IPPB4/415-827/14-5/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. (data wpływu 23 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego do przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego do przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 4 listopada 2009 r. zgodnie z treścią aktu notarialnego Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego za cenę 319,000 zł, które zostało przez Nią nabyte w dniu 21 czerwca 2006 r. na podstawie aktu notarialnego. W dniu 6 listopada 2009 r. w Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni złożyła deklarację o osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości na formularzu PIT-23 wraz z oświadczeniem o przeznaczeniu całości przychodu uzyskanego z przedmiotowej sprzedaży na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. Nr 361) w wersji obowiązującej przed dniem 1 stycznia 2007 r. w okresie 2 lat od zawarcia umowy sprzedaży przedmiotowego lokalu.

Nabycie nowego lokalu nastąpiło w dniu 7 lipca 2009 r. na podstawie aktu notarialnego, a zatem na dzień ponoszenia wydatków na remont przysługiwało Wnioskodawczyni prawo własności w oparciu o akt notarialny datowany na ten sam dzień. Powyższe potwierdza również, że nabycie nowego mieszkania miało miejsce przed upływem 2 lat od końca roku podatkowego, w którym dokonano odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w dniu 4 listopada 2009 r. (a nawet wcześniej). W dniu 3 listopada 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym zestawienie rachunków na remont, modernizację lub budowę własnej nieruchomości zakupionej w dniu 4 listopada 2009 r. (tekst jedn.: rozliczenie wydatków poniesionych na częściową spłatę kredytu oraz kosztów poniesionych na remont nowego lokalu mieszkalnego pokrywającego całość przychodu uzyskanego ze sprzedaży poprzedniego lokalu). W styczniu 2014 r. Wnioskodawczyni została wezwana do dokonania korekty zeznania podatkowego PIT-23 i zapłaty podatku 10% od kwoty, której wydatkowanie nie zostało przyjęte przez Urząd Skarbowy. W konsekwencji Wnioskodawczyni złożyła korektę PIT-23 (w dniu 24 stycznia 2014 r.) oraz przedstawiła kolejne dokumenty potwierdzające wydatkowanie środków na cele mieszkaniowe (w tym faktury, do których Urząd Skarbowy miał wątpliwości). Od powstałej różnicy (46.945 zł) Wnioskodawczyni odprowadziła podatek wraz z należnymi odsetkami.

Organ podatkowy zakwestionował rozliczenie przez Wnioskodawczynię w ramach tzw. ulgi remontowej wykonania zabudowy szafowej wzdłuż okien we wszystkich pomieszczeniach na kwotę 10.309 zł (poświadczone fakturą VAT) oraz zakupu zmywarki do zabudowy kuchennej na kwotę 1.369 zł (poświadczone fakturą VAT z dnia 15 września 2009 r.; całość faktury opłacona w przedpłacie co poświadcza faktura VAT). Wnioskodawczyni wskazała, że zabudowa szafowa została w sposób trwały zespolona ze ścianami i podłogą: w wyniku jej montażu usunięte zostały parapety, ponieważ po zmianach górna część zabudowy stanowi jednocześnie parapet. Zabudowa znajduje się we wnęce w ścianie pod oknami i zajmuje całą długość tej ściany. Zabudowa została zrobiona na wymiar, dostosowana do wymiarów konkretnego miejsca w mieszkaniu a poszczególne jej elementy wykonane według indywidualnego planu na zamówienie Wnioskodawczyni. Wszystkie jej elementy są na stale (w sposób trwały) połączone ze ścianami i podłogą oraz dodatkowo parapetami, które zostały wykonane z tego samego materiału co drzwiczki i pozostałe elementy tej zabudowy, stanowiąc niejako "górę" tej zabudowy. Powyższe rozwiązanie jest koniecznością w związku z ograniczoną ilością miejsca niezbędnego do przechowywania. Biorąc pod uwagę, że zabudowa ta została wykonana we wnęce, jest trwale połączona ze ścianami i podłogą (a nawet parapetem), została wykonana na wymiar do konkretnego mieszkania i w celu przechowywania w niej przedmiotów domowych spełnia definicję szafy wnękowej.

Organ podatkowy zakwestionował również wydatek na zmywarkę przeznaczoną do zabudowy kuchennej potwierdzony fakturą z dnia 15 września 2009 r. Kwestionowanie tego wydatku jest o tyle niezrozumiałe, że sposób montażu tej zmywarki jest właściwie identyczny jak montaż piekarnika i kuchenki, które zostały uznane przez organ jako kwalifikujące się do odliczenia z tytułu ulgi remontowej. Wnioskodawczyni uzyskała wyjaśnienie w Urzędzie Skarbowym, że "zwyczajowo" piekarniki i kuchenki są kwalifikowane jako instalacja gazowa, nawet - gdy tak jak przypadku w przypadku Wnioskodawczyni - taką instalacją nie są (piekarnik i kuchenka są elektryczne, w budynku nie ma instalacji gazowej). Ponadto niewątpliwie wydatek ten służy modernizacji lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podlega odliczeniu od podatku w ramach ulgi na remont i modernizację wydatek poniesiony na zamontowanie szafy stanowiącej zabudowę trwałą pod parapetem we wnęce, tj. czy w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. z późn. zm.), obecnie Dz. U. z 2012 r. Nr 361) ustalonego w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. w związku z art. 28 ust. 2a tej ustawy oraz z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 1 588) przychody uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego z dnia 4 lipca 2009 r.), które jako podatnik Wnioskodawczyni przeznaczyła na remont własnego lokalu mieszkalnego poprzez wydatkowanie części tych przychodów (10.309 zł) na szafę stanowiącą trwałą zabudowę parapetówo szafową we wnęce są wolne od podatku dochodowego i podlegają tzw. uldze remontowej.

2. Czy podlega odliczeniu od podatku w ramach ulgi na remont i modernizację wydatek poniesiony na zakup zmywarki pod trwałą zabudowę w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.; obecnie Dz. U. z 2012 r. Nr 361) ustalonego w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. w związku z art. 28 ust. 2a tej ustawy oraz z art. 7 ust, 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) przychody uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego z dnia 4 listopada 2009 r., które jako podatnik Wnioskodawczyni przeznaczyła na remont własnego lokalu mieszkalnego poprzez wydatkowanie części tych przychodów (1.369 zł) na montaż zmywarki pod trwałą zabudowę kuchenną są wolne od podatku dochodowego i podlegają tzw. uldze remontowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad.1

Odnosząc się do pytania 1) Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że poniesiony przez Nią wydatek na wykonanie szafy wnękowej usytuowanej pod oknami na całej ścianie podlega odliczeniu od podatku.

Katalog wydatków zaliczanych do robót związanych z remontem i modernizacją zawierało rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizacje budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788), które ma zastosowanie w niniejszej sprawie, pomimo utraty mocy obowiązującej. Załącznik Nr 2 tego rozporządzenia stanowił, że roboty zaliczane do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego objęte ulgą podatkową to m.in. wydatki na remont, modernizację lub wykonanie nowych elementów, w takim lokalu jak np. pawlacze, trwale umiejscowione szafy wnękowe, obudowa wanien, zlewozmywaków, grzejników. Przy czym zauważyć należy, że katalog określony w pkt 7 tego załącznika nie jest katalogiem zamkniętym, a jedynie wymienia przykładowe pozostałe elementy, w tym trwale umiejscowione szafy wnękowe. Jednocześnie przepis nie wskazuje miejsca, w którym ma znajdować się wnęka, nie określa też wielkości szafy wnękowej. Pozwala to postawić tezę, że podstawowym warunkiem wykonania zabudowy poszczególnych elementów jest ich trwałe umiejscowienie, które wyklucza przemieszczanie danego elementu w inne miejsce lokalu mieszkalnego oraz umiejscowienie tego rodzaju zabudowy (szafy) we wnęce w ścianie, nawet jeśli jest to wnęka pod oknami. Nie ulega bowiem wątpliwości, że wnęka pod oknami stanowi wnękę w ścianie, nawet jeśli nie jest to "typowa" wnęka. Należy przy tym wskazać, że organy podatkowe zgadzały się na odliczenie od podatku zakupu szafy, nawet jeśli nie znajdowała się ona we wnęce, ale była na stałe przymocowana do ścian i podłogi i nie mogła być przemieszczana (Izba Skarbowa w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu, 5 kwietnia 2006 r., ZP1/1-4117/1-1/06).

