IPPB4/415-939/12-5/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-939/12-5/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 20 stycznia 2013 r. (data nadania 21 stycznia 2013 r., data wpływu 25 stycznia 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 9 stycznia 2013 r. Nr IPPB4/415-939/12-2/JK (data nadania 10 stycznia 2013 r., data doręczenia 19 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalno - usługowego:

* wydatkowanego na nabycie lub budowę własnego budynku mieszkalnego na terytorium Republiki Federalnej Niemiec a także na remont tego budynku mieszkalnego - jest prawidłowe,

* wydatkowanego na garaż lub/i carport a także na ogród z wyposażeniem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku mieszkalno - usługowego.

W związku z powyższym, pismem z dnia 9 stycznia 2013 r. Nr IPPB4/415-939/12-2/JK (data nadania 10 stycznia 2013 r., data doręczenia 19 stycznia 2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytań, które winny być związane z przepisami prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji indywidualnej i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do przeformułowanych pytań. W wezwaniu zaznaczono, iż w przypadku, gdyby Wnioskodawca oczekiwał uzyskania interpretacji indywidualnej w zakresie dwóch bądź więcej zdarzeń przyszłych należało uzupełnić wniosek poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty (oraz nadesłać dowód wpłaty) - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.

Pismem z dnia 20 stycznia 2013 r. (data nadania 21 stycznia 2013 r., data wpływu 25 stycznia 2013 r.) powyższe braki zostały uzupełnione w terminie.

Z uwagi na brak daty doręczenia przesyłki zawierającej wezwanie z dnia 9 stycznia 2013 r. Nr IPPB4/415-939/12-2/JK w dniu 28 stycznia 2013 r. wystąpiono do P. z reklamacją dotyczącą doręczenia ww. przesyłki.

Pismem z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 6 marca 2012 r.) P. zawiadomiła, że na podstawie przeprowadzonego postępowania reklamacyjnego, w tym informacji udzielonej przez operatora pocztowego Niemiec ustalono, że reklamowana przesyłka została doręczona w dniu 19 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w Polsce. Przedmiotowa nieruchomość od ponad 70-ciu lat stanowi własność członków Jego rodziny. Posiadane udziały, wynoszące 4/6 części, Wnioskodawca objął w styczniu 2010 r. w drodze darowizny. Poprzednim posiadaczem tych udziałów była matka Wnioskodawcy. Nieruchomość, w której Wnioskodawca nabył udziały w drodze darowizny, jest budynkiem mieszkalno - usługowym. Nieruchomość ta nie stanowi działki rolnej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Od ponad 30-tu lat Wnioskodawca pracuje w charakterze tłumacza przysięgłego języka polskiego (w Niemczech), pracę tę wykonuje w wolnym zawodzie, nie występuje jako biuro tłumaczeń i nikogo nie zatrudnia. Wykonywanie tej pracy nie wymagało zgłoszenia działalności gospodarczej. Do początku lat 90 -tych ubiegłego stulecia Wnioskodawca pracował także w charakterze operatora kamer filmowych i telewizyjnych, jak i reżysera filmów informacyjnych, ale i te prace Wnioskodawca wykonywał w ramach wolnego zawodu. W związku z zaistniałą sytuacją, związaną z przedmiotową nieruchomością, Wnioskodawca zamierza sprzedać posiadane udziały, a przychód z odpłatnego ich zbycia będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość, w której posiadane udziały Wnioskodawca zamierza sprzedać, nie była i nie jest wykorzystywana w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jak i sprzedaż tych udziałów nie nastąpi w wykonaniu przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Także i na obszarze Polski Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Nieruchomość ta nie była i nie jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz nie była i nie jest amortyzowana. Pomieszczenia w nieruchomości były wynajmowane, wynajem był prowadzony w ramach najmu prywatnego. W chwili obecnej wynajmowany jest przez dwóch współwłaścicieli garaż, należący do nieruchomości, i przez osobę obcą jedno mieszkanie, w odniesieniu do którego nie jest wyjaśniona kwestia ważności stosunku najmu. Całość lub część kwoty uzyskanej ze sprzedaży posiadanych udziałów - a to w zależności od ostatecznie zrealizowanej ceny sprzedaży jak i zakresu zwolnień podatkowych - Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup nieruchomości względnie budowę obiektu przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe na terenie Republiki Federalnej Niemiec. W świetle przepisów art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (ze zm.), ta część przychodu (dochodu) uzyskanego po odliczeniu kosztów poniesionych w związku ze zbyciem tych udziałów, która będzie wydatkowana na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, także poza granicami Polski ale na obszarze krajów Unii Europejskiej lub Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, nie będzie podlegała opodatkowaniu. Nieruchomość, którą Wnioskodawca zamierza nabyć na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, będzie stanowiła wyłączną własność Wnioskodawcy. Dotyczy to także nieruchomości, którą Wnioskodawca nabyłby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże uwzględniając obecną wartość rynkową przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca wychodzi z założenia, iż cena, która uzyska ze sprzedaży udziałów w niej, nie pozwoli na dodatkowe nabycie nieruchomości na obszarze Polski. W chwili obecnej Wnioskodawca nie potrafi skonkretyzować charakteru nieruchomości/obiektu, który zamierza nabyć lub wybudować na własne cele mieszkaniowe. Zależy to w pierwszej kolejności od ceny, którą Wnioskodawca uzyska ze sprzedaży udziałów w wyżej wskazanej nieruchomości, natomiast wysokość wyznaczonej ceny sprzedaży będzie zależna od zakresu ewentualnego zwolnienia podatkowego. W przypadku wybudowania obiektu spełnione będą wszelkie przesłanki zezwalające na realizację takiej inwestycji, jakim będzie uzyskanie pozwolenia na budowę, decyzji o warunkach zabudowania, o ile taka będzie konieczna, jak i zgodność z miejscowym planem zabudowania. Zarówno w przypadku wybudowania jak i nabycia obiektu będzie to dom mieszkalny, zamieszkiwany przez Wnioskodawcę (i osoby najbliższe), nie posiadający lokali do wynajęcia. Z reguły domy takie położone są na działkach, w skład których wchodzi także ogród z wyposażeniem, garaż lub/i carport. W zależności od stanu zużycia konieczne będzie przeprowadzenie prac remontowych, takich jak na przykład naprawa dachu, elewacji/tynku, instalacji elektrycznych i sanitarnych, urządzeń grzewczych, instalacji wodno - kanalizacyjnych, podłóg.

