IPPB4/415-893/12-4/SP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 8 stycznia 2013 r. (data nadania 08.01.2013.2012 r., data wpływu 11 stycznia 2013 r.) na wezwanie z dnia 19 grudnia 2012 r. (data nadania 20 grudnia 2012 r., data doręczenia 03.012013 r.) Nr IPPB4/415-893/12-2/SP o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty z Polski wypłacanej osobie mającej miejsce zamieszkania w Niemczech - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej osobie mającej miejsce zamieszkania w Niemczech.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia z dnia 19 grudnia 2012 r. (data nadania 20 grudnia 2012 r., data doręczenia 03.012013 r.) Nr IPPB4/415-893/12-2/SP tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przeformułowanie pytań, które winny być przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni w nawiązaniu do przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w odniesieniu do przeformułowanych pytań.

Pismem z dnia 8 stycznia 2013 r. (data nadania 8 stycznia 2013 r., data wpływu 11 stycznia 2013 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni na stałe mieszka w Mannheim (w Niemczech) od 1 września 2008 r. Wcześniej mieszkała i pracowała w Polsce, gdzie nabyła prawa do emerytury. Do dnia 31 października 2011 r. Wnioskodawczyni pobierała rentę z ZUS w Polsce. Od dnia 1 listopada 2011 r. renta w kwocie netto (po potrąceniu podatku) przeliczona na Euro po kursie z dnia wpływu pieniędzy (około 240 Euro) przekazywana jest na konto Wnioskodawczyni do miejsca zamieszkania - Mannheim.

Problemy zdrowotne z jakimi Wnioskodawczyni borykała się w Polsce nadal występują. Jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy w Mannheim, ale przebywa stale na zwolnieniu lekarskim. Urząd Pracy w Mannheim dopłaca do renty z Polski (około 240 Euro) kwotę 40 Euro wyrównania do wysokości świadczenia. Od powyższych świadczeń nie jest pobierany podatek. Z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego - 67 lat, emerytura Wnioskodawczyni zostanie przeliczona, co oznacza, że świadczenie otrzymywane z ZUS w Polsce zostanie powiększone o staż wynikający z zarejestrowania się w Urzędzie Pracy w Mannheim.

Przedmiotowe zapytanie dotyczy okresu podatkowego od dnia przekazywania renty do miejsca zamieszkania do Mannheim, tj. od dnia 1 listopada 2011 r., do czasu przekazywania świadczenia z Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od renty nabytej w Polsce powinien być potrącany podatek, w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni zmieniła miejsce zamieszkania i organ podatkowy oraz w Jej w miejscu zamieszkania jest zwolniona z podatku z uwagi na niskie świadczenie (do 1.000 Euro nie pobiera się podatku).

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionych wyżej wyjaśnień, wypracowane świadczenie w Polsce powinno być zwolnione z podatku i przekazywane w kwocie brutto do Mannheim, gdzie mieszka i ponosi znaczące dla Niej wydatki na leczenie.

W Niemczech niskie świadczenia emerytalno-rentowe zwolnione są od podatków. Wnioskodawczyni nie mieszkając w Polsce nie korzysta też z żadnych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni mieszka na stałe od 2008 r. na terenie Niemiec i otrzymuje świadczenia z Polski. Zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowania uregulowania zawarte w polsko-niemieckiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w rozumieniu niniejszej umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż świadczenia emerytalno-rentowe otrzymywane z Polski, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Niemczech, podlegają co do zasady opodatkowaniu w Niemczech. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z polskiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż do 31 października 2011 r. Wnioskodawczyni pobierała w Polsce rentę z ZUS. Od 1 listopada 2011 r. renta w kwocie netto jest przekazywana na konto Wnioskodawczyni w Niemczech. Zatem mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz prawny, należy stwierdzić, iż do świadczenia z ZUS otrzymywanego przez Wnioskodawczynię z polskiego systemu ubezpieczeń społecznych ma zastosowanie przepis art. 18 ust. 2 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. W związku z powyższym świadczenie to podlega opodatkowaniu tylko w Polsce i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Niemczech.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.