IPPB4/423-456/10-2/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem są właścicielami zabudowanej nieruchomości, wchodzącej w skład ich majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową. Na przedmiotową nieruchomość składają się dwie działki w M., kupione w 2001 r., położone obok siebie, posiadające dwie niezależne hipoteki, położone na terenie usługowo-mieszkalnym. Na tych działkach, małżonkowie wybudowali budynek usługowy oddany do użytkowania dnia 6 października 2006 r., przy czym do dnia dzisiejszego budynek ten nie został zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (budynek nie jest w żaden sposób wykorzystywany/używany, ani faktycznie, ani prawnie). Przedmiotowy budynek usługowy został przez małżonków wzniesiony w ramach ich majątku i wysiłku prywatnego, tzw. metodą gospodarczą. Żadne z małżonków nie prowadziło i nie prowadzi działalności gospodarczej, ani nie jest i nie było zarejestrowane jako podatnik podatku od towarów i usług.

Cała nieruchomość zostanie wkrótce sprzedana. Takich samych lub podobnych przedsięwzięć małżonkowie nie dokonywali w przeszłości, ani nie zamierzają dokonywać w dającej się przewidzieć przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W stanie prawnym obowiązującym w 2010 r., sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu PIT. Zgodnie z zasadą superficies solo cedit, wybudowany budynek stał się części składową nieruchomości gruntowej i dzieli jej los prawny. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w roku 2001, a zatem od końca roku, w którym ją nabyto upłynęło już ponad 5 lat. Sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi więc źródła przychodów w rozumieniu ustawy o PIT, a w szczególności źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), do źródeł przychodów zalicza się m.in. odpłatne zbycie:

Zgodnie jednak z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodów (dochodów) uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest ustalenie momentu, od którego należy liczyć bieg pięcioletniego okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, wobec powyższego należy odnieść się do prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Zatem sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdujących się na nim trwale z nim związanych budynków.

Należy zatem stwierdzić, iż bieg pięcioletniego terminu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może być liczony odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz wybudowanych na tym gruncie budynków, stanowiących jego część składową. A zatem bez znaczenia pozostaje fakt wybudowania i odbioru budynku, bowiem okres pięciu lat liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu. W tej sytuacji, w przypadku odpłatnego zbycia gruntu stanowiącego współwłasność zbywcy, zabudowanego budynkiem usługowym, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczy się od daty nabycia gruntu (działek), niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek usługowy oraz zakończono budowę i oddano budynek do użytkowania zgodnie z przepisami prawa budowlanego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem są właścicielami zabudowanej nieruchomości, wchodzącej w skład ich majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową. Na przedmiotową nieruchomość składają się dwie działki w M., kupione w 2001 r., położone obok siebie, posiadające dwie niezależne hipoteki, położone na terenie usługowo-mieszkalnym. Na tych działkach, małżonkowie wybudowali budynek usługowy oddany do użytkowania dnia 6 października 2006 r., przy czym do dnia dzisiejszego budynek ten nie został zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (budynek nie jest w żaden sposób wykorzystywany/używany, ani faktycznie, ani prawnie). Cała nieruchomość zostanie wkrótce sprzedana.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nabytej w 2001 r., na której wybudowano budynek usługowy oddany do używania 6 października 2006 r. - nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako że przychód ten uzyskany został po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu. Oznacza to, iż przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.