IPPB4/4511-521/15-2/JK3

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/4511-521/15-2/JK3

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wkładu mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu wkładu mieszkaniowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2005 r. Wnioskodawczyni nabyła spółdzielczo - lokatorskie prawo do lokalu. Nabycie nastąpiło poprzez wpłatę do Spółdzielni wkładu mieszkaniowego w wysokości 38.921,51 zł. W 2014 r. Wnioskodawczyni postanowiła zamienić zajmowany lokal w ramach tej samej spółdzielni na inny, większy, lokal.

Według sporządzonych operatów szacunkowych do obydwu mieszkań wynikało, że za zbywane mieszkanie Wnioskodawczyni ma do zwrotu wkład w wysokości 93.608,78 zł, natomiast wkład wyliczony do zapłaty za mieszkanie, o które się ubiegała wynosił 119.808,83 zł. W związku z powyższym cały wkład otrzymany z poprzedniego mieszkania został przeznaczony na nowe mieszkanie, dodatkowo Wnioskodawczyni musiała dopłacić kwotę 26.128,05 zł.

Brakującą kwotę Wnioskodawczyni uzyskała poprzez wzięcie kredytu gotówkowego w banku, w wysokości 40.932,65 zł, z czego 26.128,05 zł przeznaczyła na zapłatę różnicy do spółdzielni. Po zapłaceniu różnicy wkładu, w marcu 2014 r. Wnioskodawczyni uzyskała spółdzielczo-lokatorskie prawo do nowego lokalu. Zarówno w starym jak i nowym mieszkaniu, oprócz czynszu Wnioskodawczyni płaciła i płaci do spółdzielni ratę kredytu, jaki spółdzielnia zaciągnęła na wybudowanie mieszkań. W marcu 2015 r. Wnioskodawczyni dostała od Spółdzielni PIT- 8C na kwotę 48.682,42 zł-zwrot wkładu mieszkaniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi mieszkaniowej i zaliczyć przychód ze zdania starego mieszkania na "własne cele mieszkaniowe" zgodnie z ust. 25 pkt 1 lub też czy Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi na spłatę kredytu zaciągniętego przed uzyskaniem przychodu ze zdania mieszkania, w myśl ust. 25 pkt 2.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Prawo nie zabrania Jej skorzystania z przytoczonej powyżej ulgi mieszkaniowej, a jeśli rzeczywiście takowa nie przysługuje to Wnioskodawczyni uważa, że jest dyskryminowana w obliczu przepisów prawa względem osób, które poprzez nabycie np. nieruchomości własnościowych mogą skorzystać z ulgi.

Zarówno zakup mieszkania własnościowego jak i nabycie prawa do mieszkania spółdzielczego oznacza inwestycję finansową w pozyskaniu lokum do zamieszkania, dlatego ulga na "cele mieszkaniowe" powinna mieć zastosowanie w obu tych przypadkach jednakowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Kwestię nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego oraz warunków zwrotu wniesionego wkładu reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy, członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2.

W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego określają postanowienia statutu (art. 8 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z treścią art. 4 ust. 11 cyt. ustawy osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Mając na względzie powyższe, wkład mieszkaniowy (budowlany) stanowi formę, w jakiej członek spółdzielni uczestniczy w pokrywaniu kosztów budowy budynku (lokalu). Wydatki na wkłady mieszkaniowe lub budowlane do spółdzielni wpłacane są natomiast w celu uzyskania spółdzielczego prawa do lokalu lub odrębnej własności lokalu.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa oraz w innych wypadkach określonych w Rozdziale 2 tej ustawy.

Zgodnie art. 11 ust. 21 ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu przeprowadzonego przez spółdzielnię zgodnie w postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się przypadającą na dany lokal część zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności niewniesiony wkład mieszkaniowy. Jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, potrąca się również nominalną kwotę umorzenia kredytu lub dotacji, w części przypadającej na ten lokal oraz kwoty zaległych opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także koszty określenia wartości rynkowej lokalu (art. 11 ust. 22).

W myśl art. 11 ust. 24 ww. ustawy warunkiem wypłaty, o której mowa w ust. 21, jest opróżnienie lokalu.

Nadmienić należy, że według brzmienia art. 11 ust. 21 ww. ustawy, obowiązującego do 30 lipca 2007 r. spółdzielnia zwracała osobie uprawnionej wniesiony wkład mieszkaniowy lub jego część, zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu. Aktualnie wypłaca wartość rynkową lokalu.

Z wniosku wynika, że w 2005 r. Wnioskodawczyni nabyła spółdzielczo - lokatorskie prawo do lokalu. Nabycie nastąpiło poprzez wpłatę do Spółdzielni wkładu mieszkaniowego w wysokości 38.921,51 zł. W 2014 r. Wnioskodawczyni postanowiła zamienić zajmowany lokal w ramach tej samej spółdzielni na inny, większy. Według sporządzonych operatów szacunkowych do obydwu mieszkań wynikało, że za zbywane mieszkanie Wnioskodawczyni ma do zwrotu wkład w wysokości 93.608,78 zł natomiast wkład wyliczony do zapłaty za mieszkanie, o które się ubiegała wynosił 119.808,83 zł. W związku z powyższym cały wkład otrzymany z poprzedniego mieszkania został przeznaczony na nowe mieszkanie, dodatkowo Wnioskodawczyni musiała dopłacić kwotę 26.128,05 tys zł. Brakującą kwotę Wnioskodawczyni uzyskała poprzez wzięcie kredytu gotówkowego w banku, w wysokości 40.932,65 zł z czego 26.128,05 zł przeznaczyła na zapłatę różnicy do spółdzielni. Po zapłaceniu różnicy wkładu, w marcu 2014 r. Wnioskodawczyni uzyskała spółdzielczo-lokatorskie prawo do nowego lokalu.

Zarówno w starym jak i nowym mieszkaniu oprócz czynszu Wnioskodawczyni płaciła i płaci do spółdzielni ratę kredytu, jaki spółdzielnia zaciągnęła na wybudowanie mieszkań. W marcu 2015 r. Wnioskodawczyni dostała od Spółdzielni PIT- 8C na kwotę 48.682,42 zł-zwrot wkładu mieszkaniowego.

Zwrot wkładów wniesionych do spółdzielni stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Zwrócić należy uwagę, że precyzując zakres ustanowionego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienia, ustawodawca wskazał wyraźnie, że obejmuje ono uzyskane ze wskazanego wyżej tytułu przychody, jedynie do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni. Użyty w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy zwrot: "do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów" określa bowiem zakres opisanego zwolnienia przedmiotowego. Przepis ten wskazuje wprost, że zwolnieniu podlega nie cała kwota przychodu uzyskanego przez uprawnionego w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. uzyskana przez niego kwota odpowiadająca "wartości rynkowej tego lokalu" (art. 11 ust. 21 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), ale jedynie ta jego część, która odpowiada kwocie faktycznie wniesionego wkładu.

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika więc, że zakresem zwolnienia od podatku dochodowego objęta jest nadwyżka ponad wysokość wniesionego wkładu do spółdzielni, uwzględniająca inflację w odniesieniu do tego wkładu, w razie jego zwrotu. Żaden przepis, czy to zawarty w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy to w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych nie pozwala na uznanie, że przez użyty w art. 21 ust. 1 pkt 50 zwrot: "do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów", należy rozumieć: "wysokości wkładu uwzględniającego inflację".

W konsekwencji stwierdzić należy, że zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy objęta jest tylko ta część wypłaconej uprawnionemu wartości rynkowej lokalu, która odpowiada wysokości faktycznie wniesionego udziału lub wkładu do spółdzielni w rozumieniu art. 10 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Wkład ten powiększony jest o wartość poniesionych przez członka spółdzielni wpłat na poczet spłaty kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu.

Ponadto podkreślenia wymaga, że zarówno w orzecznictwie sądowo-administracyjnym jak i w stanowisku organów podatkowych dominuje pogląd o preferowaniu wykładni językowej przepisów prawa podatkowego, który w szczególności akcentowany jest gdy interpretowane są przepisy dotyczące ulg i zwolnień. Zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią bowiem wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Dlatego przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych, tak jak wskazano powyżej, należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, że nadwyżka pomiędzy kwotą przysługującą Wnioskodawczyni jako osobie uprawnionej w związku z wygaśnięciem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, a wniesionym do spółdzielni wkładem mieszkaniowym stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Kwotę przychodu wskazaną w informacji PIT-8C, otrzymanej od Spółdzielni, Wnioskodawczyni była obowiązana wykazać i opodatkować łącznie z innymi dochodami według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy. Na powyższe nie mają żadnego wpływu podnoszone we wniosku kwestie związane z wartością nabywczą pieniądza, inflacją, itp.

Odnosząc się natomiast do faktu, że Wnioskodawczyni w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 chciałaby skorzystać z ulgi mieszkaniowej i zaliczyć przychód ze zdania starego mieszkania na "własne cele mieszkaniowe" zgodnie z ust. 25 pkt 1 lub skorzystać z ulgi na spłatę kredytu zaciągniętego przed uzyskaniem przychodu ze zdania mieszkania, w myśl ust. 25 pkt 2 stwierdzić należy, że zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw o których mowa w art. 30e ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Zgodnie bowiem z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższy przepis pozwala zatem na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przepis ten nie obejmuje więc swoją dyspozycją zwróconej przez spółdzielnię mieszkaniową kwoty wkładu z tytułu wkładu mieszkaniowego.

Środki ze zwróconego wkładu mieszkaniowego nie stanowią środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c). Zatem Wnioskodawczyni nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, bowiem w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego właścicielem i zarządzającym mieszkaniem jest spółdzielnia mieszkaniowa. Wnioskodawczyni zamieszkując w opisanym lokalu jedynie go użytkowała, nie posiadała jednak do niego tytułu własności. Zgodnie z treścią art. 9 ust. 3 powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu jest prawem niezbywalnym, niedziedzicznym i nie podlega egzekucji. W związku z tym zwrot przedmiotowego lokalu do spółdzielni mieszkaniowej i jego zamian na większe oraz związany z tym zwrot wpłaconego uprzednio wkładu, nie stanowi odpłatnego zbycia, gdyż Wnioskodawczyni nie posiadała tytułu własności do lokalu, o którym mowa we wniosku. Tak więc pomimo przeznaczenia otrzymanych środków na własne cele mieszkaniowe, w kontekście powyższych uregulowań prawnych, Wnioskodawczyni nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - w odniesieniu do kwoty podanej we wniosku - wskazać należy że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującego w polskim systemie podatkowym na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym, tutejszy organ nie odniósł się do kwot wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl