IPPB4/4511-1138/15-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2015 r. (data wpływu do tut. organu 5 października 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 listopada 2015 r. (data nadania 2 listopada 2015 r., data wpływu 4 listopada 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-1138/15-2/MS z dnia 21 października 2015 r. (data nadania 21 października 2015 r., data doręczenia 27 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania dochodów ze sprzedaży nieruchomości w sytuacji przeznaczenia przychodu ze sprzedaży na zakup trwale umiejscowionej szafy wnękowej, lustra łazienkowego wklejonego w ścianę, kosztów związanych z zaciągnięciem kredytu hipotecznego oraz miejsca postojowego i komórki lokatorskiej znajdujących się w tym samym budynku co nabywany lokal mieszkalny,

* prawidłowe - w pozostałej części.

W dniu 5 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-1138/15-2/MS z dnia 21 października 2015 r. (data nadania 21 października 2015 r., data doręczenia 27 października 2015 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawczynię o przedstawienie jednoznacznego i kompletnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w odniesieniu do zadanego pytania.

Pismem z dnia 2 listopada 2015 r. (data nadania 2 listopada 2015 r., data wpływu 4 listopada 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W marcu 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców w formie darowizny lokal mieszkalny, który sprzedała w styczniu 2015 r. za 320 tys. zł. Całą kwotę Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe przed upływem 2 lat. W lutym 2015 r. Wnioskodawczyni podpisała wraz z mężem notarialnie umowę przedwstępną z deweloperem na zakup nowej nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską. Wartość nieruchomości wynosi 396 tys. zł. Planowane zakończenie budowy przypada na sierpień 2016 r., a ostateczne podpisanie aktu własności potwierdzonego notarialnie ma nastąpić do końca 2016 r. Część kwoty ze sprzedaży mieszkania (ok. 25 tys. zł) Wnioskodawczyni z mężem chce przeznaczyć na zakup elementów stałych mieszkania, takich jak: podłogi, drzwi, płytki, farby, sanitariaty. Brakująca kwota będzie pochodziła z kredytu hipotecznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy można uznać niżej wymienione wydatki jako wydatki na własne cele mieszkaniowe.

2. Czy można wydatkować pieniądze na zakup elementów stałych (płytki, drzwi, podłogi, farby, sanitariaty) mając podpisaną notarialnie umowę przedwstępna z deweloperem po odbiorze kluczy od mieszania, czy trzeba czekać aż do podpisania aktu własności.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym pod pojęciem własne cele mieszkaniowe nie określają jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. Wymienione pojęcie rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji. Skoro tak, to przy rozpatrywaniu zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można posłużyć się ogólnymi definicjami remontu lub przebudowy i na ich podstawie określić, które wydatki będą zwolnione z opodatkowania. Wykonanie w mieszkaniu ścianek i zabudowanie powstałych wnęk półkami można potraktować jako przebudowę korytarza lub pokoju sypialnego. Wnioskodawczyni uważa również, że przyklejone lustro na ścianie w łazience w miejsce płytek można zaliczyć do stałego wyposażenia. Włączniki i gniazdka są niezbędnym elementem zakończenia instalacji elektrycznej w mieszkaniu. Sufit podwieszany z wbudowanym na stałe oświetleniem jest potrzebną przebudową części kuchennej, w której nie ma żadnego okna. Wnioskodawczyni uważa również, że wszelkie wydatki związane z zakupem materiałów budowlanych takich jak: farby, płytki, kleje, podłogi, drzwi i sanitariaty można zakupić przed podpisaniem aktu własności, mając notarialnie podpisaną umowę przedwstępną, w której wyznaczony jest ostateczny termin podpisania aktu własności oraz termin płatności za nieruchomość. Płatność ma być dokonana przed odbiorem kluczy od mieszkania, który planowany jest w lipcu lub sierpniu 2016 r. Wideodomofon jest montowany przez dewelopera, jego koszt zostanie doliczony do ceny mieszkania jako elemnt stały, więc powinien być uznany jako wydatek na cel mieszkaniowy. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a zakup miejsca postojowego i komórki lokatorskiej traktowany jest jako procentowy udział w nieruchomości i gruncie, na którym stoi budynek, więc można uznać to jako wydatek na własny cel mieszkaniowy. Wnioskodawczyni uważa także, że pieniądze wydatkowane na wzięcie kredytu hipotecznego - koszta bankowe (wycena mieszkania, prowizja banku, ubezpieczenie mieszkania), które są niezbędne do otrzymania kredytu, powinny zostać zaliczone do wydatków na cele mieszkaniowe, czyli kosztów zakupu mieszkania. Zakup sanitariatów jest niezbędnym elementem każdego mieszkania, więc pieniądze przeznaczone na ich zakup powinny być zwolnione z podatku.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w marcu 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców w formie darowizny lokal mieszkalny, który sprzedała w styczniu 2015 r. Całą kwotę Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe przed upływem 2 lat. W lutym 2015 r. Wnioskodawczyni podpisała wraz z mężem notarialnie umowę przedwstępną z deweloperem na zakup nowej nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym i komórką lokatorską. Planowane zakończenie budowy przypada na sierpień 2016 r., a ostateczne podpisanie aktu własności potwierdzonego notarialnie ma nastąpić do końca 2016 r. Część kwoty ze sprzedaży mieszkania Wnioskodawczyni z mężem chce przeznaczyć na zakup elementów stałych mieszkania, takich jak: podłogi, drzwi, płytki, farby, sanitariaty.

W związku z powyższym nabycie przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło w drodze darowizny w 2012 r.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z uwagi na fakt, że nabycie sprzedanej nieruchomości nastąpiło w 2012 r. dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Z kolei nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 cytowanej ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6f ww. ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 omawianej ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 30 ustawy przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Powyższy zapis ma zapobiegać kumulowaniu ulg i podwójnemu odliczaniu tych samych kwot.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie "własne cele mieszkaniowe" podatnika. Katalog wydatków stanowiących "własne cele mieszkaniowe" podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy za wydatki na własne cele mieszkaniowe, mogą uznać uznane następujące wydatki: trwale umiejscowiona szafa wnękowa w wybudowanej specjalnie pod nią wnęce, lustro łazienkowe wklejane w ścianę, sufit podwieszany z wbudowanym oświetleniem, włączniki światła i gniazdka elektryczne, wideodomofon montowany przez dewelopera, koszty związane z wzięciem kredytu hipotecznego, tj. wycena mieszkania przez rzeczoznawcę z banku, prowizja banku, ubezpieczenie mieszkania, miejsce postojowe i komórka lokatorska w tym samym budynku co mieszkanie jako procentowy udział w nieruchomości, na jednym akcie notarialnym z mieszkaniem, a także czy można wydatkować pieniądze na zakup elementów stałych (płytki, drzwi, podłogi, farby, sanitariaty) mając podpisaną notarialnie umowę przedwstępna z deweloperem po odbiorze kluczy od mieszania, czy trzeba czekać aż do podpisania aktu własności.

Ustosunkowując się do podanych przez Wnioskodawczynię wydatków i możliwości zaliczenia ich do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "budowa", czy też "remont", zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Z treści art. 3 pkt 6 ww. ustawy wynika, że poprzez sformułowanie "budowa" należy rozumieć wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Przepis art. 3 pkt 8 ww. ustawy stanowi, że poprzez "remont" należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z powyższej definicji wynika, że za wydatki remontowe należy uznać tylko te roboty budowlane, które zostały dokonane po oddaniu budynku (lokalu) do użytkowania, gdyż remontu budynku (lokalu) nie można utożsamiać z jego wybudowaniem. Remont może być przeprowadzony po uprzednim wybudowaniu budynku (lokalu) mieszkalnego. W przeciwnym wypadku nie istnieje przedmiot remontu. Nie można remontować czegoś, co nie zostało jeszcze wybudowane. Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w przepisach prawa budowlanego, jak i w ustawie, na gruncie której pojęcie budowy występuje niezależnie od pojęcia remontu.

Za "remont" uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Odnośnie natomiast określenia pojęcia "modernizacja" zauważyć należy, że zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i ustawa prawo budowlane nie zawierają definicji modernizacji. Według Słownika Współczesnego Języka Polskiego "modernizacja" oznacza - unowocześnienie czegoś przez wymianę starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania. Z kolei z ugruntowanego piśmiennictwa i orzecznictwa wynika, że modernizacja to unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uzyskanych ze zbycia środków wyłącznie na cele mieszkaniowe podatnika określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie przesłanki, o których mówi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają być przez podatnika spełnione łącznie, jeśli chce korzystać ze zwolnienia regulowanego tym przepisem. Elementarna przesłanka dotyczy zaś pochodzenia środków, z których ponoszone mają być wydatki na własne cele mieszkaniowe podatnika. Nie budzi żadnych wątpliwości, że wydatkowany na własne cele mieszkaniowe ma być przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości. A więc nie jakikolwiek przychód pozyskany z jakiegokolwiek źródła, ale środki uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości. Warunek ten zdaje się pozostawać poza jakimkolwiek sporem. Skoro zwolnienie ma dotyczyć przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, to jest oczywiste, że wydatkowanie ma dotyczyć tych właśnie przychodów. Dzięki temu, że podatnik wydatkuje ten przychód na własne cele mieszkaniowe spełni zamierzenie ustawodawcy, który rezygnuje z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na rzecz wspierania dążenia podatnika do zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych. Ustawodawca nie rezygnuje z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia, który nie został przez podatnika wydatkowany w sposób o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu tego wynika również warunek czasu, w którym środki z odpłatnego zbycia mają zostać wydatkowane. Nie sposób uznać za wydatki na własne cele mieszkaniowe wydatków poniesionych przed dniem odpłatnego zbycia nieruchomości skoro przepis wskazuje precyzyjnie, że jednym z warunków zastosowania ww. ulgi jest wydatkowanie przychodu począwszy od dnia odpłatnego zbycia. Tym samym dla obliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania uwzględnione mogą być jedynie wydatki poniesione najwcześniej w dniu odpłatnego zbycia nieruchomości. Zwrot "począwszy od" wyraża w swoim znaczeniu pierwszy moment od jakiego można dokonać określonych czynności lub podjąć określone działanie.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe - zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, Wnioskodawczyni może zaliczyć wydatki poniesione na: sufit podwieszany z wbudowanym oświetleniem, włączniki światła i gniazdka elektryczne. Zakres zwolnienia obejmował będzie także założenie wideodomofonu montowanego przez dewelopera, gdy jest on konstrukcyjnie związany z budynkiem. Przy czym wideodomofon ten winien być również integralnie związany z budynkiem, wbudowany w konstrukcję budynku na stałe.

Natomiast nie będą stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe wydatki poniesione na montaż szafy wnękowej w wybudowanej specjalnie pod nią wnęce. Wydatki te stanowią bowiem wydatki na zakup wyposażenia mieszkania i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo - budowlanymi. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05. Wykonanie zabudowy stałej nie jest zatem wydatkiem związanym z budową (remontem) budynku. Stanowisko, że wykonanie zabudowy stałej polegającej na wyposażeniu mieszkania w komplet mebli, w tym w szafy wnękowe, wykonanych na zamówienie, nie jest wydatkiem związanym z remontem lokalu potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Go 3/13.

Nie podlega również przedmiotowemu zwolnieniu wydatek poniesiony na lustro łazienkowe wklejone w ścianę. Wydatek ten również stanowi wydatek na zakup wyposażenia i jako taki nie może być traktowany na równi z wydatkami na remont, czy też budową lokalu mieszkalnego. Nie stanowią wydatku na własne cele mieszkaniowe także koszty związane z zaciągnięciem kredytu hipotecznego, tj. wycena mieszkania przez rzeczoznawcę z banku, prowizja banku oraz ubezpieczenie mieszkania. Wydatki te wynikają wyłącznie z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a bankiem. Wydatki te związane wyłącznie z uzyskaniem kredytu są wydatkiem dodatkowym, a nie kwotą kredytu. Wysokość kapitału kredytu to wysokość kwoty kredytu na budowę lokalu mieszkalnego, a nie wydatków jakie kredytowi towarzyszą. W żadnym więc wypadku wydatki te nie stanowią wydatku na własne cele mieszkaniowe. Dlatego też Wnioskodawczyni nie może wydatków związanych z zaciągnięciem kredytu hipotecznego traktować jako wydatków na własne cele mieszkaniowe, gdyż wydatki te nie zostały przez ustawodawcę wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy - przepis ten wymienia tylko spłatę kredytu i odsetek.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawczyni jest również kwestia ustalenia, czy wydatki poniesione na zakup miejsca postojowego oraz komórki lokatorskiej (znajdujących się w tym samym budynku co nabywany lokal mieszkalny jako procentowy udział w nieruchomości w lokalu mieszkalnym) stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem. Oznacza to, że podatnik, który dokonał sprzedaży nieruchomości i uzyskał z tego tytułu dochód może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przeznaczając uzyskane środki na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. Wydatek taki stanowić może bowiem jeden z własnych celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Przepis ten wymienia jednak wyłącznie lokal mieszkalny oraz grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu związane z tym lokalem. W przepisie nie ma mowy o innych pomieszczeniach lub miejscach, nawet jeśli znajdują się w tym samym budynku co lokal mieszkalny. Miejsce ich położenia nie czyni z nich lokalu mieszkalnego, a tylko ten wymienił w katalogu wydatków ustawodawca.

Organ w żadnym wypadku nie kwestionuje celowości posiadania miejsca parkingowego, a jedynie pragnie zauważyć, że w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wymienił miejsca parkingowego. Miejsce parkingowe jakkolwiek przynależne jest do lokalu mieszkalnego, to jednak w żadnym wypadku nie jest lokalem mieszkalnym, a więc nie służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Celem ustawodawcy były preferencje dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych podatników, a nie zapewnienia im wygody przy parkowaniu samochodów. Miejsce parkingowe ma zapewnić Wnioskodawczyni komfort parkowania pojazdu w pobliżu miejsca zamieszkania i żadną miarą nie da się dowieść, że jego zakup jest równoznaczny z zakupem lokalu mieszkalnego, o którym mowa w zwolnieniu, nie sposób też odnaleźć w tym wydatku charakteru mieszkalnego, który przyświeca wydatkom określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie dochodu ze zbycia nieruchomości wydatkowanego na zakup komórki lokatorskiej, to dałby temu wyraz w treści ww. przepisu. W związku z nieuwzględnieniem ww. wydatku w katalogu zawartym w powyższym przepisie nie może on zostać uznany za wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe. Dlatego też przy obliczaniu omawianego zwolnienia Wnioskodawczyni nie może uwzględnić także wydatku, który został przeznaczony na zakup komórki lokatorskiej.

Odnosząc się natomiast do przychodu ze sprzedaży w 2015 r. lokalu mieszkalnego wydatkowanego w ustawowym terminie na zakup elementów stałych mieszkania, tj. podłóg, drzwi, płytek, farb, sanitariatów wskazać należy, że warunek do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zostanie spełniony, jeżeli w terminie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, zostanie zawarta umowa, w formie aktu notarialnego, przenosząca na rzecz Wnioskodawczyni (i męża) prawo własności nowego lokalu mieszkalnego.

Pojęcie "nabycie" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego, które stanowią, że "nabycie" obejmuje każde uzyskanie własności.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy - Kodeks cywilny umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Należy zauważyć, że "nabyciem" w rozumieniu przepisów art. 158 ustawy - Kodeks cywilny, jest uzyskanie prawa własności. Zatem zarówno zawarcie umowy przedwstępnej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny (zaliczki), bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Treścią umowy przedwstępnej jest jedynie zobowiązanie się stron do zawarcia umowy przyrzeczonej (przenoszącej własność), lecz tej własności sama umowa nie przenosi. Brak zawartej w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości lub lokalu mieszkalnego w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (lokalu mieszkalnego w 2015 r.) ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tych rzeczy lub praw we wskazanym okresie, a tym samym powoduje utratę warunku do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdza ugruntowana linia orzecznicza sądów administracyjnych, np.: wyrok NSA z dnia 6 sierpnia 2013 r. sygn. akt II FSK 2418/11, wyrok NSA z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 3015/11. W wyroku z dnia 6 sierpnia 2013 r. Sąd wskazał, że " (...) Zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. podlegają wydatki poniesione przez podatnika na wykończenie lokalu mieszkaniowego oddanego przez dewelopera w stanie niewykończonym, jeżeli były poniesione w okresie dwóch lat od daty odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f. i jeżeli w tymże dwuletnim okresie podatnik nabył od dewelopera ten konkretny lokal mieszkalny na własność (...)".

Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedała lokal mieszkalny w styczniu 2015 r. Natomiast w lutym 2015 r. podpisała wraz z mężem notarialnie umowę przedwstępną z deweloperem na zakup nowej nieruchomości. Planowane zakończenie budowy przypada na sierpień 2016 r., a ostateczne podpisanie aktu własności potwierdzonego notarialnie ma nastąpić do końca 2016 r.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wydatkowanie środków ze sprzedaży nieruchomości na zakup elementów stałych w ustawowym terminie, tj. do końca 2016 r., uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, dochód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.,chyba, że zaistnieją okoliczności do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Do celów mieszkaniowych korzystających ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 Wnioskodawczyni może zaliczyć wydatki poniesione na sufit podwieszany z wbudowanym oświetleniem, włączniki światła i gniazdka elektryczne. Celem mieszkaniowym - mieszczącym się w kategorii art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy - są także wydatki na założenie wideodomofonu wmontowanego przez dewelopera, gdy jest on konstrukcyjnie związany z budynkiem i integralnie związany z budynkiem, wbudowany w konstrukcję budynku na stałe. Ponadto wydatkowanie środków ze sprzedaży nieruchomości na zakup elementów stałych (podłogi, drzwi, płytki, farby, sanitaria) w ustawowym terminie, tj. do końca 2016 r., uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast za cel mieszkaniowy nie może zostać uznany zakup trwale umiejscowionej szafy wnękowej, lustra łazienkowego wklejonego w ścianę, koszty związane z zaciągnięciem kredytu hipotecznego oraz zakup miejsca postojowego i komórki lokatorskiej znajdujących się w tym samym budynku co nabywany lokal mieszkalny.

Ponadto, tut. organ wskazuje, że uzasadniając własne stanowisko, Wnioskodawczyni w jednym z fragmentów uzasadnienia podała art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść opisanego zdarzenia, tut. organ zrozumiał, że Wnioskodawczyni miała na uwadze art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który traktuje o zwolnieniach przedmiotowych.

Niniejsza interpretacja została wydana dla Wnioskodawczyni w Jej indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Natomiast małżonek Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.