IPPB5/423-155/08-2/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-155/08-2/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup przedmiotów do biura, tj. kwiatów doniczkowych, donic, materiałów do wystroju świątecznego biura (stroiki, lampki, choinki) oraz na zakup artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty, ciastek, wody, soków, słodyczy wykorzystywanych na potrzeby sekretariatu, podczas narad z pracownikami jak również podczas spotkań z kontrahentami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup przedmiotów do biura, tj. kwiatów doniczkowych, donic, materiałów do wystroju świątecznego biura (stroiki, lampki, choinki) oraz na zakup artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty, ciastek, wody, soków, słodyczy wykorzystywanych na potrzeby sekretariatu, podczas narad z pracownikami jak również podczas spotkań z kontrahentami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje zakupu przedmiotów do biura, są to: kwiaty doniczkowe, donice, materiały do wystroju świątecznego biura (stroiki, lampki, choinki) itp. oraz zakupu artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty, cukru, mleka, ciasteczek, drobnych słodyczy wykorzystywanych na potrzeby sekretariatu, podczas narad z pracownikami jak również podczas spotkań z kontrahentami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy ww. wydatki dotyczące przedmiotów do biura stanowią koszt podatkowy w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2.

Czy zakup ww. artykułów spożywczych (kawy, herbaty, cistek, wody, soków, słodyczy itp.) wykorzystywanych na potrzeby sekretariatu oraz podczas spotkań z pracownikami, kontrahentami stanowi koszt uzyskania przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad.1.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej Ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 Ustawy.

Spółka nabywa ogólnodostępne rośliny doniczkowe, donice, materiały do wystroju świątecznego biura (stroiki, lampki, choinki), których ustawienie w biurze ma na celu poprawę warunków pracy pracowników, atmosfery pracy, nastroju pracy a w przypadku kwiatów zapewnienia większej ilości tlenu. Zdaniem Spółki są to wydatki, które należy traktować jak pozostałe koszty związane z funkcjonowaniem firmy, a co za tym idzie Spółka może zaliczyć poniesione z tego tytułu wydatki w całości w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Ad.2.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej Ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 Ustawy. Z podatkowych kosztów uzyskania przychodu na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy wyłączone zostały koszty reprezentacji. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia reprezentacji. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 26 września 2000 r., III SA 1994/99, LEX 47078 "reprezentacja jest to okazałość, wystawność (...), a także wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną".

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki reprezentacją jest okazały i wystawny sposób podejmowania interesantów i kontrahentów, nie zaś zwyczajowe, standardowe, mające uzasadnienie w dobrych obyczajach poczęstowanie kawą, wodą lub ciastkiem kontrahenta oczekującego na spotkanie lub będącego w trakcie spotkania. Z istoty pojęcia "reprezentacji" wynika, że ma ona na celu stworzenie i utrwalenie dobrego wizerunku firmy między innymi poprzez: wystawność, okazałość, elegancję. Zatem przekazanie do spożycia kawy, herbaty, napojów, ciastek podczas spotkania z kontrahentem to objaw dobrego wychowania, to standard a nie przejaw wystawności. Niewątpliwie zdaniem Spoółki brak kawy czy herbaty podczas takich spotkań byłby objawem braku dobrego wychowania, odbiegającego od standardów. W związku z powyższym, iż objaw dobrego, zwyczajowego zachowania trudno nazwać okazałością i wystawnością oraz w związku z faktem, że poczęstunek jest nieodłącznym zwyczajowym elementem sekretariatu, w którym kontrahenci oczekują na spotkanie a także nieodłącznym elementem długich i niejednokrotnie trudnych negocjacji przyczyniających się do osiągnięcia przychodu - zdaniem Spółki wydatki takie powinny stanowić koszty uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu. Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka kupuje kwiaty doniczkowe, donice, materiały do wystroju świątecznego biura (stroiki, lampki, choinki). Opisane wyżej działania Spółki nie stanowią działań o charakterze wyjątkowym, specjalnym, mającym na celu okazałe, ekskluzywne czy wytworne - odbiegające od zwyczajowo przyjętego w danej branży z okolicy - reprezentowania przedsiębiorstwa. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie kwiatów doniczkowych, donic i artykułów dekoracyjnych należy zatem potraktować jak koszty związane z funkcjonowaniem firmy i zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów, o ile są racjonalne i wykazują związek przyczynowo - skutkowy z przychodami oraz spełniają wymogi określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Gdyby ww. dekoracje przekraczały zwyczajowo przyjęte normy w danej branży czy okolicy, były nadzwyczaj wystawne, bardziej ekskluzywne, wytworne, odpowiednio drogie, poprawiały znacząco estetyczny wizerunek firmy oraz były umieszczane wyłącznie w pomieszczeniach, gdzie przyjmowani są zazwyczaj tylko określeni klienci (np. sala konferencyjna, biura osób reprezentujących Spółkę), wtedy zastosowanie znalazłby przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. wydatki Spółki, na wystawne dekoracje, nie mogłyby zostać uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów. Wydatki na zakup kwiatów doniczkowych, donic, dekoracji świątecznych mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, mając na uwadze fakt, że wystrój świąteczny jest w obecnych warunkach rynkowych wymogiem stawianym przez klientów. W świetle powyższego uznać należy, iż wydatki te nie wyczerpują wskazanej definicji reprezentacji. Podsumowując, wydatki na zakup kwiatów doniczkowych, donic i dekoracji w postaci choinek, lampek, stroików, w celu udekorowania budynku i pomieszczeń Spółki z okazji świąt, w opisanym stanie faktycznym i prawnym, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że ponosi ona również wydatki na zakup kawy, herbaty, cukru, mleka, ciasteczek, drobnych słodyczy wykorzystywanych na potrzeby sekretariatu, podczas narad z pracownikami jak również podczas spotkań z kontrahentami. Wydatki te mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl