IPPB4/4511-342/15-5/JK - Ustalenie skutków podatkowych wypłaty świadczeń ze Stanów Zjednoczonych Ameryki

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 13 marca 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 5 maja 2015 r. (data nadania 5 maja 2015 r., data wpływu 8 maja 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 27 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-342/15-2/JK (data nadania 27 kwietnia 2015 r., data doręczenia 29 kwietnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 12 maja 2015 r. (data nadania 12 maja 2015 r., data wpływu 15 maja 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 8 maja 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty świadczeń ze Stanów Zjednoczonych Ameryki - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty świadczeń ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 27 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-342/15-2/JK (data nadania 27 kwietnia 2015 r., data doręczenia 29 kwietnia 2015 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynie do uzupełnienia wniosku poprzez stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 5 maja 2015 r. (data nadania 5 maja 2015 r., data wpływu 8 maja 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

Z uwagi na dalsze wątpliwości, w dniu 8 maja 2015 r. wezwano telefonicznie (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Pismem z dnia 12 maja 2015 r. (data nadania 12 maja 2015 r., data wpływu 15 maja 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w okresie od 15 grudnia 1997 r. do 20 września 2011 r. pozostawała w stosunku pracy na podstawie umowy o pracę z Bankiem ("Bank"). Wnioskodawczyni, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i la ustawy o PIT, posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i "podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Mimo posiadania przez Wnioskodawczynię statusu polskiego rezydenta podatkowego uposażenie uzyskiwane z tytułu pracy podlegało zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 82 ustawy o PIT, tj. jako "uposażenia funkcjonariuszy Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacji wyspecjalizowanych oraz innych międzynarodowych instytucji i organizacji, których Rzeczypospolita jest członkiem i których statuty przewidują zwolnienie od podatku wypłacanych przez nie uposażeń, jeżeli funkcjonariusze znajdują się w wykazie Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Bank posiada program wsparcia dla byłych pracowników "disability program" ("Program rentowy"), którzy z powodu choroby lub kalectwa są niezdolni do wykonywania jakiejkolwiek pracy, bez względu na to, czy choroba lub kalectwo powstały w związku z wykonywaną pracą. W ramach tego programu po ustaniu stosunku pracy Bank wypłaca byłym pracownikom 70% ostatniego uposażenia ("świadczenia rentowe"). Intencją Banku do wprowadzenia takiego programu było zwiększenie motywacji pracowników oraz zabezpieczenie ich warunków bytowych, zagrożonego poprzez utratę zdrowia. W tym celu Bank wypłaca ww. świadczenia. Ponadto Bank zobowiązał się również do wypłaty tzw. "tax supplement" który jest dodatkowym świadczeniem pieniężnym przeznaczonym na pokrycie podatku za świadczenia wypłacone z programu rentowego. Bank opłaca 100% kosztów tego programu.

W wyniku choroby 20 września 2011 r. Wnioskodawczyni zakończyła pracę na rzecz Banku z uwagi na zły stan zdrowia. W związku z powyższym, od listopada 2011 r. Bank rozpoczął wypłatę Wnioskodawczyni świadczeń rentowych, jak również będzie kontynuował wypłatę ww. świadczeń w przyszłości. Dodatek na pokrycie podatku nie został jeszcze wypłacony z powodu braku informacji na temat jego wysokości.

