IPPB4/4511-225/15-2/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego na podstawie porozumienia zwrotu poniesionych kosztów na remont mieszkania-jest prawidłowe.

W dniu 16 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego na podstawie porozumienia zwrotu poniesionych kosztów na remont mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2014 r. Wnioskodawczym zmuszona byłam opuścić lokal mieszkalny Nr 46 zajmowany przez Nią przez ostatnie 20 lat (od 1994 r.) o powierzchni 67 m² składający się z 2 pokoi, kuchni, przedpokoju i dwóch łazienek. Lokal ten w 1994 r. został przyznany Wnioskodawczyni przez ówczesnego pracodawcę i zajmowała go na podstawie umowy najmu zawartej z zakładem pracy na czas nieoznaczony. Następnie lokal ten z dniem 1 kwietnia 2010 r. został przekazany przez następcę prawnego OD do zasobów komunalnych - i nadal Wnioskodawczyni zajmowała go na podstawie tej samej umowy. W lokalu tym od chwili podpisania umowy najmu tj. od 1994 r. Wnioskodawczym ponosiła nakłady w celu dostosowania go do własnych potrzeb i podniesienia standardu lokalu z zamiarem wykupienia go na własność (podanie o wykupienie lokalu złożyła 3 sierpnia 2001 r.). Wnioskodawczyni nadmienia, że zakres prac przez Nią finansowanych obejmował np. wymianę instalacji kanalizacyjnej i wodociągowej, instalacji elektrycznej, przekładanie parkietu, wykonanie drugiej łazienki, zagospodarowanie kuchni - meble na wymiar, wykonanie szaf wnękowych w pokoju i przedpokoju). Niestety nagle w 2011 r. (bez jakichkolwiek wcześniejszych sygnałów) Zarząd powiadomił Wnioskodawczyni, że nieruchomość została przekazana byłym właścicielom (osobom fizycznym). Wkrótce jednak zmienili się właściciele nieruchomości i nieruchomość przeszła w ręce Spółki z o.o., a następnie w krótkim czasie przekazywana była do kolejnych spółek bądź też zmieniały się tylko ich nazwy (trudno się było w tym zorientować). Spółki te różnymi sposobami dążyły do pozbycia się Wnioskodawczyni i innych lokatorów z nieruchomości w tak atrakcyjnej lokalizacji (sprawy sądowe o podwyżkę opłat za lokal, odłączanie ogrzewania lokalu itp.). Pismem z 17 stycznia 2014 r. została Wnioskodawczyni wypowiedziana umowa najmu lokalu z zachowaniem 1 miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał z dniem 28 lutego 2014 r. Wypowiedzenie uzasadniono koniecznością przeprowadzenia prac remontowych i nadbudową kondygnacji. Po trudnych, nerwowych i stresujących negocjacjach z ówczesnym właścicielem nieruchomości - Wnioskodawczyni podpisała "Porozumienie". Zgodnie z tym "Porozumieniem" rozwiązana została umowa najmu lokalu i Wnioskodawczyni w terminie do 31 marca 2014 r. miała opróżnić i opuścić lokal i wydać go spółce. Spółka natomiast zobowiązała się do częściowego pokrycia wartości nakładów na lokal poczynionych przez Wnioskodawczyni... w wysokości 120 tys zł. Kwota 120 tysięcy złotych miała być wypłacona w 2 ratach. Obie strony z "Porozumienia" się wywiązały. Pieniądze (obie raty) Wnioskodawczyni otrzymała w marcu 2014 r. W związku z tym oraz wobec tego, że Wnioskodawczyni nie posiadała żadnego innego lokalu do zamieszkania zmuszona była do zakupu mieszkania, co też zrobiła w październiku 2014 r. Nabyła mieszkanie Nr 6 o powierzchni 47,44 m² składające się z pokoju z aneksem kuchennym, pokoju i łazienki mieszczące się w budynku wielomieszkaniowym e. Na okoliczność czego został sporządzony akt notarialny i pobrane wszystkie opłaty. Wydatki związane z zakupem pochłonęły całą otrzymaną kwotę 120 tys. zł, wszystkie oszczędności oraz dodatkowo Wnioskodawczyni zapożyczyła się w zakładzie pracy (pożyczka z zakładowego funduszu socjalnego na potrzeby mieszkaniowe) oraz u znajomych (kilkutysięczne kwoty), w 2015 r. zwróciła się do spółki Sp. z o.o. o wystawienie PIT-u na wypłaconą kwotę i otrzymała PIT-8C wystawiony przez "P" Sp. z o.o. (Wnioskodawczyni wydaje się że Sp. z o.o. jest spółką córką spółki P" Sp. z o.o.) w którym w pozycji 24 - Rodzaj przychodu wpisano "zwrot nakładów poniesionych na lokal" a w poz. 25 - Przychód wpisano 120 tys. zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana kwota stanowiąca zwrot nakładów poniesionych przez Wnioskodawczynię najemcę lokalu na wynajmowany lokal mieszkalny podlega obowiązkowi podatkowemu i czy powinna być wykazana w PIT.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Otrzymana kwota stanowiąca zwrot nakładów poniesionych w zajmowanym lokalu mieszkalnym nie podlega obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i nie wymaga wykazywania w deklaracji PIT. Z ogólnej definicji przychodów zawartej w ustawie wynika, że "opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot, pod warunkiem, że ów zwrot rzeczywiście odpowiada kwocie uprzednio poniesionych kosztów." Zwrot nakładów wcześniej poniesionych przez Wnioskodawczynię na lokal, w którym mieszkała 20 lat nie ma charakteru trwałego przysporzenia majątkowego, tj. Wni osko dawczyń i nie otrzymała żadnych realnych korzyści ekonomicznych. Otrzymane środki nie przysporzyły dodatkowych przychodów, lecz stanowią zwrot rzeczywiście wyłożonych środków na zajmowany lokal (gdyby nowy właściciel lokalu, który oglądał szczegółowo lokal uznał, że wysokość poniesionych nakładów jest niższa niż 1.20 tys zł to nigdy nie zgodziłby się na wypłatę takiej sumy). Lokal Wnioskodawczym zmuszona była opuścić a otrzymane środki przeznaczyć na zakup innego lokalu mieszkalnego. Nakłady ponoszone Wnioskodawczyni finansowała z dochodu ze stosunku pracy, który już był opodatkowany, a zaliczki na podatek dochodowy pobierane były systematycznie co miesiąc przez pracodawcę. Całą otrzymaną kwotę (ze wszystkimi oszczędnościami i pożyczkami) Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup mieszkania na własne potrzeby i to w tym samym roku podatkowym, w którym otrzymała zwrot nakładów poniesionych na lokal. Tak więc żadnych realnych korzyści nie uzyskała, a w końcowym rozliczeniu można powiedzieć, że jeszcze straciła gdyż musi pożyczone środki pieniężne na sfinansowanie zakupu lokalu mieszkalnego zwrócić wierzycielom (zakład pracy-pożyczka jest oprocentowana) z należnymi im odsetkami. Wiedząc, że lokal zajmowany przez Wnioskodawczynię nie będzie nigdy Jej własnością nie ponosiłaby tych nakładów a posiadane środki procentowałyby na lokatach terminowych czy też inaczej by je zainwestowała zamiast wydawać na zajmowany lokal. W tej sytuacji nie ma mowy o przychodzie i korzyściach ekonomicznych, a tym samym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania otrzymanych środków w PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności; kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła. Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. ma konkretny wymiar finansowy. Wobec tego do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów nakładów własnych poczynionych za inny podmiot, pod warunkiem, że ów zwrot rzeczywiście odpowiada kwocie uprzednio poniesionych nakładów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ponosiła nakłady w cełu dostosowania go do własnych potrzeb i podniesienia standardu wynajmowanego lokalu z zamiarem wykupienia go na własność. Wnioskodawczyni nadmienia, że zakres prac przez Nią finansowanych obejmował np. wymianę instalacji kanalizacyjnej i wodociągowej, instalacji elektrycznej, przekładanie parkietu, wykonanie drugiej łazienki, zagospodarowanie kuchni - meble na wymiar, wykonanie szaf wnękowych w pokoju i przedpokoju). Niestety nagle w 2011 r. Zarząd Mienia SP powiadomił Wnioskodawczynię, że nieruchomość została przekazana byłym właścicielom (osobom fizycznym). Wkrótce jednak zmienili się właściciele nieruchomości i nieruchomość przeszła w ręce Spółki z o.o., a następnie w krótkim czasie przekazywana była do kolejnych spółek bądź też zmieniały się tylko ich nazwy. Spółki te różnymi sposobami dążyły do pozbycia się Wnioskodawczyni i innych lokatorów z nieruchomości w tak atrakcyjnej lokalizacji. Pismem z 17 stycznia 2014 r. została Wnioskodawczyni wypowiedziana umowa najmu lokalu z zachowaniem 1 miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upływał z dniem 28 lutego 2014 r. Wypowiedzenie uzasadniono koniecznością przeprowadzenia prac remontowych i nadbudową kondygnacji. Po trudnych, nerwowych i stresujących negocjacjach z ówczesnym właścicielem nieruchomości -Wnioskodawczyni podpisała "Porozumienie". Zgodnie z tym "Porozumieniem" rozwiązana została umowa najmu lokalu i Wnioskodawczyni w terminie do 31 marca 2014 r. miała opróżnić i opuścić łokał i wydać go spółce. Spółka natomiast zobowiązała się do częściowego pokrycia wartości nakładów na lokal poczynionych przez Wnioskodawczynię w wysokości 120 tys zł. Kwota 120 tysięcy złotych miała być wypłacona w 2 ratach. Obie strony z "Porozumienia" się wywiązały. Pieniądze (obie raty) Wnioskodawczyni otrzymała w marcu 2014 r.

Zgodnie z powyższym podkreślić należy, że do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwoty uzyskanej z tytułu zwrotu, tj. faktycznych nakładów poczynionych na remont mieszkania. Zatem, jeżeli na podstawie zawartego z właścicielem mieszkania porozumienia wypłacona Wnioskodawczyni kwota w wysokości 120.000 zł faktycznie odpowiada - kosztom jakie poniosła ona w związku z przeprowadzonym remontem mieszkania (własność innego podmiotu), wówczas kwota ta nie stanowi po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania tej kwoty w zeznaniu rocznym.

Jednocześnie informuje się, że bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, na jakie cele przeznaczone zostały uzyskane przez Wnioskodawczynię środki pieniężne (np. zakup przyszłego, własnego mieszkania). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują bowiem żadnego zwolnienia kwot otrzymanych tytułem zwrotu nakładów poczynionych na wynajmowany lokal w związku z ich przeznaczeniem na nabycie mieszkania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.