierdzenie własnego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

* możliwości obniżenia obecnie stosowanych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym nawet do 0%) za prawidłowe,

* możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu nie wyższego niż wynikający z Wykazu za prawidłowe,

* momentu dokonania zmiany stawek amortyzacyjnych za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.