IPPB5/423-117/08-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów premii pieniężnych i wynagrodzeń - jest prawidłowe,

* metodologii dokumentowania kosztów - jest prawidłowe,

* kwalifikacji do kosztów bezpośrednich premii i wynagrodzeń opartych o kalkulację procentową - jest nieprawidłowe,

* momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów dokumentowanych fakturami otrzymanymi z dużym opóźnieniem - jest prawidłowe,

* kwalifikacji do kosztów pośrednich płatności ustalonych ryczałtowo / kwotowo - jest prawidłowe,

* określenia momentu rozpoznania przychodu z tytułu usług i premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów premii pieniężnych i wynagrodzeń, ich kwalifikacji prawnopodatkowej i ustalenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów oraz w zakresie metodologii dokumentowania kosztów i określenia momentu rozpoznania przychodu z tytułu usług i premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: "Spółka", "L") jest częścią międzynarodowego koncernu specjalizującego się w dystrybucji produktów typu c, tj. produktów gotowych do spożycia i wykorzystania takich jak kanapki, napoje w puszce, słodycze oraz artykułów tytoniowych i alkoholowych, jak również kart telefonicznych i innych systemów doładowań telefonicznych.

Spółka dokonuje bezpośredniej sprzedaży produktów do:

* dużych sieci handlowych (ze względu na odpowiednio duże możliwości jednorazowych zakupów),

* punktów tzw. handlu tradycyjnego.

Powyższa sprzedaż dokonywana jest w oparciu o pisemne umowy z sieciami i punktami detalicznymi. Jednocześnie, na podstawie powyższych umów, Spółka zobowiązana jest do wypłaty na rzecz tych podmiotów określonych kwot pieniężnych (w tym wynagrodzenia za usługi), o ile kontrahent spełni przewidziane w ww. dokumentacji warunki. Przedmiotowe płatności są narzędziami promocyjnymi wykorzystywanymi przez Spółkę ze względu na wysoką konkurencyjność i wymagania rynku dystrybucji towarów, stosowanymi w celu zwiększenia poziomu sprzedaży oferowanych przez L towarów. Na podstawie wspomnianych pisemnych ustaleń z sieciami handlowymi i punktami detalicznymi, Spółka zobowiązane jest m.in. do dokonywania następujących płatności:

(1) Premia od obrotów

Na podstawie porozumień handlowych, L zobowiązuje się do przyznania odbiorcom premii pieniężnej z tytułu zrealizowania przez odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym (miesiąc, kwartał, rok kalendarzowy) określonego poziomu obrotów wszystkimi lub określonymi towarami Spółki. Płatność ta może mieć postać tzw. premii "warunkowej", która jest należna pod warunkiem osiągnięcia określonego poziomu obrotów w danym okresie (należność wymagalna po przekroczeniu omawianego poziomu obrotów), lub tzw. premii "bezwarunkowej" - wówczas płatność jest dokonywana niezależnie od tego, czy dany poziom obrotów zostanie zrealizowany w określonym przedziale czasowym. Wysokość wypłacanych przez Spółkę kwot jest ściśle uzależniona od obrotów towarami dostarczanymi przez L, zrealizowanych przez odbiorców w przyjętym okresie rozliczeniowym i stanowi określony procent wartości netto tych obrotów, przy czym procent ten może mieć wartość stałą lub zmienną (narastającą) uzależnioną od stopnia realizacji określonego celu zakupowego przez odbiorców w danym okresie (tzw. premia "progowa").

(2) Wynagrodzenie premiowe za działania marketingowe

Spółka dokonuje płatności na rzecz odbiorców w zamian za przeprowadzenie określonych działań promocyjnych i reklamowych, których przedmiotem są towary oferowane, np.:

* zamieszczenie towarów L w materiałach promocyjnych odbiorcy, standardowych i specjalnych;

* przeznaczanie dodatkowej powierzchni na sprzedaż towarów L;

* dystrybucja materiałów reklamowych dostarczonych przez L;

* ekspozycja towarów L w szczególnym miejscu i szczególny sposób;

* okolicznościowe akcje promocyjne;

* ogólnokrajowa akcja promocyjna;

* działania promocyjne na rzecz nowego produktu;

* gromadzenie i przekazywanie Spółce danych statystycznych dotyczących poziomu sprzedaży.

Wysokość wynagrodzenia z tytułu przedmiotowych aktywności podejmowanych przez odbiorców ustalana jest zwykle jako procent od osiągniętego obrotu towarami Spółki w danym okresie. W niektórych przypadkach, wynagrodzenie ustalane jest kwotowo. Spółka wypłaca także niektórym swoim odbiorcom wynagrodzenie przeznaczane na cele marketingowe związane z otwarciem każdego nowego sklepu danej sieci. Przedmiotowe wynagrodzenie związane jest ze zwiększeniem sprzedaży w związku ze wzrostem ilości nowo otwartych sklepów.