Ponadto, Wnioskodawca informuje, iż na dzień sprzedaży posiadanych udziałów w przedmiotowej nieruchomości miejscem zamieszkania Wnioskodawcy będą Niemcy, gdzie zamieszkuje od 1972 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy całość kwoty z uzyskanej ceny sprzedaży posiadanych udziałów, którą Wnioskodawca przeznaczy na realizację wyżej określonej inwestycji, będzie na podstawie postanowień cytowanego we wniosku przepisu zwolniona z podatku należnego w związku ze sprzedażą tych udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawca zamierza sprzedać posiadane udziały w określonej wyżej nieruchomości. Całość lub część kwoty uzyskanej ze sprzedaży tych udziałów Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na nabycie lub wybudowanie obiektu na własne cele mieszkaniowe. W przypadku wybudowania obiektu spełnione będą wszelkie przesłanki zezwalające na realizację takiej inwestycji, jakim będzie uzyskanie pozwolenia na budowę, decyzji o warunkach zabudowania, o ile taka będzie konieczna, jak i zgodność z miejscowym planem zabudowania. Zarówno w przypadku wybudowania jak i nabycia obiektu będzie to dom mieszkalny zamieszkiwany przez Wnioskodawcę (i osoby najbliższe), nie posiadający lokali do wynajęcia. Z reguły domy takie położone są na działkach, w skład których wchodzi także ogród z wyposażeniem, garaż lub/i carport. W zależności od stanu zużycia konieczne będzie przeprowadzenie prac remontowych, takich jak na przykład naprawa dachu, elewacji/tynku, instalacji elektrycznych i sanitarnych, urządzeń grzewczych, instalacji wodno - kanalizacyjnych, podłóg.

Wnioskodawca uważa, że całość tej kwoty z uzyskanej ceny sprzedaży posiadanych udziałów, którą przeznaczy na realizacje wyżej określonej inwestycji, będzie na podstawie postanowień cytowanego we wniosku przepisu zwolniona z podatku należnego w związku ze sprzedażą tych udziałów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a przytoczonej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Konwencji).

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta, nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości bądź udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, iż w styczniu 2010 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie udziały w nieruchomości stanowiącej budynek mieszkalno - usługowy. Wnioskodawca zamierza sprzedać posiadane udziały ww. nieruchomości.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pk 8 ww. ustawy, w przypadku sprzedaży udziału w przedmiotowym budynku nabytego w darowiźnie winien być liczony od końca 2010 r., a zatem termin ten upłynie z dniem 31 grudnia 2015 r.

Jeśli więc odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nastąpi przed 31 grudnia 2015 r. będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, zaś dochód uzyskany z tej sprzedaży będzie opodatkowany według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Z kolei nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1.

wydatki poniesione na:

a.

