IPPB4/4511-1380/15-4/MS2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2016 r. (data nadania 17 lutego 2016 r., data wpływu 18 lutego 2016 r.) na wezwanie z dnia 5 lutego 2016 r. Nr IPPB4/4511-1380/15-2/MS2 (data nadania 5 lutego 2016 r., data doręczenia 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 5 lutego 2016 r. Nr IPPB4/4511-1380/15-2/MS2 (data nadania 5 lutego 2016 r., data doręczenia 15 lutego 2016 r.) tutejszy Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 15 lutego 2016 r. (data nadania 17 lutego 2016 r., data wpływu 18 lutego 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni udział w wysokości 1/2 (jednej drugiej) części w nieruchomości oznaczonej jako działka gruntu numer 35 (trzydzieści pięć) nabyła będąc panną od ojca w oparciu o umowę darowizny sporządzoną przed asesorem notarialnym, zastępcą Notariusza w dniu 22 marca 2007 r., za numerem Repertorium A. Kopia aktu notarialnego stanowi załącznik do niniejszego wniosku. Zgodnie z załączoną kopią zaświadczenia wydanego w dniu 13 października 2015 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego zaświadczył, że w dniu 22 marca 2007 r. aktem notarialnym Repertorium A. została zawarta umowa darowizny, mocą której Jerzy P. darował córce Monice P. udział wynoszący 1/2 (jedną drugą) części niezabudowanej działki gruntu, oznaczonej numerem 35 (trzydzieści pięć) w obrębie ewidencyjnym, o powierzchni 997 m². Wyżej wymienione nabycie jest zwolnione z podatku na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 85, z późn. zm.). Nieruchomość oznaczona jako działka gruntu 35 (trzydzieści pięć) została podzielona na dwie działki: działkę numer 35/1 (trzydzieści pięć przez jeden) o powierzchni 0,0499 ha i działkę numer 35/2 (trzydzieści pięć przez dwa) o powierzchni 0,0478 ha na podstawie ostatecznej Decyzji Nr 5/10 wydanej w dniu 9 marca 2010 r. przez Prezydenta Miasta, zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości. Następnie udział w wysokości 1/2 (jednej drugiej) części w wyżej opisanej nieruchomości (działkę numer 35/1) Wnioskodawczyni nabyła będąc panną w oparciu o umowę zniesienia współwłasności sporządzoną przed Notariuszem w dniu 30 kwietnia 2010 r., za numerem Repertorium A. i do chwili obecnej pozostaje w tym stanie cywilnym. Kopia aktu notarialnego stanowi załącznik do niniejszego wniosku. Zgodnie z załączoną kopią zaświadczenia wydanego w dniu 9 listopada 2015 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego zaświadczył, że w dniu 30 kwietnia 2010 r. aktem notarialnym Repertorium A. w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości obejmującej działkę gruntu numer 35 (trzydzieści pięć), o powierzchni użytkowej 997 m², obręb, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność udział 1/2 części wyżej wymienionej nieruchomości stanowiącą działkę gruntu numer 35/1 (trzydzieści pięć przez jeden). Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat. Wartość udziału w nieruchomości, który przypadł Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku objętym współwłasnością. Zgodnie z opinią rzeczoznawcy wartość działki po podziale uległa pomniejszeniu. Wyżej wymienione nabycie jest zwolnione z podatku na podstawie art. 4a i art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. poz. 768). W oparciu o umowę sprzedaży sporządzoną przed notariuszem w dniu 20 listopada 2015 r., za numerem Repertorium A. Wnioskodawczyni sprzedała opisaną powyżej niezabudowaną nieruchomość oznaczoną jako działka gruntu numer 35/1 (trzydzieści pięć przez jeden), objętą księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych Krzysztofowi i Małgorzacie małżonkom K. za kwotę 660.000 zł (sześćset sześćdziesiąt tysięcy złotych). Kopia aktu notarialnego stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, za datę pierwotnego nabycia nieruchomości powinno się uznać datę 22 marca 2007 r., to jest datę darowizny... W konsekwencji odpłatne zbycie nieruchomości z dnia 20 listopada 2015 r. nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli nie podlega opodatkowaniu, gdyż nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Natomiast jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się bowiem zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W taki sam sposób obowiązujące przepisy prawa zinterpretowała Izba Skarbowa w Katowicach (Interpretacja indywidualna z dnia 19 września 2011 r. sygn. IBPBII/2/415-730/11/AK) oraz Izba Skarbowa w Bydgoszczy (Interpretacja indywidualna z dnia 19 września 2007 r. sygn. ITPB1/415-119/07/1B).

W przypadku Wnioskodawczyni zniesienie współwłasności dokonane na mocy umowy zniesienia współwłasności sporządzonej przed Notariuszem w dniu 30 kwietnia 2010 r. zostało dokonane bez spłat i dopłat.

Udział Wnioskodawczyni w gruncie, zgodnie z zapisem w akcie notarialnym stanowił wciąż 1/2 nieruchomości, niemniej jednak ilość metrów kwadratowych, które przypadły Wnioskodawczyni po podziale stała się nieznacznie większa. Różnica ta wynikała z konieczności podziału nieruchomości w taki sposób, aby szerokość obu działek pozostała jednakowa, gdyż było to warunkiem do zgodnego z przepisami wybudowania domu w zabudowie bliźniaczej (wymagana minimalna szerokość działki niezbędna do wybudowania budynku wynosiła 12,5 m). Planowana inwestycja budowlana w przypadku ww. nieruchomości nie została zrealizowana.

W konsekwencji po zniesieniu współwłasności działka nr 35/1 która przypadła Wnioskodawczyni w udziale miała powierzchnię 499 m². Pomimo zaistniałej sytuacji wartość nieruchomości nie uległa zwiększeniu. Przy tej ocenie Wnioskodawczyni opiera się na decyzji rzeczoznawcy majątkowego sporządzonej w dniu 21 lutego 2011 r. na wniosek Prezydenta Miasta. Na dowód Wnioskodawczyni załącza kopię Decyzji o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia opłaty adiencenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek podziału z dnia 14 stycznie 2013 r.

Zgodnie z wyceną rzeczoznawcy wartość nieruchomości przed podziałem wynosiła 1.289.239,00 PLN, co daje wartość 1.319,59 PLN za m². Udział Wnioskodawczyni w nieruchomości przed podziałem wynosił 488,5 m², co daje łączną wartość 644.619,50 PLN. Po podziale nieruchomości wartość nieruchomości uległa obniżeniu i wyniosła 1.233.629,00 PLN, co daje wartość 1.262,67 PLN za m². Udział Wnioskodawczyni w nieruchomości po podziale wynosił 499 m², co daje łączną wartość 630.072,50 PLN. Tak więc w wyniku zniesienia współwłasności wartość nieruchomości uległa obniżeniu o 14.547 PLN.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie, w opinii Wnioskodawczyni pierwotne nabycie wyżej opisanej nieruchomości miało miejsce w dniu 22 marca 2007 r. Zniesienia współwłasności przeprowadzone w dniu 30 kwietnia 2010 r. nie powinno być traktowane jako nabycie. W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości przeprowadzona w dniu 20 listopada 2015 r. nie podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, Wnioskodawczyni udział w wysokości 1/2 części w nieruchomości oznaczonej jako działka gruntu numer 35 nabyła będąc panną od ojca w oparciu o umowę darowizny w dniu 22 marca 2007 r. Nieruchomość oznaczona jako działka gruntu 35 została podzielona na dwie działki: działkę numer 35/1 o powierzchni 0,0499 ha i działkę numer 35/2 o powierzchni 0,0478 ha na podstawie ostatecznej Decyzji wydanej w dniu 9 marca 2010 r. Następnie udział w wysokości 1/2 części w wyżej opisanej nieruchomości (działki numer 35/1) Wnioskodawczyni nabyła będąc panną w oparciu o umowę zniesienia współwłasności w dniu 30 kwietnia 2010 r. i do chwili obecnej pozostaje w tym stanie cywilnym. W wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości obejmującej działkę gruntu numer 35 Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność udział 1/2 części wyżej wymienionej nieruchomości stanowiącą działkę gruntu numer 35/1. Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat. Wartość udziału w nieruchomości, który przypadł Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku objętym współwłasnością. Zgodnie z opinią rzeczoznawcy wartość działki po podziale uległa pomniejszeniu. W oparciu o umowę sprzedaży w dniu 20 listopada 2015 r., Wnioskodawczyni sprzedała opisaną powyżej niezabudowaną nieruchomość oznaczoną jako działka gruntu numer 35/1.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego - przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem Wnioskodawczyni bez wątpienia nabyła w drodze darowizny w 2007 r. udział w nieruchomości Nr 35. Nieruchomość ta została została podzielona na dwie działki: działkę numer 35/1 i działkę numer 35/2. Następnie udział w wysokości #189; części w wyżej opisanej nieruchomości (działki numer 35/1) Wnioskodawczyni nabyła w 2010 r. w wyniku zniesienia współwłasności.

Należy wyjaśnić, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu - współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu - każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza, to że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wobec powyższego wyjaśnienia dla celów podatku dochodowego bieg terminu pięcioletniego dla udziału w nieruchomości (nieruchomościach), nabytego ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności.

Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku zniesienia współwłasności otrzymała na wyłączną własność działkę o Nr 35/1. Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat. Wartość działki Nr 35/1, która przypadła Wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku objętym współwłasnością.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego uznać należy, że w sytuacji, gdy wartość nieruchomości otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w wartości udziału jaki Wnioskodawczyni przysługiwał przed zniesieniem współwłasności, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, za datę nabycia nieruchomości przyjąć należy datę nabycia darowizny, tj. 22 marca 2007 r. Zatem jej sprzedaż dokonana w 2015 r. nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, bowiem zostanie dokonana po upływie okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wyjaśnić, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Zatem tutejszy organ nie dokonuje oceny stanowiska w odniesieniu do kwot wskazanych we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.