IPPB4/415-823/09-2/MP - Możliwość odliczenia od dochodu kwoty darowizny przekazanej stowarzyszeniu, którego statutowym celem działalności jest wspieranie kościelnej osoby prawnej w postaci instytutu zakonnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-823/09-2/MP Możliwość odliczenia od dochodu kwoty darowizny przekazanej stowarzyszeniu, którego statutowym celem działalności jest wspieranie kościelnej osoby prawnej w postaci instytutu zakonnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 8 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na cele kultu religijnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na cele kultu religijnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza przekazać na rzecz Stowarzyszenia zarejestrowanego, określoną kwotę pieniężną, z przeznaczeniem na cele kultu religijnego. Stowarzyszenie, na rzecz którego zamierza przekazać darowiznę jest organizacją w rozumieniu art. 37 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.). Zgodnie ze statutem Stowarzyszenia jest ono tworzone z myślą niesienia wszelkiego wsparcia, w tym materialnego, intelektualnego i moralnego nowo fundowanego instytutu zakonnego kościoła katolickiego, w jego misji ewangelizacyjnej, modlitwie kontemplacyjnej, rozpowszechnianiu wiary katolickiej, jak również propagowania i rozwijania kultury chrześcijańskiej, sięgając do źródeł chrześcijańskiego dziedzictwa kulturowego Europy. Celami stowarzyszenia jest m.in. wspieranie działalności wspomnianego instytutu zakonnego w Polsce i rozpowszechnianie informacji o jego działalności religijnej.

Stowarzyszenie swoje cele realizuje w szczególności poprzez:

a.

pozyskiwanie środków potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania instytutu zakonnego,

b.

nawiązywanie kontaktów ze środkami masowego przekazu,

c.

wydawanie publikacji związanych z instytutem zakonnym,

d.

współpracę z krajowymi i zagranicznymi organizacjami prowadzącymi działalność na rzecz instytutu.

Mając na uwadze znaczenie, jakie wspomniany instytut zakonny przywiązuje do oprawy liturgicznej odprawianych nabożeństw, Towarzystwo stawia sobie również za cel propagowanie i rozwijanie kultury muzycznej kładąc szczególny nacisk na europejskie i światowe dziedzictwo w zakresie muzyki sakralnej. Cel ten Stowarzyszenie realizuje poprzez:

a.

organizowanie koncertów organowych i innych wydarzeń muzycznych związanych z kulturą chrześcijańską,

b.

organizowanie kursów, konferencji, seminariów, konkursów,

c.

uroczystą oprawę liturgiczną nabożeństw odprawianych przez instytut zakonny. Stowarzyszenie pamiętając o celach określonych powyżej, obejmuje swoją działalnością, także propagowanie i rozwijanie szeroko rozumianej kultury chrześcijańskiej, w tym w szczególności rozpowszechnianie i utrwalanie wartości, które wywodzą się z chrześcijańskiej wizji człowieka i społeczeństwa. Działalność ta jest realizowania za pomocą wydawanych publikacji oraz prowadzonych odczytów i paneli dyskusyjnych, a także innych form komunikacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie darowizny z przeznaczeniem na cele kultu religijnego, na rzecz wyżej wymienionego Stowarzyszenia korzysta z ulgi, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, skorzystanie z ulgi na cele kultu religijnego, o której mowa art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy, w przeciwieństwie do ulg z tytułów wymienionych w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) i c) ustawy, nie jest uwarunkowane dokonaniem darowizny na rzecz określonego podmiotu. Według Wnioskodawcy, jedynymi warunkami jest spełnienie kryterium przedmiotowego polegającego na przeznaczeniu darowizny na cele kultu religijnego, brak przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 26 ust. 5 ustawy oraz zachowanie obowiązku odpowiedniego udokumentowania darowizny (art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy). "Kultem", zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN z roku 2007, jest "cześć religijna oddawana Bogu, bóstwom, świętym osobom lub rzeczom; też: zewnętrzne objawy tej czci". Określenie "religijny" według tego samego źródła oznacza, "odnoszący się do religii", a więc do "zespołu wierzeń dotyczących genezy, struktury, i celu istnienia człowieka i świata oraz związane z tym formy organizacyjne". Ponieważ wszystkie cele statutowe Stowarzyszenia, na rzecz którego ma być dokonana darowizna, skierowane są na urzeczywistnianie chrześcijańskiej wizji człowieka i świata lub polegają na wspieraniu kościelnej osoby prawnej, jaką jest instytut zakonny, to w opinii Wnioskodawcy mieszczą się one w kategorii pojęcia kult religijny i w konsekwencji darowizna przeznaczona na cele kultu religijnego, dokonana na rzecz tego Stowarzyszenia, będzie korzystać z ulgi, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m.in. kwot z tytułu darowizn przekazanych na cele kultu religijnego, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu.