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b.

nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziały w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c.

nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d.

budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e.

rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2.

wydatki poniesione na:

a.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na cele określone w pkt 1,

b.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),

c.

spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1.

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2.

budowę, rozbudowę nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Jak wynika z treści wniosku, całość lub część kwoty uzyskanej ze sprzedaży udziałów nabytych w darowiźnie w 2010 r. - w zależności od ostatecznie zrealizowanej ceny sprzedaży, jak i zakresu zwolnień podatkowych - Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup nieruchomości, względnie budowę obiektu przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Nieruchomość, którą Wnioskodawca zamierza nabyć na terytorium Republiki Federalnej Niemiec będzie stanowiła wyłączną własność Wnioskodawcy. W przypadku wybudowania obiektu spełnione będą wszelkie przesłanki zezwalające na realizację takiej inwestycji, jakim będzie uzyskanie pozwolenia na budowę, decyzji o warunkach zabudowania, o ile taka będzie konieczna, jak i zgodność z miejscowym planem zabudowania. Zarówno w przypadku wybudowania jak i nabycia obiektu będzie to dom mieszkalny, zamieszkiwany przez Wnioskodawcę (i osoby najbliższe), nie posiadający lokali do wynajęcia. Z reguły domy takie położone są na działkach, w skład których wchodzi także ogród z wyposażeniem, garaż lub/i carport. W zależności od stanu zużycia konieczne będzie przeprowadzenie prac remontowych, takich jak na przykład naprawa dachu, elewacji/tynku, instalacji elektrycznych i sanitarnych, urządzeń grzewczych, instalacji wodno - kanalizacyjnych, podłóg.

Wskazać należy, iż podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika.

Przy czym, katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu.

Wśród wydatków wskazanych w art. 21 ust. 25 stanowiących własne cele mieszkaniowe ustawodawca nie wymienił wydatków na nabycie garażu/carport a także na ogród wraz z wyposażeniem. Przy obliczaniu przedmiotowego zwolnienia Wnioskodawca nie będzie mógł zatem uwzględnić wydatków, które zostaną poniesione na garaż/carport oraz na ogród. Powyższe wydatki nie zostały bowiem wskazane przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, jako cele mieszkaniowe.

Natomiast zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i d) ww. ustawy, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem, oraz na budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego.

Oznacza to, że podatnik, który dokonał odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości i uzyskał z tego tytułu dochód może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przeznaczając uzyskane środki na nabycie bądź budowę jedynie budynku mieszkalnego. Wydatek taki stanowi bowiem jeden z własnych celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy.

Ustosunkowując się z kolei do podanych przez Wnioskodawcę wydatków na prace remontowe i możliwości zaliczenia ich do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia "budowa" czy też "remont", zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Z treści art. 3 pkt 6 ww. ustawy wynika, że poprzez sformułowanie "budowa" należy rozumieć wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Przepis art. 3 pkt 8 ww. ustawy, stanowi, że przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z powyższej definicji wynika, że za wydatki remontowe należy uznać tylko te roboty budowlane, które zostały dokonane po oddaniu budynku do użytkowania, gdyż remontu budynku nie można utożsamiać z jego wybudowaniem. Remont może być przeprowadzony po uprzednim wybudowaniu budynku mieszkalnego. W przeciwnym wypadku nie istnieje przedmiot remontu. Nie można remontować czegoś, co nie zostało jeszcze wybudowane. Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w przepisach prawa budowlanego, jak i w ustawie na gruncie której pojęcie budowy występuje niezależnie od pojęcia remontu.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. I SA/Gd 886/96 stwierdzając, iż: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji".

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wydatki wskazane przez Wnioskodawcę, tj. naprawa dachu, elewacji/tynku, instalacji elektrycznych i sanitarnych, urządzeń grzewczych, instalacji wodno - kanalizacyjnych, podłóg przeprowadzone w zależności od stopnia ich zużycia, mogą być zaliczone do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując zatem powyższe, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie - przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich wskazanych wyżej warunków - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na nabycie bądź budowę budynku mieszkalnego na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Prawo do przedmiotowego zwolnienia będzie przysługiwało również w związku z wydatkami poniesionymi przez Wnioskodawcę na remont własnego budynku mieszkalnego w zakresie prac remontowych wskazanych we wniosku. Natomiast przychód, w części w jakiej zostanie on przeznaczony na nabycie garażu/carportu, a także na ogród wraz z wyposażeniem nie będzie stanowić realizacji własnego celu mieszkaniowego, bowiem nie mieści się w katalogu celów mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Tym samym, przychód w tej części będzie opodatkowany 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 1 stycznia 2009 r.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl