IPPB4/4511-823/15-4/MS - Ustalenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data nadania 31 sierpnia 2015 r., data wpływu 1 września 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-823/15-2/MS z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data nadania 19 sierpnia 2015 r., data doręczenia 25 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-823/15-2/MS z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data nadania 19 sierpnia 2015 r., data doręczenia 25 sierpnia 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o wskazanie właściwego numeru identyfikacji podatkowej (NIP bądź PESEL) oraz doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data nadania 31 sierpnia 2015 r., data wpływu 1 września 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2001 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z Andrzejem S. na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym w J. Postanowieniem Sądu z dnia 29 października 2014 r. w sprawie częściowego podziału majątku Wnioskodawczyni stała się jedyną współwłaścicielką ww. nieruchomości. Byłemu współmałżonkowi w wyniku tego podziału przypadły 2 lokale mieszkalne w W. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawczynię majątku w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki Wnioskodawczyni przysługiwał w całości majątku dorobkowego małżeńskiego. Wnioskodawczyni aktualnie nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości, której obecnie jest jedyną właścicielką. Sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat od dnia podziału majątku dorobkowego. Sprzedaż nie jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w skład majątku wspólnego wchodziły nieruchomości opisane we wniosku, ruchomości, oszczędności, akcje, polisa i wszystko podlegało podziałowi. W wyniku podziału każdy z małżonków otrzymał majątek o tej samej wartości. Podziałowi majątku nie towarzyszyły żadne spłaty lub dopłaty.

Wnioskodawczyni nadmienia, że Jej pytanie dotyczy tylko i wyłącznie ewentualnej przyszłej sprzedaży nieruchomości, której w wyniku podziału majątku Wnioskodawczyni stała się właścicielką (do momentu rozwodu Wnioskodawczyni była współwłaścicielką na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż ww. nieruchomości spowoduje konieczność opodatkowania połowy dochodu uzyskanego ze sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Sprzedaż ww. nieruchomości nie spowoduje u Wnioskodawczyni powstania dochodu do opodatkowania. Wspólność majątkowa jest wspólnością bezudziałową, zatem brak jest wydzielonych części przypadających poszczególnym małżonkom. Podział majątku dorobkowego nie jest dla Wnioskodawczyni nowym nabyciem składników majątku, gdyż Wnioskodawczyni uzyskała majątek mieszczący się w udziale jaki Wnioskodawczyni przysługiwał we wspólnym majątku małżeńskim. Z tytułu podziału pomiędzy małżonkami posiadanych 2 lokali mieszkalnych w W. (przypadły one byłemu mężowi) oraz nieruchomości w J. (przypadła ona Wnioskodawczyni) nie doszło do żadnych spłat i dopłat. Wobec powyższego właścicielką wskazanej nieruchomości Wnioskodawczyni jest od momentu zakupu w 2001 r. Sprzedaż tej nieruchomości nastąpi zatem po upływie 5 lat od daty zakupu (nabycia) i Wnioskodawczyni nie uzyskała dochodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem w chwili ustania małżeństwa co do zasady każdy z małżonków ma wynoszący 1/2 udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa Wnioskodawczyni była więc właścicielem wynoszącego 1/2 udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak Jej mąż.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział majątku nie jest ekwiwalenty w naturze lub wartość otrzymanej nieruchomości lub prawa przekracza udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Stąd wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. Powyższych ustaleń należy bezwzględnie dokonać w oparciu o obiektywne kryteria, czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków lub na dzień orzeczenia sądu o podziale majątku wspólnego, a nie według subiektywnego przekonania małżonków.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 2001 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z byłym mężem na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Postanowieniem Sądu z dnia 29 października 2014 r. w sprawie częściowego podziału majątku Wnioskodawczyni stała się jedyną współwłaścicielką ww. nieruchomości. Byłemu współmałżonkowi w wyniku tego podziału przypadły 2 lokale mieszkalne. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawczynię majątku w wyniku tego podziału mieści się w udziale, jaki Wnioskodawczyni przysługiwał w całości majątku dorobkowego małżeńskiego. W wyniku podziału każdy z małżonków otrzymał majątek o tej samej wartości. Podziałowi majątku nie towarzyszyły żadne spłaty lub dopłaty. Wnioskodawczyni aktualnie planuje sprzedaż nieruchomości, której obecnie jest jedyną właścicielką. Sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat od dnia podziału majątku dorobkowego.

Skoro zatem wartość otrzymanych przez Wnioskodawczynię składników majątkowych w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim i poza ten udział nie wykraczała, podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty, to za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości gruntowej należy przyjąć 2001 r., czyli rok, w którym małżonkowie nabyli ją do majątku wspólnego. W konsekwencji przychód z tytułu zbycia nieruchomości nie będzie podlegać w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym miało miejsce nabycie.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.