(3) Premia logistyczna

Spółka wypłaca niektórym swoim odbiorcom dodatkowe wynagrodzenie za możliwość dostarczania przez L towarów nie bezpośrednio do poszczególnych placówek handlu detalicznego odbiorcy, rozproszonych na terytorium Polski, lecz do jednego, określonego magazynu centralnego odbiorcy. Świadczenie będące ekwiwalentem tej płatności obejmuje organizację przez odbiorców dalszej dystrybucji towarów L z magazynu centralnego do poszczególnych placówek handlu detalicznego w ramach sieci handlowej odbiorcy. Wysokość tego wynagrodzenia uzależniona jest od wartości obrotów towarami Spółki dokonywanych przez odbiorcę w danym okresie rozliczeniowym lub jest określona kwotowo.

Co do zasady, Spółka posiada następującą dokumentację określającą warunki wypłacania ww. premii określonych w pkt (1) oraz wynagrodzeń wymienionych w pkt (2) - (3):

* pisemne umowy zawierane z sieciami handlowymi (lub też aneksy/załączniki do umów handlowo-dystrybucyjnych, pisemne warunki handlowe, porozumienia warunkach handlowych), lub/oraz

* korespondencję elektroniczną zawierającą ustalenia handlowe dotyczące powyższych świadczeń,

* okresowe porozumienia dla wybranych odbiorców.

Oprócz tego, Spółka dysponuje odpowiednimi danymi systemowymi, na podstawie których dokonywane są kalkulacje potwierdzające prawidłowość przyznania danej premii kontrahentowi.

Aby zapewnić odpowiednie udokumentowanie spełnienia warunków do wypłaty premii oraz wykonania powyższych usług marketingowych, oprócz pisemnych umów i ustaleń w formie korespondencji elektronicznej, Spółka posiada następujące dokumenty, m.in.:

* faktury VAT / noty obciążeniowe,

* protokoły,

* korespondencję elektroniczną,

* dokumentację potwierdzającą wykonanie usługi w formie dołączonych do faktur gazetek reklamowych.

Jednocześnie Spółka zwróciła uwagę, że w praktyce mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy Spółka otrzymuje faktury dotyczące poniesionych kosztów (m.in. działań marketingowych, premii od obrotów) z dużym opóźnieniem, tj. w kolejnych latach podatkowych, następujących po roku podatkowym, którego przychodów dotyczą.

Poza ponoszeniem wymienionych powyżej kosztów, L wykazuje przychody związane z prowadzoną działalnością dystrybucyjną i marketingową.

Przedmiotowe przychody mogą przybrać postać otrzymywanych od dostawców wynagrodzeń związanych ze świadczeniem usług marketingowych, dystrybucyjnych, czy logistycznych przez L obrotu towarami kontrahenta za dany okres. Wynagrodzenie uzyskane z tytułu prowadzonej działalności dystrybucyjno - marketingowej jest najczęściej obliczane jako procent od obrotów z określonymi dostawcami. Zdarza się także, że wynagrodzenie jest ustalane jako stała kwota należna L. Umowy / porozumienia zawarte przez L przewidują przedstawione w dalszej części wniosku zasady rozliczeń z dostawcami:

Grupa 1: Rozliczenie pomiędzy stronami następuje w okresach rozliczeniowych (w zależności od umowy możliwe są miesięczne, kwartalne lub roczne okresy rozliczeniowe). Równocześnie umowy przewidują następujące terminy do wystawienia faktury dokumentującej świadczenia w danym okresie rozliczeniowym:

(i) ostatni dzień okresu rozliczeniowego, np. ostatni dzień miesiąca lub kwartału,

(ii) kolejny miesiąc/kwartał po zakończeniu danego miesiąca/kwartału rozliczeniowego, np. faktura zostanie wystawiona w ciągu 5 dni po zakończeniu miesiąca lub kwartału,

(iii) umowy z dostawcami nie przewidują konkretnej daty do wystawienia faktury

Grupa 2: Umowy przewidują okresy rozliczeniowe, przy czym kalkulacja wynagrodzenia przez Spółkę za daną usługę przygotowywana jest w oparciu o dane otrzymane od dostawcy. Zgodnie z umowami, dostawca ma określony czas na dostarczenie przedmiotowych danych, np. 15 dni od zakończenia okresu, za który następuje obciążenie. Następnie, L wystawia, w określonym czasie, odpowiedni dokument (fakturę lub notę), na podstawie którego dokonywana jest zapłata.

Grupa 3: Rozliczenie pomiędzy stronami z tytułu usług świadczonych przez L następuje każdorazowo po wykonaniu danej usługi. Umowy w takim wypadku nie przewidują okresów rozliczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy płatności wypłacane na rzecz odbiorców Spółki (premie / bonusy i wynagrodzenie za opisane powyżej usługi), których wysokość, co do zasady jest kalkulowana jako procent od osiągniętego obrotu produktami Spółki lub też jest ustalona ryczałtowo, stanowią koszty uzyskanie przychodów dla Spółki.

2. Czy opisana powyżej dokumentacja znajdująca się w posiadaniu Spółki jest wystarczająca dla rozpoznania poniesionych kosztów jako kosztów uzyskania przychodów.

3. Czy płatności dokonywane na rzecz odbiorców, które są kalkulowane w oparciu o procent od osiągniętego obrotu produktami Spółki są kosztami bezpośrednio związanymi z uzyskanym przychodem.

4. Czy w sytuacji, gdy faktury dotyczące zapłaty premii (liczonej procentem od obrotu) wpłynęły do Spółki i zostały ujęte z bardzo dużym opóźnieniem (np. faktury za 2007 r. zostały ujęte w roku 2009), koszty związane z wypłatą przedmiotowych premii, stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie poniesienia.

5. Czy płatności na rzecz odbiorców ustalone ryczałtowo / kwotowo to koszty pośrednio związane z uzyskanym przychodem.

6. Czy Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy z tytułu otrzymywanych od dostawców wynagrodzeń za usługi i premii pieniężnych w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w przypadku, gdy umowy przewidują rozliczenie wynagrodzenia L w okresach rozliczeniowych. Czy w przypadku, gdy umowa nie przewiduje okresu rozliczeniowego, Spółka powinna rozpoznać przychód w dacie wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, opisane powyżej premie pieniężne wypłacane na rzecz odbiorców, jak również wypłacane przez Spółkę wynagrodzenie za usługi o charakterze marketingowym oraz za inne działania odbiorców na rzecz Spółki, powinny stanowić koszt uzyskania przychodów dla Spółki w pełnej wysokości. Spółka swoje stanowisko opiera na brzmieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Zdaniem Spółki, powyższy przepis oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Spółka zwraca uwagę, że w obecnych warunkach gospodarczych, warunkiem długotrwałej i dobrze układającej się współpracy z odbiorcami produktów Spółki (oraz związania ich ze Spółką) jest stosowanie systemu wypłacania premii za dokonywanie zakupów w Spółce. Uwzględniając opisaną sytuację, zdaniem Spółki, wypłacanie premii pieniężnych przez Spółkę ma na celu zwiększenie sprzedaży towarów Spółki. Pomiędzy wydatkiem poniesionym przez Spółkę z tytułu wypłaty premii pieniężnej punktom detalicznym oraz sieciom handlowym a wielkością osiągniętego przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy. W szczególności, wydatek ten jest ponoszony przez Spółkę w celu utrzymania na co najmniej dotychczasowym poziomie lub zwiększenia wielkości sprzedaży.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przytoczyła pisma organów podatkowych:

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2007 r. (nr ref. 1472/ROP1/423-263/07/MG),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 23 marca 2007 r. (nr ref. 1472/ROP1/423-53/07/KUKM),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 24 listopada 2006 r. (nr ref. 1472/R0P1/423-356/06/KM),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 27 lipca 2006 r. (nr ref. 1472/R0P1/423-184/242/06/PK),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2006 r. (nr ref. 1472/ROPI/423-155/198/06/MC)

Spółka zwróciła również uwagę, że usługi o charakterze marketingowym, jak również inne działania wykonywane przez odbiorców na rzecz Spółki, stanowią bardzo istotne narzędzia oddziaływania na rynek. Zdaniem Spółki, w warunkach rosnącej konkurencji konieczne jest prowadzenie działań mających na celu osiągnięcie przewagi nad innymi firmami.

Powyższe aktywności wpływają zarówno na wzrost zainteresowania towarami oferowanymi przez Spółkę wśród konsumentów (usługi marketingowe), usprawnienie obrotu towarem pomiędzy Spółką i jej kontrahentami (możliwość przekazywania produktów Spółki do magazynu centralnego kontrahenta, co ułatwi ich dalszą redystrybucję, organizacja przez odbiorców dystrybucji towarów nabytych od Spółki do poszczególnych placówek handlu detalicznego w ramach sieci handlowej), jak również wpływa bezpośrednio na odbiorców (sieci handlowe i punkty detaliczne), którzy w zamian za zobowiązanie do wypłaty premii / wynagrodzenia dokonują m.in. zwiększonych zakupów produktów Spółki, utrzymują towary Spółki w ciągłej sprzedaży. Wydatki ponoszone w związku z udzielaniem spółkom premii i wypłacaniem wynagrodzenia za usługi są więc racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, Pomiędzy nimi uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Przyznanie premii jest istotnym elementem stosunków między stronami decydującym o atrakcyjności Spółki jako dostawcy.

Ad. 2

Spółka powołując się na pisma organów podatkowych stwierdziła, iż kolejną przesłanką, przemawiającą za uznaniem premii pieniężnej oraz wynagrodzenia za usługi za koszt uzyskania przychodów jest ich prawidłowe udokumentowanie. Według Spółki organy podatkowe przede wszystkim powołują się na konieczność podpisania umowy w tym zakresie.

Na poparcie tej tezy Spółka przytoczyła pisma organów podatkowych:

* informację Izby Skarbowej w Gdańsku o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 23 listopada 2004 r. (nr ref. Bl/005-0852/04),

* postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 23 marca 2007 r. (nr ref. 1472/ROP1/423-53/07/KUKM)

Spółka zwróciła przy tym uwagę, że jest stroną takich umów w odniesieniu do większości dużych sieci handlowych. Umowy te zawierają zarówno warunki współpracy w zakresie wypłacania poszczególnych premii jak również warunki płatności wynagrodzenia za wykonanie przedmiotowych usług o charakterze marketingowym, jak również inne działania, o których mowa w sekcji F poz. 50 niniejszego formularza. W sytuacji, gdy warunki te nie są spisane w formie formalnej umowy, Spółka posiada innego rodzaju pisemne ustalenia dotyczące tych warunków (np. w formie korespondencji elektronicznej).

Ww. umowy oraz porozumienia określają sposób wyliczenia premii oraz wynagrodzeń oraz tytuł do ich wypłaty. Prawidłowość wysokości kwot wynagrodzeń oraz premii jest każdorazowo weryfikowana przez Spółkę i następuje na podstawie prowadzonych w tym celu kalkulacji znajdujących się w gromadzonej przez Spółkę dokumentacji.

Jeśli chodzi o dokumentację potwierdzającą wykonanie na rzecz Spółki usług o charakterze marketingowym, oprócz pisemnych umów i ustaleń w formie korespondencji elektronicznej, Spółka, poza fakturami zawierającymi koszty wykonanych usług gromadzi także inne materiały potwierdzające wykonanie usług, np. tabele z danymi oraz z kalkulacją wynagrodzenia kontrahenta Spółki, protokoły, gazetki przygotowane przez sieci.

Jeśli chodzi o inne działania odbiorców wykonywane na rzecz Spółki, za które Spółka będzie przekazywać odbiorcom odpowiednie wynagrodzenie (np. wynagrodzenie za możliwość dostarczania towarów do centralnego magazynu, wynagrodzenie za dystrybucję), Spółka informuje, że charakter tych działań wskazuje, że ich wykonanie łączy się z przygotowaniem określonych dokumentów (np. faktur VAT, protokołów, bieżących zestawień itp.), które automatycznie potwierdzają fakt ich wykonania.

Ad. 3

W ocenie Spółki koszty, które Spółka ponosi w związku z wypłacaniem premii / bonusów oraz opisanymi powyżej opłatami za usługi kalkulowanymi jako procent obrotu, stanowią dla niej koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Za klasyfikacją tych wydatków jako kosztów bezpośrednich przemawia fakt, że wysokość płaconego wynagrodzenia, jak również fakt świadczenia usług jest ściśle powiązany z poziomem obrotu uzyskiwanego ze sprzedaży towarów do kontrahenta świadczącego daną usługę.Na potwierdzenie powyższego stanowiska Spółka przedstawiła fragmenty interpretacji indywidualnych wydanych w indywidualnych sprawach przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 listopada 2007 r. Nr lP-PB-423-71/07-2/KB oraz z dnia 7 stycznia 2008 r., IP-PB3-423-381/07-4/KB).: (...) Koszty premii zakwalifikować należy do kosztów bezpośrednich, ponieważ wydatek z tytułu premii będzie ściśle związany z konkretnymi przychodami jakie osiągnie spółka (...) Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych (...) Jeżeli więc kwotę premii zaksięgowano przed dniem sporządzenia sprawozdania finansowego istnieje możliwość przyporządkowania odpowiedniej części premii przychodom poprzedniego roku podatkowego, w związku z czym należy odpowiednią część premii zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poprzedniego roku podatkowego. Jeżeli zaś, zgodnie z przepisami o rachunkowości kwotę premii zaksięgowano już po upływie ww. terminu to wówczas nie istnieje możliwość uznania odpowiedniej części premii za koszty poniesione i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów poprzedniego roku podatkowego, w związku z czym premia w pełnej wysokości stanowić będzie koszt uzyskania przychodów bieżącego roku podatkowego.

Ad. 4

W przypadku wystąpienia sytuacji, gdy faktury dotyczące zapłaty premii (liczonej procentem od obrotu) wpływają do Spółki i zostają ujęte w księgach po zakończeniu roku podatkowego następującego po roku, którego dotyczy premia. (np. premia dotyczy 2007 r., natomiast Spółka otrzymuje fakturę w kwietniu 2009 r.) wówczas koszty związane z wypłatą przedmiotowych premii powinny stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie poniesienia (tekst jedn.: w dacie ujęcia ich rachunku wyników na podstawie otrzymanej od dostawcy faktury). Zdaniem Spółki, tak jak w przypadku kosztów pośrednich, intencją ustawodawcy było stworzenie możliwości uznania poniesionych wydatków, za koszty uzyskania przychodów w latach następujących, po roku osiągnięcia opowiadających im przychodów, a fakt otrzymania nawet z dużym opóźnieniem faktury nie może przesądzać o wyłączeniu poniesionego, w celu uzyskania przychodów, wydatku z kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 5

W odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę na opisane wyżej usługi, w przypadku których wynagrodzenie ustalone jest ryczałtowo / kwotowo, Spółka stoi na stanowisku, że takie wydatki powinny być klasyfikowane jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, argumentując, że nie można przypisać ich do konkretnych przychodów.

Ad. 6

Jak zostało wspomniane, Spółka osiąga przychody z tytułu świadczenia usług marketingowych i innych usług świadczonych na rzecz kontrahentów oraz premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia odpowiedniego celu zakupowego bądź innych celów wyznaczonych przez dostawcę Spółki.

Jak już zostało wspomniane powyżej, Spółka otrzymuje wynagrodzenia, które są rozliczane z kontrahentami w okresach rozliczeniowych, bądź też przedmiotowe wynagrodzenia są kalkulowane po wykonaniu określonej usługi.

Zdaniem Spółki, wynagrodzenia rozliczane w okresach rozliczeniowych, co do których data dokonania rozliczenia wyznaczona jest na ostatni dzień okresu rozliczeniowego lub w kolejnych miesiącach/kwartałach po zakończeniu okresu rozliczeniowego, bądź gdy takiej daty umowa nie przewiduje (Grupa 1), powinny być rozpoznawane dla celów podatkowych, zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wspomniany przepis stanowi, że jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Stosownie do przytoczonej powyżej regulacji, należy stwierdzić, iż ustawodawca w przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych, wskazał następuje możliwe daty powstania przychodu:

Powyższa regulacja dotyczy wszelkich usług rozliczanych cyklicznie, a takimi są usługi marketingowe i inne usługi świadczone przez Spółkę swoim kontrahentom. Analogicznie moment rozpoznania przychodów powinien mieć miejsce w odniesieniu do otrzymywanych przez Spółkę premii pieniężnych.

Powyższe dotyczy również sytuacji, gdy Spółka jest zobowiązana do rozliczenia wynagrodzenia po otrzymaniu odpowiednich danych od dostawcy (Grupa 2).

Spółka stoi na stanowisku, że przychody wynikające z faktur, które nie są rozliczane w okresach rozliczeniowych, tj. wynagrodzenie jest rozliczane każdorazowo po wykonaniu usługi przez L.... (Grupa 3), powinny być rozpoznawane przez Spółkę jako przychód podatkowy zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, za datę powstania przychodu przyjmuje się datę wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Jednocześnie, w świetle przytoczonego przepisu, w przypadku, gdy faktura za usługi wykonane w jednym roku podatkowym zostaje wystawiona w następnym roku podatkowym (np. faktura za usługi wykonane w grudniu 2008 r. zostaje wystawiona w styczniu 2009 r.), Spółka powinna dokonać alokacji takich przychodów do roku podatkowego poprzedzającego rok wystawienia faktury (tekst jedn.: zgodnie z przykładem będzie to 2008 r.).

Podsumowując swoje stanowisko, Spółka podniosła, iż nie budzi wątpliwości fakt, iż jej wydatki związane z wypłacaniem premii pieniężnych oraz wynagrodzenia za wykonanie opisanych usług o charakterze marketingowym oraz innych działań wykonywanych na rzecz Spółki związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz mają bezpośredni wpływ na wielkość osiąganego przez Spółkę przychodu. Jest to zatem koszt ponoszony w celu utrzymania bądź zwiększenia źródła przychodów, jak również jego zabezpieczenia tak, aby mogło funkcjonować i dawać przychody w przyszłości. Jednocześnie, żadne z powyższych kosztów nie należą do kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy. Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, że w celu udokumentowania dla celów podatkowych ww. płatności/aktywności, niezbędne jest posiadanie przez Spółkę pisemnych umów w tym zakresie, porozumień lub ogólnych warunków handlowych oraz odpowiednia weryfikacja wykonania przedmiotowych usług przez pracowników Spółki.

Zdaniem Spółki, wynagrodzenie za premie / bonusy / usługi o charakterze marketingowym oraz inne działania wykonywane na rzecz Spółki, kalkulowane procentem od obrotu, powinny być klasyfikowane jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodów. W przypadku, gdy faktury dotyczące zapłaty wynagrodzenia za aktywności przywołane w zdaniu poprzednim wpływają do Spółki i zostają ujęte w księgach po zakończeniu roku podatkowego następującego po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie, koszty związane z wypłatą przedmiotowych premii powinny stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia.

Natomiast usługi oraz działania, za które płatności ustalone zostały w oparciu o wynagrodzenie ryczałtowe, klasyfikowane są jako pośrednie koszty uzyskania przychodów. W odniesieniu do prawidłowego momentu rozpoznawania przychodów, jakie uzyskuje Spółka z tytułu świadczenia usług marketingowych i otrzymywania premii pieniężnych, zdaniem Spółki, prawidłowy moment rozpoznania przedmiotowych przychodów zależy od sposobu, w jaki przedmiotowe wynagrodzenia są rozliczane z kontrahentami Spółki. W przypadku wynagrodzeń rozliczanych w okresach rozliczeniowych, przychód powinien być rozpoznany w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego na fakturze lub w umowie z kontrahentem.

Z kolei, wynagrodzenia rozliczane każdorazowo po wykonaniu usługi (bez wyznaczania okresów rozliczeniowych) powinny być traktowane dla celów podatkowych jako przychody uzyskane w dacie wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności. W przypadku, gdy brak jest w umowie lub na fakturze określonego okresu rozliczeniowego, a faktura jest wystawiona już po zakończeniu roku podatkowego, w którym usługa została wykonana, Spółka powinna alokować wspomniany przychód do roku podatkowego, w którym usługa została wykonana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego

* w zakresie pytania 1 uznaje się za prawidłowe,

* w zakresie pytania 2 uznaje się za prawidłowe,

* w zakresie pytania 3 uznaje się za nieprawidłowe,

* w zakresie pytania 4 uznaje się za prawidłowe,

* w zakresie pytania 5 uznaje się za prawidłowe,

* w zakresie pytania 6 uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

W przedmiotowej sprawie wydatki Spółki na rzecz jej kontrahentów (premie i wynagrodzenia) kalkulowane zarówno jako procent od osiągniętego obrotu produktami Spółki, jak i określone ryczałtowo (kwotowo) stanowią (i będą stanowiły) koszty uzyskania przychodów zgodnie z treścią ww. art. 15 ust. 1 ustawy.

Premie pieniężne ("premie od obrotów") będące wynagrodzeniem m.in. za realizację odpowiedniego poziomu obrotów przez kontrahentów Spółki, wypłacane na podstawie stosunków umownych łączących Wnioskodawcę i jej kontrahentów, stanowią (zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy) koszt uzyskania przychodu. Premie te stanowią swoiste wynagrodzenie wypłacane kontrahentom za podejmowanie działań mających na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki i jednocześnie zachętę do maksymalizacji obrotów tymi produktami poprzez zapewnienie bezpośrednim odbiorcom konkurencyjnego poziomu realizowanej marży. Fakt, że wypłata przedmiotowych premii jest skorelowana z poziomem realizowanych zakupów dowodzi, że przedmiotowy wydatek w postaci wypłaconej premii pieniężnej jest związany z wielkością sprzedaży produktów Spółki, a więc został poniesiony w celu uzyskania przychodu. Nie ma przy tym znaczenia konkretny algorytm kwantyfikujący wynagrodzenie (czy stały procent, czy w układzie narastającym).

Usługi marketingowe (za które kontrahenci otrzymują "wynagrodzenie premiowe za działania marketingowe") świadczone przez kontrahentów Spółki mają na celu zwiększenie sprzedaży produktów Spółki przekładające się na wzrost przychodów Spółki. Działania takie służą uatrakcyjnieniu tej sprzedaży i niewątpliwie mogą przyczyniać się do wzrostu sprzedaży towarów objętych tą formą promocji. Koszt działań marketingowych, jako związany z uatrakcyjnieniem oferty (zarówno dla klienta bezpośredniego, jak i dla klienta końcowego) sprzedawanych towarów, pozostając w związku z potencjalnymi przychodami z tej sprzedaży stanowi w całości koszt uzyskania przychodów.

