IPPB4/415-819/10-2/JS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia przekazanego przez ubezpieczyciela na spłatę kredytu w związku ze śmiercią jednego z kredytobiorców.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty świadczenia przekazanego przez ubezpieczyciela na spłatę kredytu w związku ze zgonem jednego z kredytobiorców - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty świadczenia przekazanego przez ubezpieczyciela na spłatę kredytu w związku ze zgonem jednego z kredytobiorców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W miesiącu styczniu 2010 zmarł mąż Wnioskodawczyni, z którym (mając wspólnotę majątkową) w 2007 r. uzyskała kredyt hipoteczny na budowę mieszkania. Jednym z warunków podpisania umowy było zawarcie przez Wnioskodawczynię i Jej męża umów ubezpieczenia na życie z Towarzystwem Ubezpieczeniowym wskazanym przez bank.

Zgodnie z § 11 umowy kredytowej w celu zabezpieczenia wierzytelności bank został wskazany jako pierwszy uposażony z tytułu ubezpieczenia na życie Kredytobiorców (tzn. każdego z osobna - Wnioskodawczyni i męża), do wysokości całkowitego zadłużenia z tytułu umowy kredytu.

Pismem z dnia 8 marca 2010 r. Wnioskodawczyni została poinformowana przez bank, że została dokonana całkowita spłata kredytu - (Towarzystwo Ubezpieczeniowe przekazało całe świadczenie na konto ww. umowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota świadczenia przekazanego przez ubezpieczyciela na spłatę kredytu, w związku ze zgonem jednego z kredytobiorców, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Kwota ta nie podlega opodatkowaniu, ponieważ kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni uzyskała informację potwierdzającą Jej przypuszczenia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatne świadczenie" obejmuje bowiem nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Wobec tego każda forma przysporzenia majątkowego po stronie podatnika nie zaliczona do pozostałych źródeł przychodów stanowi przychody z innych źródeł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w styczniu 2010 zmarł mąż Wnioskodawczyni, z którym (mając wspólnotę majątkową) w 2007 r. uzyskała kredyt hipoteczny na budowę mieszkania. Jednym z warunków podpisania umowy było zawarcie przez Wnioskodawczynię i Jej męża umów ubezpieczenia na życie z Towarzystwem Ubezpieczeniowym wskazanym przez bank.

Zgodnie z umową kredytową w celu zabezpieczenia wierzytelności bank został wskazany jako pierwszy uposażony z tytułu ubezpieczenia na życie Kredytobiorców (tzn. każdego z osobna - Wnioskodawczyni i męża), do wysokości całkowitego zadłużenia z tytułu umowy kredytu. Pismem z dnia 8 marca 2010 r. Wnioskodawczyni została poinformowana przez bank, że została dokonana całkowita spłata kredytu - (Towarzystwo Ubezpieczeniowe przekazało całe świadczenie na konto ww. umowy).

W przedmiotowej sprawie wypłata gwarantowanego umową ubezpieczenia świadczenia w części przypadającej na męża Wnioskodawczyni nie stanowi przychodu zmarłego męża, gdyż spłata zobowiązania wobec banku nastąpiła po śmierci męża; w związku z zajściem zdarzenia określonego w umowie. Jednocześnie należy zauważyć, iż skoro z chwilą spłaty przez ubezpieczyciela pozostałej części kredytu przypadającej na męża dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania nie można w takich przypadkach uznać, że po stronie spadkobierczyni powstaje przychód, bowiem spadkobierczyni zmarłego męża nie uzyskała żadnego świadczenia w związku z wywiązaniem się ubezpieczyciela z zawartej umowy ubezpieczenia. Tym samym, spłata zobowiązania z tytułu umowy kredytu przypadającego na męża nie stanowi przysporzenia majątkowego ani dla zmarłego męża ani dla będącej spadkobierczynią Wnioskodawczyni, a tym samym nie wywołuje skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do kwestii dotyczącej spłaty przez ubezpieczyciela kredytu przypadającego na Wnioskodawczynię, tut, organ podatkowy stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego pierwszym uposażonym z tytułu ubezpieczenia na życie kredytobiorców jest bank. Zatem Wnioskodawczyni nie będąc beneficjentem przedmiotowego ubezpieczenia uzyskała przysporzenie majątkowe w związku ze spłatą przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe Jej części kredytu.

Reasumując, należy stwierdzić, iż kwota świadczenia przekazanego przez ubezpieczyciela na spłatę kredytu w części przypadającej na Wnioskodawczynię w związku ze zgonem jednego z kredytobiorców stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten Wnioskodawczyni winna wykazać w zeznaniu rocznym i opodatkować wraz z innymi przychodami według skali podatkowej. Natomiast spłata przez ubezpieczyciela kredytu przypadającego na męża nie wywołuje dla Wnioskodawczyni skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.