IPPB5/423-125/08-2/IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-125/08-2/IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wkładu własnego w postaci wynagrodzeń pracowników uczestniczących w szkoleniach, współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet 2. Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adapcyjnego przedsiębiorstw - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wkładu własnego w postaci wynagrodzeń pracowników uczestniczących w szkoleniach, współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet 2. Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adapcyjnego przedsiębiorstw.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca zamierza ubiegać się jako beneficjent o udzielenie przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) pomocy finansowej współfinansowanej z Europejskiego Funduszu Społecznego, w formie dotacji w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet 2. Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw.

PARP jest Instytucją Pośredniczącą lI stopnia (Instytucją Wdrażająca) w ramach celu szczegółowego 2 - Rozwój wykwalifikowanej i zdolnej do adaptacji siły roboczej.

PARP odpowiedzialna jest za realizację:

* Poddziałania 2.1.1. Rozwój kapitału ludzkiego przedsiębiorstw - projekty konkursowe oraz

* Poddziałania 2.1.2 Partnerstwo dla zwiększania adaptacyjności - projekty konkursowe realizowane przez partnerów społecznych w ramach Działania 2.1 Rozwój kadr nowoczesnej gospodarki.

Wskazana pomoc finansowa pochodzi z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej i jest przyznawana jako objęta Narodową Strategią Spójności na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2006 r. Nr 227, poz. 1658 z późn. zm.).

Do ubiegania się o dofinansowanie projektu uprawnieni są:

1.

przedsiębiorcy;

2.

podmioty działające na rzecz zatrudnienia, rozwoju zasobów ludzkich lub potencjału adaptacyjnego przedsiębiorców.

Pomoc finansowa przyznawana jest w danym tu przypadku bezpośrednio Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy - beneficjentowi na podstawie umowy zawartej z PARP.

Efektem tej pomocy jest dofinansowanie - pokrycie 60% kosztów kwalifikowanych - projektów szkoleń (ogólnych i specjalistycznych). Uczestnikami tych szkoleń są oddelegowani pracownicy Wnioskodawcy.

Aby uzyskać pomoc finansową dany beneficjent musi zapewnić dopełnienie do 100% wydatków objętych pomocą w postaci tzw. wkładu (własnego lub prywatnego w zależności od przyjętego modelu finansowania).

Wniesienie wkładu przedsiębiorców uczestniczących w szkoleniach bądź przedsiębiorców, którzy delegują swoich pracowników na szkolenia, jest warunkiem uczestnictwa w szkoleniu i prawidłowej realizacji projektu.

Wkład ten ze względu na specyfikę projektów dzieli się na:

1.

wkład własny - jest wymagany w przypadku, gdy Projektodawcą jest beneficjent ostateczny obejmujący wsparciem swoich pracowników,

2.

wkład prywatny - jest wymagany w przypadku, gdy Projektodawca nie jest beneficjentem ostatecznym i obejmuje wsparciem pracowników innego przedsiębiorstwa.

W umowie o dofinansowanie projektu wskazana zostaje wartość wkładu wymagana do zebrania przez beneficjenta.

Wysokość wkładu kwotowo określa szczegółowo umowa o dofinansowanie.

Wkład może zostać wniesiony w następujących formach:

* gotówką

* w postaci wynagrodzeń uczestników szkoleń wraz z dodatkami.

W danym stanie faktycznym Wnioskodawca wnosi wkład własny w postaci wynagrodzeń uczestników szkoleń (oddelegowanych na szkolenia własnych pracowników) wraz z dodatkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wymienione w pytaniu wydatki na wkład własny, w postaci wynagrodzeń oddelegowanych pracowników, związane z uzyskaniem dotacji na przeprowadzenie szkoleń, stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, poniesiony ze środków własnych wkład w postaci wynagrodzeń własnych pracowników, wraz z dodatkami stanowi podatkowy koszt uzyskania przychodów.

Jest to zgodnie z normą art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedsiębiorca dokonuje tu wydatków na wynagrodzenia dla własnych pracowników. Jedynie w formie statystycznie ujętych zapisów, są to kwoty w odpowiedniej części wartości szkoleń, dofinansowanych z pomocy unijnej - części, która nie jest finansowana z dotacji.

Innymi słowy - Spółka, by uzyskać dofinansowanie musi przedstawić wartość własnego zaangażowania w dopełnienie 100% wartości projektu szkoleniowego.

Wkład własny to kwoty dotyczące bieżącego funkcjonowania przedsiębiorstwa, poprawienia efektywności prowadzonej działalności gospodarczej. Są to więc wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

Ponieważ nie są one finansowane z uzyskanej dotacji (która stanowi przychód zwolniony z podatku), lecz pochodzą ze środków własnych, stanowią one dla Spółki podatkowy koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Kategorię kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych ustawodawca zdefiniował w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Stosownie do tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Rozpatrując możliwość zaliczenia określonego wydatku do kosztów podatkowych należy jednak w pierwszej kolejności mieć na względzie czy wydatek ten nie mieści się w określonym w art. 16 ust. 1 ustawy wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Wskazać również należy, iż o celowości ponoszenia wydatków związanych z prowadzoną działalnością, w tym również o podejmowaniu decyzji związanych z organizacją, funkcjonowaniem i określaniem kierunków działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Jednakże, ze względu na szeroki zakres celowości powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na celowość w postaci racjonalności i efektywności.

Przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe wskazuje, iż Spółka zamierza ubiegać się jako beneficjent o udzielenie przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) pomocy finansowej współfinansowanej z Europejskiego Funduszu Społecznego, w formie dotacji w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet 2. Rozwój zasobów ludzkich i potencjału adaptacyjnego przedsiębiorstw. PARP jest Instytucją Pośredniczącą lI stopnia (Instytucją Wdrażająca) w ramach celu szczegółowego 2 - Rozwój wykwalifikowanej i zdolnej do adaptacji siły roboczej. Pomoc finansowa pochodzi z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej i jest przyznawana jako objęta Narodową Strategią Spójności na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju. Pomoc ta będzie przyznana bezpośrednio Spółce jako przedsiębiorcy - beneficjentowi na podstawie umowy zawartej z PARP. W ramach tej pomocy Spółka otrzyma dofinansowanie na pokrycie 60% kosztów kwalifikowanych - projektów szkoleń (ogólnych i specjalistycznych), których uczestnikami będą oddelegowani pracownicy Spółki.

Warunkiem uzyskania pomocy finansowej jest jednak dopełnienie do 100% wydatków objętych pomocą w postaci tzw. wkładu (własnego lub prywatnego), przy czym wkład własny może być wniesiony gotówką lub w postaci wynagrodzeń uczestników szkoleń wraz z dodatkami. Spółka zamierza wnieść wkład własny w postaci wynagrodzeń (wraz z dodatkami) uczestników szkoleń.

W przedstawionej sytuacji istotną okolicznością jest to, że wkład własny - jak sama nazwa wskazuje - pokryty zostanie nie ze środków pomocy finansowej o jaką ubiega się Spółka, lecz ze środków własnych.

W związku z tym, że wydatki na wkład własny w postaci wynagrodzeń pracowników w części niepokrytej dotacją nie zostały wyliczone w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, możliwość zaliczenia omawianych wydatków do kosztów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych uzależniona jest od wykazania szeroko rozumianej "celowości" poniesienia takiego wydatku w kontekście możliwości uzyskania przychodu lub możliwości zachowania/zabezpieczenia źródła przychodu.

Tutejszy organ podatkowy uważa, że wydatki na wniesienie wkładu własnego w celu uzyskania pomocy finansowej mieszczą się w definicji kosztów podatkowych. Nie można również zakwestionować istnienia pośredniego związku celowościowego przedmiotowych wydatków ze źródłem przychodów przejawiającego się, m.in. w realnej możliwości wykorzystania w przyszłości wiedzy zdobytej przez pracowników Spółki, którzy będą uczestniczyli w szkoleniach. Zdobyta wiedza, rozwiązania oraz kontakty z dużym prawdopodobieństwem mogą przełożyć się na wyniki finansowe Spółki.

Podsumowując stwierdzić należy, że wydatki w części nieobjętej dotacją z Unii Europejskiej na tzw. wkład własny w postaci wynagrodzeń pracowników uczestniczących w szkoleniach mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, ponieważ:

1.

istnieje związek między poniesionymi wydatkami a przychodem podatkowym Spółki (chociaż nie jest to związek bezpośredni) oraz

2.

wydatki takie nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nieodzownym warunkiem zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów podatkowych jest właściwe udokumentowanie tych wydatków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl