IPPB4/415-84/11-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń otrzymanych ze środków Funduszu Związków Zawodowych - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń otrzymanych ze środków Funduszu Związków Zawodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przekazał w 2010 r. pracownikom - swoim członkom, podarunki w formie rzeczowej o wartości jednostkowej 50 zł. Związek posiada licznych członków i nie wie, czy pracownicy ci przekroczyli (wraz z przekazanym przez Wnioskodawcę świadczeniem) kwotę zwolnioną od podatku, tj. 380 zł (łącznie ze świadczeniami uzyskanymi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do żądania od swoich członków (podatników) oświadczenia o wysokości wykorzystanego przez nich w danym roku limitu i wystawienia PIT-8C tym pracownikom, którzy przekazali oświadczenie w tym zakresie, a z którego wynika, że świadczenie Związków Zawodowych stanowić będzie nadwyżkę nad przewidzianym w ustawie limitem.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość otrzymanych przez pracownika, w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych rzeczowych świadczeń oraz otrzymywanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub Funduszu Związków Zawodowych, podlega zwolnienia podatkowemu łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W opinii Wnioskodawcy, w związku z powyższym, a także na podstawie art. 42a ww. ustawy, Związek Zawodowy będzie zobowiązany do sporządzenia informacji, według ustalonego przepisami wzoru, tj. PIT-8C, jednak od nadwyżki przypadającej ponad zwolnioną kwotę. Informacja ta powinna zostać przekazana podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, do końca lutego następnego roku podatkowego.

Wnioskodawca w przedmiotowym przypadku bierze pod uwagę jedynie świadczenia wypłacane przez niego na rzecz danego pracownika. Skoro wartość świadczenia od Związku nie przekroczyła limitu ustalonego w ustawie, a Związek Zawodowy nie posiada informacji o wartości świadczeń uzyskanych przez podatnika w danym roku z Funduszu Świadczeń Socjalnych, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ustalania, czy pracownik wykorzystał przysługującą mu w danym roku kwotę zwolnienia. Obowiązek uzyskania takiej informacji nie wynika bowiem z przepisów prawa. Brak też podstawy prawnej do zobowiązania pracownika do ujawnienia Związkowi Zawodowemu wysokości uzyskanych świadczeń, szczególnie, iż pracownik (podatnik) może nie posiadać pełnej wiedzy o wartości uzyskanych w ciągu roku świadczeń z ZFŚS. Biorąc pod uwagę liczebność Związków Zawodowych, realizacja takiego obowiązku byłaby trudna do wykonania, także w odniesieniu do pracowników, którzy z różnych względów nie odpowiedzą na zapytanie, dotyczące wykorzystanej kwoty limitu.

Według Wnioskodawcy nie jest On zatem zobowiązany do wystosowania zapytań do wszystkich pracowników i uzyskania od nich oświadczeń o wykorzystanej kwocie limitu zwolnionego od podatku. Nie jest też obciążony ciężarem dowodu w zakresie wystawienia PIT-8C tym pracownikom, u których kwota limitu została przekroczona.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, iż może poprzestać na wysłaniu informacji e-mailowej do pracowników, w celu poinformowania ich o wartości otrzymanego przez nich świadczenia (co pozwoli pracownikowi samodzielnie dokonać rozliczenia świadczenia w jego zeznaniu rocznym) oraz na poinformowaniu pracodawcy o wysokości przyznanych poszczególnym pracownikom świadczeń celem umożliwienia mu dokonania ewentualnych rozliczeń, dotyczących świadczeń z ZFŚS.

Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia PIT-8C jedynie w sytuacji złożenia przez pracownika, w sposób dobrowolny oświadczenia, iż jego świadczenia z ZFŚS wraz z otrzymanym od Związku świadczeniem przekroczyły kwotę limitu przewidzianego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Znowelizowany przepis ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą znowelizowanego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania - przy warunkach przewidzianych ustawą - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

Jak wynika z powołanego powyżej znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,

* świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,

* źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Jak z powyższego wynika, limit zwolnienia ustalony przez ustawodawcę w kwocie 380 zł jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku z funduszy socjalnych i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego w ilu zakładach dany pracownik jest zatrudniony i od ilu podmiotów uprawnionych (pracodawców i związków zawodowych) otrzymuje świadczenia z ww. funduszy. Przy czym ustawodawca nie nałożył na podmiot (pracodawcę lub związek zawodowy) wypłacający świadczenia z funduszy wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniające warunki do zastosowania zwolnienia, obowiązku monitorowania, czy pracownik uzyskał już w roku podatkowym od innego świadczeniodawcy kwotę świadczenia w wysokości przekraczającej limit 380 zł Również brak jest przepisu, który zobowiązywałby pracownika do złożenia oświadczenia pracodawcy, z którego wynikałoby, że pracownik wykorzystał już kwotę limitowanego zwolnienia. Tym samym podmiot wypłacający świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zobowiązany, zgodnie z brzmieniem tego przepisu, opodatkować wypłacone świadczenie (nadwyżkę ponad kwotę 380 zł) jedynie w sytuacji, gdy suma przekazanych przez tenże podmiot świadczeń przekroczy limit 380 zł. Natomiast obowiązkiem pracownika jest kontrolować wysokość otrzymanych w roku podatkowym świadczeń i ich nadwyżkę opodatkować w zeznaniu podatkowym.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przekazał w 2010 r. pracownikom - swoim członkom, podarunki w formie rzeczowej o wartości jednostkowej 50 zł. Związek Zawodowy posiada licznych członków i nie wie, czy pracownicy ci przekroczyli (wraz z przekazanym przez Wnioskodawcę świadczeniem) kwotę zwolnioną od podatku, tj. 380 zł (łącznie ze świadczeniami uzyskanymi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych).

W przypadku, gdy Wnioskodawca nie jest dla członków związku - beneficjentów świadczeń - pracodawcą, nie pełni funkcji płatnika z tytułu świadczeń dokonywanych na rzecz tych osób i nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy. U członka związku, który otrzymuje świadczenia od związku zawodowego, powstaje z tego tytułu przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, od którego związek zawodowy nie jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując należy wskazać, iż Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i przekazania członkom związku oraz właściwemu organowi podatkowemu informacji PIT-8C, w której wykaże podlegającą opodatkowaniu wartość świadczeń przekazanych swoim członkom, tj. w sytuacji, gdy suma przekazanych przez Wnioskodawcę świadczeń przekroczy limit 380 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.