IPPB4/4511-42/16-2/PP - PIT w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2014 r. wraz z mężem, pozostając przez cały rok w związku małżeńskim, Wnioskodawczyni osiągnęła dochody ze stosunku pracy. W 2014 r. łączny dochód Wnioskodawczyni, po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, wyniósł 113.079,81 zł. (mąż Wnioskodawczyni opodatkowuje swoje dochody ryczałtem ewidencjonowanym). Wnioskodawczyni ma wraz z mężem na utrzymaniu dwoje dzieci: córkę urodzoną w 1991 r. oraz syna urodzonego w 1997 r.

Córka w 2014 r. pracowała i osiągnęła dochód podlegający opodatkowaniu w wysokości 7.739,93 zł. W związku z powyższym, chociaż nie ukończyła 25-go roku życia, ale przekroczyła limitowana kwotę dochodu i Wnioskodawczyni nie mogła skorzystać w stosunku do niej w rozliczeniu podatkowym z rozliczenia ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zeznaniu rocznym za 2014 r. mając na utrzymaniu dwoje dzieci, Wnioskodawczyni może skorzystać z odliczenia na syna w ramach ulgi prorodzinnej.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo do skorzystania z odliczenia ulgi prorodzinnej na syna.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych posiadającym na utrzymaniu dwoje dzieci i Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 27f ust. 1. ustawy ma prawo do odliczenia kwoty określonej w ust. 2 pkt 2 ustawy na małoletniego syna. W stosunku do pełnoletniej córki w wieku do 25-go roku życia która pozostaje na utrzymaniu Wnioskodawczyni, a która osiągnęła dochód podlegający opodatkowaniu, nie przysługuje jej prawo do skorzystania z odliczenia ulgi prorodzinnej.

Według oceny Wnioskodawczyni, brak możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w stosunku do córki, nie może skutkować brakiem możliwości skorzystania z tej ulgi na małoletniego syna. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uważa, że przysługuje jej ulga na jedno dziecko. Zdaniem Wnioskodawczyni wobec niej ma zastosowanie art. 27f ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że może zastosować ulgę na syna bez względu na osiągnięty dochód, ponieważ ma na utrzymaniu dwoje dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

Prawo do ulgi prorodzinnej uzależnione jest zatem m.in. od wysokości rocznego, uzyskanego przez pełnoletnie dziecko, z wyjątkiem renty rodzinnej, dochodu. W 2014 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Podkreślenia wymaga przy tym, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 84 Konstytucji RP oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też możliwość skorzystania z ulgi podatkowej to przywilej, z którego podatnik chcąc skorzystać musi spełnić ściśle określone przez ustawodawcę warunki. Niedopełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków skutkuje utratą prawa do ulgi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2014 r. wraz z mężem, pozostając przez cały rok w związku małżeńskim, Wnioskodawczyni osiągnęła dochody ze stosunku pracy. W 2014 r. łączny dochód Wnioskodawczyni po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, wyniósł 113.079,81 zł. (mąż Wnioskodawczyni opodatkowuje swoje dochody ryczałtem ewidencjonowanym). Wnioskodawczyni ma wraz z mężem ma utrzymaniu dwoje dzieci: córkę urodzoną w 1991 r. oraz syna urodzonego w 1997 r. Córka w 2014 r. pracowała i osiągnęła dochód podlegający opodatkowaniu w wysokości 7.739,93 zł. W związku z powyższym, chociaż nie ukończyła 25-go roku życia, ale przekroczyła limitowana kwotę dochodu i Wnioskodawczyni nie mogła skorzystać w stosunku do niej w rozliczeniu podatkowym z rozliczenia ulgi prorodzinnej.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy przysługuje jej ulga na młodsze dziecko, mimo uzyskania dochodu powyżej 112.000,00 zł.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że ograniczenie zastosowania ulgi prorodzinnej polegające na wprowadzeniu limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje rodziców posiadających jedno dziecko. Przy czym przy określaniu na potrzeby ulgi prorodzinnej liczby dzieci (niezależnie od liczby posiadanych dzieci) należy brać pod uwagę - ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z ww. przepisów ustawy - tylko te dzieci, które spełniają wyżej określone kryteria, tj. dzieci małoletnie, w stosunku do których rodzic dysponuje prawem wykonywania władzy rodzicielskiej oraz wymienione w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dzieci pełnoletnie, które rodzic utrzymuje w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego i które nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, starsza córka Wnioskodawczyni w 2014 r. uzyskała dochód w kwocie przekraczającej określony przez ustawodawcę limit w wysokości 3.089 zł, w związku z tym Wnioskodawczyni nie może skorzystać z ulgi prorodzinnej na to dziecko.

Natomiast skoro w świetle zacytowanych wyżej przepisów prawo do zastosowania ww. odliczenia w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego młodszego dziecka przysługuje wyłącznie, jeżeli dochody podatnika pozostającego w związku małżeńskim i jego małżonka nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł. Biorąc pod uwagę fakt, że dochód Wnioskodawczyni w roku podatkowym 2014, wyniósł powyżej 112.000 zł, a mąż Wnioskodawczyni rozlicza swoje dochody ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zatem uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na młodszego syna.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2015 r. poz. 658, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.