Dlatego mając powyższe na uwadze należy uznać, że wydatki poniesione na stałą zabudowę w postaci szafy wnękowej we wnęce pod oknami trwale zamocowaną do ścian i podłogi, która jest jednocześnie trwałą konstrukcyjnie zabudową i nie może być przemieszczana spełnia przesłanki, o których mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. oraz w załączniku Nr 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizacje budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).

Tym samym poniesienie wydatku w 2009 r. na wykonanie i zamontowanie stałej zabudowy w postaci szafy wnękowej umiejscowionej pod parapetami uprawnia do skorzystania z ulgi remontowej, o której mowa w powołanych wyżej przepisach prawa podatkowego.

W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, ze odpowiedź na postawione we wniosku pytanie Nr 1 powinna być twierdząca, czyli że wydatek przeznaczony na zamontowanie szafy stanowiącej zabudowę trwałą pod parapetem we wnęce może zostać odliczony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustalonym przed dniem 1 stycznia 2007 r., tj. jej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a w związku z art. 28 ust. 2a tej ustawy i w związku art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588).

Ad. 2

Odnosząc się do pytania 2), w przekonaniu Wnioskodawczyni nieuzasadnionym jest wykluczenie możliwości odliczenia od podatku dochodowego wydatku poniesionego na zakup zmywarki pod zabudowę. Wydatek ten Jej zdaniem zalicza się do kategorii wydatków przewidzianych art. 21 ust. 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustalonym przed 1 stycznia 2007 r., gdyż zakup zmywarki stanowi " (...modemizację (...) własnego lokalu mieszkalnego, położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej". Przede wszystkim zmywarka przeznaczona jest pod zabudowę, a zgodnie z utrwaloną praktyką "przez modernizację lokalu mieszkalnego należy rozumieć jego unowocześnienie, ale także uwspółcześnienie" (tak m.in. wyrok NSA z dnia 25 lutego 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 699/96). Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyroku: "skoro w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji legalnej pojęć "remont" i "modernizacja", to należy przyjąć potoczne rozumienie tych pojęć. Wówczas to przez modernizację lokalu mieszkalnego należy rozumieć jego unowocześnienie, ale także uwspółcześnienie (Mały słownik języka polskiego PWN, wydanie XII 1995 r.), na które to ostatnie określenie rzadko zwraca się uwagę".

Jeżeli zatem za lokal mieszkalny o podstawowym standardzie uznać należy lokal wyposażony w okna, to do modernizacji takiego lokalu zaliczyć powinno się zakup żaluzji do trwałego zamontowania w oknach, gdyż wtedy ma miejsce unowocześnienie takiego lokalu odpowiadające współczesności, właściwe nowym czasom z uwagi na funkcjonalność żaluzji.

Na zasadzie analogii wobec zakupu żaluzji do stałego zamontowania w oknach uznanego w tym orzeczeniu za podlegający uldze remontowej, skoro zlew lub zlewozmywak stanowią wyposażanie lokalu mieszkalnego o minimalnym standardzie i w dodatku podlegają odliczeniu, to zmywarka stanowi trwałe "unowocześnienie takiego lokalu odpowiadające współczesności". Niewątpliwie zmywarka służy trwałemu ulepszeniu instalacji wodnej "pod względem użytkowym", (wyrok NSA z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96). Ponadto wykaz robót zaliczanych do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego określony w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w załączniku Nr 2 "nie jest katalogiem zamkniętym, a jedynie wymienia przykładowe elementy trwałej zabudowy. Pozwala to postawić tezę, że podstawowym warunkiem wykonania zabudowy poszczególnych elementów jest ich trwałe umiejscowienie, które wyklucza przemieszczanie danego elementu w inne miejsce lokalu mieszkalnego" (pismo Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu z dnia 5 kwietnia 2006 r., ZP 1/1-4117/1-1/06). Podobnie przepisy rozporządzenia nie wskazują remontu lub modernizacji których elementów instalacji z ust. 2 pkt 1-6 tego samego załącznika Nr 2 podlega zwolnieniu od podatku. Organy podatkowe są zgodne co do możliwości odliczenia od podatku dochodowego wydatku poniesionego na zakup piekarnika elektrycznego pod zabudowę. Dlatego nie można uznać za słuszne różnicowanie statusu tego urządzenia względem zmywarki elektrycznej: ona również jest zasilana prądem i tak, jak piekarnik jest trwale umiejscowiona w ramach zabudowy kuchennej bez możliwości jej przemieszczania (pismo Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 12 lipca 2005 r., ZP1/418/I/4/05).

W związku z tym podatnik uważa, że odpowiedź na postawione we wniosku pytanie powinna być twierdząca, czyli że wydatek przeznaczony na zakup zmywarki pod zabudowę może zostać odliczony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustalonym przed dniem 1 stycznia 2007 r., tj. jej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a w związku z art. 28 ust. 2a tej ustawy i w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 listopada 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego w Warszawie, które zostało przez Nią nabyte w dniu 21 czerwca 2006 r. na podstawie aktu notarialnego.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości, nastąpiło w 2006 r., natomiast sprzedaży tejże nieruchomości dokonano w 2009 r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dokonując oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku.

Na mocy art. 28 ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Zasada ta nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Ustosunkowując się do możliwości skorzystania ze zwolnienia w sytuacji przeznaczenia środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia lokalu mieszkalnego na remont lub modernizację własnego lokalu mieszkalnego, należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia "remont", nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. Wymienione pojęcie rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji.

W świetle przepisu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) poprzez "remont" należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za "remont" uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji), za "modernizację" natomiast uważa się trwałe ulepszenie (unowocześnienie) istniejącego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego (np.: wymiana ogrzewania centralnego na gazowe).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r. sygn. akt I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Natomiast rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788), na które powołuje się Wnioskodawczyni służyło do określania wydatków na własne potrzeby mieszkaniowe, dotyczących prac remontowych i modernizacyjnych, o które można było zmniejszyć podatek korzystając z tzw. ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2003 r. Wskazać jednak należy, że przepis powołanego art. 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierający regulację prawną w zakresie skorzystania z prawa do tzw. ulgi remontowo-modernizacyjnej na mocy art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956 z późn. zm.) został uchylony z dniem 1 stycznia 2004 r.

Oznacza to, że przedmiotowe rozporządzenie służy jedynie pomocniczo do określania wydatków na własne cele mieszkaniowe, wynikających ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązujących do 31 grudnia 2006 r.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na zamontowanie szafy stanowiącej zabudowę trwałą pod parapetem we wnęce oraz zakup i montaż zmywarki pod trwałą zabudowę kuchenną nie stanowią wydatków na remont i modernizację są to bowiem wydatki na wyposażenie tego lokalu.

Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) i zakup sprzętów AGD nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 639/05. Wykonanie zabudowy stałej nie jest zatem wydatkiem związanym z remontem (czy modernizacją) lokalu (budynku) mieszkalnego.

Stanowisko, że wykonanie zabudowy stałej polegającej na wyposażeniu mieszkania w komplet mebli, w tym w szafy wnękowe, wykonanych na zamówienie, nie jest wydatkiem związanym z remontem lokalu potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 13 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Go 3/13.

W związku z tym, przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w części wydatkowany na zamontowanie szafy stanowiącej zabudowę trwałą pod parapetem we wnęce oraz zakup i montaż zmywarki pod trwałą zabudowę kuchenną nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że przywołane przez Wnioskodawczynię pisma oraz orzeczenia sądowe dotyczą konkretnych spraw podatników w określonych stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcie w nich zawarte jest wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.