IPPB4/4511-1356/15-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2015 r. (data wpływu 23 listopada 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 16 grudnia 2015 r. (data nadania 17 grudnia 2015 r., data wpływu 18 grudnia 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-1356/15-2/MS z dnia 2 grudnia 2015 r. (data nadania 3 grudnia 2015 r., data doręczenia 11 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-1356/15-2/MS z dnia 2 grudnia 2015 r. (data nadania 3 grudnia 2015 r., data doręczenia 11 grudnia 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, sprecyzowanie pytania, które winno dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy oraz być powiązane z przepisami prawa podatkowego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 16 grudnia 2015 r. (data nadania 17 grudnia 2015 r., data wpływu 18 grudnia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2005 r. Wnioskodawca z żoną nabyli dwa lokale mieszkalne w miejscowości N. Jedno z nich, mieszczące się pod adresem ul. Z. w marcu 2005 r. (lokal mieszkalny Nr 1), drugie pod adresem ul. Z. w grudniu 2005 r. (lokal mieszkalny Nr 2). Ustrojem obowiązującym wówczas w małżeństwie Wnioskodawcy była współwłasność ustawowa. Wnioskodawca z żoną był zameldowany w lokalu mieszkalnym Nr 1 nabytym w 2005 r. W dniu 16 września 2014 r. Wnioskodawca zawarł z małżonką dwie umowy notarialne: umowę majątkową małżeńską, którą ustanowili rozdzielność majątkową oraz umowę o podział majątku. W wyniku podziału majątku Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego Nr 1 zakupionego w marcu 2005 r. Podziałowi majątku nie towarzyszyły żadne spłaty ani wypłaty. W kwietniu 2015 r. Wnioskodawca rozwiódł się. W dniu 18 czerwca 2015 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny, którego był właścicielem.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że w skład majątku dorobkowego wchodziły ww. lokale mieszkalne, nieruchomość zabudowana o obszarze 0,0542 położona w miejscowości J., gmina K. Te same i tylko te składniki podlegały podziałowi majątku. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku (lokalu mieszkalnego) mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. Podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty. W dniu 30 marca 2005 r. Wnioskodawca z żoną nabyli do majątku wspólnego lokal mieszkalny. Na skutek podziału majątku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem tego lokalu mieszkalnego w dniu 16 września 2014 r. Ten lokal mieszkalny Wnioskodawca sprzedał w dniu 18 czerwca 2015 r. i nie zamierza przeznaczyć środków z jego sprzedaży na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku ze sprzedażą lokalu mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego przypadek znajduje odzwierciedlenie w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Lokal mieszkalny Wnioskodawca nabył z małżonką do majątku wspólnego w 2005 r. Na skutek podziału majątku we wrześniu 2014 r. Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem lokalu mieszkalnego. Podział majątku był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty ani dopłaty. Dokonując podziału majątku wspólnego Wnioskodawca z małżonką dokonał dokładnego rozliczenia tego majątku po połowie, w wyniku czego żadne z nich nie nabyło żadnego przysporzenia majątkowego. Ponadto wspólność ustawowa jest współwłasnością bezudziałową, w związku z czym prawo własności nieruchomości dotyczy całości nieruchomości.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że datą nabycia przez Niego lokalu mieszkalnego jest data nabycia go do majątku wspólnego, czyli marzec 2005 r., a nie data podziału majątku. W związku z tym, minął okres 10 lat od daty nabycia mieszkania do daty jego sprzedaży i nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu, nie powstało więc zobowiązanie podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział majątku nie jest ekwiwalenty w naturze lub wartość otrzymanej nieruchomości lub prawa przekracza udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Stąd wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. Powyższych ustaleń należy bezwzględnie dokonać w oparciu o obiektywne kryteria, czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków lub na dzień orzeczenia sądu o podziale majątku wspólnego, a nie według subiektywnego przekonania małżonków.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2005 r. Wnioskodawca z żoną nabyli dwa lokale mieszkalne. Ustrojem obowiązującym wówczas w małżeństwie Wnioskodawcy była współwłasność ustawowa. W dniu 16 września 2014 r. Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę majątkową małżeńską, którą ustanowili rozdzielność majątkową oraz umowę o podział majątku. W wyniku podziału majątku dokonanego w dniu 16 września 2014 r. Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego Nr 1 zakupionego w marcu 2005 r. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku (lokalu mieszkalnego) mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. Podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty. Na skutek podziału majątku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem tego lokalu mieszkalnego. Lokal ten Wnioskodawca sprzedał w dniu 18 czerwca 2015 r.

Skoro zatem wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim i poza ten udział nie wykraczała, podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty ani dopłaty, to za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości należy przyjąć 2005 r., czyli rok, w którym małżonkowie nabyli ją do majątku wspólnego. W konsekwencji przychód z tytułu zbycia nieruchomości nie będzie podlegać w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym miało miejsce nabycie.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.