IPPB5/423-138/08-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązku sporządzania przez oddział dokumentacji w odniesieniu do transakcji z jednostką macierzystą - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie obowiązku sporządzania przez oddział dokumentacji w odniesieniu do transakcji z jednostką macierzystą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S... (oddział) jest oddziałem firmy francuskiej i dokonuje sprzedaży na terytorium Polski produktów firmy francuskiej tj. urządzeń grzewczych takich jak wkłady kominkowe, kasety, piece na drewno i obudowy. Oddział nie dokonuje transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka macierzysta z Francji dokonuje jedynie alokacji kosztów związanych z działalnością oddziału na podstawie faktur pro-forma załączonych do każdej dostawy produktów firmy do Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy oddział spółki zagranicznej działający na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przed 1 stycznia 2007 r. nie był zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy od 1 stycznia 2007 r. jest zobowiązany jedynie do sporządzania takiej dokumentacji w odniesieniu do transakcji z innymi podmiotami prawnymi tzn. obowiązek ten nie obejmuje alokacji kosztów i przychodów między oddziałem a jego jednostką macierzystą które nie stanowią transakcji w rozumieniu art. 9a.

Zdaniem Wnioskodawcy generalnie art. 9a ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych odnosi się do podatników dokonujących transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 tejże ustawy. To znaczy, że artykuł 11 określa krąg adresatów obowiązku wynikającego z art. 9a. Zarówno art. 11 ust. 1 pkt 2 jak i pkt 3 tego artykułu odnoszą się do relacji pomiędzy podmiotem zagranicznym a podmiotem krajowym. W przypadku, gdy zarówno jednostka macierzysta jak i jej oddział nie posiadający osobowości prawnej stanowią jeden podmiot prawny nie można mówić o transakcjach między nimi. Z uwagi na brzmienie ww. art. 11 nie było możliwe stosowanie przepisów art. 9a do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na teranie Polski poprzez zakład (w tym także oddział) przed 1 stycznia 2007 r. W związku z tym ustawodawca wprowadził taką możliwość w odniesienia do transakcji między zakładem firmy za granicznej a podmiotem z tą firmą powiązanym.

Wnioskodawca ponadto zwraca uwagę, że obowiązujący od 1 stycznia 2007 r. art. 11 ust. 8a ustawy stanowi, że ust. 1-3 tegoż artykułu stosuje się odpowiednio przy określaniu części dochodu podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zagraniczny zakład, podlegającej temu zakładowi. Oznacza to jedynie, że w przypadku wynikającego z powiązań zaniżenia dochodu do opodatkowania lub jego braku władze skarbowe mają prawo dokonać oszacowania takiego dochodu zgodnie z zasadami określonymi w tymże artykule. Artykuł 11 nie odnosi się w żaden sposób do obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej i nie reguluje tej kwestii.

Kwestię obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji z podmiotami powiązanymi reguluje w całości art. 9a. Zgodnie z nim podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 są zobowiązane do przygotowania takiej dokumentacji. Zakładając racjonalność ustawodawcy brak odniesienia do art. 11 ust. 8a oznacza, że celowo nie został wprowadzony obowiązek dokumentowania w rozumieniu art. 9a alokacji kosztów i przychodów pomiędzy jednostką macierzystą oraz jej oddziałami w państwach trzecich a jej zakładem w Polsce. W konsekwencji art. 9a ust. 5a należy stosować zgodnie z dyspozycją art. 9a ust. 1 tzn. w odniesieniu do transakcji podatników z podmiotami powiązanymi. W związku z faktem, że w danym przypadku podatnikiem jest podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 2 prowadzący działalność poprzez położony w Polsce za graniczny zakład nie może być mowy o wypełnieniu dyspozycji art. 9a ust. 1, gdyż zarówno zakład jak i jego jednostka macierzysta stanowią jeden podmiot prawny i nie mogą dokonywać transakcji z samym sobą. W konsekwencji art. 9a ust. 5 ma zastosowanie jedynie do transakcji, które podmiot o którym mowa w art. 3 ust. 2 prowadzący działalność poprzez położony w Polsce zakład (w tym przypadku oddział) dokonuje z odrębnymi podmiotami, w związku z dochodami osiąganymi na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 1 tejże ustawy podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

W art. 9a ust. 2 ustawy o p.d.o.p. określono próg, od jakiego winna być sporządzana dokumentacja podatkowa. Zgodnie z tymże przepisem obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

Od 1 stycznia 2007 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono art. 9a ust. 5a, zgodnie z którym przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład. Podatnicy ci, zgodnie ze wspomnianym art. 3 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. nie posiadający na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają opodatkowaniu tylko od dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Krąg podmiotów zobowiązanych do sporządzania ww. dokumentacji określony został w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. podmiotem powiązanym z podatnikiem jest:

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 4 tej ustawy przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy: 1.podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo 2.te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.

Dodatkowo z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawodawca rozszerzył krąg podmiotów zobowiązanych do sporządzania dokumentacji określonej w art. 9a ustawy o p.d.o.p. W art. 11 dodano ustęp 8a, zgodnie z którym, przepisy ust. 1 - 3 stosuje się odpowiednio przy określaniu części dochodu podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zagraniczny zakład, podlegającej przypisaniu temu zakładowi.

Przez zagraniczny zakład, w świetle art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych.

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy nie mający siedziby bądź zarządu na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu tylko od dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Jednakże poprzez wprowadzenie do ustawy o p.d.o.p. art. 11 ust. 8a ustawodawca dał możliwość większego oddziaływania Państwa na tę część dochodu, o której mowa w ww. art. 3 ust. 2. Stosownie do treści dodanego w ustawie o p.d.o.p. art. 11 ust. 8a, możliwym jest zbadanie, czy dochody zostały przypisane przez podmiot zagraniczny położonemu w Polsce zakładowi, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7 ust. 2 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska), tj. na poziomie dochodów, jakie zakład mógłby osiągnąć, "gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność, w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny, w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem".

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wprowadzony do ustawy o p.d.o.p. od 1 stycznia 2007 r. art. 9a ust. 5a winien być traktowany jako rozszerzenie zakresu obowiązku sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej dla transakcji zawieranych między podmiotami powiązanymi określonymi w art. 11 ust. 1 i 4, także na zdarzenia gospodarcze zachodzące między zakładem a jednostką macierzystą.

Zatem, w ocenie tutejszego organu podatkowego, w obecnie obowiązującym stanie prawnym Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o p.d.o.p., w odniesieniu do transakcji z jednostką macierzystą.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii braku obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej w odniesieniu do transakcji zawieranych z jednostką macierzystą uznaje się za nieprawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż z uwagi na brzmienie art. 9a ustawy o p.d.o.p. wprowadzające obowiązek sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej dla transakcji zawieranych tylko między podmiotami powiązanymi określonymi w art. 11 ust. 1 i 4, wg stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. transakcje zawierane między zagraniczną osobą prawną i jej polskim oddziałem nie wymagały dokumentowania. Oddział osoby zagranicznej przeprowadzający transakcje z zagraniczną jednostką macierzystą nie został bowiem wymieniony w art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako podmiot powiązany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.