"Premia logistyczna" (stanowiąca pewnego rodzaju refundację kosztów logistycznych odbiorcy związanych z towarami Wnioskodawcy) bez względu na okoliczność, czy wynagrodzenie z tego tytułu zostało uzależnione od poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym, czy też zostało wyrażone kwotowo stanowi, podobnie jak wyżej wymienione, dodatkową zachętę dla Odbiorców do współpracy z Wnioskodawcą, a konsekwencji ma wpływ na kształtowanie pozycji rynkowej Spółki.

Powyższe przesłanki przesądzają o prawidłowości zaliczenia wyżej opisanych premii do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Odnośnie kwestii dokumentowania operacji gospodarczych, należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokumentowania zdarzeń gospodarczych.

Przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku.

Odrębnymi przepisami, o których mowa wyżej, jest ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.). Przepis art. 20 i 21 tej ustawy określa zasady dokumentowania operacji gospodarczych, a w szczególności warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych.

Zgodnie z zapisem art. 20 ustawy o rachunkowości:

* ust. 2 - podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej "dowodami źródłowymi":

* ust. 3 - podstawą zapisów mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:

Podobnie, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa wymogów odnośnie wymienionych przez Wnioskodawcę faktur VAT (określonych w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opublikowanej w Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest nie tylko wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, ale także prawidłowym udokumentowaniem.

Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi z tej okoliczności skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Dlatego podatnik chcąc zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z określonego tytułu, winien wykazać, że dane usługi zostały wykonane, zaś ich ocena daje podstawę do stwierdzenia związku przyczynowego pomiędzy wydatkami o charakterze marketingowym a uzyskanym przychodem. Jak wskazano powyżej podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące wykonanie przedmiotowych usług.

Wnioskodawca w zakresie dokumentacji usług marketingowych wyjaśnił, że posiada dokumentację potwierdzającą wykonanie na rzecz Spółki usług o charakterze marketingowym. Oprócz pisemnych umów i ustaleń w formie korespondencji elektronicznej, Wnioskodawca posiada odpowiednie dane źródłowe potwierdzające, czy dane usługi były wykonane oraz prawidłowość dokonanych kalkulacji. Jeżeli więc z powyższych dokumentów wynika, co zostało wykonane (jakie czynności) w ramach danej usługi marketingowej, w jaki sposób i na jakiej podstawie została wyliczona wysokość premii od obrotów lub premii logistycznej, to należy stwierdzić, że Spółka zasadniczo wypełnia warunek prawidłowego udokumentowania przedmiotowych operacji gospodarczych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć jednocześnie należy, iż do instytucji interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, przewidzianej w art. 14b Ordynacji podatkowej, mają zastosowanie przepisy zakreślone w zamkniętym katalogu określonym w art. 14h tej ustawy. W konsekwencji do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym.

Z uwagi na okoliczność, iż postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego tut. Organ podatkowy, wydając interpretację indywidualną, nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia poprawności dokumentowania konkretnych operacji gospodarczych dla celów podatkowych.

Warto przy tym zauważyć, iż zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Analogicznie brak jest podstawy prawnej do analizy przepisów innych niż prawa podatkowego (w tym ustawy o rachunkowości) w trybie określonym w art. 14b Ordynacji podatkowej. Przepisy te mogą być jedynie podstawą wykładni systemowej dokonywanej na potrzeby interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ad. 3

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia dwie kategorie kosztów, a mianowicie:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Ustawodawca stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje pośrednie koszty uzyskania przychodów jako koszty inne, niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak wskazano powyżej z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wypłacane przez Spółkę premie pieniężne pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, gdyż wywierają wpływ na decyzje w obszarze poziomu zakupów realizowanych przez klientów (m.in. z uwagi na zwiększenie konkurencyjności cenowej Spółki, kształtującej pozycję Spółki wobec podmiotów konkurencyjnych).

Z istoty opisanych przez Wnioskodawcę premii pieniężnych oraz opłat za usługi kalkulowanych jako procent od obrotu wynika, iż nie można ich wiązać z konkretnym przychodem danego okresu sprawozdawczego.

Tutejszy Organ podatkowy zgadza się bowiem ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż takie instrumenty marketingowe jak premie pieniężne mają na celu ugruntowanie współpracy z danym klientem, poprawę konkurencyjności Spółki jako dostawcy danych produktów wobec podmiotów konkurencyjnych, a zatem znajdują odzwierciedlenie nie tylko w bieżących, ale i w przyszłych decyzjach zakupowych klientów.

W konsekwencji przedmiotowe premie pieniężne oraz opłaty za usługi kalkulowane jako procent od obrotu należy zakwalifikować do kosztów pośrednio związanych z przychodami, gdyż nie można ich powiązać z określoną wysokością osiągniętych przychodów w poszczególnych okresach sprawozdawczych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 4

Koszty związane z wypłatą przedmiotowych wynagrodzeń o charakterze premiowym należy zakwalifikować do kosztów pośrednich.

Stosownie do wyżej powołanej regulacji art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem nawet w przypadku, gdy faktury dotyczące zapłaty wynagrodzenia wpływają do Spółki i zostają ujęte w księgach po zakończeniu roku podatkowego następującego po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie, koszty związane z wypłatą przedmiotowych premii powinny stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki w dacie ich poniesienia. Ustawodawca nie wprowadził bowiem ograniczeń czasowych w zakresie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 4 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 5

Ustawodawca stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje pośrednie koszty uzyskania przychodów jako koszty inne, niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. Analizując przypadki "wynagrodzenia premiowego za działania marketingowe" oraz "premii logistycznej" ustalanych kwotowo (ryczałtowo) należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie kwalifikacji prawnopodatkowej tych wydatków do kosztów pośrednich, jest prawidłowe.

"Wynagrodzenie premiowe za działania marketingowe" o charakterze ryczałtowym jakkolwiek może mieć bezpośredni związek z poziomem sprzedaży w określonym czasie do klienta końcowego (np. w przypadku "ekspozycji produktów Wnioskodawcy w szczególnym miejscu lub w szczególny sposób", "okolicznościowych akcji promocyjnych"), to nie należy tego utożsamiać z konkretnym przychodem ze sprzedaży do konkretnego odbiorcy (bezpośredniego).

Natomiast niewątpliwie zarówno przyznanie wymienionego wyżej wynagrodzenia, jak i wypłata premii logistycznej ma bezpośredni wpływ na pozycję Wnioskodawcy jako dostawy w stosunku do podmiotów konkurencyjnych. Brak jest jednak w tym przypadku bezpośredniego związku pomiędzy konkretnymi zrealizowanymi decyzjami zakupowymi odbiorców, a tymi wynagrodzeniami. Należy zatem zakwalifikować wydatki tego typu do kosztów pośrednich.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 5 należało uznać zatem za prawidłowe.

Ad. 6

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na mocy ust. 3 powołanego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez Spółkę z tytułu premii pieniężnych od kontrahentów przeważnie skorelowana jest z poziomem dokonanych zakupów u dostawców (określona procentowo).

Przedmiotowe przysporzenie jest implikacją określonych czynności, zachowań Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, które należy uznać za świadczenie usług na rzecz kontrahentów.

Wierzytelność Spółki z tytułu zapłaty przedmiotowych kwot pieniężnych powstaje z końcem danego okresu. Wówczas bowiem następuje spełnienie ww. przesłanek otrzymania wynagrodzenia i możliwe staje się określenie wysokości należnego świadczenia. Innymi słowy, z końcem ustalonego umownie okresu zostaje wykonana usługa, z którą wiązało się otrzymanie wynagrodzenia. Od tego momentu można również mówić o przychodzie należnym Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a omawianej ustawy. Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Zgodnie z powyższym, w analizowanym przypadku przychód Wnioskodawcy powstaje w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń:

* wykonania usługi,

* wystawienia faktury,

* uregulowania należności, czyli wypłaty wynagrodzenia przez kontrahenta.

Z opisu przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika tymczasem, że jako pierwsze następuje wykonanie usługi przez Spółkę (np. z końcem ustalonego umownie okresu).

Zaistnienie tego zdarzenia determinuje zatem datę powstania przedmiotowego przychodu w przypadku płatności zarówno określonych jako procent od obrotu zrealizowanego w danym czasie, jak i płatności określonych kwotowo.

Ustalenia umowne dotyczące szczegółów technicznych dokonywanych rozliczeń (dokumentacji będącej podstawą wystawienia faktury, daty wystawienia faktury) nie mają przy tym znaczenia.

Nie będzie miał zatem zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 12 ust. 3c powołanej ustawy. Przedmiotowe "usługi" należy bowiem traktować oddzielnie (np. za każdy okres), a nie jako jedną usługę podlegającą rozliczeniu w układzie okresowym (jak np. w przypadku usług najmu).

Wynika to z literalnego brzmienia powołanej normy prawnej (art. 12 ust. 3c ww. ustawy), w której treści ustawodawca w sposób jednoznaczny odnosi się do "usługi" w liczbie pojedynczej.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 6 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo, odnosząc się do powołanych we wniosku rozstrzygnięć organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.