IPPB4/4511-292/15-2/JK - Zwolnienie z opodatkowania wypłaconego odszkodowania

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/4511-292/15-2/JK Zwolnienie z opodatkowania wypłaconego odszkodowania

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie wniosku skierowanego do Urzędu Lotnictwa Cywilnego, stwierdzono decyzją administracyjną z dnia 8 stycznia 2015 r. naruszenie przez S. przepisów rozporządzenia (WE) Nr 261/2004 dotyczące opóźnienia lotu w postaci naruszenia obowiązku wypłaty odszkodowania w wysokości zgodnej z zapisami rzeczonego rozporządzenia. Na dzień przygotowania niniejszego wniosku przewoźnik, o którym mowa w decyzji, nie dokonał wypłaty odszkodowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie przyznane za opóźnienie lotu wynikające z zapisów art. 7 ust. 1 Rozporządzenia Nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. podlega opodatkowaniu lub czy jest zwolniony z opodatkowania w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm).

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Lista zwolnień podatkowych obejmujących odszkodowania jest szeroka, co wynika ze specyficznego charakteru takich wypłat, których celem jest rekompensata podatnikowi poniesionych szkód, zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, a nie wzbogacenie podatnika.

Podstawowa grupa zwolnień dotyczy tych odszkodowań i zadośćuczynień, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z odrębnych przepisów art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - zwana dalej "ustawą o PIT".

Odszkodowanie, o którym mowa w poz. 68 niniejszego wniosku dotyczy decyzji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 8 stycznia 20015 r. - zwana dalej "decyzją" - dotyczy rekompensaty za opóźnienie lotu zaczynającego i kończącego się na terytorium Unii Europejskiej.

Zasady wypłaty rzeczonego odszkodowania uregulowane zostały w Rozporządzeniu (WE) Nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie Nr 295/91/EWG (Dz.Urz.UE.L 46 z 17 lutego 2004 r.) na podstawie którego wydana została Decyzja. Określa ono wprost kwoty, jakie przysługują za opóźnienie czy odwołanie lotu - art. 7 ust. 1 Rozporządzenia Nr 261/2004.

Przepisy ustawy o PIT, mówią wprawdzie o odszkodowaniach, których wysokość lub zasady ustalania wysokości wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych. Jednak w ocenie Wnioskodawczyni dotyczą również odszkodowania wynikającego z rozporządzeń unijnych, które są stosowane w państwach członkowskich bezpośrednio. Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej wykładnia językowa przepisów krajowych już bowiem nie wystarcza. Konieczna jest ich interpretacja w świetle prawa wspólnotowego. Obowiązek ten wynika zarówno z art. 10 TWE (obecnie "Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej", jak i art. 91 Konstytucji RP. W konsekwencji, wszystkie organy państwa powinny dokonywać wykładni prawa krajowego tak, aby uwzględniała ona treść, jak i cel przepisu prawa wspólnotowego.

Wskazana w rzeczonej decyzji kwota odszkodowania nie wynika z ugody pozasądowej z przewoźnikiem, lecz z przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Nowe brzmienie przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Z treści wniosku, wynika, że na podstawie wniosku skierowanego do Urzędu Lotnictwa Cywilnego, stwierdzono decyzją administracyjną z dnia 8 stycznia 2015 r., naruszenie przez S. przepisów art. 7 ust. 1 rozporządzenia Nr 261/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczące opóźnienia lotu w postaci naruszenia obowiązku wypłaty odszkodowania w wysokości zgodnej z zapisami rzeczonego rozporządzenia. Na dzień przygotowania niniejszego wniosku przewoźnik, o którym mowa w decyzji, nie dokonał wypłaty odszkodowania.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Wskazać należy, że prawa pasażerów linii lotniczych w Unii Europejskiej na wypadek odwołania bądź opóźnienia lotu, czy też odmowy przyjęcia na pokład reguluje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 261/2004/WE z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) Nr 295/91. Rozporządzenie to ma znaczenie zarówno dla pasażerów odlatujących z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jak i do pasażerów odlatujących z lotniska znajdującego się w kraju trzecim i lądującym na lotnisku w kraju należącym do Unii, jeżeli przewoźnik lotniczy obsługujący dany lot jest przewoźnikiem wspólnotowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia, jeżeli obsługujący przewoźnik lotniczy ma uzasadnione powody, by przewidywać, że lot bedzie opóźniony w stosunku do planowego startu:

a.

o dwie lub więcej godzin w przypadku lotów do 1.500 kilometrów; lub

b.

o trzy lub więcej godzin w przypadku wszystkich lotów wewnątrzwspólnotowych dłuższych niż 1.500 kilometrów i wszystkich innych lotów o długości pomiędzy 1.500 a 3.500 kilometrów, lub

c.

o cztery lub więcej godzin w przypadku wszystkich innych lotów niż loty określone w lit. a lub b),

pasażerowie otrzymują od obsługującego przewoźnika lotniczego:

i. pomoc określona w art. 9 ust. 1 lit. a i art. 9 ust. 2; oraz

ii. gdy oczekiwany w sposób uzasadniony czas odlotu nastąpi co najmniej dzień po terminie poprzednio zapowiedzianego odlotu, pomoc określona w art. 9 ust. 1 lit. b i c); oraz

iii. gdy opóźnienie wynosi co najmniej pięć godzin, pomoc określona w art. 8 ust. 1 lit. a.

W każdym przypadku, pomoc jest oferowana w ramach limitów czasowych określonych powyżej w odniesieniu do poszczególnego przedziału odległości (art. 6 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku odwołania do niniejszego artykułu, pasażerowie otrzymują odszkodowanie w wysokości:

a.

250 EUR dla wszystkich lotów o długości do 1.500 kilometrów;

b.

400 EUR dla wszystkich lotów wewnątrzwspólnotowych dłuższych niż 1.500 kilometrów i wszystkich innych lotów o długości od 1.500 do 3.500 kilometrów;

c.

600 EUR dla wszystkich innych lotów niż loty określone w lit. a lub b).

Przy określaniu odległości, podstawą jest ostatni cel lotu, do którego przybycie pasażera nastąpi po czasie planowego przylotu na skutek opóźnienia spowodowanego odmową przyjęcia na pokład lub odwołaniem lotu.

Jeżeli pasażerom zaoferowano, zgodnie z art. 8, zmianę planu podróży do ich miejsca docelowego na alternatywny lot, którego czas przylotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnie zarezerwowanego lotu:

a.

o dwie godziny w przypadku wszystkich lotów o długości do 1.500 kilometrów; lub

b.

o trzy godziny w przypadku wszystkich lotów wewnątrzwspólnotowych dłuższych niż 1.500 kilometrów i wszystkich innych lotów o długości od 1.500 do 3.500 kilometrów; lub

c.

o cztery godziny w przypadku wszystkich innych lotów niż loty określone w lit. a lub b),

obsługujący przewoźnik lotniczy może pomniejszyć odszkodowanie przewidziane w ust. 1 o 50% (art. 7 ust. 2 rozporządzenia).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że odszkodowanie przysługujące Wnioskodawczyni w związku z opóźnieniem lotu jest więc odszkodowaniem, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 261/2004/WE z dnia 11 lutego 2004 r. A zatem odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że przyznane odszkodowanie za opóźnienie lotu korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl