IPPB5/423-1168/11-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2011 r. (data wpływu 8 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku podatkowego na terytorium Polski z tytułu otrzymania przez Spółkę Cypryjską od osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Polsce i będącej polskimi rezydentem podatkowym darowizny całości lub części udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku podatkowego na terytorium Polski z tytułu otrzymania przez Spółkę Cypryjską od osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Polsce i będącej polskimi rezydentem podatkowym darowizny całości lub części udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - jest spółką zarejestrowaną w Republice Cypru (dalej jako: "Spółka Cypryjska"). Spółka Cypryjska jest spółką kapitałową typu "company limited by shares" prawa cypryjskiego, która stanowi odpowiednik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prawa polskiego. Spółka Cypryjska ma siedzibę i zarząd w Republice Cypru i tam też jest uznawana za rezydenta podatkowego.

Spółka Cypryjska uzyskała informację, że w ramach restrukturyzacji jej aktywów może otrzymać darowiznę ("Darowizna") od jednej osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Polsce (uznawanej za rezydenta podatkowego w Polsce) w postaci całości lub części udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej łącznie jako: "Udziały"), które posiada darczyńca. Czynność prawna, w ramach której zostanie przeniesiona własność Udziałów będzie spełniała warunki uznania jej za umowę darowizny w świetle przepisów polskiego Kodeksu cywilnego.

Spółka Cypryjska w chwili obecnej oraz w chwili wykonania darowizny nie będzie prowadziła na terytorium Polski działalności gospodarczej przez położony w Polsce zakład w rozumieniu odpowiednich przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Cyprem. W chwili dokonania Darowizny darczyńca nie będzie wspólnikiem w Spółce Cypryjskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie Darowizny w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego i otrzymanie w wyniku tego przez Spółkę Cypryjską na własność przedmiotu Darowizny będzie rodziło obowiązek Spółki Cypryjskiej zapłaty w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie tytułem wstępnego komentarza należy omówić problematykę podmiotowości Spółki Cypryjskiej na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, dalej jako "Ustawa o CIT").

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o CIT podatnikami tego podatku są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji.

Na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego). Natomiast, jak wskazuje art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada ograniczonego obowiązku podatkowego).

Istotą ograniczonego obowiązku podatkowego jest więc to, że podmioty objęte takim obowiązkiem mogą być zobowiązane do zapłacenia podatku dochodowego od osób prawnych jedynie od dochodów, które powstały w Polsce. Pozostałe dochody (generowane poza Polską) nie mogą natomiast podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W polskim systemie prawnym instytucję darowizny regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm., dalej jako "Kodeks Cywilny").

W świetle Kodeksu Cywilnego, darowizna jest to typ umowy nazwanej, w której - stosownie do art. 888 § 1 Kodeksu Cywilnego - "darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku".

Przysporzenie w drodze darowizny może przybrać postać pieniędzy, określonych rzeczy należących do darczyńcy lub innych przysługujących mu praw majątkowych. Darczyńcami oraz obdarowanymi mogą być zarówno osoby fizyczne, jaki osoby prawne. Jednakże, w świetle przytoczonych regulacji Kodeksu Cywilnego, podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność.

Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości, przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli określony podmiot dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie. Z podanej definicji wynika zatem ze istotą darowizny jest jej nieodpłatność i przede wszystkim to kryterium powinno być uwzględniane przy kwalifikacji prawnej świadczeń zarówno przez podmioty ich dokonujące, jak i przyjmujące.

Na gruncie Ustawy o CIT wszelkie darowizny zarówno pieniężne i niepieniężne - co do zasady - stanowią przychód podlegający opodatkowaniu, a więc Spółka Cypryjska w przedstawionych okolicznościach otrzymując darowiznę w postaci Akcji od Darczyńcy może teoretycznie uzyskać przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy. Na gruncie tego przepisu za przychody uznaje się bowiem min otrzymane pieniądze wartości pieniężne w tym również różnice kursowe oraz wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw.

Jednakże, wyżej wymienione przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem międzynarodowych umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska i z uwzględnieniem konstytucyjnej zasady pierwszeństwa postanowień tych umów przed wewnętrznym prawem krajowym.

W przedstawionym wniosku zastosowanie ma Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (sporządzona w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r., Dz. U. z dnia 8 grudnia 1993, Nr 117, poz. 523, dalej jako "Umowa podatkowa").

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy podatkowej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W rozumieniu art. 5 ust. 1 powyższej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

W rozumieniu umowy określenie "zakład" nie obejmuje:

W świetle powyższej definicji, należy zatem stwierdzić, że Spółka Cypryjska nie posiada zakładu w Polsce. Również w wyniku dokonanej Darowizny nie powstanie zakład w rozumieniu przepisów Umowy podatkowej.

Należy również zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę oraz zasady interpretacji tekstu Konwencji zawarte w Komentarzu do niej.

Zasady te zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w niej postanowień. Modelowa Konwencja, jaki Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować przepisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem do niej.

Postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie należy traktować jako "łącznie obowiązujących Polskę norm międzynarodowego prawa publicznego, gdyż z uwagi na ich szczególny charakter są one przede wszystkim powszechnie obowiązującymi normami naszego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego, których prawidłowe stosowanie wymaga również odniesienia się do ustalonych w międzynarodowej pragmatyce zasad, wyrażonych w komentarzu do Modelowej konwencji OECD.

Zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (Komentarz OECD do Modelowej Konwencji w sprawie Podatku od Dochodu i Majątku, wersja z lipca 2005 r., Dom Wydawniczy ABC, s. 133), w odniesieniu do skodyfikowanego w Rozdziale III "Opodatkowania dochodu" art. 7 - "Zyski przedsiębiorstw", chociaż nie uznano za celowe zamieszczanie w Konwencji definicji określenia "zyski", to jednak należy pamiętać, że pojęcie to użyte zarówno w tym artykule, jak iw innych artykułach ma szerokie znaczenie, obejmujące cały dochód uzyskiwany przez przedsiębiorstwo.

Z uwagi na powyższe (oraz mając na uwadze to, ze Spółka Cypryjska w chwili zawarcia umowy darowizny i jej wykonania nie posiada w Polsce "zakładu" w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, ani nie będzie posiadać takiego "zakładu" w wyniku dokonania darowizny) dochód Spółki Cypryjskiej z tytułu otrzymania przez nią darowizny będzie opodatkowany w Republice Cypru i nie będzie opodatkowany w Polsce.

W konsekwencji Spółka Cypryjska nie będzie miała w Polsce z tytułu otrzymania darowizny obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe stanowisko jest potwierdzone różnymi interpretacjami przepisów prawa podatkowego:

* interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 18 maja 2010 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB5/423-260/10-2/AS,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2009 r. Nr IPPB5/423-68/09-2/AS,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2009 r. Nr IPPB5/423-314/09-2/AM,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2009 r. Nr IPPB5/423-603/09-3/AS.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wniósł, jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy poinformować, iż w obwieszczeniu marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy także zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy dany rodzaj świadczenia spełnia kodeksowe kryteria darowizny. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

W związku z powyższym na tym etapie Organ podatkowy jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.