IPPB5/423-1173/14-2/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-1173/14-2/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie regulował raty leasingowe w terminie umownym nie dłuższym niż 60 dni, w drodze potrącenia, dla Wnioskodawcy powstanie obowiązek korygowania dokonanych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* czy przepisy podatkowe określają minimalny okres trwania umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - umowy leasingu finansowego (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie regulował raty leasingowe w terminie umownym nie dłuższym niż 60 dni, w drodze potrącenia, dla Wnioskodawcy powstanie obowiązek korygowania dokonanych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy przepisy podatkowe określają minimalny okres trwania umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (umowy leasingu finansowego).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: "Wnioskodawca" lub "Korzystający") jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem biurowym, którą zamierza zbyć podmiotowi (dalej: "Finansujący") świadczącemu usługi leasingu finansowego (w dalszej części wniosku Wnioskodawca będzie używał określenia "leasing finansowy" w stosunku do umowy leasingu spełniającej warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Dz. U. 2014.851). Następnie Wnioskodawca jako Korzystający zamierza zawrzeć z Finansującym umowę leasingu finansowego (leasing zwrotny), której przedmiotem będzie zbyta uprzednio nieruchomość zabudowana budynkiem biurowym (dalej: "nieruchomość"). Umowa leasingu finansowego będzie spełniała warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należna Korzystającemu kwota z tytułu zbycia nieruchomości Finansującemu nie będzie płatna jednorazowo, ale będzie kompensowana (potrącana) z ratami leasingowymi, które Korzystający będzie zobowiązany płacić Finansującemu.

Taka forma rozliczenia rat leasingowych w drodze kompensaty (potrącenia) będzie wynikała z zawartych umów pomiędzy Finansującym a Korzystającym: umowy sprzedaży nieruchomości i umowy leasingu finansowego. Dopiero po wzajemnym potrąceniu kwot do wysokości kwoty wynikającej z umowy sprzedaży nieruchomości, nadwyżka byłaby w końcowej części umowy leasingu płatna przez Korzystającego na rachunek Finansującego w okresach miesięcznych.

Ustalone umownie terminy płatności rat leasingowych będą nie dłuższe niż 60 dni. Suma rat leasingowych wynikająca z umowy leasingu finansowego będzie wyższa niż cena wynikająca z umowy sprzedaży nieruchomości.

Dla budynku biurowego (niemieszkalnego) jakim zabudowana jest przedmiotowa nieruchomość stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5%, a od dnia oddania budynku po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika upłynie ponad 40 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanej sytuacji jeżeli Wnioskodawca będzie regulował raty leasingowe w terminie umownym nie dłuższym niż 60 dni, w drodze potrącenia, dla Wnioskodawcy powstanie obowiązek korygowania dokonanych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy przepisy podatkowe określają minimalny okres trwania umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o p.d.o.p. (umowy leasingu finansowego).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnośnie pytania 1:

Zgodnie z treścią art. 15b ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o p.d.o.p.) przepisy o korekcie kosztów, zawarte w art. 15b ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, do tej części odpisów amortyzacyjnych, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem podatnik, który rozpoczął dokonywanie amortyzacji w leasingu finansowym, zobowiązany jest do pomniejszania kosztów podatkowych o już zaliczone do nich odpisy, w tej części, która odpowiada nieuregulowanym płatnościom składającym się na wartość początkową m.in. środka trwałego. Potwierdzają to organy podatkowe w wydawanych interpretacjach (por. interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 września 2013 r., nr ILPB4/423-194/13-2/DS oraz z 23 sierpnia 2013 r., nr ILPB4/423-180/13-2/DS). Przy terminie płatności nie dłuższym niż 60 dni zmniejszenie kosztów podatkowych (ewentualnie zwiększenie przychodów) o odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów powinno nastąpić w miesiącu, w którym upłynie 30 dni od terminu płatności.

Gdy po dokonaniu zmniejszenia zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę odpisu wyłączonego uprzednio z tych kosztów - w miesiącu dokonania zapłaty.

Z przywołanych interpretacji indywidualnych wynika również, że z punktu widzenia korekty kosztów każda rata leasingowa w części dotyczącej spłaty wartości początkowej powinna być ustalana i rozliczana odrębnie. Terminy płatności poszczególnych rat określone w harmonogramie spłat nie przekraczają 60 dni. Wobec tego znajdą tu zastosowanie przepisy art. 15b ust. 1 ustawy o p.d.o.p. i korekta kosztów będzie mieć miejsce wówczas, gdy wartość spłaconych rat kapitałowych będzie niższa od sumy naliczonych odpisów amortyzacyjnych i podatnik nie ureguluje tych rat z upływem 30 dni, licząc od terminu ich płatności. Natomiast gdy wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej leasingowanego środka trwałego znajduje pokrycie w uregulowanych płatnościach, korekta kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu nie wystąpi.

Podsumowując, jeżeli Wnioskodawca będzie regulował raty leasingowe w terminie umownym nie dłuższym niż 60 dni, w drodze potrącenia, dla Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek korygowania dokonanych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnośnie pytania 2:

Jak wynika z brzmienia art. 17f ust. 1 pkt 1, umowa leasingu finansowego powinna być zawarta na czas oznaczony. Przepisy podatkowe nie określają jednak minimalnego okresu trwania umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o p.d.o.p. (umowy leasingu finansowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia:

* czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie regulował raty leasingowe w terminie umownym nie dłuższym niż 60 dni, w drodze potrącenia, dla Wnioskodawcy powstanie obowiązek korygowania dokonanych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* czy przepisy podatkowe określają minimalny okres trwania umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - umowy leasingu finansowego (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 należy zauważyć, że zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Stosownie do art. 17a pkt 1 tej ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z powyższej definicji wynika, że nazwana umowa leasingu, uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w katalogu określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - niezależnie od nazwy. Skutkiem tego będą określone w przepisach uprawnienia i zobowiązania stron umowy w zakresie wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego.

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

1.

przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy lub prawa stanowiące środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów,

2.

świadczenie polega na tym, że jedna ze stron oddaje drugiej za wynagrodzeniem przedmiot umowy do używania albo używania i pobierania pożytków.

Oprócz tych ogólnych cech podatkowej umowy leasingu, ustawodawca wskazuje w przepisach warunki szczególne, które pozwalają na zaliczenie umowy leasingu do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy) lub podatkowej umowy leasingu finansowego (art. 17f ustawy).

Stosownie do treści art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3, i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1.

umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;

2.

suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio;

3.

umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:

a.

odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo

b.

finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Z powołanych wyżej warunków umowy leasingu finansowego nie wynika wymóg minimalnego okresu trwania umowy, należy jednak podkreślić, iż konieczne jest aby była ona zawarta na czas oznaczony.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż przepisy podatkowe nie określają minimalnego okresu trwania umowy leasingu finansowego, należy uznać z prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl