IPPB4/4511-734/15-5/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 września 2015 r. (data nadania 1 września 2015 r., data wpływu 4 września 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-734/15-2/MS z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data nadania 19 sierpnia 2015 r., data doręczenia 26 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów postępowania sądowego - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów postępowania sądowego oraz wypłaty zaległej kwoty honorarium.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-734/15-2/MS z dnia 18 sierpnia 2015 r. (data nadania 19 sierpnia 2015 r., data doręczenia 26 sierpnia 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przeformułowanie pytania Nr 1 i przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania Nr 1 oraz przedstawienie jednoznacznego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego pytania Nr 2.

Pismem z dnia 1 września 2015 r. (data nadania 1 września 2015 r., data wpływu 4 września 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od uzyskanej w drodze postępowania sądowego zaległej płatności wynikającej z zawartej ze spółką A. Sp. z o.o. umowy o dzieło wraz z odsetkami i kosztami sądowymi.

W dniu 16 kwietnia 2012 r. zawarta została umowa o dzieło z A. Sp. z o.o., która została wykonana w całości. Spółka nie wypłaciła w określonym terminie całej należności wynikającej z umowy. W związku z tym w 2014 r. po kilkukrotnych wcześniejszych wezwaniach do uiszczenia zaległej płatności Wnioskodawca zatrudnił prawnika i złożył pozew przeciwko Spółce A. sp. z o.o. o odzyskanie należnej płatności wraz z odsetkami oraz zwrot kosztów postępowania sądowego. Sprawa sądowa została wyznaczona na 7 października 2014 r. W lipcu 2014 r. właściciel spółki A. Sp. z o.o. - pan Witold O., skontaktował się z Wnioskodawcą z prośbą o sformułowanie ugody. Wnioskodawca poinformował go, że został już wyznaczony termin rozprawy i poniósł pewne koszty związane z tym faktem, oraz, że możliwa jest ugoda, jeśli wywiąże się z niej w określonym terminie. Kilka dni później Wnioskodawca sformułował propozycje ugody, w której rezygnował z odsetek, ale domagał się zwrotu całości zaległej kwoty określonej umową, całości kosztów związanych z wynajęciem radcy prawnego oraz zwrotu połowy opłat sądowych (ponieważ w przypadku wycofania pozwu połowa tej kwoty zostałaby Wnioskodawcy zwrócona). Propozycję tę Wnioskodawca wysłał w dniu 1 sierpnia 2014 r. drogą mailową (o taką formę prosił pan W. O. - właściciel Spółki A. Sp. z o.o.). Po jego telefonicznej prośbie Wnioskodawca uprościł tekst proponowanej ugody i wysłał ją jeszcze raz w formie oświadczenia woli - w dniu 26 sierpnia 2014 r. - jednocześnie wyznaczając nieprzekraczalny termin wypełnienia jej warunków na 10 dni roboczych, tj. do 9 września. Dnia 3 września 2014 r. Wnioskodawca otrzymał maila od nich w tej sprawie, w której tłumaczyli się przejściowymi trudnościami i brakiem księgowej). W związku z tym Wnioskodawca przedłużył termin, w którym ugoda mogłaby obowiązywać o 7 dni roboczych, tj. maksymalnie do 19 września 2014 r. Terminy te były obligowane terminem zbliżającej się rozprawy oraz możliwością wycofania pozwu. Wycofanie pozwu uwarunkowane było terminowym wypełnieniem warunków proponowanej ugody. Stanowisko Wnioskodawcy wiązało się z tym, że p. Witold O. wielokrotnie wcześniej obiecywał wypłatę zaległych należności, a nigdy do nich nie doszło. Niestety od tej pory Spółka A. nie odezwała się do Wnioskodawcy, a także nie wypełniła potencjalnych warunków proponowanej ugody (czy raczej aktu dobrej woli ze strony Wnioskodawcy).

W związku z powyższym w dniu 7 października 2014 r. doszło do rozprawy, na której zapadł wyrok uwzględniający powództwo w całości. Wyrokiem z dnia 7 października 2014 r. Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził na rzecz Wnioskodawcy 12.348 zł i 72 gr wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty: 11.700 zł od dnia 31 lipca 2012 r. do dnia zapłaty, 125,37 zł od dnia 4 października 2012 r. do dnia zapłaty, 523,35 zł od dnia 26 marca 2013 r. oraz kwotę 3.035 tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą złożyły się opłata sądowa od pozwu w wysokości 618 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wys. 2.400 zł.

Potwierdzenie wyroku Wnioskodawca otrzymał w dniu 17 października 2014 r., a 3 dni później, tj. w dniu 20 października 2014 r. niespodziewanie Wnioskodawca otrzymał 2 przelewy od spółki A. Sp. z o.o., których wysokość odpowiadała wysokości ustalonych przez Wnioskodawcę w proponowanej ugodzie, lub też oświadczeniu woli - tj. brakującej części honorarium bez odsetek i pomniejszoną o wartość podatku dochodowego (tekst jedn.: 10.647 zł przy czym kwota brutto wynosiła 11.700 zł) oraz drugi przelew, którego wysokość odpowiadała zaproponowanej w oświadczeniu woli Wnioskodawcy kwocie odpowiadającej połowie kosztów opłat sądowych i wynagrodzenia prawnika (tekst jedn.: 2.320 zł). Niestety Wnioskodawca nie mógł i nie może tego uznać za realizację ugody, której proporcję Wnioskodawca wysłał do firmy A. Sp. z o.o. Ugoda ta miała ściśle określony termin obowiązywania, który wygasł na 3 tygodnie przed rozprawą sądową.

Po tym fakcie Wnioskodawca zwrócił się do firmy A. Sp. z o.o. przez swego prawnika o płatność pozostałej części kwot wynikających z zasądzonego wyroku, zaznaczając, że jest gotów do rozmów na temat tych płatności, jednak do dnia dzisiejszego nie otrzymał ani Wnioskodawca, ani Jego prawnik odpowiedzi w tej sprawie.

W lutym tego roku, tj. w 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od A. Sp. z o.o. dwa pity związane z ww. płatnościami, tj. PIT-11 opiewający na wypłatę pozostałej z umowy części wynagrodzenia (10.647 zł) oraz PIT-8C opiewający na zwrot kosztów sądowych (na 2.320 zł). Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym Warszawa-Ursynów w związku z tym PIT-36, w którym uwzględniłem wszystkie wymienione wpływy jako dochody oraz uwzględniając je w obliczeniu wysokości podatku dochodowego.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że wypłacone Wnioskodawcy kwoty składają się z dwóch części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z zaistniałą sytuacją i wyrokiem sądowym Wnioskodawca powinien uwzględniać kwotę 2.320 zł wypłaconą przez firmę A. Sp. z o.o. jako zwrot kosztów postępowania sądowego jako przychód w swoim zeznaniu podatkowym za rok 2014, i co za tym idzie powinien uwzględniać wystawiony przez A. Sp. z o.o. PIT-8C w tymże zeznaniu... A jeśli tak, czy i w jakiej wysokości koszty uzyskania tego "przychodu" Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36, to znaczy w korekcie tego zeznania.

2. Czy wypłacona Wnioskodawcy część kwoty zadośćuczynienia (to znaczy zaległa kwota honorarium Wnioskodawcy) powinna być wypłacona w całości, bez potrącenia kwoty podatku dochodowego (art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że odszkodowania i zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku są wolne od podatku dochodowego).

