IPPB4/4511-255/16-5/PP - PIT w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem zapomogi związanej z długotrwałym leczeniem ortodontycznym dziecka.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 19 maja 2016 r. (data nadania 19 maja 2016 r., data wpływu 20 maja 2016 r.) na wezwanie z dnia 10 maja 2016 r. (data nadania 10 maja 2016 r., data doręczenia 12 maja 2016 r.) Nr IPPB4/4511-255/16-3/PP o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem zapomogi związanej z długotrwałym leczeniem ortodontycznym dziecka - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaceniem zapomogi związanej z długotrwałym leczeniem ortodontycznym dziecka.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 10 maja 2016 r. Nr IPPB4/4511-255/16-3/PP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 19 maja 2016 r. (data nadania 19 maja 2016 r., data wpływu 20 maja 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskiem z dnia 6 listopada 2013 r. pracownik wystąpił o zapomogę losową z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych na założenie aparatu ortodontycznego córce w kwocie 3.100 zł oraz na pokrycie kosztów wizyt kontrolnych drugiej córki w kwocie 400 zł.

Do wniosku pracownica załączyła 2 zaświadczenia lekarskie z dnia 27 maja 2013 r. dotyczące córek i 8 rachunków potwierdzających wpłaty na aparat i za wizyty. W zaświadczeniach lekarz stwierdził, że planowane leczenie trwa około 2 lata. Komisja Socjalna przyznała zapomogę w kwocie 1.400 zł.

Wnioskiem z dnia 18 listopada 2014 r. pracownica ponownie wystąpiła o zapomogę losową na leczenie ortodontyczne córek w kwocie 2.000 zł. Komisja Socjalna przyznała zapomogę w kwocie 1.800 zł.

Z uwagi na fakt, że z zaświadczeń lekarskich z dnia 27 maja 2013 r. złożonych przez pracownika przy wniosku z 2013 r. wynikało, że planowane leczenie ortodontyczne przy systematycznych wizytach trwa około 2 lat, pracodawca uznał, że zachodzi przesłanka zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych (długotrwała choroba) i zapomoga w 2013 r. i 2014 r. zostały wypłacone bez pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy - z uwagi na treść art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361) - na Wnioskodawcy będącym płatnikiem podatku dochodowego ciążył obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy w związku z wypłaceniem pracownikowi-podatnikowi bezzwrotnej zapomogi losowej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w związku z długotrwałym leczeniem ortodontycznym dziecka podatnika w wysokości w danym roku podatkowym do kwoty 2.280,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361), zwanej dalej "ustawą", wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

A zatem ze zwolnienia korzystają, zdaniem Wnioskodawcy m.in. takie zapomogi, które związane są z długotrwałą chorobą.

W ocenie Wnioskodawcy skoro ustawa nie definiuje pojęcia "długotrwałej choroby" to wiążąca w tym zakresie jest ocena lekarza. Skoro z zaświadczeń lekarskich z dnia 27 maja 2013 r. wynika, że leczenie obu córek pracownicy będzie trwało około dwóch lat, lekarz ustala w tym zaświadczeniu plan leczenia na ten okres, to w ocenie pracodawcy jest to długotrwała choroba w rozumieniu powołanego wyżej przepisu ustawy. Z uwagi na to, że pracodawca nie posiada wiadomości specjalnych, jest związany w tym zakresie oceną lekarza.

W tej sytuacji na Wnioskodawcy będącym płatnikiem podatku dochodowego nie ciążył obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy w związku z wypłaceniem pracownikowi-podatnikowi bezzwrotnej zapomogi losowej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w związku z długotrwałym leczeniem ortodontycznym dziecka podatnika w wysokości w danym roku podatkowym do kwoty 2.280,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Podkreślić należy, że - zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa - zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią wyłom od ww. zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. i 2014 r., z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało otrzymane w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 26 wskazanej ustawy, wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Z powyższego przepisu wynika, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone z tytułów wskazanych w tym przepisie, do wysokości wyznaczonej kwotą 2.280 zł w danym roku podatkowym.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi, czy długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy na względzie należy mieć również pojęcia takie jak: leczyć, choroba, zabieg i ortodoncja. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN określenie leczyć oznacza przywracać komuś zdrowie za pomocą leków lub zabiegów; choroba - nieprawidłowe funkcjonowanie organizmu lub jego części, zabieg - działanie lekarskie lub kosmetyczne mające zaradzić czemuś, natomiast ortodoncja oznacza dział stomatologii zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem wad zgryzu.

Ze zwolnienia korzystać mogą tylko takie zapomogi, które zostały wypłacone w związku z długotrwałą chorobą pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie podlegające zwolnieniu faktu długotrwałej choroby stosownymi dowodami, bowiem ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że z wniosku nie wynika, żeby otrzymana zapomoga związana była z długotrwałą chorobą dziecka. Leczenie ortodontyczne jest związane z wadą, a nie długotrwałą chorobą. W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z chorobą przewlekłą określaną jako zaburzenie lub odchylenie od normy mające jedna lub więcej następujących cech: są trwałe, pozostawiają po sobie inwalidztwo, spowodowane są nieodwracalnymi zmianami patologicznymi i wymagają specjalnego postępowania rehabilitacyjnego.

W świetle powyższego oraz w kontekście zadanego przez Wnioskodawcę pytania należy stwierdzić, że wypłacona przez Wnioskodawcę zapomoga na leczenie ortodontyczne dziecka nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca jako płatnik był obowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy w związku z wypłaceniem pracownikowi bezzwrotnej zapomogi losowej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.