W uzupełnieniu z dnia 5 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) Wnioskodawczyni poinformowała, że nie posiada urzędowego orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez organ polski czy zagraniczny. Powyższe wynika jednakże ze specyficznej sytuacji faktycznej Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni do 20 września 2011 r. była pracownikiem Banku. Z powodu długotrwałej choroby zakończyła ów stosunek i od Banku zaczęła otrzymywać świadczenia z tytułu programu rentowego. Świadczenia te otrzymywała i otrzymuje na podstawie corocznie wydawanego "Oświadczenia lekarza prowadzącego", który to lekarz na zlecenie podmiotu wypłacającego w imieniu Banku świadczenia, dokonuje okresowego badania stanu zdrowia Wnioskodawczyni. Na każdym z oświadczeń wydanych w latach 2010 - 2014 lekarz specjalista potwierdza, że stan pacjenta spowodowany jest stresem w miejscu pracy. Ponadto, w oświadczeniach postawiona jest diagnoza, typ zastosowanego leczenia oraz prognoza odnośnie możliwości wyzdrowienia pacjenta. W najbardziej aktualnym oświadczeniu za rok 2014 postawiona jest prognoza względnego ustabilizowania choroby, ale na poziomie znaczącego nasilenia objawów chorobowych. Zaznaczony jest również brak dobrej remisji umożliwiającej funkcjonowanie zawodowe i społeczne. We wspomnianym oświadczeniu, lekarz specjalista na pytanie "kiedy można oczekiwać zmiany stanu zdrowia pacjenta" zawarł odpowiedź "nie potrafię rokować". Oprócz wspomnianych oświadczeń lekarskich Wnioskodawczyni co roku otrzymuje zaświadczenia podmiotu administrującego środkami Banku potwierdzające pozytywne rozpatrzenie Jej wniosku o przyznanie długoterminowych płatności rentowych oraz wskazujące kolejny termin na złożenie dokumentacji medycznej w celu przedłużenia otrzymywania wspomnianych świadczeń. Co istotne, w okresie zatrudnienia Wnioskodawczyni przez Bank nie podlegała ona ubezpieczeniu społecznym w jakimkolwiek kraju, w związku z czym nie mogła otrzymać urzędowego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W mniemaniu Wnioskodawczyni, ponieważ w ustawcie o PIT brak jest definicji rencisty, w jej sytuacji należy posiłkować się definicją ze "Słownika Języka Polskiego". W opinii Wnioskodawczyni spełnia ona przesłanki uznania za rencistę, tzn. jest osobą otrzymującą rentę z tytułu inwalidztwa. Ponadto, według tego samego słownika rentą jest: "okresowe lub dożywotnie świadczenie pieniężne niezdolnym do pracy", czyli świadczenie jakie otrzymuje Wnioskodawczyni z Banku.

Podsumowując, z racji tego, że w ustawie o PIT brak jest definicji rencisty, natomiast Wnioskodawczyni jest w posiadaniu oświadczeń lekarskich potwierdzających jej zły stan zdrowa spowodowany pracą dla Banku, nie miała ona obowiązku uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez jakikolwiek urząd.

Zaś w uzupełnieniu z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że środki otrzymywane z tytułu renty wypłacane są przez pośrednika spółkę A, mające swoją siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Środki te są wypłacane ze Stanów Zjednoczonych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskany i uzyskiwany w przyszłości od byłego pracodawcy przychód z Programu rentowego, tj. comiesięczne świadczenia rentowe oraz dodatek na pokrycie podatku, wypłacany po ustaniu stosunku pracy i w związku z długotrwałą chorobą, stanowić będzie dla Podatnika przychód z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, podlegający (po odjęciu kwoty 2.280 zł zwolnionej z opodatkowania) opodatkowaniu z zastosowaniem 10% stawki podatkowej i zadeklarowaniu zgodnie z art. 45 ust. 1 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatniczki).

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskany i uzyskiwany w przyszłości od byłego pracodawcy przychód z programu rentowego, tj. comiesięczne świadczenia rentowe oraz dodatek na pokrycie podatku, stanowić będzie przychód w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, podlegający (po odjęciu kwoty 2.280 zł zwolnionej z opodatkowania) opodatkowaniu z zastosowaniem 10% stawki podatkowej i zadeklarowaniu zgodnie z z art. 45 ust. 1 (tekst jedn.: w rocznym zeznaniu podatkowym Wnioskodawczyni).

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłami przychodów są "stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta". Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, objęte 10% podatkiem od przychodu są " (...) świadczenia otrzymane przez emerytów i rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej (...)".

W opinii Wnioskodawczyni, na podstawie powyższych przepisów, przychody z programu rentowego, jak również świadczenie w postaci dodatku gotówkowego w kwocie polskiego podatku należnego od świadczeń rentowych, podlegać będą opodatkowaniu zryczałtowaną stawką podatku w sytuacji spełnienia łączenie czterech przesłanek:

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni do 20 września 2011 r. była pracownikiem Banku. Z powodu długotrwałej choroby zakończyła ów stosunek, a od Banku zaczęła otrzymywać świadczenia z tytułu programu rentowego. Jak było już wspominanie, Bank wypłaca owe świadczenia wszystkim byłym pracownikom Banku, którzy wskutek długotrwałej choroby utracili zdolność do wykonywania pracy. Tym samym, w ocenie Wnioskodawczyni, osoba która może otrzymywać wspomniane świadczenia, powinna być uznana za rencistę w rozumieniu powołanego powyżej przepisu. W związku z brakiem definicji rencisty w ustawie o PIT, w ocenie Wnioskodawczyni, należy posiłkować się definicją ze "Słownika Języka Polskiego". W opinii Wnioskodawczyni, spełnia ona przesłanki uznana za rencistę, tzn. jest "osobą otrzymującą rentę, najczęściej z tytułu inwalidztwa".

Co istotne, w cytowanym przepisie ustawy o PIT ustawodawca nie przytoczył ani nie odniósł się do jakiekolwiek definicji emeryta i rencisty. W związku z tym należy rozumieć, że chodzi tutaj o szeroko rozumiane osoby otrzymujące świadczenia o charakterze emerytury lub renty, to jest otrzymujące je po ustaniu stosunku pracy w skutek osiągnięcia wieku emerytalnego lub długotrwałej choroby uniemożliwiającej dalsze świadczenie pracy. Zgodnie z definicją ze "Słownika Języka Polskiego" renta to: "okresowe lub dożywotnie świadczenia pieniężne niezdolnym do pracy".

Jak zostało wskazane, Wnioskodawczyni otrzymała i będzie otrzymywała od swojego byłego pracodawcy świadczenia o charakterze renty. Bez znaczenia pozostaje tutaj kwestia podziału świadczeń na dwa rodzaje, tj. świadczenia gotówkowe otrzymywane co miesiąc oraz świadczenia w postaci dodatku gotówkowego w kwocie polskiego podatku należnego od świadczeń rentowych. Oba świadczenia są wypłacane przez byłego pracodawcę, osobie mającej status rencisty, w związku z uprzednio świadczoną dla niego pracą, oraz po zakończeniu stosunku pracy. W związku z powyższym, przychód z tego tytułu będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% należności, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Na podstawie tego samego przepisu kwota opodatkowania zmniejszona będzie wyłącznie o kwotę wynikającą z art. 21 ust. 1 pkt 38, tj. o 2.280 zł.

Podsumowując, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przychód z tytułu świadczeń rentowych, jak również z tytułu dodatku gotówkowego w kwocie polskiego podatku należnego od świadczeń rentowych, otrzymywany od byłego pracodawcy stanowić będzie przychód w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT i podlegać będzie opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10%. Przychód ten powinien zostać pomniejszony o kwotę 2.280 zł, tj. kwotę zwolnioną z opodatkowania a wynikającą z art. 21 ust. 1 pkt 38. Przychód ten podlega zadeklarowaniu zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawczyni wniosła o potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy, stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni w okresie od 15 grudnia 1997 r. do 20 września 2011 r. pozostawała w stosunku pracy na podstawie umowy o pracę z Międzynarodowym Bankiem Odbudowy i Rozwoju ("Bank", "Bank"). Wnioskodawczyni, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i la ustawy o PIT, posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i "podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Bank posiada program wsparcia dla byłych pracowników "disability program" ("Program rentowy"), którzy z powodu choroby lub kalectwa są niezdolni do wykonywania jakiejkolwiek pracy, bez względu na to, czy choroba lub kalectwo powstały w związku z wykonywaną pracą. W ramach tego programu po ustaniu stosunku pracy Bank wypłaca byłym pracownikom 70% ostatniego uposażenia ("świadczenia rentowe"). Ponadto Bank zobowiązał się również do wypłaty tzw. "tax supplement" który jest dodatkowym świadczeniem pieniężnym przeznaczonym na pokrycie podatku za świadczenia wypłacone z programu rentowego. W wyniku choroby 20 września 2011 r. Wnioskodawczyni zakończyła pracę na rzecz Banku z uwagi na zły stan zdrowia. W związku z powyższym, od listopada 2011 r. Bank rozpoczął wypłatę Wnioskodawczyni świadczeń rentowych, jak również będzie kontynuował wypłatę ww. świadczeń w przyszłości. Dodatek na pokrycie podatku nie został jeszcze wypłacony. Wnioskodawczyni poinformowała, że nie posiada urzędowego orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez organ polski czy zagraniczny. Środki te są wypłacane ze Stanów Zjednoczonych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Państwa (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu świadczeń wypłacanych ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Przy czym, jak wynika z treści art. 44 ust. 1a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Zasady ustalania zaliczek wynikają z art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy uzyskujący dochody z emerytur i rent bez pośrednictwa płatnika, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód do opodatkowania uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 44 ust. 3c ustawy, zaliczkę obliczoną w wyżej określony sposób zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Jednocześnie, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Natomiast, stosownie do uregulowań zawartych w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

Jednakże, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W związku z tym, aby powyższe przepisy miały zastosowanie oraz świadczenia korzystały z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych,

* wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Oceniając spełnienie pierwszego warunku jakim jest otrzymywanie świadczenia przez emeryta lub rencistę, należy wskazać że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, brak jest definicji emeryta/rencista. W związku z tym, posiłkowo należy odwołać się do uregulować zawartych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 4 pkt 10 ww. ustawy, za rencistę uważa się osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej. Zatem w rozumieniu polskiego prawa rencistą jest osoba posiadająca polskie bądź zagraniczne orzeczenie o niepełnosprawności.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać że w stosunku do świadczeń, o których mowa w zapytaniu, nie znajdzie zastosowania 10% zryczałtowany podatek wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 4, ani zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy. Skoro ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie rentowe to należy zauważyć, że świadczenie to stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. Od tego świadczenia - jako renty z zagranicy - powinny być odprowadzane zaliczki miesięczne zgodnie z art. 44 ustawy. Należy zauważyć, że uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy, mają zastosowanie wyłącznie do świadczeń uzyskanych przez osobę posiadającą status emeryta lub rencisty, natomiast jak wynika z treści uzupełnienia Wnioskodawczyni nie posiada urzędowego orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez organ polski czy zagraniczny. W związku z czym, świadczenia w formie dodatku na sfinansowanie podatku będzie stanowiło przychód z innych źródeł, o których mowa w ww. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega w całości wykazaniu i opodatkowaniu w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w który zostało otrzymane. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje obowiązku odprowadzenia zaliczek miesięcznych od przychodów z innych źródeł. Zatem tego rodzaju przychody podlegają wykazaniu w zeznaniu rocznym i opodatkowaniu z innymi dochodami.

W celu opodatkowania otrzymanych przez Wnioskodawczynię, świadczeń rentowych i dodatku na sfinansowanie podatku należy w pierwszej kolejności odnieść się do art. 20 ust. 1 polsko - amerykańskiej umowy o unikania podwójnego opodatkowania. Zgodnie z tym przepisem, podwójnego opodatkowania dochodów będzie się unikać zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Zatem od podatku obliczonego zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi Wnioskodawczyni może odliczyć podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych. W związku z tym, przy zastosowaniu tej metody nie powstanie w efekcie obciążenie dochodu podwójnym opodatkowaniem.

W konsekwencji takiego zapisu umowy polsko - amerykańskiej, w przypadku podatnika osiągającego dochody z zagranicy (Stanów Zjednoczonych), podlegające opodatkowaniu w Polsce, zastosowanie znajdzie (metoda) obliczenia podatku wskazana w przepisie art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 27 ust. 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawne, stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawczynię z programu rentowego, tj. comiesięczne świadczenia rentowe oraz dodatek na pokrycie podatku będą w całości podlegały opodatkowaniu w Polsce. Przepisy art. 30 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą miały zastosowania w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawczyni.

Końcowo należy podkreślić, że przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska w kwestii uznania czy Wnioskodawczyni jest rencistką w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ocena stanowiska Wnioskodawczyni została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów, a tym samym do stwierdzenia, czy efektem pracy Wnioskodawcy jest powstanie utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy uprawnione jest Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.