IPPB4/4511-654/15-2/MS1

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/4511-654/15-2/MS1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2015 r. (data wpływu 3 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b oraz

* nieprawidłowe - w pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zwrotu kosztów związanych z udziałem członków w pracach rady nadzorczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prawa handlowego - akcyjna (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą na terenie całego kraju.Zgodnie z wymogami Kodeksu Spółek Handlowych w Spółce funkcjonuje Rada Nadzorcza. Jej istnienie jest obligatoryjne Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności.

Do obowiązków rady nadzorczej należą m.in:

* badanie podejmowanych decyzji,

* powoływanie i odwoływanie członków Zarządu Spółki,

* badanie rachunku zysków i strat jak i samego bilansu oraz porównywanie ich z księgami,

* zatwierdzanie rocznych planów działania Spółki.

Członkowie rady za jej posiedzenia otrzymują wynagrodzenie. W związku z powołaniem nowych Członków Rady Nadzorczej przyjeżdżających na posiedzenia rady oraz w celach związanych z pracą rady nowi Członkowie otrzymają ponadto zwrot kosztów podróży z powyższego tytułu, w tym także zwrot kosztu noclegu. Wypłacane kwoty nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów podatku dochodowego od osób prawnych. Nowych Członków Rady Nadzorczej nie łączy ze Spółką stosunek pracy.

Jednocześnie Spółka potraktuje wypłacone kwoty z tytułu kosztu dojazdu na posiedzenia rady nadzorczej oraz koszty noclegu członka rady nadzorczej jako przychód wolny od podatku dochodowego z tytułu diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości kwot określonych w przepisach szczegółowych wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zwrot kosztów dojazdów i noclegów wynikający z art. 392 § 3 Kodeksu spółek handlowych stanowi element wynagrodzenia, a tym samym stanowi przysporzenie majątkowe po stronie członka rady nadzorczej.

2. Czy kwota pieniężna otrzymana przez członka rady nadzorczej z tytułu dojazdów związanych z pracą rady nadzorczej oraz zwrot kosztu noclegu stanowi dla członka rady nadzorczej przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i od wypłaconej kwoty - Spółka jako płatnik powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jeżeli odpowiedzi na pytania nr 1 i 2 będą negatywne to:

3. Czy zwrócone przez Spółkę członkom rady nadzorczej kwoty z tytułu dojazdu na posiedzenia rady nadzorczej i koszty noclegu stanowią dla członka rady nadzorczej przychody wolne od podatku dochodowego jako diety i inne należności za czas podróży osoby nie będącej pracownikiem w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1 i 2

Zgodnie z wymogami Kodeksu Spółek Handlowych (art. 306) do powstania spółki akcyjnej wymaga się m.in ustanowienia zarządu i rady nadzorczej.

Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności (art. 382. § 1 k.s.h.).

W Kodeksie Spółek Handlowych zezwolono na przyznanie wynagrodzenia członkom rady nadzorczej (art. 392 § 1). Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia. Jednocześnie zgodnie z § 3 art. 392 k.s.h. członkom rady nadzorczej przysługuje zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów z art. 392 § 3 Kodeksu spółek handlowych nie stanowi elementu wynagrodzenia, a tym samym nie stanowi przysporzenia majątkowego po stronie członka rady nadzorczej.

Kwota pieniężna otrzymana przez członka rady nadzorczej z tytułu zwrotu kosztów dojazdu na posiedzenia rady i kosztu noclegu nie stanowi przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stanowi podstawy do opodatkowania członka rady podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek zwrotu kosztów związanych z udziałem w pracach rady nadzorczej wynika jednoznacznie z art. 392 § 3 ustawy - Kodeks spółek handlowych, a pozostałych wydatków na rzecz członków rady nadzorczej, poza ich wynagrodzeniem wypłacanym z tytułu pełnionych przez nich funkcji w radzie, nie można uznać za koszty uzyskania przychodów. Zapis art. 392 k.s.h, wyraźnie rozgranicza otrzymane przez członka rady wartości pieniężne na wynagrodzenie i zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach rady. To uprawnia do stwierdzenia, że zwrot kosztów z art. 392 § 3 k.s.h. nie stanowi elementu wynagrodzenia, a tym samym nie stanowi przysporzenia majątkowego po stronie członka rady nadzorczej.

A zatem, jeśli członek rady nadzorczej poniósł wydatek z tytułu dojazdu na posiedzenie rady nadzorczej należał mu się na podstawie art. 392 § 3 k.s.h. zwrot tego wydatku. Kwota pieniężna otrzymana przez członka rady nadzorczej z tego tytułu nie stanowi przychodu z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie kwoty zwrotu nie stanowią kosztu uzyskania przychodu dla Spółki, zatem podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ujęcie tych kwot jako przychodu członka rady nadzorczej prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tych samych należności.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy mianowicie rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1.

w celu osiągnięcia przychodów lub

2.

w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub

3.

przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane lub

4.

przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy ustawodawca posłużył się terminem "podróż" bez określenia "służbowa", dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki w art. 21 ust. 13 ww. ustawy, tj. wypłacone diety i inne należności (np. za dojazdy na posiedzenia rady nadzorczej) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów członka rady nadzorczej oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

W analizowanym przypadku zwrot wydatków dla członka rady nadzorczej nie został w Spółce zaliczony do kosztów uzyskania przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów członka rady nadzorczej bezpośrednio oraz pośrednio Spółki, w której obligatoryjnie musi funkcjonować rada nadzorcza.

Zwolnienie od podatku dochodowego należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ww. ustawy, nierozerwalnie związane jest z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz167).

Zwolnienie odnosi się także do osób nie będących pracownikami, zatem może mieć zastosowanie również do diet i zwrotu kosztów podróży otrzymywanych przez członka rady nadzorczej, o ile wydatki z tego tytułu nie zostały zaliczone do jego kosztów uzyskania przychodów powodując zmniejszenie podstawy opodatkowania o ich wartość.

Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r., z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.

diety;

2.

zwrot kosztów:

1.

przejazdów,

2.

dojazdów środkami komunikacji miejscowej,

3.

noclegów,

4.

innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Za udział w posiedzeniu Spółka wypłaca członkowi rady nadzorczej zwrot kosztów podróży z tytułu dojazdów związanych z pracą rady oraz koszty noclegu.

Zdaniem Spółki zwrot kosztów podróży nie powinien stanowić przysporzenia w sensie podatkowym dla członka w związku z tym, że koszty te nie mogą stanowić na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych kosztów uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy (Spółki Akcyjnej).

Reasumując zdaniem Spółki wypłacone przyszłe należności z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez członka rady nadzorczej z tytułu dojazdu na udział w posiedzeniach rady nadzorczej i noclegu z tym związanego nie stanowią przysporzenia majątkowego członka rady i nie stanowią jego przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że należności związane z udziałem w pracach rady nadzorczej (np. zwrot kosztów dojazdów, noclegu) wypłacane nowemu członkowi rady nadzorczej będą stanowiły dla niego przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy, bez względu na to, jakie skutki z tego tytułu powstają na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (należy bowiem nadmienić, że według uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - podatnikiem jest Spółka - Wnioskodawca, a wg uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nim członek rady). Przychód ten jednak w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy będzie wolny od podatku dochodowego do wysokości, określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż jeżeli należności wypłacone przez Spółkę Akcyjną będą z tego tytułu wyższe od limitów określonych w ww. rozporządzeniu, to nadwyżki ponad te limity podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odmiennego stanowiska organu upoważnionego przez Ministra Finansów do wydania interpretacji indywidualnej i potraktowania zwrotu wydatków jako świadczeń rzeczowych dla członka rady nadzorczej świadczenia te korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z ust. 13 tegoż artykułu do wysokości kwot określonych w przepisach wykonawczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika jest prawidłowe w części dotyczącej zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b oraz nieprawidłowe w pozostałej części.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Tym samym, za przychód członka rady nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji uznaje się każde świadczenie - nie tylko wynagrodzenie z tego tytułu - ale także nieodpłatne świadczenia otrzymywane w związku z pełnieniem obowiązków członka zarządu, rady nadzorczej lub innego organu stanowiącego osoby prawnej, niezależnie od sposobu powołania.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy mianowicie rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1.

w celu osiągnięcia przychodów lub

2.

w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3.

przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4.

przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Należy zauważyć, że w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy ustawodawca posłużył się terminem "podróż" bez określenia "służbowa", dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki w art. 21 ust. 13 ww. ustawy, tj. wypłacone diety i inne należności (np. za noclegi, dojazdy na posiedzenia rady nadzorczej) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów członka rady nadzorczej oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy, jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167). Zwolnienie odnosi się także do osób nie będących pracownikami, zatem może mieć zastosowanie również do diet i zwrotu kosztów podróży otrzymywanych przez członka rady nadzorczej, o ile wydatki z tego tytułu nie zostały zaliczone do jego kosztów uzyskania przychodów powodując zmniejszenie podstawy opodatkowania o ich wartość.

Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r., z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1.

diety;

2.

zwrot kosztów:

1.

przejazdów,

2.

dojazdów środkami komunikacji miejscowej,

3.

noclegów,

4.

innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca oprócz wynagrodzenia za udział w posiedzeniu zwraca członkom rady nadzorczej koszty podróży z tytułu dojazdów związanych z pracą rady oraz koszty noclegów.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że należności związane z udziałem w pracach rady nadzorczej (np. zwrot kosztów dojazdów i noclegów) wypłacane członkom rady nadzorczej będą stanowiły dla nich przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy. Przychód ten jednak w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy będzie wolny od podatku dochodowego do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Zatem Spółka nie będzie zobowiązana jako płatnik do pobrania zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że jeżeli należności wypłacone przez Spółkę Akcyjną będą z tego tytułu wyższe od limitów określonych w ww. rozporządzeniu, to nadwyżki ponad te limity podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl