IPPB4/4511-191/16-4/MS1 - Ustalenie możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na wymianę instalacji i pieca centralnego ogrzewania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2016 r. (data nadania 31 marca 2016 r., data wpływu 1 kwietnia 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-191/16-2/MS1 z dnia 24 marca 2016 r. (data nadania 25 marca 2016 r., data doręczenia 30 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na wymianę instalacji i pieca centralnego ogrzewania - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na wymianę instalacji i pieca centralnego ogrzewania.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 24 marca 2016 r. Nr IPPB4/4511-191/16-2/MS1 (data nadania 25 marca 2016 r., data doręczenia 30 marca 2016 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 30 marca 2016 r. (data nadania 31 marca 2016 r., data wpływu 1 kwietnia 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w terminie.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma 68 lat i posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności - umiarkowanym (07-S). W ubiegłym roku stan zdrowia Wnioskodawcy uległ znacznemu pogorszeniu. Wnioskodawca przebył ostre obustronne zapalenie płuc oraz rozległy zawał serca. Mimo intensywnego leczenia stan zdrowia pogarszał się. Okazało się, że konieczne jest przeprowadzenie operacji serca. Operacja została przeprowadzona w szpitalu, podczas której wszczepiono Wnioskodawcy bajpasy. W związku z ciężkim stanem zdrowia zostały ograniczone czynności życiowe Wnioskodawcy oraz możliwość wykonywania wielu prac niezbędnych w normalnym funkcjonowaniu. Pogarszający się stan zdrowia zmusił Wnioskodawcę do zmiany sposobu ogrzewania domu mieszkalnego. Wnioskodawca zamienił piec węglowy c.o. na piec gazowy, co bardzo ułatwia mu funkcjonowanie. Wnioskodawca nie musi ciągle schodzić do kotłowni, czyścić pieca, donosić opał, czy wynosić popiół. Stan zdrowia zabrania Wnioskodawcy dźwigania. Zmiana instalacji c.o. i pieca kosztowała Wnioskodawcę 7.500 zł. Częściowy zwrot kosztów poniesionych na wymianę instalacji c.o. byłby dla Wnioskodawcy bardzo korzystny ze względów zdrowotnych, ponieważ ponosi on duże wydatki związane z leczeniem i zakupem leków oraz rehabilitacją.

Pismem z dnia 30 marca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny o następujące informacje.

Zgodnie z orzeczeniem niepełnosprawność istnieje od 67-go roku życia to jest od 2014 r., zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 11 sierpnia 2015 r. Wydatek na wymianę pieca został poniesiony w listopadzie 2015 r. Prace związane ze zmianą pieca zostały rozpoczęte 9 listopada 2015 r., a zakończone 30 listopada 2015 r. Wydatki, o których mowa we wniosku w 100% Wnioskodawca poniósł sam. Nie zostały i nie zostaną sfinansowane ani dofinansowane z żadnego źródła w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć od podatku poniesione koszty na wymianę instalacji c.o. 7.500 zł), w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych (art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy), biorąc pod uwagę podpunkt tej ustawy w brzmieniu: adaptacja i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę stan zdrowia Wnioskodawcy oraz wykonywane prace związane ze zmianą pieca c.o. Wnioskodawca uważa, że powinna mu przysługiwać ulga rehabilitacyjna w związku z poniesionymi i kosztami (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy). Wnioskodawca uważa, za zasadne aby skorzystać z tej ulgi, gdyż posiada stopień niepełnosprawności - umiarkowany oraz poniósł koszty na wyposażenie budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zmiana instalacji c.o. była konieczna ze względu na stan zdrowia i rzeczywiści ułatwia Wnioskodawcy funkcjonowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Za wydatki na cele rehabilitacyjne w świetle art. 26 ust. 7a ww. ustawy uważa się wydatki poniesione na:

12. Leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy - wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym - ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

a. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności,

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w związku z ciężkim stanem zdrowia zostały ograniczone czynności życiowe Wnioskodawcy oraz możliwość wykonywania wielu prac niezbędnych w normalnym funkcjonowaniu. Pogarszający się stan zdrowia zmusił Wnioskodawcę do zmiany sposobu ogrzewania domu mieszkalnego. Wnioskodawca zamienił piec węglowy c.o. na piec gazowy, co bardzo ułatwia mu funkcjonowanie. Wnioskodawca nie musi ciągle schodzić do kotłowni, czyścić pieca, donosić opał, czy wynosić popiół. Stan zdrowia zabrania Wnioskodawcy dźwigania. Ponadto posiada orzeczenie o stopniu umiarkowanym niepełnosprawności. Wydatki, Wnioskodawca poniósł sam, nie zostały i nie zostaną one sfinansowane ani dofinansowane z żadnego źródła w jakiejkolwiek formie.

Jak wynika z art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując czy wydatki poniesione na montaż kotła gazowego wraz z kompletacją materiałów mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć "adaptacja" i "wyposażenie".

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu "adaptacja" to "przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku" (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast "wyposażenie" to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego - to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Należy zwrócić uwagę, że pojęcie "adaptacja" rozumieć należy jako "przystosowanie", które jednak niekoniecznie oznaczać musi "ulepszenie", czy "przekształcenie" zaistniałego stanu rzeczy - w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej. - wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11

Zatem dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

W związku z powyższym wydatki na zmianę instalacji c.o. i pieca jako wydatki na unowocześnienie systemu ogrzewania, stanowią zarówno wydatki na przystosowanie budynku mieszkalnego jak i jego wyposażenie odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawcy mającej związek z ograniczeniem czynności życiowych. Stan zdrowia Wnioskodawcy zabrania mu m.in. dźwigania.

Zatem wydatki poniesione na wymianę instalacji c.o. i pieca na gazowy, można uznać za wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. Z art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile faktycznie spełnione zostały pozostałe warunki określone w art. 26 ust. 7b, 7c, i 7d ww. ustawy.

W podobnej sprawie wypowiedział się również NSA w Szczecinie w wyroku z dnia 10 kwietnia 1997 r., sygn. akt SA/Sz 696/96, w którym stwierdził, że dokonanie adaptacji mieszkania do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu. Za trafny uznać należy pogląd wyrażony w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że wydatek związany z zastąpieniem ogrzewania piecowego ogrzewaniem centralnym gazowym jest wydatkiem poniesionym na modernizację mieszkania, czyli na jego unowocześnienie, przy czym między pojęciem modernizacji a pojęciem adaptacji lub wyposażenia mieszkania nie można stawiać znaku równości. Nie oznacza to jednak wcale, że unowocześnienie (modernizacja) mieszkania np. przez zmianę systemu ogrzewania nie może być równoznaczne z przystosowaniem (adaptacją) tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcje czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Coś, co dla podatnika pełnosprawnego stanowi tylko unowocześnienie jego mieszkania, dla podatnika niepełnosprawnego może stanowić przystosowanie tego mieszkania lub jego wyposażenie podyktowane jego potrzebami jako osoby niepełnosprawnej. O tym zatem, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia (np. w ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego ogrzewania węglowego) stanowi tylko jego modernizację, czy też jest podyktowane celami rehabilitacyjnymi, decydują potrzeby podatnika (lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu) wynikające z jego niepełnosprawności. Ocena zatem, czy dany wydatek "mieszkaniowy" jest podyktowany tylko potrzebą remontu mieszkania (zachowania jego dotychczasowej substancji) lub jego modernizacją/unowocześnieniem/ czy też potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu i zmierza do zaspokojenia tych potrzeb, powinna się dokonać nie tylko przez ocenę charakteru zmian dokonanych w szeroko rozumianej substancji mieszkaniowej, ale przede wszystkim przez pryzmat potrzeb, którymi zmiany te zostały podyktowane. Analogiczny pogląd wyraził również WSA w Łodzi w wyroku z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 547/11.

Jednocześnie należy wskazać, że wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, nie muszą mieć indywidualnego charakteru.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, iż nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg "indywidualnego przeznaczenia" w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa podatkowego, należy wskazać, ze Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia poniesionych wydatków na wymianę instalacji c.o. w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Z ww. względów stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.