IPPB4/415-919/10-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.) uzupełnione pismem z dnia 1 lutego 2011 r. (data nadania 2 lutego 2011 r., data wpływu 7 lutego 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-919/10-2/MP z dnia 26 stycznia 2011 r. (data nadania 26 stycznia 2011 r., data doręczenia 31 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracowników z tytułu uczestnictwa w zawodach sportowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracowników z tytułu uczestnictwa w zawodach sportowych.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 26 stycznia 2011 r. Nr IPPB4/415-919/10-2/MP tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 1 lutego 2011 r. (data nadania 02.2 stycznia 2011 r., data wpływu 7 lutego 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność sportową, z której mogą korzystać wszyscy pracownicy. W ramach tej działalności utworzone są sekcje, np. piłki nożnej, siatkówki, brydża, do których mogą przystąpić pracownicy po wypełnieniu deklaracji uczestnictwa w drużynie.

Wnioskodawca zamierza delegować wybranych pracowników, reprezentujących najwyższy poziom umiejętności sportowej w danej dziedzinie, do udziału w zawodach sportowych branżowych. Pracownicy będą rywalizować z przedstawicielami innych banków i instytucji finansowych w kraju i zagranicą. Koszty uczestnictwa, tj. przejazd, zakwaterowanie, wyżywienie, będą sfinansowane ze środków Wnioskodawcy. Pracownicy uczestnicząc w zawodach sportowych branżowych będą występować w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, promując w ten sposób jego wizerunek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na rzecz pracowników reprezentujących Wnioskodawcę w zawodach sportowych należy doliczyć do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość wydatków ponoszona na rzecz delegowanych pracowników, reprezentujących Wnioskodawcę w zawodach sportowych branżowych nie stanowi przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pracownicy delegowani, najlepsi w danej dziedzinie sportowej, podejmują działania na rzecz Wnioskodawcy, promując w ten sposób jego wizerunek. W takiej sytuacji nie sposób przyjąć, iż działania pracodawcy zostały poczynione jako nieodpłatne świadczenia na rzecz pracownika.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał interpretację indywidualną w sprawie opodatkowania przychodów pracowników z tytułu udziału w imprezie integracyjnej organizowanej przez pracodawcę, która została wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 23.09.2010 Nr ILPB2/415-152/09/10-S-TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju wyjazdy o charakterze imprez sportowych.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność sportową, z której mogą korzystać wszyscy pracownicy. Wnioskodawca zamierza delegować wybranych pracowników, reprezentujących najwyższy poziom umiejętności sportowej w danej dziedzinie, do udziału w zawodach sportowych branżowych. Pracownicy będą rywalizować z przedstawicielami innych banków i instytucji finansowych w kraju i zagranicą. Koszty uczestnictwa, tj. przejazd, zakwaterowanie, wyżywienie, będą sfinansowane ze środków Wnioskodawcy. Pracownicy uczestnicząc w zawodach sportowych branżowych będą występować w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, promując w ten sposób jego wizerunek.

W sytuacji przedstawionej wyżej pracownicy uczestnicząc w zawodach sportowych branżowych występują w imieniu i na rzecz swojego pracodawcy. Przez uczestnictwo w zawodach branżowych utrwalają, promują wizerunek firmy, a w konsekwencji nie można wykluczyć, iż poprzez takie działanie marketingowo-reklamowe może dojść do zwiększenia przychodów firmy. Trudno w takiej sytuacji przyjąć, iż wysyłając drużynę sportową składającą się z pracowników i ponosząc koszty jej udziału w imprezie sportowej branżowej działanie pracodawcy (ponoszenie kosztów tej imprezy) nakierowane jest na rzecz pracowników. W takiej sytuacji mamy do czynienia wręcz z sytuacją odwrotną, a mianowicie, to pracownicy oddelegowani, najlepsi w danej dziedzinie sportowej, podejmują działania na rzecz pracodawcy, promując w ten sposób jego wizerunek na rynku handlowym. W takiej sytuacji nie sposób przyjąć, iż działania pracodawcy zostały poczynione jako nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika.

Reasumując, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na rzecz pracowników reprezentujących Wnioskodawcę w zawodach sportowych nie stanowią dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek płatnika z przedmiotowego tytułu.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, iż zapadła ona w indywidualnej sprawie osoby, która się o nią ubiegała i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację, ponadto nie jest sprzeczna z niniejszą interpretacją i potwierdza stanowisko w niej zawarte.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.