W myśl art. 26 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6 % dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

1.

osób fizycznych,

2.

osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5 % oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 9 odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana:

1.

dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego,

2.

oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Warunkiem koniecznym do skorzystania z odliczenia darowizn m.in. na cele kultu religijnego jest to, aby wysokość darowizny pieniężnej udokumentowana była dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, z zaznaczeniem wskazanego wyżej celu darowizny, tj. w sposób przewidziany w art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto na podkreślenie zasługuje fakt, że powołane przepisy art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają podmiotów, na rzecz których dokonane darowizny na cele kultu religijnego podlegają odliczeniu od dochodu darczyńcy. Ważny jest cel kultu religijnego. W potocznym słowa znaczeniu kult religijny oznacza zewnętrzny aspekt religijny, w odróżnieniu od teoretycznej doktryny, ogół obrzędów religijnych, całokształt czynności religijnych. Literalna wykładnia tego pojęcia prowadzi do wniosku, że do dokonania odliczeń od dochodu darowizny na cele kultu religijnego wystarczające jest przeznaczenie środków pieniężnych na realizację zewnętrznych aspektów życia religijnego.

Darowizny na cele kultu religijnego, to środki przeznaczone m.in. na: budowę czy remont kościoła, jego wyposażenie, zakup przedmiotów liturgicznych. Adresatami tych darowizn są w szczególności: kościoły, związki religijne i kościelne osoby prawne (zakon, parafie, itp.).

W omawianym zdarzeniu przyszłym darowizna zostanie przekazana na rzecz Stowarzyszenia, na cele kultu religijnego, którego zasady funkcjonowania zostały określone w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień ustaw regulujących stosunek Państwo - Kościół, zgodnie z treścią art. 37 ww. ustawy, organizacje inne niż wymienione w art. 33, zrzeszające katolików, realizują ideały chrześcijańskie według własnych programów, działając wyłącznie na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów prawa oraz swoich statutów.

Powyższy art. 37 ustawy, dotyczy wszystkich organizacji, które nie są organizacjami kościelnymi i organizacjami katolickimi. Ustawodawca nazywa tę grupę podmiotów, stowarzyszeniami katolickimi. Stowarzyszenie katolików jest stowarzyszeniem zrzeszającym katolików, które realizuje ideały chrześcijańskie według własnego programu. Stowarzyszenie katolickie działa na podstawie przepisów prawa polskiego i własnego statutu. Podlega ono rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym i uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru.

Ustawodawca wskazuje, że takie stowarzyszenia działają na podstawie przepisów prawa polskiego. Nie wskazuje tu, w odróżnieniu do regulacji dotyczących organizacji kościelnych i katolickich, na erygowanie takiej jednostki przez władzę kościelną czy też aprobatę przez tę władzę. Oznacza to, że dla funkcjonowania stowarzyszenia katolickiego nie jest konieczne erygowanie go przez władzę kościelną lub aprobowanie z jej strony, jak jest to w przypadku organizacji katolickich. Do takich stowarzyszeń mają w pełnym zakresie zastosowanie przepisy prawa o stowarzyszeniach.

Specyfika stowarzyszenia katolików polega na jego składzie osobowym oraz celach, które powinny być realizowane. Nazwa "stowarzyszenia katolickie" wynika z tego, że chodzi o podmioty, które zrzeszają osoby będące katolikami. Różnica występuje także w celach, dla jakich stowarzyszenie jest powoływane. Chodzi tu o realizację ideałów chrześcijańskich. Nie ma przeszkód, aby określić też realizację innych celów, byleby nie były one sprzeczne z doktryną Kościoła katolickiego.

W omawianym zdarzeniu przyszłym darowizna przekazana została na rzecz Stowarzyszenia, na cele kultu religijnego. Przekazana darowizna związana jest z religią katolicką wyznawaną przez członków Kościoła Katolickiego, którego zasady funkcjonowania (sytuacja prawna i majątkowa) określone zostały w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 późn. zm.). W skład struktury organizacyjnej Kościoła Katolickiego wchodzą osoby prawne wymienione w ww. ustawie w art. od 6 do 10 i są to m.in. diecezje, parafie, Caritas Polska, klasztory, zakony. Poza wymienionymi wprost w ustawie o stosunku Państwa od Kościoła Katolickiego w RP osobowość prawną posiadają również inne jednostki organizacyjne Kościoła, które w drodze rozporządzenia Ministra-Kierownika Urzędu do Spraw Wyznań uzyskały osobowość prawną. Podmioty te, będące częścią struktury organizacyjnej Kościoła Katolickiego, powoływane są dla wypełniania funkcji religijnych. Bez wątpienia podmioty te realizują cel kultu religijnego, co oznacza, że darowizny przekazane na rachunek tych podmiotów z przeznaczeniem na cele kultu religijnego będą podstawą do skorzystania przez darczyńców z odliczenia określonego w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma jednak w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych mowy o tym, że odliczeniu podlegają tylko darowizny przekazane na rzecz kościelnych osób prawnych. Nie można wykluczyć sytuacji, w której inne podmioty, osobowości takiej nie posiadające, w zakresie swojej działalności celu kultu religijnego nie realizują. Niezbędne jest zatem ustalenie czy statut Stowarzyszenia zawiera postanowienia określające, jako cele swojej działalności, cele kultu religijnego. Jeżeli więc Stowarzyszenie nie jest kościelną osobą prawną ale w dokumencie będącym podstawą jego funkcjonowania zawarto postanowienie, że celem działalności Stowarzyszenia są cele kultu religijnego, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z odliczenia od dochodu darowizny przekazanej na cele kultu religijnego w wysokości określonej w art. 26 ust. 1 pkt 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl