IPPB5/423-123/09-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2009 r. (data wpływu 16 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na artykuły spożywcze (w tym katering) na potrzeby sekretariatów wykorzystywane jako poczęstunek dla kontrahentów, uczestników spotkań roboczych oraz narad między przedstawicielami poszczególnych jednostek - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na artykuły spożywcze (w tym katering) na potrzeby sekretariatów wykorzystywane jako poczęstunek dla kontrahentów, uczestników spotkań roboczych oraz narad między przedstawicielami poszczególnych jednostek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ponosi wydatki na nabycie takich artykułów jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki etc. na potrzeby obsługi sekretariatów. Artykuły te wykorzystywane są przez sekretariaty w zależności od okoliczności: na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów bądź na poczęstunek dla uczestników spotkań roboczych w ramach prowadzonej działalności. Poza tym, przy organizacji dłuższych narad między przedstawicielami departamentów Centrali a oddziałami bądź między poszczególnymi jednostkami, w tym posiedzeń Zarządu Banku, zamawiany jest skromny katering zewnętrzny (kanapki, niekiedy również napoje i owoce). Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów wykorzystywanych na poszczególne cele, gdyż uzależnione jest to od indywidualnych okoliczności. W niektórych miesiącach większość produktów wykorzystywana jest na poczęstunek dla kontrahentów, w innym zaś na spotkania robocze.

Wnioskodawca obecnie nie zalicza tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie produktów spożywczych (w tym katering), które będą przeznaczone na potrzeby sekretariatów i na obsługę posiedzeń roboczych mogą być uznane za stanowiące koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztu uzyskania przychodów wydatki na reprezentację (ustawa jako przykłady takich wydatków wymienia usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych). Z ogólnej dyspozycji zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy wynika, iż wydatki inne niż wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszt podatkowy pod warunkiem spełnienia ogólnych przesłanek pozwalających na zakwalifikowanie ich do tej grupy. Podstawowym warunkiem jest istnienie związku między poniesionym wydatkiem a potencjalną możliwością uzyskania przychodu, ewentualnie poniesienie danego wydatku w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Powyższe oznacza, iż aby ocenić czy wydatki, które ponoszone na rzecz sekretariatów mogą stanowić koszt podatkowy należy ocenić czy mieszczą się w zakresie pojęciowym "reprezentacji".

"Reprezentacja" zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1992) oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc powyższą interpretację na grunt działalności gospodarczej Wnioskodawca uznał, że reprezentacja to ogół działań polegających na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie pozytywnego wizerunku firmy poprzez np. poczęstunek, wręczenia upominków czy też wystawny sposób podejmowania kontrahentów. Przy czym działania te powinny mieć na celu pokazanie okazałości i wytworność firmy prowadzącej te działania. Nie mieści się zatem, w opinii Podatnika w tej definicji zachowanie standardowe, nieprzekraczające przyjętych powszechnie norm dobrej etykiety biznesowej.

Zdaniem Wnioskodawcy drobny poczęstunek jest standardem w obecnych czasach i nie może być traktowany jako zachowanie wystawne, przekraczające ogólnie przyjęte w środowisku biznesowym normy. Podatnik wskazał, iż ponoszone wydatki na poczęstunek nie wiążą się z okazałością czy pozycją społeczną (biznesową) Banku, a raczej świadczą o zachowaniu dobrych standardów biznesowych. Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy wydatki ponoszone na zakup produktów spożywczych, w części wykorzystywanej na drobny poczęstunek partnerów biznesowych, potencjalnych kontrahentów jak również interlokutorów na roboczych spotkaniach wewnętrznych będą stanowiły koszt podatkowy, dlatego, że nie są to wydatki reprezentacyjne, a spełniają jednocześnie, zdaniem Podatnika ogólną definicję kosztu uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył treść interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 lipca 2008 r. oraz interpretacji Dyrektora Izb Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (znak: ILPB3/423-666/08-2/KS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą Podatnika oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojecie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ponosi wydatki na nabycie takich artykułów jak kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki etc. na potrzeby obsługi sekretariatów. Artykuły te wykorzystywane są przez sekretariaty w zależności od okoliczności: na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów bądź na poczęstunek dla uczestników spotkań roboczych w ramach prowadzonej działalności. Poza tym, przy organizacji dłuższych narad między przedstawicielami departamentów Centrali a oddziałami bądź między poszczególnymi jednostkami, w tym posiedzeń Zarządu Banku, zamawiany jest skromny katering zewnętrzny (kanapki, niekiedy również napoje i owoce).

Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów wykorzystywanych na poszczególne cele, gdyż uzależnione jest to od indywidualnych okoliczności. W niektórych miesiącach większość produktów wykorzystywana jest na poczęstunek dla kontrahentów, w innym zaś na spotkania robocze.

Bank obecnie nie zalicza tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki z tytułu zakupu takich artykułów jak: kawa, herbata, ciastka, cukier, mleczko do kawy, owoce, napoje, soki etc. na potrzeby obsługi sekretariatów na drobny poczęstunek dla kontrahentów bądź na poczęstunek dla uczestników spotkań roboczych, jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte to jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki na nabycie produktów spożywczych (w tym katering), które będą przeznaczone na potrzeby sekretariatów i na obsługę posiedzeń roboczych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.