IPPB4/4511-254/15-6/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data nadania 4 maja 2015 r., data wpływu 6 maja 2015 r.) na wezwanie z dnia 20 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-254/15-2/JK3 (data nadania 21 kwietnia 2015 r., data doręczenia 24 kwietnia 2015 r.) oraz pismem (data nadania 18 maja 2015 r., data wpływu 20 maja 2015 r.) na wezwanie z dnia 7 maja 2015 r. Nr IPPB4/4511-254/15-4/JK3 (data nadania 7 maja 2015 r., data doręczenia 11 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w 2013 r. w USA - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w 2013 r. w USA.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-254/15-2/JK3 (data nadania 21 kwietnia 2015 r., data doręczenia 24 kwietnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 7 maja 2015 r. Nr IPPB4/4511-254/15-4/JK3 (data nadania 7 maja 2015 r., data doręczenia 11 maja 2015 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data nadania 4 maja 2015 r., data wpływu 6 maja 2015 r.) oraz pismem (data nadania 18 maja 2015 r., data wpływu 20 maja 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Wnioskodawca przebywał wraz z żoną w USA. Wynagrodzenie było wypłacane przez pracodawcę mającego siedzibę w USA. Żona w tym czasie nie pracowała. Wnioskodawca przebywał w USA na podstawie wizy Jl. W 2013 nie płacił podatków federalnych, gdyż przez pierwsze 2 lata przebywając na wizie J1 obowiązuje takie zwolnienie. W związku z tym Wnioskodawca nie otrzymał w USA dokumentu potwierdzającego rezydencję podatkową.

Pobyt w USA i w Polsce w 2013 r. kształtował się następująco:

Polska: od 1 stycznia 2013 r. do 19 stycznia 2013 r.

USA: od 19 stycznia 2013 r. do 23 sierpnia 2013 r. (216 dni)

Polska: od 24 sierpnia 2013 r. do 14 września 2013 r.

USA: od 14 września 2013 r. do 22 grudnia 2013 r. (99 dni)

POLSKA: od 23 grudnia 2013 r. do 1 stycznia 2014 r.

Stąd w 2013 r. Wnioskodawca przebywał w USA przez 315 dni.

Dodatkowo w 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną uzyskał dochody z Polski. Był zatrudniony w Politechnice, a żona na Uniwersytecie. Dochody zostały udokumentowane informacją PIT-11. Ponadto uzyskali przychód z wynajmu mieszkania, który został rozliczony w ustawowym terminie w zeznaniu PIT-28.

W dniu 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wraz z żoną złożyli w Urzędzie Skarbowym PIT-36 wykazując w przedmiotowym zeznaniu dochody uzyskane w Polsce, jak również dochody uzyskane w USA w przeliczeniu na PLN.

W ocenie Wnioskodawcy, w okresie będącym przedmiotem zapytania, posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych.

W okresie, będącym przedmiotem zapytania powiązania osobiste (centrum interesów życiowych) Wnioskodawcy były związane ze Stanami Zjednoczonymi, gdyż najbliższa rodzina tj. żona i syn w 2013 zamieszkiwali wraz z Wnioskodawcą w Stanach Zjednoczonych. Natomiast w odniesieniu do majątku Wnioskodawca posiada dom, samochód i rachunek bankowy w Polsce, natomiast w Stanach Zjednoczonych posiadał samochód i rachunek bankowy. Główne źródło dochodu położone było w Stanach Zjednoczonych. W Polsce Wnioskodawca przebywał na bezpłatnym urlopie na Politechnice.

Wynagrodzenie w USA Wnioskodawca uzyskiwał z tytułu stażu podoktorskiego na uniwersytecie, w ramach, którego wykonywał prace badawcze. Pobyt w USA związany był z wykonywaną tam pracą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w 2013 r. w USA, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskane w USA nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce, gdyż w Polsce podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. jedynie od dochodów uzyskanych na terytorium tego kraju.

Zakres obowiązku podatkowego w Polsce zależy od miejsca rezydencji podatkowej danej osoby.

Zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 1a ustawy o p.d.o.f., za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną, która:

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że wystarczy spełnienie tylko jednej z ww. przesłanek, aby być polskim rezydentem podatkowym. Natomiast nie spełnienie żadnej z ww. przesłanek wskazuje, że podatnik nie jest polskim rezydentem podatkowym.

Sam fakt wyjazdu za granicę na okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym nie świadczy jeszcze o tym, że dana osoba przestała podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jeżeli bowiem podatnik przebywał poza Polską przez okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym, lecz ośrodek jego interesów życiowych pozostał w kraju - to nadal jest uważany za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, a w konsekwencji podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W przypadku zaś, gdy dana osoba spełnia przesłanki do uznania, że ma ona miejsce zamieszkania zarówno na terytorium Polski, jak i innego państwa, to wówczas stosuje się tzw. normy kolizyjne określone w stosownej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W takiej sytuacji status tej osoby określa się stosując po kolei następujące kryteria:

Ośrodek interesów życiowych to centrum interesów osobistych lub gospodarczych podatnika. Tak stanowi art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy o p.d.o.f. Ustawodawca nie precyzuje jednak, jak należy określać ośrodek interesów życiowych podatnika. Zdaniem organów podatkowych, przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby, itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, itd. (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 lipca 2013 r., Nr IPPB4/415-325/13-4/JK2).

Ustalenie ośrodka interesów życiowych, którego położenie decyduje o miejscu rezydencji podatkowej, wymaga dokonania indywidualnej oceny wszelkich okoliczności faktycznych wskazujących, z którym państwem od chwili wyjazdu z Polski łączą podatnika silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze (przede wszystkim miejsce przebywania najbliższej rodziny podatnika, jego powiązania zawodowe, charakter pracy, powiązania towarzyskie, miejsce położenia składników majątku podatnika, itp.). Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby.

Istotne znaczenie ma przy tym kwestia ogniska domowego. Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 23 września 2013 r., Nr ITPB2/415-645a/13/IB:

" (...) według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby. (...)"

Z interpretacji organów podatkowych wynika, że dla ustalenia ośrodka interesów życiowych podatnika z reguły decydujące znaczenie ma miejsce zamieszkania jego najbliższej rodziny, czyli żony lub męża oraz niepełnoletnich dzieci. W ocenie Wnioskodawcy, ośrodek interesów życiowych został zatem przeniesiony do USA, gdyż posiada tam stałe miejsce zamieszkania, jest to państwo, w którym zwykle przebywa, jest to również miejsce zamieszkania najbliższej rodziny, tj. żony i dziecka oraz miejsce głównego źródła dochodów.

Dlatego też, ocena wszelkich okoliczności faktycznych wskazuje, że Wnioskodawca przeniósł za granicę ośrodek interesów życiowych i tym samym przestał być polskim rezydentem podatkowym, dlatego też od momentu wyjazdu do USA, tj. od dnia 19 stycznia 2013 r. podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jedynie od dochodów uzyskanych na terytorium tego kraju. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy dochody uzyskane w 2013 r. w USA nie podlegają opodatkowaniu podatkowym dochodowym w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2013 r. Wnioskodawca przebywał wraz z żoną w USA na postdocu w Houston. Wynagrodzenie było wypłacane przez pracodawcę mającego siedzibę w USA. Żona w tym czasie nie pracowała. Wnioskodawca przebywał w USA na podstawie wizy Jl. W 2013 nie płacił podatków federalnych, gdyż przez pierwsze 2 lata przebywając na wizie J1 obowiązuje takie zwolnienie. W związku z tym Wnioskodawca nie otrzymał w USA dokumentu potwierdzającego rezydencję podatkową. W 2013 r. Wnioskodawca przebywał w USA przez 315 dni. Dodatkowo w 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną uzyskał dochody z Polski. Był zatrudniony w Politechnice, a żona na Uniwersytecie. Dochody zostały udokumentowane informacją PIT-11. Ponadto uzyskali przychód z wynajmu mieszkania, który został rozliczony w ustawowym terminie w zeznaniu PIT-28. W ocenie Wnioskodawcy, w okresie będącym przedmiotem zapytania, posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych. W okresie, będącym przedmiotem zapytania powiązania osobiste (centrum interesów życiowych) Wnioskodawcy były związane ze Stanami Zjednoczonymi, gdyż najbliższa rodzina tj. żona i syn w 2013 zamieszkiwali wraz z Wnioskodawcą w Stanach Zjednoczonych. Natomiast w odniesieniu do majątku Wnioskodawca posiada dom, samochód i rachunek bankowy w Polsce, natomiast w Stanach Zjednoczonych posiadał samochód i rachunek bankowy. Główne źródło dochodu położone było w Stanach Zjednoczonych. W Polsce Wnioskodawca przebywał na bezpłatnym urlopie na Politechnice. Wynagrodzenie w USA Wnioskodawca uzyskiwał z tytułu stażu podoktorskiego na uniwersytecie w ramach, którego wykonywał prace badawcze. Pobyt w USA związany był z wykonywaną tam pracą.

W stosunku do przedstawionego powyżej stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178),

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Stanów Zjednoczonych jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

W sytuacji, kiedy osoba fizyczna, może być uznana zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym każdego z umawiających się państw za osobę mającą w tych państwach miejsce zamieszkania, to dla wyeliminowania kolizji należy zastosować reguły określone w art. 4 umowy. Zgodnie z powyższym przepisem jeżeli, w znaczeniu artykułu 3, ustępu 1, punktów 7 i 8 niniejszej umowy osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, nie można przyjąć, że centrum interesów gospodarczych Wnioskodawcy zostało przeniesione do USA. Fakt pozostawienia majątku nieruchomego w Polsce, otwartego rachunku bankowego, niezbicie świadczy, że centrum zarządzania interesami gospodarczymi Wnioskodawcy pozostało w okresie pobytu w USA w Polsce. Dodatkowo Wnioskodawca w Polsce przebywa na bezpłatnym urlopie.

Mając na uwadze, że w USA Wnioskodawca nie jest traktowany jako rezydent podatkowy i nie podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Sam fakt, że Wnioskodawca przebywa w USA wraz z rodziną i uzyskuje tam dochody, nie przesądza o tym, że ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z tym krajem. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pobyt w USA związany był z wykonywaną tam pracą, zatem należy stwierdzić, że w Polsce Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy i podlega opodatkowaniu tutaj od całości swoich dochodów.

Stosownie do art. 17 ust. 1 ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego Umawiającego się Państwa jest zaproszona przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa, jego jednostkę administracyjną lub jej władzę terenową, przez uniwersytet lub inną uznaną instytucję dydaktyczną tego drugiego Umawiającego się Państwa na przewidywany okres nie przekraczający 2 lat celem nauczania lub uczestniczenia w pracach badawczych lub w obu celach na uniwersytecie lub innej uznanej instytucji dydaktycznej i jeżeli taka osoba przybywa do tego drugiego Umawiającego się Państwa przede wszystkim w tym celu, to jej dochód z pracy dydaktycznej lub badawczej na takim uniwersytecie lub instytucji dydaktycznej będzie wyłączony spod opodatkowania przez to drugie Umawiające się Państwo przez okres nie przekraczający 2 lat od dnia przyjazdu do tego drugiego Umawiającego się Państwa.

Zasada określona ww. przepisem nie będzie miała zastosowania do dochodu z badań, jeżeli takie badania nie są prowadzone w interesie publicznym, lecz przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści materialnych prywatnie przez określoną osobę lub osoby (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wynika ze stanu faktycznego zawartego we wniosku, w 2013 r. Wnioskodawca wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA), gdzie przebywał na postdocu w Houston. Wynagrodzenie w USA Wnioskodawca uzyskiwał z tytułu stażu podoktorskiego na uniwersytecie w ramach, którego wykonywał prace badawcze.

Powyższe oznacza, że dochody z prac badawczych będą opodatkowane wyłącznie w Polsce.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11a ust. 1 ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Stosownie do art. 44 ust. 3a ustawy podatkowej podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że dochody uzyskane w USA w 2013 r. Wnioskodawca powinien rozliczyć w Polsce na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.