IPPB4/415-879/13-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2013 r. (data wpływu 31 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2014 r. (data nadania 18 marca 2014 r., data wpływu 20 marca 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 28 lutego 2014 r. Nr IPPB4/415-879/13-2/MS (data nadania 3 marca 2014 r., data doręczenia 11 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-879/13-2/MS z dnia 28 lutego 2014 r. (data nadania 3 marca 2014 r., data doręczenia 11 marca 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, sformułowanie pytania, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy i przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do prawidłowo sformułowanego pytania.

Pismem z dnia 17 marca 2014 r. (data nadania 18 marca 2014 r., data wpływu 20 marca 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2013 r. Wnioskodawca zbył odpłatnie nieruchomość (działka budowlana), której wyłącznym właścicielem został po rozwodzie (2011 r.) i podziale majątku (wrzesień 2013 r.). Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości zalicza się do źródeł przychodów, a w szczególności jeśli zbycie nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że nabycie udziału w nieruchomości stanowiącej działkę budowlaną, której dotyczy wniosek nastąpiło w 2001 r. Nabycie nastąpiło do majątku wspólnego małżonków objętego wspólnością majątkową małżeńską. W wyniku dokonanego podziału majątku dorobkowego małżonków wartość otrzymanej przez Wnioskodawcę na wyłączną własność nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. W skład majątku wspólnego wchodziło obok nieruchomości wskazanej we wniosku również:

Wskazane powyżej nieruchomości wraz z działką budowlaną wskazaną we wniosku, były przedmiotem podziału majątkowego dorobkowego małżonków dokonanego na mocy ugody sądowej z dnia 1 lipca 2013 r. W wyniku podziału Wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność obok działki budowlanej wskazanej we wniosku o wartości 46.440 zł, także nieruchomość wskazaną w lit. b oraz wierzytelność wskazaną w lit. c, zaś małżonka Wnioskodawcy otrzymała na wyłączną własność nieruchomość wskazaną w pkt 3a. W wyniku podziału małżonka Wnioskodawcy została także zobowiązana do dokonania spłat na rzecz Wnioskodawcy w kwocie łącznej 11.925 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód ze sprzedaży wskazanej we wniosku działki budowlanej w całości nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Czy też zwolnieniu podlega tylko część nabyta w 2001 r.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wobec faktu, że stosunki majątkowe między małżonkami są uregulowane w ustawie - Kodeks rodzinny i opiekuńczy należy uznać, że wraz z zawarciem małżeństwa wspólność majątkowa, ukształtowana przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa obejmuje dorobek obojga małżonków, a zatem każdy z małżonków nabywał prawo do całości nieruchomości. Mając jednocześnie na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zgodnie z tą linią orzeczniczą za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku częściowego podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zdaniem Wnioskodawcy podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w niniejszej sprawie miał charakter ekwiwalentny. W wyniku dokonanego podziału Wnioskodawca nie uzyskał wartości przekraczającej Jego udział jaki posiadał w majątku dorobkowym małżeńskim. W konsekwencji nie można uznać, że w wyniku podziału majątku dorobkowego doszło do nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji należy uznać, że nabycie nieruchomości miało miejsce w 2001 r. Tym samym, skoro odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, przychód ze sprzedaży nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie wymaga wskazania tej sprzedaży w zeznaniu rocznym. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że w sprawie objętej przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie kontrolne oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujące zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w 2001 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką nieruchomość - działkę budowlaną - do majątku wspólnego, objętego wspólnością majątkową małżeńską. W wyniku rozwodu przeprowadzonego w 2011 r. oraz podziału majątku, do którego doszło w roku 2013 r. Wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność obok działki budowlanej również prawo własności nieruchomości gruntowej, a także wierzytelność uzyskaną ze sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W wyniku podziału małżonka Wnioskodawcy została zobowiązana do dokonania spłaty na rzecz Wnioskodawcy w kwocie łącznej 11.925 zł. W 2013 r. Wnioskodawca sprzedał działkę budowlaną, której był wyłącznym właścicielem.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Zatem uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawcą, że wartość otrzymanej nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżonków, w wyniku podziału małżonka Wnioskodawcy została zobowiązana do dokonania spłat na rzecz Wnioskodawcy, należy uznać, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości - o której mowa w zapytaniu, nastąpiło w 2001 r., tj. w dacie nabycia działki budowlanej w czasie trwania związku małżeńskiego. Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2001 r.

W związku z powyższym, jako że Wnioskodawca przedmiotową działkę nabył w 2001 r., należy stwierdzić, że od momentu nabycia tej działki do dnia sprzedaży upłynęło ponad pięć lat. Zatem czynność sprzedaży nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży działki nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.