IPPB4/4511-1031/15-4/JK3

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/4511-1031/15-4/JK3

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2015 r. (data nadania 15 listopada 2015 r., data wpływu 17 listopada 2015 r.) na wezwanie z dnia 23 października 2015 r. Nr IPPB4/4511-1031/15-2/JK3 (data nadania 23 października 2015 r., data doręczenia 10 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w latach 2012-2014 i w latach następnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w latach 2012-2014 i w latach następnych oraz wpływu na obowiązek podatkowy w Polsce zakupu nieruchomości w Polsce na cele inwestycyjne.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 23 października 2015 r. Nr IPPB4/4511-1031/15-2/JK3 (data nadania 23 października 2015 r., data doręczenia 10 listopada 2015 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 13 listopada 2015 r. (data nadania 15 listopada 2015 r., data wpływu 17 listopada 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2011 r. Wnioskodawczyni obywatelka Polski, wyjechała na praktykę absolwencką w radiu w Kabulu, w Afganistanie. Jako praktykantka otrzymywała stypendium na pokrycie kosztów jedzenia. Po ukończeniu praktyki w kwietniu 2012 r., Wnioskodawczyni pozostała w Afganistanie z zamiarem przeniesienia się tam na stałe i rozpoczęła pracę w zarejestrowanej w Afganistanie amerykańskiej kancelarii prawnej, w charakterze księgowej i odpowiedzialnej za sprawy administracyjne biura. Wnioskodawczyni pracowała tam do grudnia 2012 r. Od lipca do października 2012 r., w czasie wolnym i na zasadzie wolontariatu współorganizowała T. Kabul. W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni została zatrudniona przez amerykańską, zarejestrowaną w Afganistanie, pozarządową organizację zajmującą się pomocą afgańskim mediom, gdzie pracowała do grudnia 2013 r. W styczniu 2014 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła pracę dla holenderskiego pracodawcy zarządzając departamentem monitoringu i ewaluacji projektu pomocowego rozwijającego edukację rolniczą w Afganistanie, gdzie pracowała do października 2014 r. W 2015 r., Wnioskodawczyni odbyła bezpłatny staż na holenderskim uniwersytecie w Maastricht spędzając w Holandii trzy miesiące od stycznia do końca marca. Od kwietnia 2015 r. kontynuuje pracę dla wcześniejszego holenderskiego pracodawcy w Kabulu, w Afganistanie.

Nieprzerwanie Wnioskodawczyni wynajmuje pokój w dzielonym ze współlokatorami domu, w centralnym Kabulu - ponosi koszty wynajmu i eksploatacji. W 2012 r. Wnioskodawczyni spędziła w Polsce mniej niż 20 dni, w 2013 r. mniej niż 40 dni i w 2014 r. również niespełna 40 dni - każdy z tych pobytów był pobytem wakacyjnym. Wnioskodawczyni jest zdecydowana kontynuować zamieszkanie w Afganistanie, lub innym kraju rozwijającym nawet po zakończeniu obecnego zatrudnienia. Nie zamierza powracać do Polski w charakterze innym niż wakacyjny wypoczynek.

W maju 2014 r. Wnioskodawczyni zmieniła swój adres zamieszkania w Urzędzie Skarbowym na adres w Afganistanie. Na dokumencie Wnioskodawczyni zaznaczyła, że ta zmiana miała miejsce w grudniu 2011 r. W Polsce Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości ani nie ma zaciągniętych kredytów. Nie osiąga również żadnych przychodów. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie zamierza osiągać przychodów z powyższych źródeł w przyszłości. Wnioskodawczyni posiada konta bankowe w dwóch polskich bankach - na jedno z nich wpływa wynagrodzenie za pracę w Afganistanie. Z tytułu zgromadzonych na tych kontach środków otrzymuje, zgodnie z umową, odsetki, z tytułu których podatek odprowadzany jest bezpośrednio przez bank.

Życie osobiste Wnioskodawczyni koncentruje się w Kabulu, gdzie ma znajomych, przyjaciół oraz współpracowników. Nie ma w Polsce dzieci. Nie prowadzi w Polsce działalności społecznej, kulturowej czy politycznej, ani też nie należy do żadnej organizacji.

Wnioskodawczyni nie jest ubezpieczona w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, jest natomiast ubezpieczona przez pracodawcę u międzynarodowego ubezpieczyciela.

Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że przedstawiony we wnioski stan faktyczny dotyczy lat 2012-2014 i lat następnych.

Wnioskodawczyni wskazała, że nie zamierza uzyskiwać przychodów w Polsce. Nie zamierza uzyskiwać przychodów z nieruchomości, ani na podstawie umowy o pracę lub żadnej umowy cywilnoprawnej, nie prowadzi, ani nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej. Podsumowując, nie zamierza uzyskiwać żadnych przychodów w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowym stanie faktycznym w świetle polskich przepisów Wnioskodawczyni jest uważana za nierezydenta, który w Polsce podlega jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz czy na ocenę tego stanu będzie miał wpływ ewentualny zakup nieruchomości w Polsce na cele inwestycyjne i późniejsze uzyskiwanie z tej inwestycji przychodów.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w związku z rezygnacją z zamiaru inwestowania w nieruchomości, zadanie pytania tj. "Czy na ocenę tego stanu będzie miał wpływ ewentualny zakup nieruchomości w Polsce na cele inwestycyjne i późniejsze uzyskiwanie z tej inwestycji przychodów..." jest nieaktualne.

W związku z powyższym, przedmiotem niniejszej interpretacji jest pytanie dotyczące obowiązku podatkowego. Natomiast w zakresie pytania dotyczącego wpływu nabycia nieruchomości w Polsce zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W roku 2014, w latach poprzednich spędzonych w Afganistanie (2012, 2013) oraz w latach następnych (przy założeniu, że przedstawiony stan faktyczny nie ulegnie zmianie) nie podlega ani też nie będzie podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. 361 t.j. z późn. zm. - dalej "ustawa PIT").

Powyższe wynika z faktu, że:

* w latach 2012, 2013 oraz 2014 Wnioskodawczyni nie przebywała oraz zamierza przebywać w 2015 r. w Polsce przez okres niedłuższy niż kilkadziesiąt dni.

* od 30 grudnia roku 2011 oraz przez lata kolejne Wnioskodawczyni utrzymywała i nadal zamierza utrzymywać miejsce życiowych i gospodarczych interesów poza Polską.

Uzasadniając powyższe należy wykazać, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy PIT obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski - rezydenci. Natomiast na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy PIT, osoby fizyczne nieposiadające na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy - nierezydenci).

W związku z powyższym w celu określenia zakresu i sposobu opodatkowania w Polsce, kluczowym jest zdefiniowanie miejsca zamieszkania osoby fizycznej. W przypadku bowiem braku zamieszkania w Polsce, uznać należy, że osoba fizyczna nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce - jest nierezydentem.

Ustawa PIT w art. 3 ust. 1a wprowadza dwie przesłanki, w oparciu o które należy ustalić miejsce zamieszkania osoby fizycznej. Dana osoba posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski, jeżeli:

1.

jej pobyt w Polsce będzie trwał dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,

2.

w Polsce położone jest centrum jej interesów życiowych osobistych lub gospodarczych - tzw. ośrodek interesów życiowych.

Wskazane powyżej przepisy regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych bez względu na obywatelstwo, miejsce stałego pobytu itd.

Przepisy te stosuje się ponadto z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Należy jednak wskazać, że Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Afganistanem.

W przypadku Wnioskodawczyni na terenie Polski, jak również kryterium tzw. ośrodka interesów życiowych wskazują, że powinna być uznana w Polsce za nierezydenta, a więc nie powinna podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Co do kryterium długości pobytu w Polsce, to jak zostało wskazane, począwszy od 2012 r. spędza w Polsce mniej niż 183 dni w roku podatkowym, co wynika z faktu, że na stałe pracuje poza Polską i łączy swoją przyszłość zawodową jak i osobistą z innym niż Polska krajem.

Celem zaś określenia miejsca ośrodka interesów życiowych osoby fizycznej należy zbadać z jakimi krajami jej osobiste i ekonomiczne powiązania są najściślejsze. Należy wziąć pod uwagę stosunki towarzyskie i rodzinne, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce z którego zarządza własnym mieniem.

Z analizy podejmowanych dotychczas przez Wnioskodawczynię działań jak i planów na przyszłość wynika, że centrum interesów życiowych znajduje się poza Polską. Powyższe znajduje potwierdzenie w oparciu o analizę przesłanek o charakterze gospodarczym i osobistym, jak również pozostałych przesłanek mających zastosowanie we wskazanym stanie faktycznym.

a. przesłanki o charakterze gospodarczym

Do Afganistanu Wnioskodawczyni wyjechała z motywacją, aby pracować w kraju rozwijającym się i zamiarem łączenia zgodnych z Jej edukacją (Dziennikarstwo oraz Etnologia i Antropologia Kulturowa) zainteresowań związanych z mediami - pracowała więc w lokalnym radiu oraz międzynarodowej organizacji pomocowej szkolącej dziennikarzy i wspierającej rozwój mediów w krajach rozwijających. Rozumiejąc powołanie Wnioskodawczyni do pracy w krajach objętych konfliktem pozostała w Afganistanie pracując w ramach projektu holenderskiej pomocy międzynarodowej z zakresu rozwoju edukacji. Aby podnieść swoje kwalifikacje i móc wykonywać pracę w Afganistanie lepiej, holenderski pracodawca pomógł Wnioskodawczyni znaleźć bezpłatną praktykę badawczą w Holandii, która trwała od styczna do marca 2015, po jej ukończeniu Wnioskodawczyni wróciła do regularnej pracy w Afganistanie, co podkreśla, Jej zaangażowanie w pracę w tym kraju. Po ewentualnym zakończeniu pracy z obecnym pracodawcą zamierza kontynuować pracę - zgodnie z obecną ścieżką kariery - w Afganistanie lub innych krajach rozwijających (nie w Polsce).

W Polsce Wnioskodawczyni nie posiada żadnych przychodów na podstawie umowy o pracę lub żadnej umowy cywilnoprawnej, nie prowadzi również działalności gospodarczej. Nie zamierza osiągać również żadnych przychodów w przyszłości.

Wnioskodawczyni posiada obecnie w Polsce konta bankowe (rachunki rozliczeniowo-oszczędnościowe oraz rachunek oszczędnościowy). Na jedno z kont wpływa wynagrodzenie z pracy wykonywanej w Afganistanie. Ten fakt jednak nie powinien stanowić przesłanki na rzecz istnienia interesów gospodarczych w Polsce, ponieważ posiadanie konta w Polsce jest podyktowane jedynie względami bezpieczeństwa - niestabilny system finansowy w Afganistanie, który nie gwarantuje bezpiecznego dostępu do oszczędności lub grozi ich utratą (jako nieuczciwość banków Afgańskich została ukazana przez sytuację zaistniałą w Kabul Bank w 2010 r.), brakiem dobrze funkcjonującej bankowości internetowej, lub w razie pogarszającej się sytuacji związanej z bezpieczeństwem (wojny) jakiegokolwiek dostępu do środków finansowych. Uzyskiwanie odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych nie ma wpływu na fakt, że Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania.

b. Przesłanki o charakterze osobistym

Wnioskodawczyni utrzymuje bardzo ograniczone stosunki z rodzicami, którzy pozostają w Polsce - kontakt jedynie z matką w okresach krótkich wizyt w Warszawie. Centrum towarzyskie Wnioskodawczyni znajduje się w Kabulu, gdzie mieszkają Jej przyjaciele, znajomi i współpracownicy. Jest osobą samodzielną skierowaną na bliskich w Afganistanie. W Polsce nie ma dzieci, a poprzez kilkuletni pobyt w Afganistanie znajomości Wnioskodawczyni w Polsce zostały znacząco ograniczone.

Ponadto Wnioskodawczyni prowadziła w Afganistanie działalność kulturalną na zasadzie wolontariatu jako współorganizator pierwszego w historii T.Kabul. Poświęcając swój czas poza pracą wydarzeniu mającemu na celu propagację idei wolnego dzielenia idei pokoju, zgodności społecznej i edukacji w kraju wciąż ogarniętym konfliktem potwierdza zaangażowanie Wnioskodawczyni w losy Afganistanu i tym samym pomaga określić Jej ośrodek interesów osobistych na Afganistan (nie Polskę).

c. Inne przesłanki

Kolejnym argumentem przemawiającym za określeniem ośrodka interesów życiowych poza Polską jest fakt, że obecnie Wnioskodawczyni nie korzysta z ubezpieczenia społecznego polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jest natomiast ubezpieczona przez pracodawcę z międzynarodowym ubezpieczycielem (pokrywając tym samym następstwa aktów terrorystycznych na terenie Afganistanu).

Powyższe tezy znajdują potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych i sądów administracyjnych. Decyzja ITPB2/415-69/12/IB z dnia 14 kwietnia 2012 oraz IPPB2/415-430/08-2/SP z dnia 6 czerwca 2008 r., IPPB4/415-80/11-2/MP z dnia 12 kwietnia 2011 r.) opisujące bardzo podobne stany faktyczne z opisanym przez Wnioskodawczynię stanem faktycznym, zostały zakwalifikowane jako podatnicy, którzy nie podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Mając na uwadze, że:

* w latach 2012, 2013, 2014 Wnioskodawczyni przebywała w Polsce mniej niż 183 oraz ten stan będzie się utrzymywał w latach kolejnych,

* w świetle przedstawionych przesłanek o charakterze gospodarczym, osobistym oraz pozostałych występujących w sprawie, nie ulega wątpliwości, że w latach 2012, 2013, 2014 oraz w latach kolejnych - jeśli stan faktyczny nie ulegnie zmianie - Wnioskodawczyni utrzymywała i nadal zamierza utrzymywać miejsce zamieszkania i ośrodek interesów osobistych i gospodarczych poza Polską,wykazać należy, że w latach 2012, 2013, 2014 Wnioskodawczyni nie podlegała oraz nie będzie podlegała w latach następnych w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

a.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

b.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

a.

pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

b.

działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

c.

działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d.

położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Polska dotychczas nie zawarła z Afganistanem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zatem w przedmiotowej spawie ustalenie czy Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Analizując pierwszy warunek czyli miejsce, gdzie znajduje się centrum interesów osobistych lub gospodarczych podatnika należy stwierdzić, że kraj, w którym przeważają powiązania osobiste, powinien być zasadniczo traktowany jako ośrodek interesów życiowych i osobistych.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że w grudniu 2011 r. Wnioskodawczyni obywatelka Polski, wyjechała na praktykę absolwencką w radiu w Kabulu, w Afganistanie. Jako praktykantka otrzymywała stypendium na pokrycie kosztów jedzenia. Po ukończeniu praktyki w kwietniu 2012 r., Wnioskodawczyni pozostała w Afganistanie z zamiarem przeniesienia się tam na stałe i rozpoczęła pracę w zarejestrowanej w Afganistanie amerykańskiej kancelarii prawnej, w charakterze księgowej i odpowiedzialnej za sprawy administracyjne biura. Wnioskodawczyni pracowała tam do grudnia 2012 r. Od lipca do października 2012 r., w czasie wolnym i na zasadzie wolontariatu współorganizowała T. Kabul. W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni została zatrudniona przez amerykańską, zarejestrowaną w Afganistanie, pozarządową organizację zajmującą się pomocą afgańskim mediom, gdzie pracowała do grudnia 2013 r. W styczniu 2014 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła pracę dla holenderskiego pracodawcy zarządzając departamentem monitoringu i ewaluacji projektu pomocowego rozwijającego edukację rolniczą w Afganistanie, gdzie pracowała do października 2014 r. W 2015 r., Wnioskodawczyni odbyła bezpłatny staż na holenderskim uniwersytecie w Maastricht spędzając w Holandii trzy miesiące od stycznia do końca marca. Od kwietnia 2015 kontynuuję pracę dla wcześniejszego holenderskiego pracodawcy w Kabulu, w Afganistanie. Nieprzerwanie Wnioskodawczyni wynajmuje pokój w dzielonym ze współlokatorami domu, w centralnym Kabulu - ponosi koszty wynajmu i eksploatacji. W 2012 r. Wnioskodawczyni spędziła w Polsce mniej niż 20 dni, w 2013 r. mniej niż 40 dni i w 2014 r. również niespełna 40 dni - każdy z tych pobytów był pobytem wakacyjnym. Wnioskodawczyni jest zdecydowana kontynuować zamieszkanie w Afganistanie, lub innym kraju rozwijającym nawet po zakończeniu obecnego zatrudnienia. Nie zamierza powracać do Polski w charakterze innym niż wakacyjny wypoczynek. W maju 2014 r. Wnioskodawczyni zmieniła swój adres zamieszkania w Urzędzie Skarbowym na adres w Afganistanie. Na dokumencie Wnioskodawczyni zaznaczyła, że ta zmiana miała miejsce w grudniu 2011 r. W Polsce Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości ani nie ma zaciągniętych kredytów. Nie osiągam również żadnych przychodów. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie zamierza osiągać przychodów z powyższych źródeł w przyszłości. Wnioskodawczyni posiada konta bankowe w dwóch polskich bankach - na jedno z nich wpływa wynagrodzenie za pracę w Afganistanie. Z tytułu zgromadzonych na tych kontach środków otrzymuje, zgodnie z umową, odsetki, z tytułu których podatek odprowadzany jest bezpośrednio przez bank.

Życie osobiste Wnioskodawczyni koncentruje się w Kabulu, gdzie ma znajomych, przyjaciół oraz współpracowników. Nie ma w Polsce dzieci. Nie prowadzi w Polsce działalności społecznej, kulturowej czy politycznej, ani też nie należy do żadnej organizacji.

Wnioskodawczyni nie jest ubezpieczona w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, jest natomiast ubezpieczona przez pracodawcę u międzynarodowego ubezpieczyciela.

Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że przedstawiony we wnioski stan faktyczny dotyczy lat 2012-2014 i lat następnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że w latach 2012-2014 i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny), z uwagi na miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów osobistych i gospodarczych, które są położone poza terytorium Polski, a także okres pobytu w Polsce, który w danym roku podatkowym nie przekracza 183 dni, Wnioskodawczyni będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu wydającego niniejszą interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl