IPPB4/415-86/14-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2014 r. (data wpływu 4 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedazy samochodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 8 stycznia 2013 r. Wnioskodawczyni jako jedyna spadkobierczyni przyjęła spadek po swojej matce. W skład spadku wchodził między innymi samochód osobowy, który Wnioskodawczyni wystawiła na sprzedaż. W związku z tym, że od 11 lat Wnioskodawczyni przebywa w Wielkiej Brytanii, jest Ona podatnikiem tego kraju. Samochód zgodnie z aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła 8 listopada 2013 r. i sprzedała korzystając z komisu 12 stycznia 2014 r. (także posiadała go 2 miesiące).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy jako podatnik innego kraju Wnioskodawczyni jest zobowiązana do płacenia podatku w Polsce od sprzedaży samochodu, który posiadała poniżej 6 miesięcy.

2. Czy fakt sprzedaży Wnioskodawczyni musi zgłosić we właściwym w Polsce urzędzie skarbowym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z informacjami jakie uzyskała dzwoniąc na infolinię Krajowej Izby Skarbowej oraz mimo że samochód posiadała poniżej 6 miesięcy, nie jest zobowiązana do płacenia podatku w Polsce. Jako podatnik innego kraju Wnioskodawczyni powinna zgłosić fakt sprzedaży w kraju, w którym jest rezydentem. W zależności od przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni uważa, że podatek, jeśli takowy istnieje musi zapłacić w UK. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że zgodnie z aktem notarialnym dnia 8 stycznia 2013 r. Wnioskodawczyni jako jedyna spadkobierczyni przyjęła spadek po swojej matce. W skład spadku wchodził między innymi samochód osobowy, który Wnioskodawczyni wystawiła na sprzedaż. W związku z tym, że od 11 lat Wnioskodawczyni przebywa w Wielkiej Brytanii, jest podatnikiem tego kraju. Wnioskodawczyni sprzedała samochód korzystając z komisu 12 stycznia 2014 r.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie, tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski ze źródeł w nim położonych.

Przedmiotowa Konwencja nie zawiera w swej treści uregulowań dotyczących opodatkowania przychodu ze sprzedaży samochodu. Wobec powyższego skutki podatkowe tej sprzedaży należy rozpatrzyć w oparciu o art. 21 ust. 1 Konwencji - "Inne dochody".

W świetle art. 21 ust. 1 Konwencji, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jak wynika z Komentarza do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - do artykułu 21 ust. 1 określającego opodatkowanie innych dochodów, wyłączne prawo do opodatkowania należy do państwa miejsca zamieszkania lub siedziby. Reguła ustalona w tym ustępie ma zastosowanie niezależnie od tego, czy państwo miejsca zamieszkania lub siedziby korzysta z prawa do opodatkowania, czy też nie; w związku z tym państwo inne niż państwo miejsca zamieszkania lub siedziby nie może pobierać podatku od dochodu uzyskiwanego w tym umawiającym się państwie nawet wtedy, gdy taki dochód nie jest opodatkowany w pierwszym państwie.

Inny dochód może być opodatkowany wyłącznie w państwie rezydencji na podstawie wewnętrznego prawa podatkowego tego państwa.

Należy wyjaśnić, że tekst Modelowej Konwencji stanowi wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, bowiem z racji przebywania tam od 11 lat, podlega opodatkowaniu w tym Państwie. W związku z powyższym, zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. Konwencji, kwota uzyskana ze sprzedaży samochodu osobowego, podlega opodatkowaniu tylko w państwie miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni, czyli w Wielkiej Brytanii według ustawodawstwa tam obowiązującego. Wnioskodawczyni nie jest zatem zobowiązana do płacenia podatku w Polsce od sprzedaży odziedziczonego samochodu. Również tej sprzedaży Wnioskodawczyni nie musi zgłaszać we właściwym w Polsce urzędzie skarbowym.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja ma dotyczyć zakresu i sposobu zastosowania przepisów polskiego prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Przez przepisy prawa podatkowego - w myśl art. 3 pkt 2 cytowanej Ordynacji podatkowej należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W związku z powyższym, tut. Organ nie ma uprawnień do interpretowania brytyjskich przepisów podatkowych, a tym samym do stwierdzania, czy fakt sprzedaży samochodu w Polsce Wnioskodawczyni winna zgłosić w Wielkiej Brytanii. Tym samym, nie może ustosunkować się do stwierdzenia Wnioskodawczyni zawartego we własnym stanowisku, że fakt sprzedaży samochodu powinna zgłosić w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.