IPPB4/415-994/10-2/LS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 31 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem i współwłaścicielem kilku niezabudowanych nieruchomości, które zakupił z zamiarem wykorzystania na potrzeby osobiste. Nieruchomości nabywał sukcesywnie poza prowadzoną działalnością gospodarczą do majątku osobistego oraz majątku małżeńskiego na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, poczynając od 1996 r. kiedy nabył nieruchomość łącznie z rodzicami na zasadzie współwłasności w częściach równych, tj. po #189; (działka 104). Nieruchomość ta zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako MN/U - teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz pod usługi różne oraz jako U, czyli teren przeznaczony pod usługi różne, oraz jako 3 KL - droga publiczna klasy lokalnej, oraz KGP - czyli jako droga klasy głównej. W bieżącym roku Wnioskodawca zakupił niezabudowany grunt przylegający do nieruchomości nabytej uprzednio (działka 102). Grunt ten nabył do majątku osobistego. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka położona jest w kompleksach oznaczonych symbolami C MN/U, C 3 KL i C Kd tj. odpowiednio teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wraz z funkcją usługową i handlową, droga klasy lokalnej dojazd. W 2010 r. Wnioskodawca nabył także łącznie z małżonką na zasadzie współwłasności ustawowej małżeńskiej grunt (działka 101/1 i 101/2, 101/3). Nieruchomość ta także przylega do ww. nieruchomości. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka 101/1 i 101/2 położona jest w kompleksach oznaczonych C U i C 3KL tj. odpowiednio oraz droga klasy lokalnej, natomiast działka 101/3 oznaczona jest jako C 3 KL i C KGP tj. jako droga klasy lokalnej i droga klasy głównej. Wszystkie powyższe nieruchomości stanowią grunt niezabudowany i przylegają do siebie, tworząc jedną całość. Żadna z nieruchomości nie była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej, ani nie była przyjęta jako środek trwały. Ponadto z tytułu nabycia ww. nieruchomości Wnioskodawca nigdy nie odliczył podatku VAT, bowiem nieruchomości były nabywane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami VAT. Ponadto nie ponosił wydatków na ulepszenie tejże nieruchomości. Kluczowe w sprawie jest również to, iż w momencie nabywania ww. nieruchomości Wnioskodawca nie miał zamiaru ich odsprzedaży. Jednocześnie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą m.in. w zakresie handlu, doradztwa dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej, robót związanych z budową obiektów, realizacja projektów budowlanych związanych z wnoszeniem budynków, kupnem i sprzedażą nieruchomości, wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi, sprzedażą hurtową wyrobów tekstylnych, wykonywaniem pozostałych instalacji budowlanych, tynkowaniem, sprzedażą hurtową elektrycznych artykułów użytku domowego, sprzedażą hurtową zegarków i innych artykułów. Z uwagi na zmianę sytuacji życiowej i osobistej oraz z powodu planowanej budowy drogi na ww. nieruchomościach obecnie Wnioskodawca rozważa sprzedaż ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316) z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Należy dodać, iż ustawodawca rozróżnił przychód ze sprzedaży stanowiącej realizację działalności gospodarczej (handlowej produkcyjnej, usługowej), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, od przychodu ze sprzedaży składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1), (wyrok NSA z dnia 1 lutego 2005 r. sygn. akt FSK 1006/04, wyrok NSA z dnia 22 listopada 2001 r. sygn. akt III SA 2829/00, wyrok NSA z dnia 30 października 2001 r. sygn. akt SA/Sz 981/CO). Podkreślić należy, iż przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy jednoznacznie określa sprzedaż, jakich konkretnie składników majątkowych, stanowi przychód z działalności gospodarczej. Ponadto ustawa wskazuje ich wspólną cechę, a mianowicie "ujęcie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych". Dla powstania przychodu z działalności gospodarczej konieczne jest, aby określone w tym przepisie składniki majątku były wykorzystywane w działalności gospodarczej (lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej). Przepis stanowi wyraźnie o wykorzystywanych składnikach majątku. Nie ogranicza się zatem w żadnym razie tylko do składników majątku obecnie używanych w działalności gospodarczej, czy też do określonego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej z wykorzystaniem określonego składnika majątkowego. Przepis dotyczy zatem zarówno składników majątkowych, które w chwili zbycia są używane w działalności, jak i składników majątkowych, które były, lecz już nie są używane w działalności w chwili ich zbycia.

Analiza treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje w sposób wyraźny i nie mogący budzić wątpliwości, iż do źródła przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca wskazał również dodatkowo te składniki majątkowe, których zbycie powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej także wtedy, gdy podatnik nie ujął ich w ewidencji (są to składniki majątku wymienione pod lit. b), spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie). Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej sprzedaż składników nie ujętych w ewidencji, które zostały wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 1.

Tym samym, do planowanej transakcji zbycia nieruchomości nie stanowiącej składnika majątku prowadzonej działalności gospodarczej nie będą miały zastosowania regulacje zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do postanowień zawartych w tym przepisach, przychód ze zbycia nieruchomości nie zaliczonej do środków trwałych nie jest przychodem z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. O podatku dochodowym od osób fizycznych (Tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.; - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.; dalej: ustawa o PIT") źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.: a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) -. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje także generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu. W związku z powyższym zbycie nieruchomości nabytej w 1996 r. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 letniego okresu liczonego od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach: TPBI/415-224/10/HD z dnia 2010.05.31 Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy; IBPBI/I/415-648/08/AP z dnia 2008.10.29.

Natomiast zgodnie z art. 309 ust. 1 ustawy o PIT od dnia 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości podatek dochodowy wynosi 10% podstawy obliczenia podatku. Jednakże przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody Z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Nieruchomości nie były wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej - nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, ani też nie była amortyzowane. W omawianym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 2 ustawy, który stanowi, że przychodami z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątkowych będących środkami trwałymi, ujętymi w ewidencji środków trwałych. Tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów, należy uznać, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej w roku 1996 nie będzie podlegał opodatkowaniu z uwagi na upływ 5 letniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Natomiast sprzedaż nieruchomości nabytych w roku 2010 będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym. Powyższe znajduje potwierdzenie min. w wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2010 r. II FSK 665/2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

W świetle powyższej definicji działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Aby zatem przychód ze sprzedaży nieruchomości mógł być uznany za przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 powoływanej ustawy:

* zbycie tej nieruchomości nie może następować w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* zbywana nieruchomości nie może być nieruchomością niemieszkalną, wykorzystywaną w prowadzonej działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodów jest natomiast wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalności gospodarcza.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem i współwłaścicielem kilku niezabudowanych nieruchomości, które zakupił z zamiarem wykorzystania na potrzeby osobiste. Nieruchomości nabywał sukcesywnie poza prowadzoną działalnością gospodarczą do majątku osobistego oraz majątku małżeńskiego na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, poczynając od 1996 r. kiedy nabył nieruchomość łącznie z rodzicami na zasadzie współwłasności w częściach równych, tj. po #189; (działka 104). W bieżącym roku Wnioskodawca zakupił niezabudowany grunt przylegający do nieruchomości nabytej uprzednio (działka 102). Grunt ten nabył do majątku osobistego. Wnioskodawca nabył także łącznie z małżonką na zasadzie współwłasności ustawowej małżeńskiej grunt (działka 101/1 i 101/2, 101/3). Nieruchomość ta także przylega do ww. nieruchomości. Wszystkie powyższe nieruchomości stanowią grunt niezabudowany i przylegają do siebie, tworząc jedną całość. Żadna z nieruchomości nie była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej, ani nie była przyjęta jako środek trwały. Ponadto z tytułu nabycia ww. nieruchomości Wnioskodawca nigdy nie odliczył podatku VAT, bowiem nieruchomości były nabywane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami VAT. Ponadto nie ponosił wydatków na ulepszenie tejże nieruchomości. Kluczowe w sprawie jest również to, iż w momencie nabywania ww. nieruchomości Wnioskodawca nie miał zamiaru ich odsprzedaży. Jednocześnie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Z uwagi na zmianę sytuacji życiowej i osobistej oraz z powodu planowanej budowy drogi na ww. nieruchomościach obecnie Wnioskodawca rozważa sprzedaż ww. nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył nieruchomości w 1996 oraz w 2010 r. Wnioskodawca zamierza dokonać zbycia przedmiotowych nieruchomości gruntowych.

Odnosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, iż zbycie nieruchomości nabytej w 1996 r. nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytych w 2010 r., będzie podlegał opodatkowaniu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących od 1 stycznia 2009 r..

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zasady opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009 r. zostały uregulowane w art. 1 ustawy zmieniającej.

W myśl art. 30e powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, wskazanym w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Zgodnie z brzmieniem art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycia) dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw - w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy cele mieszkaniowe.

Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca nie wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, kiedy nastąpi odpłatne zbycie działek, należy stwierdzić, co następuje:

* dochód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży #189; nieruchomości nabytej w 1996 r. nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

* dochód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży działek nabytych w 2010 r., będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jeśli w ciągu 2 lat zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe wskazane przez ustawodawcę w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy.

Tutejszy organ wskazuje, że w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnych jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Nadto, mając na uwadze, iż nabyte działki o numerach 101/1, 101/2 i 101/3 stanowiły współwłasność ustawową małżeńską, należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków i interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.