IPPB4/4511-179/15-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 5 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wypłaconego odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 29 stycznia 2014 r., po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2014 r., na rozprawie sprawy z powództwa Anny F. (Wnioskodawczyni) przeciwko P. z ograniczoną odpowiedzialnością w P., o odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę, zasądzono od pozwanej P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na rzecz powódki Anny F. kwotę 7.820,31 zł (siedem tysięcy osiemset dwadzieścia złotych trzydzieści jeden groszy) tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę. Sąd Rejonowy, nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2.606,77 zł (dwa tysiące sześćset sześć złotych siedemdziesiąt siedem groszy). Po złożeniu wniosku i otrzymaniu klauzuli wykonalności, Wnioskodawczyni przekazała sprawę Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym. Zgodnie z pismem z dnia 18 lutego 2014 r., Komornik zajął wierzytelność na kwotę 2.606,77 zł, przelewając ją na wskazane konto bankowe.

Dnia 6 sierpnia 2014 r. Sąd Okręgowy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2014 r. w W. sprawy: z powództwa Anny F. przeciwko P. Sp. z o.o., o odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 29 stycznia 2014 r., oddalił apelację. W piśmie z dnia 12 sierpnia 2014 r. Komornik Sądowy poinformował Wnioskodawczynię o wszczęciu egzekucji i zajęciu wierzytelności na pozostałą zasadzoną w wyroku Sądu kwotę, w wysokości: 5.213,54 zł (pięć tysięcy dwieście trzynaście złotych, pięćdziesiąt cztery groszy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota przyznanego przez Sąd odszkodowania (7.820,31 zł) za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę, stanowi kwotę wolną od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1996 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego są:

(...)

Zgodnie z ww. zapisami ustawy Wnioskodawczyni uważa, że zasądzona kwota odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę, stanowi kwotę wolną od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Takim przychodem jest również przedmiotowa kwota pieniężna, wynikająca z ugody sądowej.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Nowe brzmienie przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Z treści wniosku wynika, że wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 29 stycznia 2014 r. zasądzono od byłego pracodawcy na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 7.820,31 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę. Sąd ten nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2.606,77 zł. Po złożeniu wniosku i otrzymaniu klauzuli wykonalności, Wnioskodawczyni przekazała sprawę Komornikowi Sądowemu. Zgodnie z pismem z dnia 18 lutego 2014 r., Komornik zajął wierzytelność na kwotę 2.606,77 zł, przelewając ją na wskazane konto bankowe. W dniu 6 sierpnia 2014 r. Sąd Okręgowy orzekł o oddaleniu apelacji wniesionej przez byłego pracodawcy od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 29 stycznia 2014 r. W piśmie z dnia 12 sierpnia 2014 r. Komornik Sądowy poinformował Wnioskodawczynię o wszczęciu egzekucji i zajęciu wierzytelności na pozostałą zasądzoną w wyroku Sądu kwotę, w wysokości: 5.213,54 zł.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Kwestie zasad i podstawy do wypłaty odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień art. 45 § 1 ustawy - Kodeks pracy, w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. W myśl art. 45 § 2 ustawy - Kodeks pracy, sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 45 ustawy - Kodeks pracy, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia (art. 471 ustawy - Kodeks pracy).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że odszkodowanie przysługujące Wnioskodawczyni w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę jest więc odszkodowaniem otrzymanym na podstawie wyroku sądowego, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy, tj. Kodeksu pracy i równocześnie odszkodowanie to nie zostało wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a-g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wypłacone na podstawie wyroku sądowego odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.