IPPB5/423-1272/14-2/MK - CIT w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-1272/14-2/MK CIT w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka posiada składniki majątkowe stanowiące środki trwale, które w momencie przekazania do używania wprowadza do ewidencji środków trwałych i rozpoczyna od następnego miesiąca dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej.

Spółka dla posiadanych środków trwałych stosuje co do zasady amortyzację metodą liniową tj. metodę przewidzianą w art. 16i ust. 1 w związku z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek podstawowych przewidzianych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych określonych w Załączniku nr 1 do ustawy o CIT (dalej: "Wykaz").

Spółka dla niektórych środków trwałych Spółka obniżyła wysokość stawek amortyzacyjnych lub też planuje ich obniżenie, zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT.

W przyszłości możliwe jest, iż Spółka podwyższy - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - stosowane stawki amortyzacyjne w odniesieniu do niektórych lub wszystkich środków trwałych, dla których uprzednio obniżono wysokość stawek amortyzacyjnych. Należy podkreślić, iż wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy maksymalnych stawek wskazanych w Wykazie.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Spółka powzięła następujące wątpliwości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - podwyższyć stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych, amortyzowanych metodą liniową, dla których Spółka wcześniej dokonała obniżenia tych stawek zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, przy czym to podwyższenie może zostać dokonane w dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż wysokość stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) - podwyższyć stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych, amortyzowanych metodą liniową, dla których Spółka wcześniej dokonała obniżenia tych stawek zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, przy czym to podwyższenie może zostać dokonane w dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż wysokość stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisani art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Za koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego uznane mogą być wyłącznie odpisy wyliczone zgodnie z zasadami i stawkami określonymi w obowiązujących przepisach podatkowych. Podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Wybraną metodę amortyzacji należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego i nie można jej zmieniać. Istnieje jedynie możliwość zmiany stawek w ramach podwyższonych i obniżonych stawek amortyzacji.

Stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Wskazać należy, iż ani powyższe unormowania zawarte w art. 16i ustawy o CIT, ani też inne przepisy nie wyłączają możliwości zmiany obniżonych stawek amortyzacyjnych. Jedyne granice jakie ustalił ustawodawca dotyczą maksymalnej wysokości stawki oraz tego od jakiej chwili nowa stawka znajduje zastosowanie. Zmiana stawki może w szczególności polegać na jej podwyższeniu, przy czym podwyższenie nie musi wcale oznaczać powrotu do pierwotnej wysokości przewidzianej w Wykazie (wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 maja 2011 r., sygn. I SA/Łd 401/11).

Potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest również fragment uzasadnienia projektu zmian do ustawy o CIT, w szczególności wprowadzających ww. art. 16i ust. 5 ustawy o CIT (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.), gdzie stwierdzono: "Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania."

Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak ITPB3/423-88/14/PST) podkreślił, że "podwyższenie uprzednio obniżonej stawki dla danego środka trwałego jest dowolne i pozostaje w gestii podatnika. (...) stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy podatnik ma prawo, na wyżej wymienionych zasadach do dowolnego podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z wykazu stawek amortyzacyjnych". Podobnie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 października 2013 r. (znak IPTPB3/423-295/13-2/IR) czytamy, że "na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może podwyższyć wcześniej obniżone stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, przy czym maksymalny pułap podwyższenia stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych". Z analogicznym stanowiskiem zgodził się również Dyrektor tutejszej Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 kwietnia 2014 r. (znak IPPB3/423- 93/14-2/MS1).

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że w kolejnych latach podatkowych może z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT - podwyższyć stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych, amortyzowanych metodą liniową, dla których Spółka wcześniej dokonała obniżenia tych stawek zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, przy czym to podwyższenie może zostać dokonane w dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż wysokość stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

W tym stanie, sprawy Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jej stanowiska przedstawionego powyżej

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl