IPPB4/415-992/10-2/MP - Skutki podatkowe zwrotu nakładów na budowę garażu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-992/10-2/MP Skutki podatkowe zwrotu nakładów na budowę garażu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 29 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2010 r. Wnioskodawca wykupił od Agencji Mieszkaniowej garaż wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej - gruncie. Garaż znajduje się w kompleksie 45 garaży i był wybudowany za własne środki Wnioskodawcy, za zgodą Agencji Mieszkaniowej. Z protokołu Agencji Mieszkaniowej wynika - i tak fizycznie się stało, że cena sprzedaży "garażu" wyniosła 46.775,26 zł, w tym kwota nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę garażu - 17.310 zł, cena udziału w działce zabudowanej garażem - 28.764 zł oraz inne koszty składające się na cenę sprzedaży garażu do kwoty 46.775,26 zł. Agencja Mieszkaniowa poinformowała Wnioskodawcę, że z chwilą podpisania umowy notarialnej nastąpi wzajemne potrącenie należności w kwocie 17.310 zł stanowiącej równowartość roszczenia Nabywającego z tytułu nakładów poniesionych na wybudowanie garażu oraz należności Agencji Mieszkaniowej z tytułu części ceny jego sprzedaży.

Agencja Mieszkaniowa stwierdza, że kwota (17.310 zł) stanowi przychód podatkowy Nabywającego. Po zawarciu umowy Agencja Mieszkaniowa sporządzi informację podatkową PIT-8C i przekaże ją do końca lutego następnego roku Nabywającemu oraz Naczelnikowi właściwego Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przytoczonych faktów kwota, którą Wnioskodawca poniósł na budowę garażu (17.310 zł) stanowi przychód Wnioskodawcy, który powinien uwzględnić w PIT za 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota 17.310 zł nie jest przychodem, ponieważ stanowi ona nakłady, jakie poniósł w gotówce na wybudowanie garażu. Tylko wybudowanie garażu (przy zachowaniu obowiązujących przepisów) za wydatkowane przez Wnioskodawcę środki umożliwiło Agencji Mieszkaniowej sprzedaż ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów - zgodnie z ust. 1a cyt. art. 9.

Dochodem ze źródła przychodów, stosownie do ust. 2 cyt. art. 9 ustawy, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot.

Stosownie do art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Zgodnie z art. 676 ww. ustawy, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca za zgodą Agencji Mieszkaniowej wybudował za własne środki garaż na gruncie, należącym do Agencji Mieszkaniowej. W czerwcu 2010 r. Wnioskodawca wykupił od Agencji Mieszkaniowej garaż wraz z udziałem w gruncie. Cenę ustalono na 46.775,26 zł, w tym kwota nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę garażu - 17.310 zł, cena udziału w działce zabudowanej garażem - 28.764 zł oraz inne koszty składające się na cenę sprzedaży garażu do kwoty 46.775,26 zł. Na poczet ceny zaliczone zostały nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na budowę garażu w kwocie 17.310 zł. Agencja Mieszkaniowa poinformowała Wnioskodawcę, że z chwilą podpisania umowy notarialnej nastąpi wzajemne potrącenie należności w kwocie 17.310 zł stanowiącej równowartość roszczenia Nabywającego z tytułu nakładów poniesionych na wybudowanie garażu oraz należności Agencji Mieszkaniowej z tytułu części ceny jego sprzedaży.

Zatem wykupując od Agencji Mieszkaniowej garaż wraz z udziałem w gruncie Wnioskodawca zapłacił jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wartością nieruchomości a nakładami poniesionymi na budowę garażu. Kwota ta stanowi koszt nabycia.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powyższe unormowania, kwota nakładów, zwróconych Wnioskodawcy za budowę garażu nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie najemcy, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zatrzymaniem przez wydzierżawiającego ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu. Zbycie rzeczy dzierżawionej nie powoduje zakończenia stosunku dzierżawy, lecz jedynie zmianę po stronie wydzierżawiającego. Z chwilą zbycia przedmiotu dzierżawy, stosunek dzierżawy między zbywcą a dzierżawcą ustaje, a zbycie rzeczy wydzierżawionej oznacza zwrot rzeczy oraz to, że pierwotny wydzierżawiający wyraził wolę zatrzymania ulepszeń.

Aby transakcja kupna garażu przez wydzierżawiającego mogła dojść do skutku najemca wybrał zatrzymanie ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zapłata polegała na wzajemnym potrąceniu należności w kwocie 17.310 zł tytułem zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie budynku garażowego i nastąpiła przy zawarciu aktu notarialnego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wartość nakładów poniesionych na budowę garażu przez Wnioskodawcę w wysokości 17.310 zł nie będzie stanowiła dla Niego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, pod warunkiem, że otrzymana wartość pieniężna z tego tytułu jest jedynie zwrotem kosztów poniesionych na wybudowanie garażu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl