IPPB4/4511-1120/15-4/JK3

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 30 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2015 r. (data nadania 18 listopada 2015 r., data wpływu 19 listopada 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-1120/15-2/JK3 z dnia 9 listopada 2015 r. (data nadania 10 listopada 2015 r., data doręczenia 12 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-1120/15-2/JK3 z dnia 9 listopada 2015 r. (data nadania 10 listopada 2015 r., data doręczenia 12 listopada 2015 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 16 listopada 2015 r. (data nadania 18 listopada 2015 r., data wpływu 19 listopada 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 16 listopada 1982 r. była właścicielką nieruchomości obejmującej między innymi działki o numerach 224 i 271 o łącznej powierzchni 0,5536 ha. Dnia 15 czerwca 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę w formie aktu notarialnego na podstawie której:

Dnia 8 września 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała działkę numer 164 za cenę 80.000 zł. Sprzedaż nie jest związana z działalnością gospodarczą.

W dniu 16 listopada 1982 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość obejmującą m.in. działki 224 i 271 w drodze kupna od Tadeusza i Pauliny K. za cenę 250 000 zł - Akt Notarialny sporządzony przez Państwowe Biuro Notarialne.

Wartość udziałów w majątku objętym współwłasnością odpowiada wartości działek nabytych w wyniku zniesienia współwłasności, a w wyniku zniesienia współwłasności nie nastąpiło nabycie ponad udział. Wartość obu przedmiotów w chwili dokonywania zniesienia współwłasności wynosiła 210.050 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki numer 164 podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w całości czy w części, oraz jak należy określić koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Oceniając skutki podatkowe odpłatnego zbycia działki numer 164 zdaniem Wnioskodawczyni należy uznać że:

Łącznie koszty uzyskania przychodu wynoszą 37.929,97 zł. Dochód z odpłatnego zbycia wyniósł kwotę 22.070,03 zł.

W związku z powyższym w deklaracji podatkowej związanej ze zbyciem przedmiotowej działki Wnioskodawczyni winna wskazać, że zapłaci podatek w wysokości 4.193 zł lub przeznaczy kwotę w wysokości 22.070,03 zł na własny cel mieszkaniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że na podstawie umowy kupna dnia 16 listopada 1982 r. Wnioskodawczyni nabyła działkę Nr 224 i Nr 271. Dnia 15 czerwca 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę w formie aktu notarialnego, na podstawie której dokonała zamiany udziału wynoszącego 3/4 części we własności działek numer 224 i 271na udziały po 1/4 części w działkach numer 11, 80, 223, 270, 225 i 272. Współwłaściciele działek 224, 271, 11, 80, 223, 270, 225 i 272 dokonali zniesienia współwłasności tych działek, w ten sposób, że Wnioskodawczyni nabyła powstałe w wyniku podziału wyżej wymienionych działek działki numer: 164 o powierzchni 0,0992 ha, 172 o powierzchni 0,1722 ha, 158 o powierzchni 0,1487 ha oraz udział wynoszący 1/4 część we własności działki numer 157 o powierzchni 0,0992 ha. Zniesienie współwłasności dokonane zostało bez spłat i dopłat, a podział w naturze odpowiadał posiadanym udziałom. Wartość udziałów w majątku objętym współwłasnością odpowiada wartości działek nabytych w wyniku zniesienia współwłasności, a w wyniku zniesienia współwłasności nie nastąpiło nabycie ponad udział. Wartość obu przedmiotów w chwili dokonywania zniesienia współwłasności wynosiła 210.050 zł.

Zatem dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Przez pojęcie "nabycie" należy rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności a zatem m.in. zamianę.

Zgodnie bowiem z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży, tj. art. 155 § 1 Kodeksu, zgodnie z którym umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że rezultatem umowy zamiany nieruchomości lub prawa jest nabycie na własność innej nieruchomości lub prawa. Natomiast w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa nabytego uprzednio w drodze zamiany, datą, od której należy liczyć okres pięcioletni, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 jest rok, w którym dokonano zamiany nieruchomości lub praw.

Podkreślić ponadto w tym miejscu należy, że nie ma przy tym znaczenia, czy zamieniane nieruchomości bądź udziały w nieruchomościach mają taką samą wartość lub powierzchnię. Zamiana bowiem, niezależnie od tego, czy przedmiotem zamiany są nieruchomości bądź udziały w nieruchomościach mające taką samą wartość, czy też nie, stanowi formę odpłatnego zbycia, przez co wywołuje określone skutki podatkowe.

Zatem dla sprzedanej przez Wnioskodawczynię nieruchomości, w części odpowiadającej udziałom nabytym w drodze umów darowizny i zamiany, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy liczyć od końca roku, w którym dokonano tych darowizn i zamian.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia, wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje udział w nieruchomości, który przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku zniesienia współwłasności wartość udziałów w majątku objętym współwłasnością odpowiada wartości działek nabytych w wyniku zniesienia współwłasności, a w wyniku zniesienia współwłasności nie nastąpiło nabycie ponad udział.

Podsumowując, należy wskazać, że udziały w nieruchomości, która została sprzedana w 2015 r., tj. działkę Nr 164, Wnioskodawczyni nabyła w różnym czasie:

* w drodze kupna w 1982 r., (w części dotyczącej udziałów jakie nie zostały przekazane w 2010 r. w drodze umowy zamiany, tj. 1/4),

* w drodze umowy zamiany w 2010 r., tj. 3/4),

Sprzedając w 2015 r. nieruchomość Wnioskodawczyni nie sprzedała konkretnej nieruchomości, którą nabyła w wyniku umowy kupna w 1982 r., lecz sprzedała udział w nieruchomości nabyty w 1982 r. w drodze kupna, oraz udział nabyty w 2010 r. w drodze umowy zamiany i zniesienia współwłasności.

Nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości, którą sprzedała w 2015 r. nastąpiło niewątpliwie w dwóch datach, tj. zarówno w 1982 r. w wyniku kupna, oraz w 2010 r. w wyniku zamiany i zniesienia współwłasności. Wnioskodawczyni nabywając kolejno w poszczególnych latach udziały w nieruchomości nabywała prawo do każdego metra kwadratowego tej nieruchomości w takiej wielkości i w takiej dacie jak nabywany udział, co oznacza że miała prawo do każdego metra kwadratowego w tej nieruchomości proporcjonalnie do nabytego udziału. W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się bowiem współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości.

Z uwagi zatem na fakt, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1982 r., w części w 2010 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Biorąc więc powyższe pod uwagę, sprzedaż nieruchomości (działki Nr 164) w 2015 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1982 r. nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast, sprzedaż nieruchomości w 2015 r., w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. w wyniku zamiany oraz w wyniku zniesienia współwłasności, nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w związku z tym stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś dochód uzyskany z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Jak wynika z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie przychodem ze sprzedaży działki będzie wartość jaka jest wyrażona w cenie umowy sprzedaży (w części dotyczącej udziału nabytego w drodze zamiany i zniesienia współwłasności), o ile odpowiada wartości rynkowej. Przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej części działki może zostać pomniejszony o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (tekst jedn.: koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6c ww. ustawy (tekst jedn.: koszty uzyskania przychodu).

Kosztami uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Kosztami uzyskania przychodu będą zatem koszty nabycia nieruchomości będącej przedmiotem zbycia, czyli koszty nabycia nieruchomości zbywanej przez Wnioskodawczynię w drodze sprzedaży. W przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze zamiany, kosztem uzyskania przychodu jest określona w umowie zamiany wartość nieruchomości przekazanej na rzecz kontrahenta w zamian za nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży. Różnica pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Na podstawie powyższego, w przypadku Wnioskodawczyni do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy z tytułu sprzedaży działki nabytej w części w 2010 r. w drodze zamiany, można zaliczyć wartość części działek zbytych w drodze zamiany (ustaloną w umowie zamiany). Aby bowiem nabyć określoną część działek sąsiednich Wnioskodawczyni oddała w zamian inne części swoich działek. I to wartość tych oddanych części działek stanowić będzie koszt nabycia nowych części działek, z których tylko jedną Wnioskodawczyni w 2015 r. sprzedała.

Zauważyć zatem należy, że nie cała wartość oddanych w drodze zamiany działek może pomniejszać 3/4 przychodu uzyskanego ze sprzedaży w 2015 r. działki powstałej w wyniku zamiany części działek Wnioskodawczyni. Oddając w drodze zamiany (dokonując równocześnie zniesienia współwłasności) swoje części działek Wnioskodawczyni nabyła inne działki, z których nie tylko będąca przedmiotem sprzedaży w 2015 r. składała się z działek nabytych w drodze zamiany. Cała wartość oddanych w drodze zamiany działek mogłaby stanowić koszt uzyskania przychodu wyłącznie w przypadku, gdyby Wnioskodawczyni sprzedawała wszystkie działki nabyte w wyniku zamiany i zniesienia współwłasności. Wartość ta nie może jednak stanowić w całości kosztu uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży jednej działki. Wnioskodawczyni powinna zatem ustalić wartość wszystkich części oddanych w drodze zamiany działek i proporcjonalnie przyporządkować tę wartość do części działek, które nabyła wyniku zamiany i zniesienia współwłasności. W celu ustalenia kosztu uzyskania części działki sprzedanej w 2015 r. należy ustalić wartość wszystkich części nieruchomości oddanych w drodze zamiany i ustalić jaki procent tej wartości przypada na zbytą w 2015 r. działkę, a jaki na pozostałe części działek nabytych w drodze zamiany, których Wnioskodawczyni nie sprzedała.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39) wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości w odniesieniu do udziałów nabytych w 1982 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu pięcioletniego i nie podlega opodatkowaniu. Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej udziałom nabytym w 2010 r., podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, chyba że objęty zostanie zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawą opodatkowania będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy 3/4 kwoty przychodu (3/4 wartości wyrażonej w umowie sprzedaży pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami jego uzyskania określonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, przy uwzględnieniu, że za koszt uzyskania przychodu można uznać część wartości działek oddanych w wyniku zamiany, przypadającą proporcjonalnie na opodatkowaną część sprzedanej działki.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego - to do kompetencji tut. organu nie należy ustalenie (wyliczenie) wysokości dochodu, czy podatku, bądź potwierdzenie poprawności ich obliczenia, bowiem wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu - zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, względnie organ kontroli skarbowej, w toku postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy czynności sprawdzających.

Zatem tut. organ nie odniósł się do kwot przedstawionych przez Wnioskodawczynię w stanie faktycznym oraz własnym stanowisku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.