IPPB4/4511-79/16-2/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura za pomocą platformy e-PUAP 26 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca został powołany przez Komisję Europejską (reprezentowaną przez Wspólnotowe Centrum Badawcze we Włoszech) na eksperta zajmującego się koordynacją wymiany przez sieć Internet doświadczeń państw członkowskich w zakresie wdrażania założeń dyrektywy 2007/2/WE (ustanawiającej infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej). Wnioskodawca wykonywał pracę na podstawie imiennego "kontraktu" sporządzonego wraz z załącznikami określającymi warunki i zasady wykonywania kontraktu. Czas obowiązywania kontraktu to 1 grudnia 2014 r. - 31 maja 2015 r. Kontrakt został zawarty w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej Horyzont 2020. Za wykonaną pracę Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie w formie ryczałtu za każdy dzień pracy na rzecz Komisji Europejskiej. W praktyce praca polegała przede wszystkim na administracji częścią internetowej platformy wymiany doświadczeń, w której skład wchodziło m.in. forum dyskusyjne. Zadaniem Wnioskodawcy było wyszukanie i umieszczenie w platformie przykładów tzw. "dobrych praktyk" oraz aktywne uczestnictwo w dyskusji. Ponieważ platforma wymiany doświadczeń związana jest z wdrożeniami rozwiązań informatycznych, zadaniem Wnioskodawcy było również wychwytywanie i raportowanie przedstawicielowi Komisji Europejskiej problemów sygnalizowanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej. W okresie obowiązywania kontraktu Wnioskodawca zobowiązany był do uczestnictwa w regularnych (raz na ok. 3 tygodnie) telekonferencjach organizowanych przez nadzorującego pracę Wnioskodawcy przedstawiciela Komisji Europejskiej. Wnioskodawca uczestniczył również w spotkaniu koordynatorów ww. platformy, które odbyło się 10 marca 2015 r. w Madrycie. Na spotkaniu zobowiązany był przedstawić sprawozdanie z postępu prac. Za uczestnictwo w spotkaniu otrzymał zwrot kosztów podróży, zakwaterowania oraz diety. Przed zakończeniem kontraktu Wnioskodawca zobowiązany był sporządzić raport z działalności części internetowej platformy wymiany doświadczeń, za której koordynację był odpowiedzialny. Na zakończenie kontraktu Wnioskodawca był również zobowiązany do zaprezentowania wyników prac podczas konferencji, która odbyła się w dniach 25-29 maja 2015 r. w Lizbonie. Za udział w konferencji Wnioskodawca również otrzymał zwrot kosztów podróży, zakwaterowania oraz diety. Po zakończeniu kontraktu otrzymał w lipcu 2015 r. wynagrodzenie bezpośrednio z instytucji Unii Europejskiej, tj. z Komisji Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę z Komisji Europejskiej wynagrodzenie jest zwolnione z podatku dochodowego na postawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane wynagrodzenie spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. zapis ustawy zwalnia dochody, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich. Rozporządzenie to stwierdza, że opodatkowaniu podlegają wynagrodzenia urzędników oraz innych pracowników Wspólnoty Europejskiej wymienionych w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 10 (dawny 11) Protokołu przedstawiciele Państw Członkowskich biorący udział w pracach instytucji Unii, ich doradcy i eksperci techniczni, korzystają w czasie wykonywania swoich funkcji i w czasie podróży do i z miejsca obrad, ze zwyczajowych przywilejów, immunitetów i udogodnień, zaś przepis art. 12 (dawny 13) stanowi, że Urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię. Zapisy Protokołu mają zastosowanie m.in. do osób objętych regulaminem pracowniczym urzędników Wspólnot lub warunkami zatrudniania innych pracowników Wspólnot. Przepisy europejskie nie zawierają definicji pracownika, jednak w oparciu o orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości można wyróżnić następujące przesłanki decydujące o powstaniu stosunku pracy; - świadczenie pracy na rzecz innej osoby, - podporządkowanie pracownika w hierarchii służbowej oraz wymóg dyspozycyjności pracownika, - świadczenie pracy za wynagrodzeniem. W ocenie Wnioskodawcy spełnia ww. kryteria, gdyż; - świadczył pracę na rzecz Komisji Europejskiej, - w trakcie świadczenia pracy podlegał przedstawicielowi Komisji Europejskiej, - był zobowiązany do regularnego uczestnictwa w telekonferencjach w celu raportowania postępu prac, - był zobowiązany do uczestnictwa w spotkaniach, - otrzymał wynagrodzenie za pracę bezpośrednio z Komisji Europejskiej. Zakres i warunki pracy Wnioskodawcy określone zostały w podpisanym przez Wnioskodawcę imiennym kontrakcie oraz jego załącznikach, co zdaniem Wnioskodawcy pozwala na zakwalifikowanie jako "innego pracownika Wspólnoty", do którego zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Rady Nr 260/68. Swoją ocenę Wnioskodawca opiera ponadto na innych rozstrzygnięciach dotyczących podobnych do opisanych przeze Wnioskodawcę kwestii, np. ITPB2/4511-686/15/ENB z dnia 15 września 2015 r., IBPBII/I/415-541/14/BJ z dnia 29 września 2014 r., IBPB2/415-834/08/HK z dnia 30 lipca 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) nr 260/68, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu.

Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864)4 z późn. zm.) urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w listopadzie 2014 r. Wnioskodawca został powołany przez Komisję Europejską na eksperta zajmującego się koordynacją wymiany przez sieć Internet doświadczeń państw członkowskich w zakresie wdrażania założeń dyrektywy 2007/2/WE (ustanawiającej infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej). Wnioskodawca wykonywał pracę na podstawie imiennego "kontraktu" sporządzonego wraz z załącznikami określającymi warunki i zasady wykonywania kontraktu. Czas obowiązywania kontraktu to 1 grudnia 2014 r. - 31 maja 2015 r. Kontrakt został zawarty w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej Horyzont 2020. Za wykonaną pracę Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie w formie ryczałtu za każdy dzień pracy na rzecz Komisji Europejskiej. W okresie obowiązywania kontraktu Wnioskodawca zobowiązany był do uczestnictwa w regularnych raz na ok. 3 tygodnie) telekonferencjach organizowanych przez nadzorującego pracę Wnioskodawcy przedstawiciela Komisji Europejskiej. Po zakończeniu kontraktu otrzymał w lipcu 2015 r. wynagrodzenie bezpośrednio z instytucji Unii Europejskiej, tj. z Komisji Europejskiej.

Przepisy europejskie nie zawierają definicji pracownika, jednak w oparciu o orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości można wyróżnić następujące przesłanki decydujące o powstaniu stosunku pracy; - świadczenie pracy na rzecz innej osoby, - podporządkowanie pracownika w hierarchii służbowej oraz wymóg dyspozycyjności pracownika, - świadczenie pracy za wynagrodzeniem. W ocenie Wnioskodawcy spełnia ww. kryteria, gdyż; - świadczył pracę na rzecz Komisji Europejskiej, - w trakcie świadczenia pracy podlegał przedstawicielowi Komisji Europejskiej, - był zobowiązany do regularnego uczestnictwa w telekonferencjach w celu raportowania postępu prac, - był zobowiązany do uczestnictwa w spotkaniach, - otrzymał wynagrodzenie za pracę bezpośrednio z Komisji Europejskiej. Zakres i warunki pracy Wnioskodawcy określone zostały w podpisanym przez Wnioskodawcę imiennym kontrakcie oraz jego załącznikach, co zdaniem Wnioskodawcy pozwala na zakwalifikowanie jako "innego pracownika Wspólnoty", do którego zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Rady nr 260/68.

Mając na uwadze powyższe, w szczególności zaś okoliczność, że - jak twierdzi Wnioskodawca - należy Go kwalifikować jako "innego pracownika Wspólnoty", do którego zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich uznać należy, że dochody otrzymane przez Wnioskodawcę z Komisji Europejskiej są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie jednak w przedmiotowej sprawie zaznaczyć należy, że zgodnie z linią orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości decyzja instytucji wspólnotowej określająca status członka jej personelu i warunki, na jakich jest zatrudniony, ma charakter wiążący wobec krajowych władz administracyjnych i sądowych, tak że w związku z tym nie mogą one przystąpić do samodzielnej kwalifikacji rozpatrywanego stosunku zatrudnienia. Oznacza to, że w niniejszej interpretacji przedmiotem oceny tut. organu podatkowego nie mogła być i nie była ocena, czy praca eksperta w ramach Programu Ramowego Horyzont 2020, która stała się podstawą wypłaty należności odbywała się w charakterze "innego pracownika Wspólnot", do którego zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Rady (EWG, EURATON, EWWIS) nr 260/68. Powyższe stanowi wyłącznie okoliczność faktyczną podaną przez Wnioskodawcę i nie podlega kwalifikacji przez tutejszy organ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.