Niniejsza interpretacja dotyczy odpowiedzi na pytanie Nr 1. W zakresie pytanie Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zwrot kosztów postępowania sądowego nie jest dochodem jako taki, a w związku z tym nie powinien być uwzględniony przez A. Sp. z o.o. w PIT-8C (PIT-8C nie powinien był być wystawiony), a co za tym idzie również Wnioskodawca nie powinien go uwzględniać w swoim rozliczeniu podatkowym za rok 2014. To znaczy Wnioskodawca nie powinien uwzględniać wypłaconej kwoty 2.320 zł przez firmę A. Sp. z o.o. jako przychodu w swoim zeznaniu podatkowym za rok 2014. Jeśli jednak powinien tę kwotę wykazać, to powinien również uwzględnić w tym zeznaniu koszt uzyskania tego przychodu w wysokości wykazanej przez sąd w jego wyroku, tj. w wysokości 3.035 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 omawianej ustawy wymienione zostały źródła przychodów, do których w pkt 9 zaliczono inne źródła.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 16 kwietnia 2012 r. zawarta została umowa o dzieło z A. Sp. z o.o., która została wykonana w całości. Spółka nie wypłaciła w określonym terminie całej należności wynikającej z umowy. W związku z tym w 2014 r. Wnioskodawca złożył pozew przeciwko Spółce o odzyskanie należnej płatności wraz z odsetkami oraz zwrot kosztów postępowania sądowego. W lipcu 2014 r. właściciel Spółki skontaktował się z Wnioskodawcą z prośbą o sformułowanie ugody. Wnioskodawca sformułował propozycje ugody, w której rezygnował z odsetek, ale domagał się zwrotu całości zaległej kwoty określonej umową, całości kosztów związanych z wynajęciem radcy prawnego oraz zwrotu połowy opłat sądowych. Wnioskodawca uprościł tekst proponowanej ugody i wysłał ją w formie oświadczenia woli w dniu 26 sierpnia 2014 r. jednocześnie wyznaczając nieprzekraczalny termin wypełnienia jej warunków na 10 dni roboczych (tekst jedn.: do 9 września). Następnie Wnioskodawca przedłużył termin, w którym ugoda mogłaby obowiązywać o 7 dni roboczych, tj. do 19 września 2014 r. Niestety od tej pory Spółka A. nie odezwała się do Wnioskodawcy, a także nie wypełniła potencjalnych warunków proponowanej ugody. W dniu 7 października 2014 r. doszło do rozprawy, na której zapadł wyrok uwzględniający powództwo w całości. Wyrokiem z dnia 7 października 2014 r. Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawcy 12.348 zł i 72 gr wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty: 11.700 zł od dnia 31 lipca 2012 r. do dnia zapłaty, 125,37 zł od dnia 4 października 2012 r. do dnia zapłaty, 523,35 zł od dnia 26 marca 2013 r. oraz kwotę 3.035 tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą złożyły się opłata sądowa od pozwu w wysokości 618 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 2.400 zł. W dniu 20 października 2014 r. Wnioskodawca otrzymał 2 przelewy od Spółki, których wysokość odpowiadała wysokości ustalonych przez Wnioskodawcę w proponowanej ugodzie, lub też oświadczeniu woli, tj. brakującej części honorarium bez odsetek i pomniejszoną o wartość podatku dochodowego (tekst jedn.: 10.647 zł przy czym kwota brutto wynosiła 11.700 zł) oraz drugi przelew, którego wysokość odpowiadała zaproponowanej w oświadczeniu woli Wnioskodawcy kwocie odpowiadającej połowie kosztów opłat sądowych i wynagrodzenia prawnika (tekst jedn.: 2.320 zł). W lutym 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od A. Sp. z o.o. dwa PITY związane z ww. płatnościami, tj. PIT-11 opiewający na wypłatę pozostałej z umowy części wynagrodzenia (10.647 zł) oraz PIT-8C opiewający na zwrot kosztów sądowych (na 2.320 zł).

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy zwrot kosztów postępowania sądowego należy traktować jako przychód i czy kwota ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że zwrócone na rzecz Wnioskodawcy koszty postępowania sądowego nie stanowią przysporzenia po stronie Wnioskodawcy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie Wnioskodawcy w związku z dokonanym zwrotem nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków Wnioskodawcy, a następnie na podstawie prawomocnego orzeczenia Sądu zostały Wnioskodawcy zwrócone. Kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów - nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem kosztów postępowania sądowego jest obojętna podatkowo. W konsekwencji, podmiot zwracający ten koszt, tj. w przedmiotowej sprawie Spółka nie ma obowiązku wykazywania tego kosztu w informacji PIT-8C, a tym samym podatnik opodatkowywania tych kwot w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym je otrzymał.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.