IPPB5/423-137/08-2/MB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko R... S.A., przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych ze zwrotem kosztów urlopów niewykorzystanych przez pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych ze zwrotem kosztów urlopów niewykorzystanych przez pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie porozumienia o przejęciu pracowników zawartego pomiędzy R (dalej w skrócie R) oraz G Sp. z o.o. (dalej w skrócie "G"), R zobowiązał się do zwrotu G kosztów urlopów niewykorzystanych przez pracowników w trakcie zatrudnienia w R. Na koniec września 2008 r. G wystawiła na R fakturę VAT z tego tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, z ogólnej reguły dotyczącej zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. wynika, że zasadniczo wszelkie wydatki mogą być kosztami uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie są wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jako, że zrekompensowane wydatki wiążą się z obowiązkiem świadczeń urlopowych z okresu zatrudnienia w R pracowników przejętych przez G, należy stwierdzić, że wydatki te zostały poniesione przez R w celu osiągnięcia przychodów i stanowią jej koszty uzyskania przychodów. Należy przy tym dodać, ze nie są one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone nr 2.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług, tj. pytanie oznaczone nr 1 wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-1993/08-2/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.